Het HondenForum

Tara schreef:

natalie schreef:

malinois schreef:Ik heb rare honden altijd gehad denk ik... die hebben iig nooit gepuberd. Geen enkele van de 7

Ik beweer ook niet dat iedere puber een lastige puber is. Maar de puberteit is gewoon een fase in het leven die iedere honden doorstaat. Net als mensen. Jij en ik zijn ook puber geweest. Dat betekent natuurlijk niet automatisch dat we heel vervelend waren.

En de opmerking richting Leonie over het 'puberen' van Millie was met een knipoog hè. Twee knipogen zelfs Ik vond het opvallend dat gezegd wordt dat niet in de puberteit wordt geloofd. Wat bedoeld wordt, denk ik, is dat niet geloofd wordt dat een puberhond per definitie slecht(er) luistert. Klein detail, maar wel een wezenlijk verschil

Ik vind puberteit een beetje een antropomorfe benaming eerlijk gezegd. Als je het puberteit gaat noemen geef je voor mijn gevoel al bijna een beetje op voorhand een excuus voor lastig gedrag, terwijl dat met bewuster opvoeden/trainen helemaal niet aan de orde hoeft te komen. Die adolescentfase waar ik op doel zie ik wel echt als iets anders, namelijk als een periode waarin de hond zijn eigen plek in de honden- en mensenwereld begint te ontdekken. Niks mis mee, hartstikke normaal, maar voor mij geen reden om dwars of ongehoorzaam gedrag van mijn honden te accepteren. En echt, ik heb nog nooit puberhonden gehad.

Eens. En zo bedoel ik dus ook, maar jij verwoordt het beter. De 'puberteit' als woord heeft een bepaalde lading gekregen. In mijn perceptie betekent adolencentieperiode hetzelfde als puberteit. En het is zeker geen excuus voor bepaald dwars gedrag, maar het kan bepaald (niet per se vervelend) gedrag wel verklaren.

natalie schreef:Eens. En zo bedoel ik dus ook, maar jij verwoordt het beter. De 'puberteit' als woord heeft een bepaalde lading gekregen. In mijn perceptie betekent adolencentieperiode hetzelfde als puberteit. En het is zeker geen excuus voor bepaald dwars gedrag, maar het kan bepaald (niet per se vervelend) gedrag wel verklaren.

Jouw perceptie is ook wat puberteit betekent volgens de Van Dale: 'puberteit: levensperiode waarin de geslachtsrijpheid intreedt en zich ontwikkelt'.

Ik heb er bij mijn honden verder ook nooit echt wat van gemerkt wat betreft slechter luisteren o.i.d. Maar elke hond is anders en ik kan me voorstellen dat sommige honden bijvoorbeeld ineens veel sneller afgeleid zijn of erg hormonaal gestuurd gedrag vertonen in deze periode.

Tara schreef:
Welnee joh, jij bent baas genoeg om dat in goede banen te lij... eh... leiden.

hihi ij of ei ligt een beetje aan mijn en zijn bui

het fijne is dat hij nu weer veel los kan lopen (vroeger en langer licht buiten. in het donker durf ik het niet) en we dus veel oefeningen kunnen doen.

nadeel is dat ik zelden andere honden/mensen tegenkom waardoor de grootste afleiding plasjes van eerdere honden zijn. en natuurlijk die éne grasspriet. waardoor áls we een hond tegen komen ik een irritant plat op de grond liggend jongetje heb dat gelukkig niet op anderen afstuift, maar wel enorm gefixeerd is op andere honden.

Tara schreef:Een van mijn honden vindt het de grootste grap als ik van een afstandje strak naar haar ga staan kijken om vervolgens een bepaalde beweging te maken. Zij gooit dan haar oren naar achteren, komt schaterend van de pret recht op me afgesprint om dan vlak voor mij een sprong in de lucht te maken. En dat grapje kunnen we eindeloos blijven herhalen.

Dat heb ik met Aak ook, als ik dan ineens een beweging maak of met mijn handen op mijn knieën sla komt hij keihard terug rennen. En dan doe ik vaak een hand in de lucht en dan springt hij omhoog om met zijn neus mijn handpalm aan te raken.

