Pagina 2 van 2

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 15:16
door Lanavandevledders
ik laat Lana [nog maar net 1 jaar oud] niet alleen bij de kleinkinderen van 1 en 3 jaar, ondanks dat ik weet [99,9 %] dat de kids niets te vrezen hebben van Lana.
maar zij sjouwt in haar enthousiasme ze zo van de sokken, ze is stapel op kinderen, tot het opdringerige toe.
dus altijd een hekje ertussen, en dan is het ook goed, Lana en de kinderen bemoeien zich dan niet met elkaar, ieder zijn eigen speelruimte en als ik de ruimte verlaat, dan gaat ze ook nog in de bench, zodat alle contact uitgesloten is.
wel heb ik Lana momentjes, ze mogen dan onder mijn toezicht even aaien en wat lekkers geven, ook gaan we buiten samen wandelen,
en dan weet Lana dat ze afstand moet houden, er wordt niet geduwd, gelikt en geclaimd, ,maar ik wil wel, dat Lana en de kinderen leren om op een respectvolle manier met elkaar om te gaan.
dus ik vind het heel verstandig wat je doet.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 16:12
door Alfilillo
Zou dat achterna lopen trouwens iets van veedrijvers zijn? Als Alfil het doet, op een wat fanatiekere manier, zit die neus altijd bij de enkels.
Lily, podenco, loopt nooit achterna.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 16:35
door thom
Onze kleindochters zijn hier best vaak en logeren hier regelmatig, toen ze een stuk kleiner waren, ze zijn nu bijna 8- en 10 jaar, waren ze echt nooit zonder toezicht samen, zelfs als ik naar de wc ging, dan deed ik Yla of later Ari even in de gang. Nu ga ik wel rustig even naar de wc zonder Ari apart te zetten. Maar voor de rest is een van ons er eigenlijk altijd bij.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 17:10
door pioenroos
Ik heb het wel gedaan met mijn neefje :schrik: Maar hij is al 9 jaar en super zorgvuldig en zorgzaam.

Hij logeerde hier en had vreselijke heimwee. Mijn teckel is verzot op kinderen en in het bijzonder mijn neefjes en nichtjes dus ze kwam direct meetroosten toen hij huilend in bed lag.
Ik heb wel even geaarzeld of ik haar mee moest nemen toen de boel weer gekalmeerd was maar een warm teckellijf in je armen waarvan je je tranen in haar vacht mag drogen is natuurlijk het beste medicijn tegen verdriet :lol1:
Ik heb de volgende ochtend begrepen dat ze heel de nacht strak tegen hem aan geslapen heeft :I:

Bij een jonger of minder zachtaardig kind óf een minder tolerante hond had ik het overigens absoluut niet gedaan hoor. Dit is eigenlijk de eerste hond die ik zo vertrouw met kinderen en dit dus heb toegelaten.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 17:24
door Budkes
Lanavandevledders schreef:ik laat Lana [nog maar net 1 jaar oud] niet alleen bij de kleinkinderen van 1 en 3 jaar, ondanks dat ik weet dat de kids niets te vrezen hebben van Lana.
maar zij sjouwt in haar enthousiasme ze zo van de sokken, ze is stapel op kinderen, tot het opdringerige toe. >Knip<.
Dat weet je nooit. Dat denk je. Dat dacht ik ook, mijn Bullmastiff van 4 jaar oud was opgegroeid met mijn kinderen. Hij was idolaat van ze. Ze konden en mochten (van hem) alles met hem doen. En toch ging het mis. Mijn jongste zoon, toen zes nu 20,werd in zijn gezicht gebeten omdat de hond schrok, gevolg 5 hechtingen bij zijn oog en daarnaast 4 littekens van ongehechte wonden rond zijn mond en kin. Iemands schuld? nee zeker niet, kind deed niks en hond schrok van iets anders.
Maar er was geen hond die ik meer vertrouwde bij kinderen als deze hond. Ondanks dat liet ik ze NOOIT alleen zonder toezicht, kinderen en honden, en toch gebeurde het terwijl ik er met mijn snufferd bovenop zat. Dus mij zul je dat nooit meer horen zeggen. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Dus OT, ik vertrouw heel veel honden en kinderen, maar 100% garantie krijg je nooit, dus goed bezig TS. :ok:

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 18:53
door yodi
Mijn kleindochter heeft haar armen om Yodi"s nek en snikt haar verdriet in haar vacht, Yodi begrijpt het schijnbaar en likt voorzichtig haar tranen en ik blijf dichtbij en houdt het tafereel goed in de gaten, en laat stiekum ook een traan vallen.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 18:56
door Tineke
We houden de honden en kinderen wel in de gaten maar ze verdragen elkaar prima en de kinderen doen ook geen rare dingen bij ze. Maar ondanks dat houden we het altijd in de gaten en laten we ze niet alleen samen.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 19:05
door Lanavandevledders
Budkes schreef:
Lanavandevledders schreef:ik laat Lana [nog maar net 1 jaar oud] niet alleen bij de kleinkinderen van 1 en 3 jaar, ondanks dat ik weet dat de kids niets te vrezen hebben van Lana.
maar zij sjouwt in haar enthousiasme ze zo van de sokken, ze is stapel op kinderen, tot het opdringerige toe. >Knip<.
Dat weet je nooit. Dat denk je. Dat dacht ik ook, mijn Bullmastiff van 4 jaar oud was opgegroeid met mijn kinderen. Hij was idolaat van ze. Ze konden en mochten (van hem) alles met hem doen. En toch ging het mis. Mijn jongste zoon, toen zes nu 20,werd in zijn gezicht gebeten omdat de hond schrok, gevolg 5 hechtingen bij zijn oog en daarnaast 4 littekens van ongehechte wonden rond zijn mond en kin. Iemands schuld? nee zeker niet, kind deed niks en hond schrok van iets anders.
Maar er was geen hond die ik meer vertrouwde bij kinderen als deze hond. Ondanks dat liet ik ze NOOIT alleen zonder toezicht, kinderen en honden, en toch gebeurde het terwijl ik er met mijn snufferd bovenop zat. Dus mij zul je dat nooit meer horen zeggen. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Dus OT, ik vertrouw heel veel honden en kinderen, maar 100% garantie krijg je nooit, dus goed bezig TS. :ok:
heb mijn ,,weet,, ff aangepast, zodat je niet meer hoeft te knippen.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 20:03
door Gollum
Alfilillo schreef:Zou dat achterna lopen trouwens iets van veedrijvers zijn? Als Alfil het doet, op een wat fanatiekere manier, zit die neus altijd bij de enkels.
Lily, podenco, loopt nooit achterna.
Geen idee, Mika is een drijver maar die loopt niemand achterna in huis. Alleen als ze eten wil :mrgreen:
Rani is vooral nieuwsgierig en ruikt aan zijn kont, handen, gezicht etc.

Budkes schreef: Dat weet je nooit. Dat denk je. Dat dacht ik ook, mijn Bullmastiff van 4 jaar oud was opgegroeid met mijn kinderen. Hij was idolaat van ze. Ze konden en mochten (van hem) alles met hem doen. En toch ging het mis. Mijn jongste zoon, toen zes nu 20,werd in zijn gezicht gebeten omdat de hond schrok, gevolg 5 hechtingen bij zijn oog en daarnaast 4 littekens van ongehechte wonden rond zijn mond en kin. Iemands schuld? nee zeker niet, kind deed niks en hond schrok van iets anders.
Maar er was geen hond die ik meer vertrouwde bij kinderen als deze hond. Ondanks dat liet ik ze NOOIT alleen zonder toezicht, kinderen en honden, en toch gebeurde het terwijl ik er met mijn snufferd bovenop zat. Dus mij zul je dat nooit meer horen zeggen. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Dus OT, ik vertrouw heel veel honden en kinderen, maar 100% garantie krijg je nooit, dus goed bezig TS. :ok:
Oh bah, daar moet je toch niet aan denken :ugh:
Cleva schreef:Ik vind peuters niet te vertrouwen. Dat gaat zitten peuteren en knijpen of met die luierkont op de rug zitten wippen.
En als het dan misgaat is de hond de schurk.
Deze peuter is heel lief met honden, dat geeft natuurlijk geen garantie want die krengen blijven onvoorspelbaar maar het is het enige kind waar ik hier in huis op wil passen. Mijn buurmeisje van ongeveer dezelfde leeftijd mag van mij de tuin niet eens inkomen, die is geen honden gewend en doet vaak 'raar'.
Als het een vervelende treiterpeuter was had hij lekker thuis mogen blijven :mrgreen:

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 20:12
door Gollum
Cleva schreef:
Gollum schreef: Deze peuter is heel lief met honden, dat geeft natuurlijk geen garantie want die krengen blijven onvoorspelbaar maar het is het enige kind waar ik hier in huis op wil passen. Mijn buurmeisje van ongeveer dezelfde leeftijd mag van mij de tuin niet eens inkomen, die is geen honden gewend en doet vaak 'raar'.
Als het een vervelende treiterpeuter was had hij lekker thuis mogen blijven :mrgreen:

Neef en nicht zijn al jaren lief met de honden maar ze zijn nu 9 en 10 en gaan nog steeds met stokken lopen gooien als het 32 graden is. En Hein gaat weer tot hij letterlijk onder een struik moet kruipen om verkoeling te vinden zodat hij niet out gaat.

Ook lieve verstandige kinderen zijn kinderen en dus niet geschikt om zonder directe sturing met dieren om te laten gaan.
Daar heb je gelijk in. Maar sommige kinderen zijn niet eens geschikt om mét directe sturing met dieren om te gaan.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 20:20
door Gollum
Cleva schreef:Hein vindt kinderen geweldig dus hij mag best even met ze spelen maar het duurt meestal hooguit 3 minuten voor het janken geblazen is.

Ik was trouwens een keer met Cleo op de hei en een klas of een scouting had daar groepsfoto gepland.
30 kinderen die joelend op de grond zaten. Cleo wist niet hoe snel ze er tussen moest springen zodat ze zich in multistereo kon laten aaien! :LOL:
Ze was zelfs dol op de kutmarokkaantjes die gingen lopen joelen en worstelen om elkaar naar de honden te duwen. Ze vond het allemaal even enig.
Oh Gollum is daar als de dood voor, die zou denk ik wel kunnen bijten in zo'n situatie. Ik heb wel eens een marokkaantje geschept die schreeuwend op haar afsprong, hij woog niks! En dan boos worden terwijl ik hem waarschijnlijk heb behoed voor een paar littekens. Leuk hoor, Amsterdam-West.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 20:26
door DesireeB
Zonder toezicht niet echt. Stiefzoon(inmiddels 12) mag best wel even met Droef alleen maar ze hebben weinig aandacht voor elkaar. Droef heeft zich van het weekend bewezen als goed aangepaste hond. We waren op visite bij mijn schoonouders en hij was alleen mee (Izzy niet want die wil dat schoonvader sterft, en snel ook). Ouderen en kleine kinderen werden heel vriendelijk en voorzichtig begroet. De rest kreeg een warm onthaal met een volle lading Droef maar een simpele nee of klaar was al genoeg om hem te laten stoppen. Droef was nog nooit zolang mee geweest op visite bij voor hem allemaal onbekende mensen.

Dus ja Droef vertrouw ik wel voor 90% met kinderen maar omdat zowel hond als kind onbetrouwbaar zijn vind ik toezicht houden wel zo logisch tot zeker een jaar of 12 en afhankelijk van het kind. Vreemde kinderen mogen ook alles met Droef, maar ik ben er dus wel gewoon bij behalve als stiefzoon even alleen met hem is, maar die is dus niet vreemd en inmiddels al 12.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 20:32
door sbientje
Cleva schreef:Hein vindt kinderen geweldig dus hij mag best even met ze spelen maar het duurt meestal hooguit 3 minuten voor het janken geblazen is.

Ik was trouwens een keer met Cleo op de hei en een klas of een scouting had daar groepsfoto gepland.
30 kinderen die joelend op de grond zaten. Cleo wist niet hoe snel ze er tussen moest springen zodat ze zich in multistereo kon laten aaien! :LOL:
Ze was zelfs dol op de kutmarokkaantjes die gingen lopen joelen en worstelen om elkaar naar de honden te duwen. Ze vond het allemaal even enig.
hahaah dat zou pom ook doen ja. Hoe meer handjes hoe beter! En of ze haar dan slaan of aaien, ach. Negatieve aandacht is tenslotte ook aandacht hahaha.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 20:46
door Gollum
Cleva schreef:
Gollum schreef:Leuk hoor, Amsterdam-West.
Ik zat op de Admiralengracht! Haha!

