Het HondenForum

ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin. Het is duidelijk dat mensen hier op het forum er in slagen een modus te vinden om er een hond op na te houden, die neem ik aan ook het leven lijdt die hij verdient, maar uit alle herplaatsers die je na een korte blik op het internet werpt kunt vinden , blijkt wel dat het zo makkelijk allemaal niet is .
Nogmaals, natuurlijk is het niet onmogelijk maar ik ben het eens met wat Laeken schrijft: een hond hebben betekent toewijding en offers, daarin zie ik geen verschil met het hebben van kinderen.

De rassen die worden genoemd ken ik niet goed, maar lijken me niet erg voor de hand liggend. Veel vachtverzorging, moeilijk trainbaar en waarschijnlijk kattenjagers. Dan kunnen de kinderen hem alvast niet uitlaten want die gaat er zo vandoor in een wijk waar het ongetwijfeld wemelt van de katten.

Qua raskeuze: maak alsjeblieft eerst een lijstje aan wat voor eisen de hond moet voldoen (bijvoorbeeld: hij moet om kunnen gaan met het feit dat er vreemde kinderen in huis komen spelen) en wat jullie hem kunnen bieden. Dan blijven er heus nog heel wat rassen (en herplaatsers) over waar je uit kunt kiezen. Op uiterlijk kiezen moet je zeker niet doen, want dat gaat geheid een teleurstelling worden. Karakter moet passen, uiterlijk wen je aan. En dan kun je best bij de honden die qua karakter passen kiezen voor mooi, maar dat zou wel een van de laatste criteria moeten zijn waar je op kiest.
Zo hebben wij nu 2 stuks van een ras waarvan m'n man het uiterlijk veel te verwijfd vindt, maar verder past het ons als een handschoen. De kans dat wij snel nog naar een ander ras overstappen is klein

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin. Het is duidelijk dat mensen hier op het forum er in slagen een modus te vinden om er een hond op na te houden, die neem ik aan ook het leven lijdt die hij verdient, maar uit alle herplaatsers die je na een korte blik op het internet werpt kunt vinden , blijkt wel dat het zo makkelijk allemaal niet is .

En daarom is het goed om na te gaan, welke hond het beste in dit gezin zou passen. En ja, in sommige gevallen zal het niet werken, maar denk zo maar in het overgrote deel wel. Het zijn nu meestal niet de echte gezellige huishonden die in het asiel komen of ter herplaatsing worden aangeboden.

Nogmaals over wat voor ras het zou moeten worden zijn wij totaal nog niet aan uit, de rassen die ik noem zijn inderdaad voornamelijk genoemd om hun uiterlijk en verder is er buiten een beetje standaard informatie die snel gevonden is weinig bekend bij ons, hier moeten wij ons nog in gaan verdiepen mochten we de keuze maken om er een hond bij te nemen.
Ik heb dit bericht hier geplaatst om erachter te komen of het überhaupt mogelijk zou zijn of dat een hond erbij op voorhand al gewoon veel te veel aandacht en tijd zou kosten dan wij kunnen bieden, wij zijn niet op zoek naar een hond waarmee wij even kunnen spelen wanneer wij daar zin in hebben of om iedereen te laten zien hoe een mooie hond wij hebben.
Dat de kinderen er op den duur misschien (wat ik niet verwacht) niet zoveel mee willen wandelen of doen is niet erg, het is de keuze van mij en m'n vriendin of we er wel of geen nemen, dat is onze verantwoordelijkheid en niet die van hen.
Als wij besluiten nog een kind te nemen verwacht ik ook niet van hen dat zij z'n luiers gaan verschonen en er 's nachts hun bed voor uit komen.