Bluf was gek van spelletjes met de bal, en in het begin vond zij bij de baas komen ook niet echt belangrijk .
Met haar ben ik met twee ballen aan een touwtje aan de gang gegaan, bal weggooien en daar vloog ze achteraan en vervolgens riep ik heel hoog "hier" en zwaaide met bal nummer twee. Als een gek kwam ze dan aanrennen.
Vaak liet ik haar dan tijdens de spurt vlak bij mij de ene bal lossen en gooide ik de andere bal naar achteren zodat ze in een vaart door kon rennen.
En soms gooide ik de tweede bal niet zodat het "Hier" ook wel gelinkt kon worden aan het bij de baas komen kon ik mooi voorzitten aanleren, en evt. daarna aan de voet om dat weer te belonen met weer even spelen met de bal.
Maar in het begin deed ik het dus met name om het snel naar me toe komen er echt in te krijgen en pas later ging ik andere oefeningen eraan koppelen als we buiten liepen.

Maar dit soort spelletjes, manier van oefenen, kun je doen met een hond die spelen met een bal leuk vindt. Of wat voor speeltje dan ook waar mee te gooien is.

Millie zou ook een late puber zijn, ze is bijna twee. Maar wat ik bedoelde was inderdaad dat ik niet geloof dat honden dan per definitie niet meer braaf zijn :p zoals hierboven ook gezegd.

Net tijdens de wandeling kaas meegenomen en leuk geoefend. Wij hebben ook een ‘serieuze’ Miiiillie, kom hier! En dan moet ze echt komen. Als ik iets zeg van ‘kom maar gappies’ dan mogen ze op hun eigen tijd komen. Het ging in elk geval erg goed, of dat nu kwam door de kaas, of doordat ze alles leuker lijkt te vinden als er een soort trainingselement bij komt kijken.

Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

malinois schreef:

Tara schreef:Er bestaat wel zoiets als een adolescentfase bij honden, maar om dat nou puberteit (nee, níet pubertijd ) te noemen...
Te snel denken mensen dat omdat de jonge hond luistert, dat de touwtjes wel wat losser kunnen. En dat is dus niet zo.
Precies zoals Crutz ook zegt: "pubertijd geloof ik niet echt in, wel dat de baas verslapt omdat het allemaal wel goed gaat en je daar soepeler in wordt"
Ik heb ook nog nooit problemen ondervonden met een puberfase, maar ik sta ook niet toe dat de kantjes er vanaf gelopen worden.
Ja, nou ja, of eigenlijk ook wel, maar dan hebben we het over honden van 12+, die staan bij ons een beetje boven de wet.

Juist hier ook...

Hier ook nog nooit last gehad van een puberende hond, gewoon een kwestie van zorgen dat de basis er goed in zit denk ik. Natuurlijk komen hun hormonen op gang en worden luchtjes interessant, maar dat is geen enkele reden om niet te luisteren, hormonen zitten niet in hun oren

Jack is nu tien maanden en ik durf het bijna niet te zeggen maar hij luistert op z'n husky's tot nu toe heel goed. Ik vraag niet echt gehoorzaamheid zoals van Shira. Ik zie wat door de vingers als hij uiteindelijk maar doet wat ik wil. Met een omwegje mag best. Als ik fluit loopt hij mee. Als ik roep komt hij een koekje halen Als we naar huis gaan steekt hij braaf zelf z'n kop door de halsband tegenwoordig En 8 van de 10 keer kan ik hem weerhouden van iets wat hij eigenlijk wel heel graag wilde doen maar niet mag.

Vanmiddag zag hij mannen aan het werk in het bos en ze hebben van die oranje hesjes aan. Hij is een paar keer zo'n groepje in gerend en werd aangehaald en al die aandacht vond hij geweldig. Als hij oranje hesjes ziet of iemand die toevallig een knalgele of oranje jas aan heeft dan stort hij zich al kwispelend op die persoon. En vanmiddag kon ik hem tegenhouden om er weer op af te rennen.

Nu zal je zien dat hij morgen nergens meer naar luistert omdat ik te vroeg gejuicht heb.

Cleva schreef: Puberteit bestaat niet.

Dit is natuurlijk een volstrekt onzinnige bewering. In sommige culturen worden vrouwen ook als minderwaardige wezens gezien, betekent nog niet dat daar een waarheid in zit.

https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstr ... sequence=2

Lang stuk tekst, maar even wat citaten:

"Uit spijkerschriftteksten, die nog bijna 2000 jaar voor de tijd van Sokrates zijn geschreven, kunnen we uit beschrijvingen van de ideale verhoudingen afleiden dat men toen al een concept had van problemen in de opvoedingsrelatie en dat kinderen zich brutaal konden gedragen tegenover hun ouders, of dat jongere kinderen hun oudere broers en zussen tegenspreken, en zoons hun vader."

"In de kindertijd is het als het ware de bedoeling dat het stresssysteem van de ouders het werk doet. De puberteit betekent volwassen worden en zelfstandig reageren op stressoren. Dus moet het stresssysteem daar ook op afgesteld zijn; het moet goed werken in afwezigheid van de ouders en wordt dus reactiever op een stressvolle situatie."

Kan gewoon verklaard worden door de toename van geslachtshormonen en de veranderingen in de hersenen. Dit gaat dan over mensen, maar het is niet ondenkbaar dat er iets soortgelijks gebeurt bij andere diersoorten.
Zal per hond verschillen, maar dat in de jonge jaren van de hond soms wat meer uit de kast getrokken moet worden om de hond te laten luisteren zal iedereen toch wel ervaren hebben?

Hilde schreef:Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

Oh zo herkenbaar!
Het gaat steeds beter hier, maar nog steeds staat hij vaak eerst om zich heen te loeren als ik roep.

Bij Manu werd het op andere honden afrennen minder na zijn derde verjaardag. Maar hij doet het nog steeds bij een aantal honden.

Pienda schreef:

Cleva schreef: Puberteit bestaat niet.

Dit is natuurlijk een volstrekt onzinnige bewering. In sommige culturen worden vrouwen ook als minderwaardige wezens gezien, betekent nog niet dat daar een waarheid in zit.

https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstr ... sequence=2

Lang stuk tekst, maar even wat citaten:

"Uit spijkerschriftteksten, die nog bijna 2000 jaar voor de tijd van Sokrates zijn geschreven, kunnen we uit beschrijvingen van de ideale verhoudingen afleiden dat men toen al een concept had van problemen in de opvoedingsrelatie en dat kinderen zich brutaal konden gedragen tegenover hun ouders, of dat jongere kinderen hun oudere broers en zussen tegenspreken, en zoons hun vader."

"In de kindertijd is het als het ware de bedoeling dat het stresssysteem van de ouders het werk doet. De puberteit betekent volwassen worden en zelfstandig reageren op stressoren. Dus moet het stresssysteem daar ook op afgesteld zijn; het moet goed werken in afwezigheid van de ouders en wordt dus reactiever op een stressvolle situatie."

Kan gewoon verklaard worden door de toename van geslachtshormonen en de veranderingen in de hersenen. Dit gaat dan over mensen, maar het is niet ondenkbaar dat er iets soortgelijks gebeurt bij andere diersoorten.
Zal per hond verschillen, maar dat in de jonge jaren van de hond soms wat meer uit de kast getrokken moet worden om de hond te laten luisteren zal iedereen toch wel ervaren hebben?

Daarbij is het bij de mens zo, dat hersenen in ontwikkeling zijn, tot ongeveer het 25e levensjaar.
Vooral de emotionele ontwikkeling in de hersenen, bij de puberteit.
Dat staat zelfs beschreven bij de hersenstiching.

En ik denk dat honden ook wel zo iets meemaken, zij het natuurlijk veel minder lang, en minder complex, misschien.

En ik denk dat als je meerdere honden hebt, bij een jonge hond, ook meespeelt in de mate van het gedrag wat je ziet.
Omdat de jonge hond dan andere honden heeft als voorbeeldfunctie. En omdat hij zijn grootste energie kwijt kan, bij de andere honden. I.P.v alles bij de baas/mens.

Een hond als enige hond, kan best eens stress hebben, met wat de baas nu weer van hem moet. En dan kan de hond door al die indrukken en beetje stress, natuurlijk best eens even rondjes rennen, of gewoon even flink de benen willen strekken, op het moment dan baasje wil dat hij luistert.
En natuurlijk maakt het dan uit, of het je eerste hond is, die je opvoed, of je zesde hond.

Alhoewel dat ook bij herplaatsers zo kan zijn.

Emma schreef:

Pienda schreef:

Cleva schreef: Puberteit bestaat niet.

Dit is natuurlijk een volstrekt onzinnige bewering. In sommige culturen worden vrouwen ook als minderwaardige wezens gezien, betekent nog niet dat daar een waarheid in zit.

https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstr ... sequence=2

Lang stuk tekst, maar even wat citaten:

"Uit spijkerschriftteksten, die nog bijna 2000 jaar voor de tijd van Sokrates zijn geschreven, kunnen we uit beschrijvingen van de ideale verhoudingen afleiden dat men toen al een concept had van problemen in de opvoedingsrelatie en dat kinderen zich brutaal konden gedragen tegenover hun ouders, of dat jongere kinderen hun oudere broers en zussen tegenspreken, en zoons hun vader."

"In de kindertijd is het als het ware de bedoeling dat het stresssysteem van de ouders het werk doet. De puberteit betekent volwassen worden en zelfstandig reageren op stressoren. Dus moet het stresssysteem daar ook op afgesteld zijn; het moet goed werken in afwezigheid van de ouders en wordt dus reactiever op een stressvolle situatie."

Kan gewoon verklaard worden door de toename van geslachtshormonen en de veranderingen in de hersenen. Dit gaat dan over mensen, maar het is niet ondenkbaar dat er iets soortgelijks gebeurt bij andere diersoorten.
Zal per hond verschillen, maar dat in de jonge jaren van de hond soms wat meer uit de kast getrokken moet worden om de hond te laten luisteren zal iedereen toch wel ervaren hebben?

Daarbij is het bij de mens zo, dat hersenen in ontwikkeling zijn, tot ongeveer het 25e levensjaar.
Vooral de emotionele ontwikkeling in de hersenen, bij de puberteit.
Dat staat zelfs beschreven bij de hersenstiching.

En ik denk dat honden ook wel zo iets meemaken, zij het natuurlijk veel minder lang, en minder complex, misschien.

En ik denk dat als je meerdere honden hebt, bij een jonge hond, ook meespeelt in de mate van het gedrag wat je ziet.
Omdat de jonge hond dan andere honden heeft als voorbeeldfunctie. En omdat hij zijn grootste energie kwijt kan, bij de andere honden. I.P.v alles bij de baas/mens.

Een hond als enige hond, kan best eens stress hebben, met wat de baas nu weer van hem moet. En dan kan de hond door al die indrukken en beetje stress, natuurlijk best eens even rondjes rennen, of gewoon even flink de benen willen strekken, op het moment dan baasje wil dat hij luistert.
En natuurlijk maakt het dan uit, of het je eerste hond is, die je opvoed, of je zesde hond.

Alhoewel dat ook bij herplaatsers zo kan zijn.

Maar dat heeft nog steeds niks met puberen te maken, je schrijft het zelf al, dat heeft met stress te maken. En stress komt voort uit onduidelijkheid tegen de hond!

Hilde schreef:Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

herkenbaar!

willem kom hier!

wat?waar is het feest?

Lunatic schreef: Maar dat heeft nog steeds niks met puberen te maken, je schrijft het zelf al, dat heeft met stress te maken. En stress komt voort uit onduidelijkheid tegen de hond!

Stress heeft ook alles met puberen te maken hè. Onduidelijkheid is niet de enige oorzaak van stress, puberteit ook niet. Het is allemaal een samenloop van omstandigheden.

Manuma schreef:

Hilde schreef:Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

Oh zo herkenbaar!
Het gaat steeds beter hier, maar nog steeds staat hij vaak eerst om zich heen te loeren als ik roep.

Bij Manu werd het op andere honden afrennen minder na zijn derde verjaardag. Maar hij doet het nog steeds bij een aantal honden.

mij is verteld dat ze met 2 jaar brave broeders zijn. dan niet nu ineens een jaar eraan plakken!

Vanmorgen vergeten kaas mee te nemen naar het bos, maar ze luisterde gelukkig erg goed en kwam gelijk als ik haar riep

(Ze was overigens wel erg angstig in het verkeer, zelfs IN de bus, omdat er een raar sisgeluid klonk elke keer dat de deuren open gingen. Ik ga toch weer op zoek naar iets ondersteunends voor haar denk ik, maar goed, dat is een ander topic.)

M@scha schreef:

Manuma schreef:

Hilde schreef:Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

Oh zo herkenbaar!
Het gaat steeds beter hier, maar nog steeds staat hij vaak eerst om zich heen te loeren als ik roep.

Bij Manu werd het op andere honden afrennen minder na zijn derde verjaardag. Maar hij doet het nog steeds bij een aantal honden.

mij is verteld dat ze met 2 jaar brave broeders zijn. dan niet nu ineens een jaar eraan plakken!

Hij is beduidend rustiger geworden met drie maar hij wordt volgende maand vijf en het is nog steeds geen brave broeder

Pienda schreef:

Lunatic schreef: Maar dat heeft nog steeds niks met puberen te maken, je schrijft het zelf al, dat heeft met stress te maken. En stress komt voort uit onduidelijkheid tegen de hond!

Stress heeft ook alles met puberen te maken hè. Onduidelijkheid is niet de enige oorzaak van stress, puberteit ook niet. Het is allemaal een samenloop van omstandigheden.

Daarbij is het zo, dat als je jong bent je nog niet veel levenservaring hebt. Waardoor het stresspotje veel sneller vol is. Combineer dat met allerlei ontwikkelingen die je lichaam mee maakt, hormonen en hersenontwikkeling.

Het is gewoon niet eerlijk, om te doen alsof puberteit niet bestaat. Of de mens of hond nu gewoon blijft luisteren of niet.
Het opgroeien is een levensfase met allerlei veranderingen en ontwikkelingen. zowel fysiek als metaal. Dat is gewoon zo. En de mens heeft daar een woord aan gekoppeld. De puberteit.
Kun je wel gaan ontkennen. . . .

En als je daar als baas geen "last" van heb gehad, betekent natuurlijk nog steeds, dat uiteindelijk je jonge hond opgroeid tot een volwassen exemplaar. En dus heeft die de ontwikkeling meegemaakt. Hoe je het ook noemen wilt.

Emma schreef:

Pienda schreef:

Lunatic schreef: Maar dat heeft nog steeds niks met puberen te maken, je schrijft het zelf al, dat heeft met stress te maken. En stress komt voort uit onduidelijkheid tegen de hond!

Stress heeft ook alles met puberen te maken hè. Onduidelijkheid is niet de enige oorzaak van stress, puberteit ook niet. Het is allemaal een samenloop van omstandigheden.

Daarbij is het zo, dat als je jong bent je nog niet veel levenservaring hebt. Waardoor het stresspotje veel sneller vol is. Combineer dat met allerlei ontwikkelingen die je lichaam mee maakt, hormonen en hersenontwikkeling.

Het is gewoon niet eerlijk, om te doen alsof puberteit niet bestaat. Of de mens of hond nu gewoon blijft luisteren of niet.
Het opgroeien is een levensfase met allerlei veranderingen en ontwikkelingen. zowel fysiek als metaal. Dat is gewoon zo. En de mens heeft daar een woord aan gekoppeld. De puberteit.
Kun je wel gaan ontkennen. . . .

En als je daar als baas geen "last" van heb gehad, betekent natuurlijk nog steeds, dat uiteindelijk je jonge hond opgroeid tot een volwassen exemplaar. En dus heeft die de ontwikkeling meegemaakt. Hoe je het ook noemen wilt.

Dat ze veranderingen en ontwikkelingen meemaken heb ik ook nergens ontkend! Ik zeg alleen dat puberteit altijd als excuus gebruikt wordt voor alles wat mis gaat....hij luisterd niet, ja het is een puber, he, hij heeft schijt aan je, tja puberen he......Zoals ik al zei, opgang komende hormonen zitten niet in de oren, dus ook als ze daar “last” van gaan krijgen kunnen ze nog prima luisteren!

Als je met 5 á 6 maanden denkt dat alles lekker gaat, hij doet het goed op cursus enz. en je laat de teugels vieren en werkt nergens meer aan, dan krijg je niet luisterende honden, hormonen hebben daar totaal niks mee te maken.

Nanna schreef:

Whaha.
Ja, maar geen excuus.

Ik heb het 1x gezegd tegen iemand die boos werd toen jonge Aki iets te enthousiast richting een groot kind met een bal rende op strand, vader in alle staten, er gebeurde niets, op tijd toch nog door kunnen dringen tot Aki dat hij niet moest opspringen, de bal was nog heel.
En Aak kwam terug naar mij, de met de gele speelbal zwaaiende dame .
Hij was geloof ik 6 maanden oud toen.. maar die vader zag er een verscheurende herder in. Op afstand toen geroepen "hij is nog jong, sorry!" Ook al was er niets gebeurd, maar die meneer vond mij heel onverantwoordelijk!

En ik heb in duin ook eens gestaan met een oh nee spelen met de buurhonden en ineens nam hij het rit aan naar de duinvallei waar een vrouw liep met een paar dobers los en een rotweiler aan de lijn
HIER!!! AAK! "Aakje..." GVD AKI!!!
Gelukkig geen hond agressieve honden.. en bij een grom van de aangelijnde kwam de zeer jonge Aki terug rennen naar mij.. ik wuifde nog Sorry! Maar de mevrouw was sportief en er was niets gebeurd dus klaar.

En dan is het misschien een fase, handig is het niet in sommige contreien.

Lunatic schreef: Dat ze veranderingen en ontwikkelingen meemaken heb ik ook nergens ontkend! Ik zeg alleen dat puberteit altijd als excuus gebruikt wordt voor alles wat mis gaat....hij luisterd niet, ja het is een puber, he, hij heeft schijt aan je, tja puberen he......Zoals ik al zei, opgang komende hormonen zitten niet in de oren, dus ook als ze daar “last” van gaan krijgen kunnen ze nog prima luisteren!

Als je met 5 á 6 maanden denkt dat alles lekker gaat, hij doet het goed op cursus enz. en je laat de teugels vieren en werkt nergens meer aan, dan krijg je niet luisterende honden, hormonen hebben daar totaal niks mee te maken.

Heb je absoluut gelijk in! Het lijkt mij juist een uitstekende reden om er even wat extra tijd en moeite in te steken.
Maar denk dat het gros van de hondenbezitters hier niet de kunde, tijd en het geduld voor hebben, dus zitten we nog altijd met de puberende honden

Lunatic schreef:

Emma schreef:

Pienda schreef:

Lunatic schreef: Maar dat heeft nog steeds niks met puberen te maken, je schrijft het zelf al, dat heeft met stress te maken. En stress komt voort uit onduidelijkheid tegen de hond!

Stress heeft ook alles met puberen te maken hè. Onduidelijkheid is niet de enige oorzaak van stress, puberteit ook niet. Het is allemaal een samenloop van omstandigheden.

Daarbij is het zo, dat als je jong bent je nog niet veel levenservaring hebt. Waardoor het stresspotje veel sneller vol is. Combineer dat met allerlei ontwikkelingen die je lichaam mee maakt, hormonen en hersenontwikkeling.

Het is gewoon niet eerlijk, om te doen alsof puberteit niet bestaat. Of de mens of hond nu gewoon blijft luisteren of niet.
Het opgroeien is een levensfase met allerlei veranderingen en ontwikkelingen. zowel fysiek als metaal. Dat is gewoon zo. En de mens heeft daar een woord aan gekoppeld. De puberteit.
Kun je wel gaan ontkennen. . . .

En als je daar als baas geen "last" van heb gehad, betekent natuurlijk nog steeds, dat uiteindelijk je jonge hond opgroeid tot een volwassen exemplaar. En dus heeft die de ontwikkeling meegemaakt. Hoe je het ook noemen wilt.

Dat ze veranderingen en ontwikkelingen meemaken heb ik ook nergens ontkend! Ik zeg alleen dat puberteit altijd als excuus gebruikt wordt voor alles wat mis gaat....hij luisterd niet, ja het is een puber, he, hij heeft schijt aan je, tja puberen he......Zoals ik al zei, opgang komende hormonen zitten niet in de oren, dus ook als ze daar “last” van gaan krijgen kunnen ze nog prima luisteren!

Als je met 5 á 6 maanden denkt dat alles lekker gaat, hij doet het goed op cursus enz. en je laat de teugels vieren en werkt nergens meer aan, dan krijg je niet luisterende honden, hormonen hebben daar totaal niks mee te maken.

Er worden zoveel dingen als excuus gebruikt, zoals "hij is en keer aangevallen door een * ( ras invullen naar keuze),
En weet ik wat.
Dat is ook weer een mensentrekje

Net zoals dominantie, dat woord wordt ook vaak mis geïnterpreteerd. Alsof je het over een agressief rotmonster hebt. Dat vind ik ook al niet kloppen.
En nu mag "puberteit" weer niet.

Ik wens er niet aan mee te doen

Zo. En nu ben ik wel klaar met de discussie.
Want iedereen bedoeld waarschijnlijk hetzelfde, alleen willen sommige het anders noemen, of helemaal niet benoemen
So be it.
Lekker belangrijk ook verder.

De keren dat ik moedeloos toe stond te kijken hoe Manu in een weiland rende achter een haas, een kudde koeien (oké dat was gelukkig maar één keer ) en eenden of andere watervogels aanholde.
Roepen zou voor de sier zijn, al stond ik wel maar wat te gillen want anders is het ook zo asociaal en lijkt het net of ik er oké mee was.

Staan er nog van die mensen: 'ohhh, je hond mag daar niet los' of 'kun je je hond niet roepen?'
Oh godsamme, dat had ik nog niet geprobeerd Ik heb pas rimpels gekregen toen ik die pokkehond in mijn leven nam mevrouw.

Ik kan me overigens niet permiteren de teugels te laten vieren, op geen enkele leeftijd. En ik merk toch echt dat hij veel meer op mij gericht is sinds ongeveer zijn derde jaar. Daarvoor was de wereld veel leuker dan ik en hield hij me nauwelijks in de gaten. Nu is het allerbelangrijkste dat ik in zicht ben en hij staakt zelfs een konijnenachtervolging tegenwoordig.

Pienda schreef:

Lunatic schreef: Dat ze veranderingen en ontwikkelingen meemaken heb ik ook nergens ontkend! Ik zeg alleen dat puberteit altijd als excuus gebruikt wordt voor alles wat mis gaat....hij luisterd niet, ja het is een puber, he, hij heeft schijt aan je, tja puberen he......Zoals ik al zei, opgang komende hormonen zitten niet in de oren, dus ook als ze daar “last” van gaan krijgen kunnen ze nog prima luisteren!

Als je met 5 á 6 maanden denkt dat alles lekker gaat, hij doet het goed op cursus enz. en je laat de teugels vieren en werkt nergens meer aan, dan krijg je niet luisterende honden, hormonen hebben daar totaal niks mee te maken.

Heb je absoluut gelijk in! Het lijkt mij juist een uitstekende reden om er even wat extra tijd en moeite in te steken.
Maar denk dat het gros van de hondenbezitters hier niet de kunde, tijd en het geduld voor hebben, dus zitten we nog altijd met de puberende honden

Dat sowieso, natuurlijk.
Maar dat geld ook voor een herplaatser, bijvoorbeeld. Die moet het vaak ook nog leren.

Wat me soms wel eens tegen de borst stuit, ( heel andere discussie, overigens) is dat er geen tolerantie meer lijkt te bestaan,door sommige, op het forum, voor (jonge, of herplaatsers) honden, die alles nog moeten leren.
Natuurlijk vind ik sommige dingen ook ronduit irritant en soms ook gewoon gevaarlijk ( ook voor mijn eigen honden. Ik wil geen ruzie zoeker in de buurt hebben.) en dan heb ik gerust ook een momentje, maar tja, soms doet wat tolerantie naar een ander wonderen.

Overigens ben ik wel vaker teleurgesteld in mensen, I.R.L, dat ik dacht dat zij nou echt goede honden opvoeders waren, maar zetten ze de hond de hele dag in de bench, en als hij eruit mag, en doet 1 pas verkeerd, weer hup in de bench. Of met TT wordt opgevoed, maar dat er nooit bijzeggen

Dus sommige verhalen, IRL, en op het forum voor de zekerheid ook, neem ik met een korreltje zout
Maar dat even geheel off-topic.

M@scha schreef:

Hilde schreef:Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

herkenbaar!

willem kom hier!

wat?waar is het feest?

mijn grootste opvoedingsfout is dat Fred weet dat er iets leuks aankomt als ik hem roep. Maar niet bij mij.
Het is mijn eerste echte eigen zelfstandige hond, die mag ik verpesten toch?

Emma schreef:
Dus sommige verhalen, IRL, en op het forum voor de zekerheid ook, neem ik met een korreltje zout

Ik ben weleens heel jaloers geweest op het luisteren van twee honden. Baas riep en hop daar stonden ze. En toen we eens 's avonds gingen wandelen vlogen ze elke voetganger woest blaffend aan, eentje kakt en plast in huis en ze blaffen zoveel dat de buren klagen. Nouja, als ik mag kiezen wacht ik dan liever even langer tot ze klaar zijn met hun belangrijke zaken voordat ze het nut zien van terugkomen

M@scha schreef:

Manuma schreef:

Hilde schreef:Ik lees ook even mee. Elmo vindt hierkomen leuk, maar ik heb zelf de fout gemaakt hem een tijd vooral te roepen als er ergens iets aan de hand was. Het werd dus al snel 'Elmo!' *Elmo kijkt om zich heen waar de hond/mens/paard/fietser/hardloper/grappige andere gebeurtenis is* *ziet niets* *komt*. En als hij dan wel iets ontdekte was het snel daaropaf. Dat gaat gelukkig nu steeds beter, maar als hij hondjessss ziet is het nog steeds lastig. Puberteit? Weet ik niet, hij heeft van pup af aan dat hij andere hondjes gewoon heel leuk vindt. En ik hoop dat dit met training en veroudering minder gaat worden, eerlijk gezegd.

Oh zo herkenbaar!
Het gaat steeds beter hier, maar nog steeds staat hij vaak eerst om zich heen te loeren als ik roep.

Bij Manu werd het op andere honden afrennen minder na zijn derde verjaardag. Maar hij doet het nog steeds bij een aantal honden.

mij is verteld dat ze met 2 jaar brave broeders zijn. dan niet nu ineens een jaar eraan plakken!

Wat? Elmo is net een jaar

Lunatic schreef:Ik zeg alleen dat puberteit altijd als excuus gebruikt wordt voor alles wat mis gaat....hij luisterd niet, ja het is een puber, he, hij heeft schijt aan je, tja puberen he......

Ik merk in mijn omgeving net het omgekeerde. Dat mensen met een jonge hond nog steeds dezelfde eisen stellen aan gehoorzaamheid maar nul begrip of geduld opbrengen voor een dier in ontwikkeling.
Het mag vooral niets anders dan voorbeeldig zijn. Dat wil een volwassen hond in een onvolgroeid jasje.

Cleva schreef:

Emma schreef: Daarbij is het bij de mens zo, dat hersenen in ontwikkeling zijn, tot ongeveer het 25e levensjaar.

Hersenen zijn sowieso altijd in ontwikkeling en dat blijven ze tot ze dood gaan.

Vooral de emotionele ontwikkeling in de hersenen, bij de puberteit.
Dat staat zelfs beschreven bij de hersenstiching.

Het is ook absoluut waar, maar het betekent in deze helemaal niets.
Gaan we nou doen alsof de puberteit tot het 25ste levensjaar duurt? Wat bedoel je?

En ik denk dat honden ook wel zo iets meemaken, zij het natuurlijk veel minder lang, en minder complex, misschien.

Wat is "zoiets"?
Dat er nog ontwikkeling is? Natuurlijk ontwikkelen de hersens van een hond zich.
Maar dat heeft helemaal niets te maken met de gebrekkige opvoeding waarbij een hond niet luistert.

Een hond als enige hond, kan best eens stress hebben, met wat de baas nu weer van hem moet. En dan kan de hond door al die indrukken en beetje stress, natuurlijk best eens even rondjes rennen, of gewoon even flink de benen willen strekken, op het moment dan baasje wil dat hij luistert.

Als een hond bij stress liever van je wegloopt dan naar je toe heb je toch steken laten vallen in de opvoeding. Ik kan er niets anders van maken.

Haha,
Ik heb toch van jou nogal wat verhalen over Cleo, Dapper en Eva gelezen, waar de dingen nou ook niet helemaal goed gingen.
Was het niet Cleo, die ook eens achter de ganzen aanging, en je die niet terug kon roepen? Er staan me wel meer verhalen van bij, dat zo iets gebeurde.
En 1 van de honden was een herder, en die ging niet goed met sommige visite, dat je ook bang was, dat die misschien een hapje visite nam?

Oké, dat zal niet meteen stress gerelateerd zijn.
Maar als je het over steken in de opvoeding hebt, dan vind ik het toch een beetje, de pot verwijt de ketel. . .

Over bovenstaande, daar staat het op internet vol mee, die dat beter verwoorden dan ik.