Het zijn gewoon kinderen en die verdienen best een bak geduld maar jezus christus wat zijn die mustafaatjes vervelend zeg! haha!

"DAT IS HOND! EET WORST! MIENIER, HEP JOU HOND TANDEN! HIJ HEP HAREN!"
:LOL: :LOL: :LOL:

Ik heb daar dus echt geen geduld mee, ik raak er compleet overprikkeld van.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 19 dec 2017 22:18
door Alfilillo
Dat komt misschien omdat het voor Marokkanen heel ongebruikelijk is om een hond te hebben. Volgens mij vinden zij honden over het algemeen geen aantrekkelijke dieren.
Mijn oudste zoon heeft een Marokkaans vriendje. In het begin was hij echt bang van de honden, vooral van lieve Lily met haar gladde kop. Harige Alfil was net iets minder eng. Maar beetje bij beetje is zijn angst verdwenen en nu vindt hij ze leuk. Mooi toch...

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 20 dec 2017 15:59
door Antonetta
Ik zal mijn jonge kleinkinderen niet alleen met de honden laten. Vooral als ze samen zijn kan het aaien lief beginnen maar het wil nog wel eens omslaan naar wild, druk en stiekem pestgedrag. Kleine kinderen zijn net als honden onvoorspelbaar.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 20 dec 2017 16:45
door Stapper
Op jongere leeftijd mochten ze alleen bij de hond als de tv aanstond. Dan wist ik dat ze als zombies bleven zitten waar ze zaten en niet met Bente zouden spelen. Nu (7 en 9 jaar oud) mogen ze ook alleen met Bente blijven als ze rustig zitten te knutselen. Als er andere kinderen bij zijn ( hoe bekend ze ook voor Bente zijn) niet. Dan moeten de kinderen bovenspelen of Bente in de gang. En ik zorg dat ik altijd weer snel terug ben. Alleen wandelen mag nooit van mij je weet nooit in welke situtuatie ze ongewild terecht komen en ik verwacht niet dat ze dan op de juiste manier reageren. Ze mogen Bente soms begeleiden met wandelen als ik er bij ben en ik meld altijd "als iets gebeurd waardoor je Bente los moet laten mag dat altijd wat er dan ook gebeurd. Jullie zijn belangrijker dan Bente."
Ik heb trouwens ooit gelezen dat de meeste bijtincidenten gebeuren bij de jongens van het gezin waar de hond woont en die jongens tussen de 10 en 12 jaar zouden zijn.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 20 dec 2017 19:09
door mijke
Ik zou in deze situatie ook Rani niet bij het kind laten zonder toezicht. Het kind is niet eigen, de hond is voor het kind niet eigen, het kind is nog heel klein en Rani's interesse (en ze is zoals ik begreep al wel een pittige tante) is misschien ook net een tikje overmatig. Al die ingredienten bij elkaar zou ik ook niet vertrouwen. Als hier kindertjes op visite zijn hou ik Oor ook met haviksogen in de gaten, ookal is ze er nog zo lief en voorzichtig mee zolang het kind rustig is.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 20 dec 2017 23:45
door GrethavW
Ik liet onze newfoundlanders nooit alleen met de kinderen. Terwijl ze er, bij wijze van spreken, op hadden kunnen trampoline springen zonder dat er wat zou gebeuren.

Er zat geen greintje kwaad in. Ik nam ze vaak mee de jongens uit school halen.
Dan lagen ze beide met hun poten in de lucht midden op het schoolplein te genieten van het gekroel van 30 kinderen. Vonden ze fantastisch.
Maar alleen laten met kinderen deed ik nooit. Dan gingen ze de kennel even in.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 21 dec 2017 14:48
door blondie
Ik heb zelf geen kinderen en Finn was ok met kinderen, maar gaf wel zo zijn grenzen aan naar alle mensen gewoon op een normale manier, maar dat was de reden dat ik hem zeker bij mijn neefje en nichtjes die toen nog vrij jong waren niet alleen liet. Bluf was gek met en op kinderen en sowieso op mensen. Maar juist door haar openheid en haar uiterlijk raakten volwassenen en kinderen nog wel eens uit balans :mrgreen: ze vonden haar toch vaak wat eng, dus ook haar liet ik niet alleen met kinderen.
Aki is ook prima met kinderen en volwassenen, maar vaak wat druk dus ook hem laat ik niet zomaar alleen in een groep, ik leg altijd mijn oor te luister of kijk even naar zijn houding.
Jol loopt zelf tegenwoordig weg, vroeger dol op kinderen maar ze houdt niet meer zo van drukte.