Kenmerken waarvan ze me leuk lijken in een hond zijn bijvoorbeeld:
- Moet overweg kunnen met kinderen
- Hij mag zich best wat terughoudend opstellen tegenover vreemden, andere honden en andere dieren, hij hoeft hier niet meteen beste maatjes mee te zijn op 't eerste gezicht
- Hij mag best blaffen, maar moet er wel mee stoppen als dat van 'm gevraagd wordt
- Paar keer per dag een wandelingetje van een halfuur ofzo, 's avonds en in het weekend kan het wat langer als de hond daar echt behoefte aan heeft.
- Zou leuk zijn als hij ook los kan lopen
- Elke dag borstelen is niet erg, minder vaak is mooi meegenomen
- Normale vervuiling in huis is ook niet erg, maar hij moet geen dode vogels of iets mee naar binnen komen slepen.
- Waken hoeft ook niet, al is het wel een leuke eigenschap in een hond
- Er mag best wat zelfstandigheid inzitten

En zo zijn er vast nog meer leuke eigenschappen te bedenken ik noem nu maar wat, hij hoeft ook niet al deze eigenschappen te bezitten de ene is natuurlijk belangrijker dan de andere.
Ook hoeven al deze dingen er niet van begin af aan al in te zitten, als ze aan te leren zijn is dat ook voldoende.


Mochten jullie nu een perfecte match kunnen bedenken, ik sta open voor suggesties

labrador of een golden zou heel goede optie kunnen zijn.

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

Ik vind een markiesje wel passend. Niet te groot, zodat de kinderen hem makkelijk kunnen vasthouden aan de lijn en hij eventueel met de fiets mee kan (zowel in een mandje als er naast rennend). Ook handig met op bezoek gaan of als er kinderen op bezoek komen. Een kleintje is niet zo bedreigend vaak. Maar ze zijn groot genoeg om lekker mee te kunnen spelen. Ze zijn leergierig, verharen niet heel veel en zijn over het algemeen heel gemakkelijke hondjes. Ze zijn heel actief en wandelen gerust uren mee. Hardlopen is ook geen enkel probleem. Wij hebben een markiesje die heel graag iets wilt doen met de baas, maar het is geen moeten. Hij is 'aan' wanneer het nodig is en verder is hij rustig. Nadeel is dat de meesten nogal blafferig zijn.

Verder past er vast nog meer, maar dit was zo even wat in me op kwam. Er komen hier vast nog veel meer suggesties voorbij. Jullie zouden ook eens een show of andere hondse activiteit kunnen bezoeken zodat je wat rassen kan zien en met de eigenaren en fokkers kan praten over hoe het ras is. Begin mei is in Hilvarenbeek het Animal Event. Als je kinderen van dieren houden is dat vast een leuk uitje, kan je meteen het safaripark bezoeken
Daarnaast is een (buitenlandse) herplaatser (volwassen of pup) ook nog een optie natuurlijk. Nanna kan vast wel wat leuke honden uit haar hoed toveren

veertje schreef:Ik vind een markiesje wel passend. Niet te groot, zodat de kinderen hem makkelijk kunnen vasthouden aan de lijn en hij eventueel met de fiets mee kan (zowel in een mandje als er naast rennend). Ook handig met op bezoek gaan of als er kinderen op bezoek komen. Een kleintje is niet zo bedreigend vaak. Maar ze zijn groot genoeg om lekker mee te kunnen spelen. Ze zijn leergierig, verharen niet heel veel en zijn over het algemeen heel gemakkelijke hondjes. Ze zijn heel actief en wandelen gerust uren mee. Hardlopen is ook geen enkel probleem.

Ook leuk ja, of een havanezer.

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

Ben al lang blij dat het een stuk realistischer is geworden. Zonder dat er meteen geroepen wordt dat 16 uur per week werken veel te veel is en je minimaal drie maanden vrij moet nemen

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

Eens.

laeken schreef:Voor mij draait dit hele verhaal maar om 1 ding. Waarom willen jullie een hond en wie is de persoon die dolgraag een hond wil verzorgen en hebben en er altijd voor de hond wil zijn? Een hond heeft niks meer dan een lieve toegewijde baas nodig die offers brengt, vergevingsgezind is en die alles voor die hond over heeft. Dan ben je er al en dan is alles meteen al goed.

Zodra de hond voor erbij, de leuk of de kinderen is kan je het vergeten in jouw situatie. Elke hond heeft een persoon nodig die altijd en elke dag volledig voor de hond wil gaan. Iemand waarvan de hond de hobby en passie is. Ik hou van honden en wil altijd een hond bezitten. Dus ik pas mijn leven met liefde aan. Daar gaat het om. Mijn honden mogen alles. Ik vergeef ze alles en ik hou van ze hoe dan ook. Dus dan weet je dat je honden niks tekort komen en dat ik zorg dat ze niet te lang alleen zitten, ik vroeg op sta op de ene dag dat we allebei weg zijn en dat ik ook na mijn werk direct thuis kom en er ben voor mijn honden. Dan gaan ze hup de auto in en dan lopen we een uur door de polder en kunnen ze alle energie van die dag alleen kwijt. DAARNA ga ik koken en dan eten we die dag maar om 20:00 uur.

Dus kijk binnen je gezin wie de echte baas en verantwoordelijke voor die hond wil zijn en als je die weet en je weet dat je daarop kan bouwen zit die hond altijd goed.

Wij hebben wel twee honden omdat ik 1 hond niks vind. Mijn honden zijn super blij samen en ik heb sinds ik twee honden heb nog nooit issues gehad met alleen zijn of frustraties als slopen en blaffen. Maar jullie moeten sowieso beginnen met 1 hond en daarna kijken of je een tweede wil als die toegwijde hondenliefhebber in jullie gezin dat ook wil.

Paultjee schreef:Heel erg bedankt voor alle reacties!

Eerlijk gezegd ben ik voor de situatie verder met het gezin niet zo bang, ben er vrij zeker van dat dit wel goed moet komen.
De kinderen zijn gek op honden, ik ben me er bewust van dat inderdaad als de nieuwigheid er vanaf is dat het enthousiasme voor hun wat betreft wandelen etc ook verminderd, maar misschien ook wel niet..
Vooralsnog vinden ze het hartstikke leuk, als wij hier een logeerhond hebben die er toch regelmatig is laten de kinderen deze met zijn tweeën uit zichzelf uit als wij nog slapen, hoeven we niet eens te vragen of ze dat willen doen.
Het beeld dat ik er nu bij heb is dat ik hem sochtendsvroeg uitlaat, dan tussen de middag weer en aan het eind van de middag/begin avond is het wat flexibeler, heeft de hond dan meteen weer zin om uitgelaten te worden of wordt er dan lekker even gespeeld dat kunnen we zelf even aankijken waar ieders behoeften liggen.
De kinderen zijn wel soms in het begin van de avond naar sport of dans maar inderdaad zijn wij met an tweeën dus in die uurtjes is er gewoon iemand thuis.
Verder gaan wij ook vrij laat naar bed, dus ook nadat de kinderen (die gaan wel op tijd, haha) naar bed zijn is er nog voldoende tijd voor de hond om lekker een beetje te ontspannen in ons gezelschap of nog een eventueel avondwandelingetje te maken.

Wat voor hond het zou moeten worden zijn we absoluut nog niet over uit, het is ook niet dat we nu meteen ineens maar een hond gaan aanschaffen, maar jullie vele positieve en ook kritische reacties zijn in ieder geval leuk om te lezen!
Al ben ik tijdens het speuren op internet wel een beetje verliefd geworden op Eurasiërs, Chow Chows, Västgötspetsen, Shiba's, Samojeeds en de Noorse Buhund om er maar een aantal te noemen, er zijn zoveel mooie rassen!

Leuk dat je je er zo goed op voorbereid De rassen die je noemt vind ik minder geschikt om door kinderen alleen uitgelaten te worden. Eigenlijk vind ik daar maar heel weinig rassen voor geschikt.

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

Dat.... Ik begrijp dat er mensen zijn als Laeken en Lucie, en zo wat meer, die het anders zien en hun levens ander leiden dan het gros van de mensen.
Maar ik vind hen niet de 'maat - der' en ook zeker niet de standaard voor 'de' hondeneigenaar.

Besef goed dat de mensen die hun hele leven om honden heen hebben gebouwd of andersom, zo je wilt, vooral op fora als deze zitten, maar grossomodo wel de minderheid vormen als je kijkt naar 'de' hondenbazen in dit land.
Veel Mensen op het hondenforum zijn nou niet bepaald de 1 op 1 afspiegeling van de gemiddelde hondenbaas met een gezin en baan.

De topicstarter kan dat onderscheid geloof ik prima maken, hij llijkt me niet op zijn achterhoofd gevallen en als ik de berichten zo lees wordt er heel grondig nagedacht over het al dan niet aanschaffen van een hond.
Ik vind zelfs dat het grondiger is dan wat ik eigenlijk om de haverklap om ons heen zie gebeuren.
De gemiddelde hondenbaas schaft mijn inziens vrij vlot een hond aan zonder zich daar nou echt eens wat in te verdiepen, zoals de topicstarter in dit verhaal dus wel doet.
En DAN krijg je dus de welbekende asielhonden die niet voldoen aan het plaatje van de hoepels die ze aangeschaft hebben.
Een herder of collie die toch wel heel erg wakerig is...bah... dat werkt niet in de woonwijk dus hop,naar het asiel.
Een terrier die best blaft, een meutehond die godsganse dagen in zijn uppie zit, een jachthond die aan een lijntje van anderhalve meter door de woonwijk wandelen moet en niet verder komt dan een volgescheten uitlaatstrook...
Tja... dat kun je op je klompen nagaan dat dat niet werkt.
Maar de topicstarter klinkt nou niet bepaald als een onnozele hals die een Pointer of Vizla aan gaat schaffen en die hele dagen alleen laat zitten en afscheept met een kwartiertje pissen en poepen in de ochtend en middag, of die een Kangal in een woonwijkje rond laat hobbelen met zijn kinderen...

Oftewel, ik ga mee met oa Cleef en Tara...dat zit wel snor en komt wel goed

Wij hebben een gezin met drie kinderen (leeftijden van 6 t/m 8 jaar). Mijn man en ik werken allebei 32 uur. Kinderen hebben sportclubs ed. Het enige verschil is dat ik 3 dagen van de week thuiswerk en 1 dag vrij ben. Mijn man werkt thuis op de dag dat ik op kantoor zit. We hebben een Golden van twee jaar oud.
Het is echt heel leuk om een creatieve invulling te geven aan het hebben van een hond. Daar bedoel ik mee: hoe zorg je ervoor dat de hond het naar zijn zin hebt èn dat je zaken gedaan krijgt die bij het gezinsleven horen?
Op mijn werkdagen begin ik extra vroeg zodat ik een uur in totaal heb om te besteden aan een wandeling. Dit zijn jammer genoeg geen losloopwandelingen omdat dat hier nergens mag. Maar ik heb een 10 m rolriem en heb inmiddels hele leuke routes ontdekt. Als mijn man of ik niet zeg kan uitlaten, melden we hem aan voor de uitlaatdienst. Maar eigenlijk is dit in de regel zeker 1-2 x per week omdat hij dan lekker vrij kan lopen & kan spelen. Toen onze hond jonger was ging hij naar de dagopvang. Ideaal maar nu heeft hij daar geen behoefte meer aan.
Als dochter naar sport gaat, gaat hond mee en terwijl zij sport loopt mijn man hard met hem. Ik ga 1x p.wk naar jachttraining (2,5 uur per keer) ‘s avonds of op zondagochtend. Als we er met het gezin op uittrekken gaat de hond mee.
Er zijn weken die er anders uitzien maar onze hond is zeker niet het sluitstuk van het gezin. Sterker nog, mijn man vindt dat de hond het meest verwend wordt van iedereen.
Los van wandelen is even spelen zo belangrijk! Lekker in de tuin of gewoon in huis. De kinderen spelen ook met hem maar mogen van mij absoluut niet (alleen) naar buiten met hem. Hij is veel te sterk, er is verkeer en geregeld minder lieve honden.

Als laatste denk ik ook dat een Golden heel goed kan passen. Maar ook daar zitten diverse karaktereigenschappen tussen. Wij hebben een ordinair showtype, te wit naar mijn smaak maar een gigantisch topkarakter. Apporteert beter dan de andere beginnershonden van mijn training, is sportief en lekker eigenwijs. Heel stabiel en altijd vrolijk.

Na dit epistel in het kort wat ik wil zeggen: ga heel open-minded kijken hoe creatief jullie dingen in kunnen en willen plannen. Dan komt het vast goed!

Toevoeging;

Ik zou de honden die je op basis van hoe ze eruit zien idd maar even on hold zetten
Het zijn niet de "minsten" , maar ik snap wel waarom je het wat vindt hoor ...
Als die hoek qua uiterlijk je aantrekt is het even lastig schakelen naar totaal iets anders, maar ik zou zelf in een andere hoek gaan denken;
Markiesje, Schipperke, Retrievers (Labrador, Golden,), Stabij, Poedel, spaniel

Ik zou persoonlijk voor een leuke stabiele herplaatser of asielhond gaan, zoals Noah

Emmalinde schreef:Ik zou persoonlijk voor een leuke stabiele herplaatser of asielhond gaan, zoals Noah

Als de beschrijving klopt is die wel heel leuk inderdaad

mercedes2803 schreef:Toevoeging;

Ik zou de honden die je op basis van hoe ze eruit zien idd maar even on hold zetten
Het zijn niet de "minsten" , maar ik snap wel waarom je het wat vindt hoor ...
Als die hoek qua uiterlijk je aantrekt is het even lastig schakelen naar totaal iets anders, maar ik zou zelf in een andere hoek gaan denken;
Markiesje, Schipperke, Retrievers (Labrador, Golden,), Stabij, Poedel, spaniel

Keeshond!

Neeltje schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin. Het is duidelijk dat mensen hier op het forum er in slagen een modus te vinden om er een hond op na te houden, die neem ik aan ook het leven lijdt die hij verdient, maar uit alle herplaatsers die je na een korte blik op het internet werpt kunt vinden , blijkt wel dat het zo makkelijk allemaal niet is .

. Het zijn nu meestal niet de echte gezellige huishonden die in het asiel komen of ter herplaatsing worden aangeboden.

pertinent niet mee eens. mijn Lizzy is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Mijn Amber is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Sorry hoor, maar een herplaatshond is geen speciaal ras of zo. Dat kunnen net zo goed leuke gezellige honden zijn als ieder ander.

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

A. ik beweer dat het inderdaad kan met de juiste instelling en maatregelen
B. ik beweer nergens dat je er 90% van je tijd mee bezig moet zijn. ben ik zelf ook niet.

TS vraagt meningen en ervaringen en ik geef die van mij, niks meer, niks minder

mercedes2803 schreef:

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

Dat.... Ik begrijp dat er mensen zijn als Laeken en Lucie, en zo wat meer, die het anders zien en hun levens ander leiden dan het gros van de mensen.
Maar ik vind hen niet de 'maat - der' en ook zeker niet de standaard voor 'de' hondeneigenaar.

Besef goed dat de mensen die hun hele leven om honden heen hebben gebouwd of andersom, zo je wilt, vooral op fora als deze zitten, maar grossomodo wel de minderheid vormen als je kijkt naar 'de' hondenbazen in dit land.
Veel Mensen op het hondenforum zijn nou niet bepaald de 1 op 1 afspiegeling van de gemiddelde hondenbaas met een gezin en baan.

De topicstarter kan dat onderscheid geloof ik prima maken, hij llijkt me niet op zijn achterhoofd gevallen en als ik de berichten zo lees wordt er heel grondig nagedacht over het al dan niet aanschaffen van een hond.
Ik vind zelfs dat het grondiger is dan wat ik eigenlijk om de haverklap om ons heen zie gebeuren.
De gemiddelde hondenbaas schaft mijn inziens vrij vlot een hond aan zonder zich daar nou echt eens wat in te verdiepen, zoals de topicstarter in dit verhaal dus wel doet.
En DAN krijg je dus de welbekende asielhonden die niet voldoen aan het plaatje van de hoepels die ze aangeschaft hebben.
Een herder of collie die toch wel heel erg wakerig is...bah... dat werkt niet in de woonwijk dus hop,naar het asiel.
Een terrier die best blaft, een meutehond die godsganse dagen in zijn uppie zit, een jachthond die aan een lijntje van anderhalve meter door de woonwijk wandelen moet en niet verder komt dan een volgescheten uitlaatstrook...
Tja... dat kun je op je klompen nagaan dat dat niet werkt.
Maar de topicstarter klinkt nou niet bepaald als een onnozele hals die een Pointer of Vizla aan gaat schaffen en die hele dagen alleen laat zitten en afscheept met een kwartiertje pissen en poepen in de ochtend en middag, of die een Kangal in een woonwijkje rond laat hobbelen met zijn kinderen...

Oftewel, ik ga mee met oa Cleef en Tara...dat zit wel snor en komt wel goed

Ik zal nooit beweren dat ik de maat der dingen ben, nogmaals er wordt een mening gevraagd en die geef ik. Nog genuanceerd ook, want ik adviseer minimaal 1 uur ter beschikking te hebben voor de hond, terwijl dat volgens mijn eigen maatstaf veel te weinig is .

Je kunt je nog zo goed voorbereiden, en dat is allemaal ook zeer lovenswaardig, maar ervaren is toch echt heel wat anders dan dromen, fantaseren en inlezen. Daarom is het handig dat TS hier verschillende meningen en ervaringen gepresenteerd krijgt , plus enkele kritische vragen gestoeld op de praktijk. Ik ga er vanuit dat tS zichzelf, zijn gezin en de hond een teleurstelling wil besparen.

lucie schreef:

Neeltje schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin. Het is duidelijk dat mensen hier op het forum er in slagen een modus te vinden om er een hond op na te houden, die neem ik aan ook het leven lijdt die hij verdient, maar uit alle herplaatsers die je na een korte blik op het internet werpt kunt vinden , blijkt wel dat het zo makkelijk allemaal niet is .

. Het zijn nu meestal niet de echte gezellige huishonden die in het asiel komen of ter herplaatsing worden aangeboden.

pertinent niet mee eens. mijn Lizzy is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Mijn Amber is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Sorry hoor, maar een herplaatshond is geen speciaal ras of zo. Dat kunnen net zo goed leuke gezellige honden zijn als ieder ander.

Ja, dat zie ik hier ook wel. Teveel mensen nemen een pup omdat de kinderen er al zo lang om zeuren. Als blijkt dat hij sloopt, plast, poept en de kinderen geen zin hebben om hem uit te laten wordt hij gedumpt.
Maar ik heb niet het idee dat ts deze instelling heeft.

lucie schreef:

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

A. ik beweer dat het inderdaad kan met de juiste instelling en maatregelen
B. ik beweer nergens dat je er 90% van je tijd mee bezig moet zijn. ben ik zelf ook niet.

TS vraagt meningen en ervaringen en ik geef die van mij, niks meer, niks minder

Wel meer, want , je verbaasd je over de mening van anderen, is dan toch niet gek dat je daar reacties op krijgt?
Jij zegt, "alsof dat zomaar kan?"
Ja dat kan, vind ik. Waar een wil is, is een weg.

ik merk dat veel mensen die reageren dat het makkelijk kan de mensen zijn die geen kinderen hebben. Wij zitten in een situatie dat we beiden werken net als bij ts en ik zie wel beren op de weg al is het wel mogelijk.

Wij hadden al een hond voor er kinderen kwamen. Die draaide gewoon mee met alles. Het was mijn taak om voor de hond te zorgen nooit die van de kinderen. We hebben altijd een hond gehad en onze kinderen zijn dus opgegroeid met een hond. Er is niets mooier vind ik om kinderen verantwoording te leren.

Maar ik werkte in de avond uren en dan was mijn man thuis. Nu de kinderen uit huis zijn werk ik meer en ook overdag (net als bij ts) ik merk wel dat ik vaak vind dat ik de honden te kort doe.
We wandelen elke dag maar soms ben ik en ook mijn man gewoon te moe om daar een lange wandeling van te maken en moeten ze het doen met rondje om de wijk.
Ik heb nu niet meer de zorg voor een gezin dus minder werk zou je zeggen maar toch merk ik dat dit vaak speelt bij mij. Dit kan voor een ander heel anders zijn hoor, maar ik ervaar het niet als dit doen we zo maar even.

lucie schreef:

Neeltje schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin. Het is duidelijk dat mensen hier op het forum er in slagen een modus te vinden om er een hond op na te houden, die neem ik aan ook het leven lijdt die hij verdient, maar uit alle herplaatsers die je na een korte blik op het internet werpt kunt vinden , blijkt wel dat het zo makkelijk allemaal niet is .

. Het zijn nu meestal niet de echte gezellige huishonden die in het asiel komen of ter herplaatsing worden aangeboden.

pertinent niet mee eens. mijn Lizzy is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Mijn Amber is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Sorry hoor, maar een herplaatshond is geen speciaal ras of zo. Dat kunnen net zo goed leuke gezellige honden zijn als ieder ander.

Helemaal mee eens, wij krijgen zoveel leuke makkelijke honden binnen die halen de website niet eens zijn zo weg, en ja de wat lastigere typjes zie je dan snel op de website staan.

Als ik TS was zou ik gewoon naar het asiel gaan, uitleggen wat de situatie is en kijken welke hond ze geschikt achten. Zo deden wij dat ook toen we thuis een hond gingen nemen zonder ook maar enige ervaring en we hebben er een geweldig leuk hondje aan overgehouden die precies paste in ons gezin. Als we zouden zijn gaan selecteren op ras zouden we hem nooit genomen hebben, want het was een Fox terrier / Jack Russel, en we wilden geen jagende hond en geen hond die te hoog in energie was. Als je afgaat op de rasbeschrijvingen vielen die rassen dus af en toch gold dat niet voor dit hondje. Die kon mee op lange wandelingen maar op dagen dat het te druk was had ie geen probleem met alleen wat p&p rondjes en verder lag ie ook gezellig met ons konijn in de mand.

Ik zelf zou ook moeite hebben met het houden van mijn honden zonder schuldgevoel als ik niet 4 dagen per week thuis was en mijn partner 3 dagen per week. We hebben eigelijk maar 1 dag dat we de hele dag weg zijn en verder regelmatig een uurtje of 4-5. Of een avondje maar dan is er overdag iemand.

Mijn honden kunnen prima alleen zijn maar vervelen zich snel. Het zijn honden die graag aandacht willen en graag iets te doen hebben. Dus voor mij persoonlijk zou het teveel worden als ik hele dagen van huis was of 40 uur werkte. Dat is persoonlijk. Ik wandel nl gewoon door het bos en speel soms even met de honden. Verder hobbelen ze achter me aan en doe ik er niks mee. Ze liggen in de avond bij ons op de bank. Mijn honden moeten het dus doen met de dagelijkse dingen. Niet met uren sporten of een weekend naar wedstrijden of wat dan ook. Ze zijn gezelschapshonden.

Ik denk dat de situatie per hond en mens kan verschillen. Voor mij persoonlijk geldt dus ook dat ik vind dat je wel genoeg tijd moet hebben. Maar ik zeg niet dat het niet kan als je niet veel tijd hebt.

Een pup is voor mij een vreselijke belasting. Ik kan dat niet en wil dat niet. Ik wil als ik een nieuwe hond heb gewoon normaal wandelen en gewoon normaal naar de winkel of zoals straks even 2 uurtjes weg. Morgen moet mijn partner smiddags een paar uur weg. Ik moet dus honden hebben die alleen kunnen zijn. Dat is bij ons het enige wat de hond moet kunnen. En loslopen. Want ik heb de schurft aan honden aan de riem. Mijn huidige twee honden doen het super! Maar ik weet 1 ding wel. Ze willen niet elke dag 8 uur of meer alleen zitten. Dan gaan ze poepen in huis, wordt Guus heel erg druk en kefferig en ze gaan buiten als je dan thuis bent non stop onzin uithalen en druk lopen doen.

Vandaag zit ik de hele dag te schilderen thuis. Tuindeur staat open. Vanmorgen een uurtje door het bos. Net even aaien en wat spelen met Guus de drukke van de twee. Straks een uur naar het bos en dan heb je de hele dag geen kind aan mijn (asiel!)-honden.

Je kan je geen fijnere honden wensen en dat komt denk ik wel mede doordat ze geen aandacht of tijd tekort komen.

En ja, ze kunnen helemaal prima 9 uur alleen thuis zijn. Maar die avond zijn ze wel irritant en druk. En als ik dat elke dag deed denk ik niet direct dat het zulke leuke honden zouden zijn

Alfilillo schreef:

lucie schreef:

Neeltje schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin. Het is duidelijk dat mensen hier op het forum er in slagen een modus te vinden om er een hond op na te houden, die neem ik aan ook het leven lijdt die hij verdient, maar uit alle herplaatsers die je na een korte blik op het internet werpt kunt vinden , blijkt wel dat het zo makkelijk allemaal niet is .

. Het zijn nu meestal niet de echte gezellige huishonden die in het asiel komen of ter herplaatsing worden aangeboden.

pertinent niet mee eens. mijn Lizzy is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Mijn Amber is een leuke makkelijke gezellige huishond, zwervend gevonden en in het asiel beland.
Sorry hoor, maar een herplaatshond is geen speciaal ras of zo. Dat kunnen net zo goed leuke gezellige honden zijn als ieder ander.

Ja, dat zie ik hier ook wel. Teveel mensen nemen een pup omdat de kinderen er al zo lang om zeuren. Als blijkt dat hij sloopt, plast, poept en de kinderen geen zin hebben om hem uit te laten wordt hij gedumpt.
Maar ik heb niet het idee dat ts deze instelling heeft.

klopt, maar ik reageer hier alleen even op de stelling dat herplaatsers geen leuke gezellige honden zouden zijn

overigens voor alle duidelijkheid Lizzy en Amber komen uit Nederlandse asiels! Amber heeft er 4 maanden gezeten

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:

Shiloh86 schreef:

lucie schreef:ik ben best verbaasd over het gros van de reacties hier; alsof het hebben van een hond er best even bij kan, naast volledige banen, huishouden en een druk gezin.

Ja dat kan. Met de juiste maatregelen en instelling kan er heel veel en die instelling, die heeft Paultjeee wel, dat merk je aan hoe grondig hij de boel doordenkt. Ik zie het probleem met zijn situatie echt niet.

Ik vind gewoon niet dat je alleen maar een hond mag hebben als je er minstens 90% van je tijd vol mee bezig kan zijn.

A. ik beweer dat het inderdaad kan met de juiste instelling en maatregelen
B. ik beweer nergens dat je er 90% van je tijd mee bezig moet zijn. ben ik zelf ook niet.

TS vraagt meningen en ervaringen en ik geef die van mij, niks meer, niks minder

Wel meer, want , je verbaasd je over de mening van anderen, is dan toch niet gek dat je daar reacties op krijgt?
Jij zegt, "alsof dat zomaar kan?"
Ja dat kan, vind ik. Waar een wil is, is een weg.

mijn verbazing over dat sommigen vinden dat een hond 'er best nog even bij kan' (mijn woorden) is ook maar een mening. Ik presenteer hier niks als feit, maatstaf of waarheid, alleen maar mijn persoonlijke mening en ervaring. dus niks meer of minder

blacky schreef:ik merk dat veel mensen die reageren dat het makkelijk kan de mensen zijn die geen kinderen hebben. Wij zitten in een situatie dat we beiden werken net als bij ts en ik zie wel beren op de weg al is het wel mogelijk.

Wij hadden al een hond voor er kinderen kwamen. Die draaide gewoon mee met alles. Het was mijn taak om voor de hond te zorgen nooit die van de kinderen. We hebben altijd een hond gehad en onze kinderen zijn dus opgegroeid met een hond. Er is niets mooier vind ik om kinderen verantwoording te leren.

Maar ik werkte in de avond uren en dan was mijn man thuis. Nu de kinderen uit huis zijn werk ik meer en ook overdag (net als bij ts) ik merk wel dat ik vaak vind dat ik de honden te kort doe.
We wandelen elke dag maar soms ben ik en ook mijn man gewoon te moe om daar een lange wandeling van te maken en moeten ze het doen met rondje om de wijk.
Ik heb nu niet meer de zorg voor een gezin dus minder werk zou je zeggen maar toch merk ik dat dit vaak speelt bij mij. Dit kan voor een ander heel anders zijn hoor, maar ik ervaar het niet als dit doen we zo maar even.

Ik heb 2 jonge kinderen (4&6 jaar) en 3 honden waarvan 1 loeder van een teef. En dus in 2 rondes moet lopen.
En een baan van 32 uur per week in loondienst en vaak nog extra thuis werken.
En mijn man heeft een eigen zaak waar hij 60+uren in werkt. Onze honden komen niks te kort sterker nog 1 van de honden heb ik naar beneden moeten schroeven in activiteiten ivm gedrag. Het is gewoon te doen hoor.
Dus wat de een vind als dat doe je niet zomaar even erbij ervaart de ander als prima te doen.