Uitvallen naar één specifiek persoon

[Soooof]

Thanks Cleva, ik hou ze ook zeker uit elkaar hoor. Zoals ik al zei, wat mij betreft hoeven ze niks met elkaar, ook niet elkaar aardig vinden, maar negeren ipv je als een idioot gedragen vind ik wel ehm, wenselijk. Ik loop nog altijd naar de overkant van de weg als het even kan en zelfs de buurman doet dat tegenwoordig dus daar ben ik blij mee. Maar ik ben ook blij dat toen het even niet anders was, bleek dat beide heren het negeer-principe onder de knie beginnen te krijgen. Ik loop met alle liefde de rest van zijn leven met ballen en koekjes door de straat als dat werkt.

Overigens zit er tussen de voordeur hier en de woonkamer ook zo’n tussendeur en een gang, Rex zit al de hele avond verplicht in de woonkamer, zodat mocht buurman z’n pakje komen halen er 2 deuren, een kamer en een gang tussen hen zit. Ze hoeven elkaar niet te zien, zeg maar. Maar omdat Rex hem ook ruikt en daarop reageert (de draak) is de leverworst vast gepakt. En de bal. Maar nu zul je altijd zien dat de hele man niet komt vandaag.

[Shiloh86]

Duke vind vrijwel álle mensen leuk. Behalve 1 man. Een vriend van mijn zus waar we wel eens gezamelijk spelletjes mee spelen. áltijd als hij dan binnen komt is het dan grommen, borstelen en blaffen. Om de een of andere reden vind Duke hem eng. Hij vertrouwd hem niet. Er is eigenlijk geen enkele logische verklaring. Dit doet hij vanaf de aller eerste seconde dat Duke hem ooit gezien heeft. Er heeft nooit iets voorgevallen.

Hij zal wel een rare geur bij zich dragen of zo.

Ik houd Duke dan even uit de buurt. Zeg tegen hem dat hij gewoon binnen op een stoel moet gaan zitten. Dan laat ik Duke zelf kiezen of hij naar hem toe wil. Meestal gaat hij er dan direct heen en gaat gewoon snuffelen. Ik zeg dan tegen die man dat hij geen wilde bewegingen moet maken en hem ook niet moet aanhalen. Duke ontdooit dan al snel en na een paar minuten kan die man Duke wel gewoon aanhalen. Weer een paar minuten later is alle drama voorbij en is het weer koek en ei en doet Duke tegen hem weer net zo als hij tegen alle ander mensen doet.

De volgende keer is het weer precies hetzelfde verhaal. Dan begint hij in eerste instantie toch weer te borstelen en te blaffen en na een rustige kennismaking is alles weer koek en ei. Héél raar.

[Leonie.]

Millie had het met de bovenbuurjongen. Laatst moest ik daar aanbellen voor een pakketje en ze bleeft op grote afstand. Toen zei de buurjongen: “ja, laatste was ze in de tuin en toen gromde ze naar me en toen ging ik terug grommen”
Ah ok.

Volgende keer maar wat koekjes mee zodat hij ze aan haar kan geven.

[Zamunda]

Millie had het met de bovenbuurjongen. Laatst moest ik daar aanbellen voor een pakketje en ze bleeft op grote afstand. Toen zei de buurjongen: “ja, laatste was ze in de tuin en toen gromde ze naar me en toen ging ik terug grommen”
Ah ok.

Volgende keer maar wat koekjes mee zodat hij ze aan haar kan geven.

Bij Lais werkt zoiets averechts. Nou 'kan' het met een echt vreemde überhaupt al niet bij haar, maar van iemand die ze al een tijdje kent (maar nog steeds wantrouwt) wil ze dan wel iets heel lekkers aannemen. Maar zodra dat gedaan is neemt ze meer afstand en gaat gelijk flink blaffen. Het heeft toen flink wat weken geduurd voordat dat extra wantrouwen (zij wil wat van me) weer wat gezakt was. Haar negeren werkt bij Lais het beste, en dat ik haar zélf beloon voor het rustig blijven.

[Paisley]

Koekjes laten geven door een persoon die de hond niet vertrouwt is hier ook olie op het vuur. Als er eten in het spel is, veroorzaakt dat hier opwinding. En als dat eten wordt aangeboden door iemand die ze niet vertrouwt en iemand die oogcontact zoekt, kan ze verschrikkelijk venijnig worden.
En dat hoeft helemaal niet. Negeren is hier ook het beste. Ik ken niet 1 waakse hond die zich op die manier laat paaien.

[laeken]

Ik persoonijk zou nooit snoep geven om de afstand te verkleinen. Snoep geven om rustig gedrag te belonen is iets anders. Dan is de snoep niet het lokkertje om de hond naar de buurman te krijgen maar een middel om te laten weten dat het goed is en een manier om de hond af te leiden.

Want zodra je een hond met snoep in een situatie lokt waarin hij niet wil zijn kan de hond nog steeds niks met de emoties en veroorzaak je zelf een hele gevaarlijke situatie. Stel mijn hond is bang voor babies. Ik ga lekkere snoepjes naast de baby op de bank leggen en dan de hond prijzen als hij die durft te pakken. Jaaaaa, goed zo. Baby is niet eng etc....

Vervolgens zit de hond naast de baby waar hij de schruft aan heeft en die baby niest of raakt ineens plots de hond aan door een zwaaiend armpje...HAP! Want dat is wat je dan veroorzaakt.

[Leonie.]

Grappig, hier werkt het wel (Millie vond aan het begin alle mannen spannend, dus vaker geprobeerd). Ze moet dan gewoon even zien dat diegene haar geen kwaad gaat doen ofzo.

Snoepjes naast een baby leggen vind ik ook heel anders (en raar).

[Soooof]

Tot je elkaar bij stom toeval ineens wel tegenkomt.
Hond en buurman komen allebei buiten en je let niet altijd op.
De kunst van het opvoeden zit hem er in dat het ook goed gaat als de planning wegvalt.

Leer je hond nou maar ook gewoon dat het niet mag. Maak het breder.

Wordt aan gewerkt. Negeren was stap 1, we zijn nog niet klaar. Want inderdaad, we kunnen ook gewoon een keer tegelijk de deur opendoen. Of ik zie de man niet. Of weetikveel.

Overigens ligt het pakje van de buurman hier nog steeds.