Kortom ik laat liever geen honden alleen met kinderen. :mrgreen:
Als ik dan terug denk aan toen ik jong was, werd er niet altijd heel goed opgelet op de combi kind x hond. Hond heeft gehapt, oei vervelend, gelukkig niet ernstig dus toe maar weer :tongue:
En ik lag ook bij een herder in de mand te dutten, maar gelukkig had de eigenaar goed ingeschat dat de hond gek op mij was..
Zelf zou ik dat risico niet willen nemen en dat ligt absoluut niet aan mijn honden.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 22 dec 2017 11:58
door Peter27
Ik vind het lastig.. Merk zelf dat ik er super makkelijk mee om ga.
Mijn hond is bijna 10, merk labrador en heeft zelfs nog nooit enige vorm van agressie getoond naar honden, mensen, kinderen etc.
Mijn koters (2 en 4) zien de hond als beste vriendin en dat is wederzijds. Als ze ergens om huilen zoeken ze troost bij de hond en als de hond wil spelen zoekt ze mijn kinderen op.

Misschien heel slecht, maar ik loop ook prima even naar boven of naar buiten. Niet te lang natuurlijk. Maar ik heb tot op heden geen enkele reden om (te) voorzichtig te zijn.

We zijn een beetje aan het oriënteren voor een hond erbij.. die moet zichzelf wel langdurig bewijzen voordat die hetzelfde vertrouwen krijgt. Want ik ben natuurlijk wel zuinig op mijn koters.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 22 dec 2017 11:59
door Peter27
Ik vind het lastig.. Merk zelf dat ik er super makkelijk mee om ga.
Mijn hond is bijna 10, merk labrador en heeft zelfs nog nooit enige vorm van agressie getoond naar honden, mensen, kinderen etc.
Mijn koters (2 en 4) zien de hond als beste vriendin en dat is wederzijds. Als ze ergens om huilen zoeken ze troost bij de hond en als de hond wil spelen zoekt ze mijn kinderen op.

Misschien heel slecht, maar ik loop ook prima even naar boven of naar buiten. Niet te lang natuurlijk. Maar ik heb tot op heden geen enkele reden om (te) voorzichtig te zijn.

We zijn een beetje aan het oriënteren voor een hond erbij.. die moet zichzelf wel langdurig bewijzen voordat die hetzelfde vertrouwen krijgt. Want ik ben natuurlijk wel zuinig op mijn koters.

Re: Vertrouwen in hond en kind

Geplaatst: 22 dec 2017 12:36
door HillieS
Wij hebben (nog) geen kinderen, maar toen Jamie kwam was ik gastouder hier thuis. Die is opgegroeid met 2 kleine kinderen om zich heen. waarvan er 1 op den duur per ongeluk op zijn staart stond :schrik: Hij keek alleen even achterom dat hij het niet leuk vond maar deed niets, en ondertussen greep ik uiteraard al in. Was een paar seconden. Maar Jamie is ontzettend tolerant naar kinderen. Yara is ook dol op kinderen. Heeft een keer tikkertje gespeeld met een kind van toen 3. Was hilarisch om te zien. Kind kwam aanrennen, Yara rent weg en gaat in spelhouding liggen, enz enz. Samen de grootste lol, en heerlijk ontspannen. Ik laat kinderen nooit zonder toezicht alleen met de honden, ook als ze hier op bezoek zijn.

Afgelopen zondag waren we bij vrienden, die hebben 3 kinderen en de jongste van 6 was al naar bed. We gaan daar ook met oud en nieuw heen, maar wilden even kijken of het zou lukken daar met de honden. Die waren daar nog niet eerder geweest.
De honden hebben allebei een nieuw vriendje (11) en vriendinnetje (bijna 9) erbij :I: De kinderen op de grond, en de honden ernaast en knuffelen maar. Maar ook dat niet zonder toezicht. Op den duur moesten de kinderen naar bed. Vonden zowel de kinderen als Jamie en Yara erg stom :LOL: