Het HondenForum

in Lana zit [tot dusver] totaal geen jachtmodus wat betreft reen of id,
een ree die op 2 meter afstand stokstijf in de bosage staat of een groepje op afstand, ziet of ruikt ze niet eens,
koppels ganzen of een stel zwanen is de moeite niet, en kijkt ze een beetje dom aan,
ik heb dat eerder gespot dan Lana, dus lijn er wel aan je weet maar nooit.
maar de motor en quard crossers hier [vooral met mooi weer] in ons ,,natuurgebied,, die hebben de volle aandacht,
wat is er mooier dan achter zo'n ronkend stinkend lawaaierig ding aan te gaan, dus dan toch maar op tijd aan de lijn.
hoewel wat mij betreft mag ze, ze een stok tussen de wielen steken.

Om Uma maakt wild zich niet zo druk maar zodra ze Manu zien gaan ze op hol. Zelfs de geiten die alle honden wegbeuken zijn als de dood voor hem.
Als ik hem los zou laten tussen de herten ben je er heel gauw een paar armer.

Ik zal het eens uitprinten en meenemen voor het geval mevrouw van natuurmonumenten weer in Maastricht om het losloopveld loopt

Ben daar toen eens toegesproken omdat mijn twee oudjes losliepen buiten dat veld en Finn aan de lijn zat. Of ik die andere twee ook wilde aanlijnen, want die verstoorden het wild. Ik vroeg haar hoe wild moest ruiken dat er aangelijnde en niet aangelijnde honden liepen Zowel Joris als Biry gingen minder ver dan Finn aan zijn 7m flex en zij bleven op het pad, Finn vond het pad maar saai

Ik ken er toch wel een paar die hun honden laten stropen, want ach het is toch een jachthond? De wildbeheerder moet hier wekelijks reeën afmaken die zijn verminkt door honden. Walgelijk vind ik dat. Honden die vlakbij hun eigenaar een beetje door de bermen en bosjes struinen heb ik niks op tegen.

Wild herkent ook zulk soort honden. Ik zie het al met de zwanen en meerkoeten in de sloot naast ons huis. De eerste paar weken schoten ze uit paniek weg. Nu blijven ze gewoon dobberen als ze onze honden zien. Zo ook de reeën, hooguit een paar rustige sprongen en dat is het.

Van mountainbikers heb ik eigenlijk nooit last, volgens mij schrikt een herder voldoende af om hun gevloek weg te slikken. Als ze al hinder ervaren van mij honden.

Angelique. schreef:

Gollum schreef:Ik denk dat Rani maar heel kort het wild zou verstoren, daarna merkt het dier er weinig meer van

Zo ken ik er nog een paar

Ik was het helemaal niet gewend, Gollum en Mika interesseert het niks. Gol word alleen boos als mensen de eendjes voeren, ze vindt dat het brood voor haar is
Totdat je dus een hond krijgt die een vis vangt en opeet, vele meters zwemt om een pulletje te vangen en op te eten en stom staat te kijken in de tuin met een duif in haar bek. En dat allemaal in de bebouwde kom.
We gaan dus maar niet wandelen in wildrijk gebied

Onze hondenclub ligt naast een golfbaan en aan de bosrand. Tijdens trainingstijden klinkt daar volop geblaf. Een stukje van het bos gebruiken we voor de kist- en manrevieroefeningen, en verder stikt het er van de mountainbikers, hardlopers, wandelaars met en zonder loslopende honden en paard & wagens. Maar het stikt er ook van de reeën. In de zomer, als je 's avonds na de training het pad wat verder afloopt richting een paar weitjes tussen de golfbaan en het bos, dan zie je er vrijwel altijd een heel stel grazen. Dus ze nemen tijdelijk wat afstand en dan zijn ze zo weer terug. We hebebn het zelfs wel eens gehad dat wij opliepen richting de pakwerker in het bos die door de hond gevonden was en blaffend werd bewaakt. Zijn we op een meter of 50 van de hond die de pakwerker al blaffend bewaakt, kuiert er ineens een ree op zijn dooie gemakje op een meter of 20 van de pakwerker en hond voorbij. Hond kijkt een keer om naar die ree en gaat verder met zijn werk. De enigen die echt verbaasd waren, waren wij

Mijn honden hebben 0.0 jachtinstinct. Hun eninge invloed is herrie en hondengeur.

Ik vind het wel relaxt. Kunnen we gewoon doortrainen terwijl de konijnen naast ons parcours grazen (en net op tijd weg schieten voor enkele trainingsmaatjes die wel interesse hebben in vers konijn).

In April wil ik met Shira, Jack en Laila naar een hondenschool hier in de buurt. Het is alleen naast een schapenwei dus ik ga eerst maar even kijken hoe hoog het hek is

Ik heb vrees ik wel honden die het wild verstoren.

Diem loopt wel altijd aangelijnd: Hij gaat er anders direct vandoor om wild te zoeken met een prooidrift waar gegarandeerd ongelukken van zouden komen. Aangelijnd heeft hij ook wel eens wat te pakken gekregen helaas. Opeens met 2 grote sprongen het riet in en dat was einde kuiken of zelf een keer een paling

Mies graaf zich een ongeluk naar muizen, mollen en ratten. Een keer of 2 in de maand krijgt ze wat te pakken. Helaas gaat ze ook achter reeën aan (of konijnen maar die zijn vlot onder de grond) als die in zicht zijn. Op geur kan ik haar prima terugroepen maar de enkele keer dat er op of naast het pad wat staat is ze voor 20 minuten verdwenen. Ook heeft ze wel eens een jong konijn of watervogel gepakt. Ik probeer dit te voorkomen door haar aangelijnd te houden in echt wildrijke gebieden of aan de waterkant in het voorjaar. Maar omdat ze zo geniet van loslopen en het echt uitzonderingen zijn dat ze weggaat, (3x in 5 jaar tot nu toe) houd ik haar toch ook niet altijd aan de lijn. Het blijft een lastig dilemma

pioenroos schreef:Ik heb vrees ik wel honden die het wild verstoren.

Diem loopt wel altijd aangelijnd: Hij gaat er anders direct vandoor om wild te zoeken met een prooidrift waar gegarandeerd ongelukken van zouden komen. Aangelijnd heeft hij ook wel eens wat te pakken gekregen helaas. Opeens met 2 grote sprongen het riet in en dat was einde kuiken of zelf een keer een paling

Mies graaf zich een ongeluk naar muizen, mollen en ratten. Een keer of 2 in de maand krijgt ze wat te pakken. Helaas gaat ze ook achter reeën aan (of konijnen maar die zijn vlot onder de grond) als die in zicht zijn. Op geur kan ik haar prima terugroepen maar de enkele keer dat er op of naast het pad wat staat is ze voor 20 minuten verdwenen. Ook heeft ze wel eens een jong konijn of watervogel gepakt. Ik probeer dit te voorkomen door haar aangelijnd te houden in echt wildrijke gebieden of aan de waterkant in het voorjaar. Maar omdat ze zo geniet van loslopen en het echt uitzonderingen zijn dat ze weggaat, (3x in 5 jaar tot nu toe) houd ik haar toch ook niet altijd aan de lijn. Het blijft een lastig dilemma

Ja, dat vind ik ook. Amy is een killer, net als Diem. Helaas heeft ook zij aangelijnd net zo goed succes. Uit het niets vliegt ze dan in het gras en pakt een muis of rat of net wat er toevallig zit. Laatst sprong ze aangelijnd boven op een konijn dat voor onze voeten uit de dekking vloog en alleen omdat ze een muilkorf droeg op dat moment, wist dat konijn te ontkomen.
Ze is een jonge energieke hond, en al vermaakt ze zich aan de lange lijn ook prima, ik vind het voor haar toch fijn als ze ook af en toe echt flink los kan rennen. Omheind bestaat ook niet in Amy's woordenboek, een hekje van 1,50m ziet ze niet eens als een serieus obstakel. Dus we zijn toch maar hard gaan trainen op het loslopen met een uiterst betrouwbare hier en zonder gejaag. Dat is een hele tijd goed gegaan zonder dat ze iets heeft gevangen of opgejaagd, tot ze laatst een gans te pakken had Dat was ook nog mijn schuld, want ik gaf haar toestemming om achter de ganzen aan te gaan, die zien haar daar van verre aankomen en zijn normaal gesproken al lang en breed vertrokken als ze er eenmaal is - maar nu zat er helaas een slome gans bij
Uiteraard laat ik haar alleen op wildarme plekken los waar ik veel overzicht heb. Ergens waar reeën of zwijnen ineens voor onze neus kunnen staan, kan ze echt niet los, want dan is ze gewoon weg en heb ik het nakijken.
Af en toe vraag ik me wel af waarom ik het blijf proberen en helaas heb ik het perfecte wandelgebied nog niet helemaal gevonden voor haar - het moet ook nog eens rustig zijn qua andere honden. Ik had wel een heel fijne en overzichtelijke plek, maar met Amy's nieuwe ganzenobsessie is die plek nu ook niet meer zo geschikt omdat ze daar nu de Waal over wil zwemmen als er ganzen aan de andere kant zitten
Ik let echt heel goed op en laat haar echt niet zo maar haar goddelijke gang gaan, maar dan nog heeft ze best vaak succes gehad.

Mila kijkt niet om naar wild, Amoz wil er wel even achteraan rennen, maar komt dan na vijf meter net zo snel weer terug rennen en Taartje zou denk ik wel een konijn pakken als ze de kans kreeg, maar dan moet het wel een heel sloom konijn zijn

Als mijn hond het wild verstoort, waarbij ze het redt van het schot van de jager, dan vind ik dat dikke prima.
Koekje?

kooi schreef:Als mijn hond het wild verstoort, waarbij ze het redt van het schot van de jager, dan vind ik dat dikke prima.

Dat is pas werken met je hond!

sirene schreef: Maar hondenbezitters kunnen zelf ook aso zijn hoor. Hier lopen ook dames die hardlopers uit gingen schelden omdat ze op de losloopstrook gingen rennen. mvr vond dat ze het alleenrecht had daar want het is voor honden. Ze vertikte het om haar hielenbijter vast te maken omdat het uitrenzone was. Terwijl het gewoon een wandelpad is voor iedereen.

Een WANDELpad voor iedereen waar hardlopers mogen rennen maar honden niet?

In een losloopgebied loopt mijn hond los. En als het duidelijk als zodanig herkenbaar is, kunnen anderen ook rekening houden met mijn loslopende hond. Leven en laten leven heet dat. Er zijn naar verhouding erg weinig gebieden waar honden los mogen, maar ruimte te over waar je kunt hardlopen, skeeleren, fietsen en mountainbiken. En waar honden aangelijnd moeten zijn. Als ze er al mogen komen.

Ik vind het ook aso als je vlak voor loslopende honden begint te sprinten of meteen begint te schelden als de hond niet snel genoeg naar de zin wordt aangelijnd of bij de baas geroepen.

Het gebied is er voor iedereen, je zegt het.
Evengoed moet die mevrouw ook niet gaan schelden natuurlijk..

Als je hond hardlopers in de hielen begint te bijten moet je al helemaal niet gaan schelden naar hardlopers. Jouw hond misdraagt zich dan en jouw hond is jouw verantwoordelijkheid.
De hardlopers en mountainbikers die ik tegenkom zijn vrijwel allemaal vriendelijk, zeggen altijd gedag en als er dan eens iets minder gemakkelijk gaat dan zou moeten kunnen we er vaak allebei even om grinniken. Mijn honden gaan vaak uit zichzelf al aan de kant en ze achtervolgen niemand.
Er is hier één park/bos waar zo ongeveer alle Haagsche honden uitgelaten worden, altijd druk. Daar zijn ook veel hardlopers. Dan heb je er wel eens eentje tussen die al ogenrollend tussen de honden door rent. "Hindernisbááán!" Hink, stap, sprong over de honden heen. De meeste lachen erom maar er zit er wel eens één bij die heel hard begint te zuchten. Dat snap ik dan weer niet zo goed, het park hiernaast is helemaal hondenvrij en ook heel mooi.

Manuma schreef:Dan heb je er wel eens eentje tussen die al ogenrollend tussen de honden door rent. "Hindernisbááán!" Hink, stap, sprong over de honden heen. De meeste lachen erom maar er zit er wel eens één bij die heel hard begint te zuchten. Dat snap ik dan weer niet zo goed, het park hiernaast is helemaal hondenvrij en ook heel mooi.

Die heb je hier in het plantsoen ook. Daar is maar 1 stuk pad losloop, aan de andere kant van het park of zelfs 1 pad 50 meter opzij kunnen ze geheel hondhindernisloos rennen. Maar dan toch net langs het loslooppad, maar afremmen ho maar. En wel schelden als er toevallig vlak voor hun poten een hond oversteekt. Dat snap ik dan niet zo goed. Als er een horde kinderen staat rem je toch ook af?

Ja, zo stom, haha!
Op het strand zwemt Manu vaak tussen de kitesurfers. Die gaan zelfs met hem spelen Even heel hard afremmen vlak voor hem en hem roepen terwijl ze wegsurfen. Dat vindt ie geweldig Na het spelletje met Manu deed een surfer hetzelfde bij een labrador maar die had nog niet zoveel over zelfbehoud geleerd geloof ik. De surfer komt er voor een tweede keer op af, maakt een scherpe bocht en die hond rent zo de enorme golf water in waarna hij dat bord bijna over zich heen krijgt
Op drukke dagen is de kust van ons favoriete water weleens helemaal bezet met surfers. Ze maken dan zelfs plek voor Manu zodat ik even zijn balletje kan gooien, zo leuk.

Op het strand zijn behalve wat zeevogels geen wilde dieren, dus ik ben heel blij dat we zo vlakbij wonen. Dan kunnen mijn zelfstandige jagers alsnog vaak lange afstanden loslopen.

mijke schreef:

Manuma schreef:Dan heb je er wel eens eentje tussen die al ogenrollend tussen de honden door rent. "Hindernisbááán!" Hink, stap, sprong over de honden heen. De meeste lachen erom maar er zit er wel eens één bij die heel hard begint te zuchten. Dat snap ik dan weer niet zo goed, het park hiernaast is helemaal hondenvrij en ook heel mooi.

Die heb je hier in het plantsoen ook. Daar is maar 1 stuk pad losloop, aan de andere kant van het park of zelfs 1 pad 50 meter opzij kunnen ze geheel hondhindernisloos rennen. Maar dan toch net langs het loslooppad, maar afremmen ho maar. En wel schelden als er toevallig vlak voor hun poten een hond oversteekt. Dat snap ik dan niet zo goed. Als er een horde kinderen staat rem je toch ook af?

Ver in de vorige eeuw deed ik atletieken. Bij het onderdeel hardlopen was het de gewoonte heel hard báán te roepen als er iemand voor je hobbelde. Die diende dan onverwijld naar links, of rechts dat weet ik niet meer, te springen. Dat riep ik dus ook in het Amsterdamse bos, maar blijkbaar waren honden, hondenbazen, kinderen en overige recreanten daar niet van op de hoogte.
Afremmen was geen optie, daar had de trainer in het kader van conditie en te behalen resultaten zo zijn ideeën over. Voordeel was wel dat het onderdeel hordenlopen na een rondje bos overgeslagen kon worden.

Manuma schreef:Als je hond hardlopers in de hielen begint te bijten moet je al helemaal niet gaan schelden naar hardlopers. Jouw hond misdraagt zich dan en jouw hond is jouw verantwoordelijkheid.
De hardlopers en mountainbikers die ik tegenkom zijn vrijwel allemaal vriendelijk, zeggen altijd gedag en als er dan eens iets minder gemakkelijk gaat dan zou moeten kunnen we er vaak allebei even om grinniken. Mijn honden gaan vaak uit zichzelf al aan de kant en ze achtervolgen niemand.

Precies, een losloopzone betekent niet dat je hond dan ook los mag zonder dat hij onder controle is. Als iemand gewoon normaal hardloopt door het park mag dat gewoon geen reden zijn dat je hond er eens even achteraan gaat.

Ik heb (gelukkig) geen drukke parken in de buurt, met hardlopen heb ik dan ook nog geen hond achter mij aangehad (op het strand/recreatiegebied/ duinen). Misschien ook omdat ik altijd met 1 of 2 honden hardloop.

Ach het is heel simpel vind ik. De hardlopers zorgen dat ze niet over de hond heen denderen, en ik zorg dat mijn hond hen niet in de kuiten bijt. Klaar.

Als je hond hardlopers in de hielen begint te bijten moet je al helemaal niet gaan schelden naar hardlopers. Jouw hond misdraagt zich dan en jouw hond is jouw verantwoordelijkheid.

Zo las ik dat niet precies.
Het hondje wordt een hielenbijtertje genoemd, dat is soms ook gewoon een bijnaam. Er staat niet dat ie hielen beet. De hond misdraagt zich niet, die reageert. En zoals ik het lees, liepen de vrouwen er al met de hond los en begonnen de hardlopers vlak voor hen uit te hardlopen.

Ik weet natuurlijk niet hoe zij reageerden, maar ik vind dat je in herkenbaar losloopgebied dan niet moet beginnen te schoppen of te schelden. Gewoon even stilstaan en de baasjes de ruimte geven de hond bij zich te nemen. Die kunnen dan even wachten tot de hardlopers voldoende ver zijn om de hond weer te kunnen loslaten. Dat bedoel ik met leven en laten leven.

Als ik een voorrangskruising nader in mijn auto en zie op de stoeprand een ouder met een kindje of een baasje met een hond, dan neem ik gas terug. Je weet maar nooit of kind of hond onverwachts losschiet. Anticiperen op je omgeving, de normaalste zaak van de wereld.

kooi schreef:

Als je hond hardlopers in de hielen begint te bijten moet je al helemaal niet gaan schelden naar hardlopers. Jouw hond misdraagt zich dan en jouw hond is jouw verantwoordelijkheid.

Zo las ik dat niet precies.
Het hondje wordt een hielenbijtertje genoemd, dat is soms ook gewoon een bijnaam. Er staat niet dat ie hielen beet. De hond misdraagt zich niet, die reageert. En zoals ik het lees, liepen de vrouwen er al met de hond los en begonnen de hardlopers vlak voor hen uit te hardlopen.

Ik weet natuurlijk niet hoe zij reageerden, maar ik vind dat je in herkenbaar losloopgebied dan niet moet beginnen te schoppen of te schelden. Gewoon even stilstaan en de baasjes de ruimte geven de hond bij zich te nemen. Die kunnen dan even wachten tot de hardlopers voldoende ver zijn om de hond weer te kunnen loslaten. Dat bedoel ik met leven en laten leven.

Als ik een voorrangskruising nader in mijn auto en zie op de stoeprand een ouder met een kindje of een baasje met een hond, dan neem ik gas terug. Je weet maar nooit of kind of hond onverwachts losschiet. Anticiperen op je omgeving, de normaalste zaak van de wereld.

Oh ik las het zo dat de hondeneigenaren op de hardlopers begon te schelden, niet andersom. En hielenbijter als dat hij er dus achteraan gaat, al dan niet happend.
Ik heb trouwens nog nooit van 'hielenbijter' als bijnaam gehoord

sirene schreef: Hier lopen ook dames die hardlopers uit gingen schelden omdat ze op de losloopstrook gingen rennen. mvr vond dat ze het alleenrecht had daar want het is voor honden. Ze vertikte het om haar hielenbijter vast te maken omdat het uitrenzone was. Terwijl het gewoon een wandelpad is voor iedereen.

willem jaagt niet op beesten, hardlopers, mountainbikers of crossmotoren.

maar hij is wel nieuwsgierig en een tikkeltje naïef dus hoe slecht hij soms ook luistert, de WILLEM ZIT! NU! zit er 100% in.

op die manier kon ik hem zondagochtend redden van een groep mountainbikers en 2 crossmotoren. die trouwens allemaal netjes dankjewel zeiden. maar ik was er na 30 fietsers, 3 hardlopers en 2 motoren zo klaar mee dat we naar huis gegaan zijn.

Op Zondag komen al die mensen ineens tevoorschijn die willen sporten, hardlopen, mountainbiken, wielrennen enz. En dan alle wandelaars nog in hun zondagse pak met rennende en met stokken zwaaiende kinderen. Vooral als het mooi weer is. Dan is het park/bos waar je de hele week alleen andere hondeneigenaren tegenkomt ineens van iedereen En worden honden vaak gedegradeerd tot vervelende stoorzenders.

Ik ga op zulke dagen altijd naar een plek waar er geen fietsers en zondagse wandelaars komen. Zon en feestdagen, dan weet je hier gewoon dat je in een krioelende bende terecht komt, zeker 's middags. Of je kunt ook heel vroeg gaan wandelen, dat is ook heerlijk om te doen.

Ri@ schreef:Op Zondag komen al die mensen ineens tevoorschijn die willen sporten, hardlopen, mountainbiken, wielrennen enz. En dan alle wandelaars nog in hun zondagse pak met rennende en met stokken zwaaiende kinderen. Vooral als het mooi weer is. Dan is het park/bos waar je de hele week alleen andere hondeneigenaren tegenkomt ineens van iedereen En worden honden vaak gedegradeerd tot vervelende stoorzenders.

Ik ga op zulke dagen altijd naar een plek waar er geen fietsers en zondagse wandelaars komen. Zon en feestdagen, dan weet je hier gewoon dat je in een krioelende bende terecht komt, zeker 's middags. Of je kunt ook heel vroeg gaan wandelen, dat is ook heerlijk om te doen.

Ik vind zo'n drukke dag soms wel lekker. Dan rent toch alles door elkaar heen, net als iedereen hun hond, dus hoef ik niet zo strak appèl te vragen (wat me toch nooit lukt ) en zijn mijn honden alleen maar aan het spelen en rennen. Dan staat Manu weer in een groepje mensen waar hij aan vijf kanten geaaid wordt, met zo'n tevreden smoel.

Manuma schreef:

Ri@ schreef:Op Zondag komen al die mensen ineens tevoorschijn die willen sporten, hardlopen, mountainbiken, wielrennen enz. En dan alle wandelaars nog in hun zondagse pak met rennende en met stokken zwaaiende kinderen. Vooral als het mooi weer is. Dan is het park/bos waar je de hele week alleen andere hondeneigenaren tegenkomt ineens van iedereen En worden honden vaak gedegradeerd tot vervelende stoorzenders.

Ik ga op zulke dagen altijd naar een plek waar er geen fietsers en zondagse wandelaars komen. Zon en feestdagen, dan weet je hier gewoon dat je in een krioelende bende terecht komt, zeker 's middags. Of je kunt ook heel vroeg gaan wandelen, dat is ook heerlijk om te doen.

Ik vind zo'n drukke dag soms wel lekker. Dan rent toch alles door elkaar heen, net als iedereen hun hond, dus hoef ik niet zo strak appèl te vragen (wat me toch nooit lukt ) en zijn mijn honden alleen maar aan het spelen en rennen. Dan staat Manu weer in een groepje mensen waar hij aan vijf kanten geaaid wordt, met zo'n tevreden smoel.

Dat lijkt me ideaal inderdaad Met Jack alleen zou dat ook nog wel gaan maar met drie enthousiaste honden die voortdurend achter elkaar aan rennen hou ik me beter maar verre van drukte.

Ri@ schreef:Op Zondag komen al die mensen ineens tevoorschijn die willen sporten, hardlopen, mountainbiken, wielrennen enz. En dan alle wandelaars nog in hun zondagse pak met rennende en met stokken zwaaiende kinderen. Vooral als het mooi weer is. Dan is het park/bos waar je de hele week alleen andere hondeneigenaren tegenkomt ineens van iedereen En worden honden vaak gedegradeerd tot vervelende stoorzenders.

Ik ga op zulke dagen altijd naar een plek waar er geen fietsers en zondagse wandelaars komen. Zon en feestdagen, dan weet je hier gewoon dat je in een krioelende bende terecht komt, zeker 's middags. Of je kunt ook heel vroeg gaan wandelen, dat is ook heerlijk om te doen.

idd. ik kan niet wachten tot het vroeger licht is. dan ben ik weer alleen

Manuma schreef: Oh ik las het zo dat de hondeneigenaren op de hardlopers begon te schelden, niet andersom. En hielenbijter als dat hij er dus achteraan gaat, al dan niet happend.
Ik heb trouwens nog nooit van 'hielenbijter' als bijnaam gehoord

sirene schreef: Hier lopen ook dames die hardlopers uit gingen schelden omdat ze op de losloopstrook gingen rennen. mvr vond dat ze het alleenrecht had daar want het is voor honden. Ze vertikte het om haar hielenbijter vast te maken omdat het uitrenzone was. Terwijl het gewoon een wandelpad is voor iedereen.

Je las het goed.
De hondenbezitters gingen schelden tegen hardlopers (en wandelaars) omdat ze daar aan het hardlopen waren. De honden gingen er luid blaffend achteraan en één van de honden van de dame met de grootste mond had ook al een paar keer naar mensen gehapt. Die hardlopers waren zich van geen kwaad bewust.

Kruimel53 schreef:Hier blubberen ook vrouwen voorbij, maar je moet wel ff goed kijken om het verschil te zien.

Ik vraag me af in hoeverre Amerikaanse natuurgebieden vergelijkbaar zijn met de overbevolkte zakdoekjes die in Nederland doorgaan voor 'natuur'. En ik vraag me ook af of ze dezelfde resultaten hadden gekregen als ze naar voortplantingssucces hadden gekeken, met name van grondbroeders.

Nou, dit dus. In een Amerikaans natuurreservaat is er voldoende mogelijkheid om uit te wijken bij een hond op rooftocht. In Nederland staan ze dan al snel op een N-weg, dus toch niet helemaal één op één over te nemen lijkt me.

Cleva schreef:Dat randstedelingen klaarkomen bij het zien van een lammetje is op zich helemaal prima maar niet erg interessant qua feiten, zeg maar.

Als ik een wei vol zie dan denk ik enkel aan teentjes knoflook, rozemarijn en een knappend vuurtje.

Tuurlijk zijn ze er wel. Maar ze hebben niet de optimale vrijheid om op de vlucht te slaan voor een losgeslagen hond omdat ze dan platgereden zijn. Dat is nogal een verschil