Het HondenForum

Pia kan helemaal happy zijn met meegaan en contact. Het trucjes doen vindt ze wel geinig en ze raakt er voldaan van, maar als ze bij iemand kan zitten om te kroelen of schooien (is dat ook werk, eigenlijk, schooien? ) dan is ze echt voldaan 's avonds. Alfy heeft dat iets minder, die wil ook wel wat doen of echt volledig z'n eigen gang kunnen gaan. Dat laatste doen we van vaak op wandelingen, daar is het enige wat hij af en toe moet hier komen omdat hij anders echt te ver uit zicht gaat.

Kenji is een ander verhaal. Die is het liefste bij mij en met mij bezig. Op wandelingen gaat z'n eerste energie eruit met wat sprints en daarna zoekt hij regelmatig contact met mij en niet om wat te doen maar omdat hij dat fijn vindt (en omdat ik dat toen hij jonger was ook actief beloond heb). Maar hij is nergens zo voldaan van als van samen sporten / werken. Schapendrijven is voor hem mentaal het zwaarste dus dan heb ik na 2x 15 minuten voor de rest van de dag een hele voldane hond. Maar ook agility en hoopers vindt hij schitterend en dan is hij ook echt voldaan na een training. Kenji zou ik dus absoluut geen plezier doen met alleen wandelen en wat dingen samen doen.

Sonic is een beetje als Kenji alleen zit z'n emmertje wat sneller vol

DeDiana schreef:Ik vind de term 'werken' vaak nogal onjuist, want het gaat in veruit de meeste gevallen natuurlijk gewoon om sportief of hobbymatig actief met je hond bezig zijn

dit denk ik dus ook. Er wordt (hier) vaak gesteld dat er gewerkt moet worden met een bepaald ras, maar dat het in de praktijk er vooral om gaat interactief met je hond bezig te zijn, en dat bepaalde honden(rassen) daar meer behoefte aan hebben dan andere. En waarbij ieder individu ook weer anders is.

Zo had ik Douscha, een MHxDH met een buitengewoon hoog energielevel. Met haar was ik zeker 4 uur per dag bezig toen ik nog in Nederland woonde. Iedere wandeling, behalve p&p rondjes, gebruikte ik om haar te laten klauteren, speuren, apporteren, zwemmen, appèl oefeningentjes enzovoorts. Ook toen Lizzy erbij kwam, die haar eigen gangetje wel ging maar dus ook wel 4 uur aan de wandel was
Tijdens de periodes dat we in Frankrijk waren, waren de wandelingen er echter om te wandelen en verder geen gedoe. De rest van de dag was het namelijk al genoeg feest. Werd er gehakt, haalde zij de spaanders op. Sleepten we met takkenbossen, dan sleepte zij vrolijk mee en als ik boomwortels aan het opgraven was, liet ik er haar aan trekken om ze uit de grond te halenn. Prachtig vond zij dat allemaal. Je zou het werken kunnen noemen, of taken, maar feitelijk deed ze gewoon lekker met ons mee en nam ze het vooral zelf heel serieus. Net als het waken, want hoewel voor ons onzichtbaar, waren er in haar beleving heel wat boeven die verjaagd moesten worden . Ze had pas rust als er echt niets meer te verwachten viel. Ik durf er mijn hond voor in het vuur te steken dat zij van dit leven zielsgelukkig werd.

Met Kailen en Amber is het heel anders. Als we gaan wandelen, willen ze helemaal geen oefeningetjes, boomstammetjes springen of andere malligheid. Doorlopen moeten we! Als ik stil sta, komen ze naar me toe en wachten ze tot we weer verder gaan. Als ik paddestoelen ga zoeken of kastanjes rapen, lopen ze een beetje om me heen te trutten in afwachting van dat er eindelijk weer wordt doorgelopen. Lizzy doet dat ook trouwens, maar die kijkt er niet zo verwachtingsvol bij.
Buiten de wandelingen, kachelen ze ook de hele dag met me mee. Kailen presteert het zelfs om achter me aan te sjokken als ik aan het bladblazen of bosmaaien ben. Totaal niet interessant voor hem, en toch doet ie het. Ik zou ze heel graag een taakje of iets willen geven, wat ze leuk vinden en om ze bezig te houden, maar ik heb tot op heden nog niks kunnen ontdekken. Amber maak ik wel blij met balletjes gooien, waarin ik dan variatie aanbreng door haar een parcourtje te laten lopen (ze moet uitvinden hoe bij de bal kan komen), de bal te verstoppen of opdrachtjes te laten doen. Kailen wil helemaal niks, behalve bij me zijn.
Als ik spelletjes met ze ga doen, vinden ze dat best leuk (mist ik er bij blijf want ik hoef ze niet een zelfstandig hersenwerkje te geven; werkt niet), maar daarna is het weer van: wat gaan we doen? Moe worden ze er echt niet van. Degene die spelletjes en truukjes leren nog het leukste vindt, is Lizzy! Maar dat komt toch wel omdat er snoepjes te verdienen vallen

Het enige waar de herdertjes wel heel moe van worden, zijn nieuwe prikkels. Waarvan Amber trouwens snel gestressed raakt en Kailen ze geweldig vindt. Van een tochtje met de camper, al duurt die maar een dag, worden ze doodmoe. Maar dat heeft met werken of taken niks te maken, daar hebben ze geen behoefte aan. Het ' samen' bezig zijn, al doen zij dan niks, is wat hen betreft denk ik genoeg. Met dagelijks een lange wandeling in wisselende omgevingen.

Tijdens wandelingen mogen ze tot op zekere hoogte rondstruinen. Niet te ver van de paden af en komen als ik roep. Voor Jack komt daar ook nog bij dat hij niettttt mag opspringen tegen al die leuke mensen die daar speciaal voor hem lopen . Dus dat is erg opletten.

Ik hou ze dan niet bezig met opdrachten al moeten ze wel altijd iets doen voordat ze een koekje krijgen. Trainen en opdrachtjes doe ik apart met ze. Met Shira als we met de bal gaan gooien. Voordat ik gooi moet ze eerst van alles en regelmatig weer iets nieuws. En met Jack is het vooral spelen en tijdens het spelen z'n aandacht zoveel mogelijk bij mij houden. Ik heb laatst 14 km gelopen met Shira, en was zelf blij dat ik thuis was en zij ging rustig nog met haar bal rond lopen piepen. Pas tevreden als ze echt iets gedaan heeft waarbij ze mijn volle aandacht heeft.

Laila loopt maar op 1 plek los dus met haar spelen we vaak aan de 20 meter lijn en aan zo'n lijn kun je ook goed met de bal gooien, alleen niet te ver Maar ook daar horen opdrachtjes bij.

lucie schreef:Ik durf er mijn hond voor in het vuur te steken dat zij van dit leven zielsgelukkig werd.

Tja wat is werken? Ik doe met mijn mechels KNPV training zo'n 2x per week op de hondenclub. Met jonge honden oefen ik dan thuis misschien nog 3-4x per week 5 min en dat is het dan wel.

Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling. Mijn honden lopen altijd los en we lopen zo'n 5-7 dagen per week ergens anders. Strand, duinen, polder, rondje stadswallen, recreatiegebied, het bos enz enz. Dat vinden ze geweldig, overal snuffelen en ruiken, korte stukjes spoortjes volgen(blijven vlakbij) etc. Onderweg moeten ze af en toe poseren, maar doe geen spelletjes en oefeningen.
Wel regelmatig wat balletje gooien waarbij vooral Dico regelmatig moet wachten. Dat vergt veel geduld, maar is nou niet echt werken.

Fietsen vind ik echt werken, voor mijzelf . Trap mij 3x in de rondte omdat die mafkezen liefst keihard sprinten

Ik train ipo met ze een paar keer per week. Daarnaast fiets ik met ze en/laat ze zwemmen. Ipo bevat 3 onderdelen waaronder speuren dus naast fysiek (gehoorzaamheid en pakwerk) ook mentaal inspannend.

Bij mij worden ze ook gewoon moe van wandelingen maar ik denk dat ik dan bijzonder wandel ofzo? Ik heb ook wel eens logeerhonden en die zijn vaak halverwege de wandeling al aan het sloffen. Ze zijn dan gewoon moe. Terwijl ze echt wel actieve baasjes hebben.

Ik heb geprobeerd te werken met mijn werkhond maar hij vond het niet leuk. Toen ik heel hard onderuit ging omdat ik zo bezig was met hem was ik het zat en heb ik de kickbike verkocht. 's Winters is hij wel wat pittiger hoor, dan kan ik best een dag rustig aan doen maar daarna moet ik toch echt wel zorgen dat hij zijn ei kwijt kan. Meestal fietsen we dan wel om de dag of zelfs dagelijks en combineer ik fietsen met een losloopwandeling.

Als ik met mijn honden wandel ben ik niet alleen met hen bezig. Ik ben wel heel alert hoor maar ik geniet ook graag van de omgeving. Vaak lopen ze los, Uma volgt altijd dus die hoef ik niet zo nauwlettend in de gaten te houden. Manu vult graag zijn eigen wandeling in en dat sta ik niet altijd toe. Elke grote wandeling doen we wel aan waterapport, poseren, appèloefeningen, verstoppertje etc. Ik ren soms een heel stuk vooruit of als zij vooruit lopen draai ik om en ren ik terug. Gaan zij links, ga ik rechts en ik stop vaak onderweg om naar een mooie plek te kijken. Ik voel het altijd alsof we met zijn drieën van hetzelfde genieten; de simpele buitendingen. Ik zie een aparte vogel? Dan blijven we even wachten tot ik goed kan zien wat het was. Zien zij iets? Dan blijven we ook even kijken en misschien gaan we het zelfs zoeken. Of ik ren ineens hard weg. Ik daag ze wel continu uit, vooral Manu dan. Anders gaat hij zelf dingen bedenken. Als ik stil sta wil hij ook heel graag komen kijken omdat hij weet dat ik vaak mooie dingen vind

Ik ga trouwens wel vrij vaak naar nieuwe gebieden. Eenzelfde gebied zien wij maar zelden twee keer per week. Behalve de p&p rondjes natuurlijk.

Ik denk soms ook wel dat ik geluk heb met mijn luie hond. Althans, ik vind hem lui want als ik de verhalen hoor over Husky's en aanverwanten vind ik hem mega-lui. Ik heb me ook wel afgevraagd of ik dan iets fout deed, hij verkeerde voeding kreeg o.i.d. Maar inmiddels weet ik ook gewoon heel goed hoe hij zijn energie kwijt kan. Een hele dag in de tuin op de vlonder liggen en naar de buurthonden kijken is voor hem ook een prima dagbesteding. Twee dagen achtereen is echter geen optie. Hij hoeft ook geen denkwerk want het is een poolhond, hij wil gewoon rennen. Trekken niet eens zozeer al vindt hij dat soms wel lekker. Hij wil kilometers maken en al het andere hoeft van hem niet zo.
Ik denk dat toch de gemiddelde persoon hem gillend terug zou brengen na een paar dagen Mensen zijn vaak zo onder de indruk van hem; hij is mooi om te zien en ontzettend rustig; maar in vooral dat laatste zit toch wel wat tijd en moeite. Na los rennen over het strand is die energie er toch wel beter uit dan na een aanlijnwandeling.

Als ik 1,5 uur loop met mijn honden, gewoon aan de flex (vies woord), en ik laat ze lekker overal een beetje kijken, we lopen langs het fietspad dus af en toe moeten ze even wachten of zitten of aan de andere kant, dan zijn ze prima voldaan hoor. Als ik ze meeneem voor 3 kwartier jachttraining ook trouwens. Ze kunnen prima meer hoor, ik ga ook weleens 3 uur lopen maar dat vinden ze niet per se nodig. Pom was mee op wandelvakantie toen ze 1,5 was, dat was iedere dag 15-20 km lopen. Geen probleem, hield ze beter vol dan wij. Dan was ze wel echt moe savonds maar de volgende dag gewoon weer fit. Dit jaar op vakantie deden we ook van dat soort wandelingen, maar dan merk je wel dat ze nu rustiger is geworden, want na een uurtje komt ze dan gewoon naast je lopen, af en toe een sprintje door een rivier ofzo maar niet meer jakkeren de hele tijd> Karel wel, die gaat dat denk ik ook niet afleren, uitslover.

Ik moet er ook niet aan denken dat ze na 1,5 uur wandelen nog door het huis tetsen eigenlijk. Vind dit wel prima

Manuma schreef:Bij mij worden ze ook gewoon moe van wandelingen maar ik denk dat ik dan bijzonder wandel ofzo? Ik heb ook wel eens logeerhonden en die zijn vaak halverwege de wandeling al aan het sloffen. Ze zijn dan gewoon moe. Terwijl ze echt wel actieve baasjes hebben.

Ik heb geprobeerd te werken met mijn werkhond maar hij vond het niet leuk. Toen ik heel hard onderuit ging omdat ik zo bezig was met hem was ik het zat en heb ik de kickbike verkocht. 's Winters is hij wel wat pittiger hoor, dan kan ik best een dag rustig aan doen maar daarna moet ik toch echt wel zorgen dat hij zijn ei kwijt kan. Meestal fietsen we dan wel om de dag of zelfs dagelijks en combineer ik fietsen met een losloopwandeling.

(...)

Ik denk soms ook wel dat ik geluk heb met mijn luie hond. Althans, ik vind hem lui want als ik de verhalen hoor over Husky's en aanverwanten vind ik hem mega-lui. Ik heb me ook wel afgevraagd of ik dan iets fout deed, hij verkeerde voeding kreeg o.i.d. Maar inmiddels weet ik ook gewoon heel goed hoe hij zijn energie kwijt kan. Een hele dag in de tuin op de vlonder liggen en naar de buurthonden kijken is voor hem ook een prima dagbesteding. Twee dagen achtereen is echter geen optie. Hij hoeft ook geen denkwerk want het is een poolhond, hij wil gewoon rennen. Trekken niet eens zozeer al vindt hij dat soms wel lekker. Hij wil kilometers maken en al het andere hoeft van hem niet zo.

Mijn zus heeft vijf husky's en ogen stuk voor stuk heel erg lui... in huis. Daar staat tegenover dat ze inderdaad veel lichaamsbeweging krijgen. In de zomer lekker (los, als het kan) op de hei, in de winter gaan ze voor de kar of de slee. Mijn zus lacht mij uit als ik begin over denk- en zoekspelletjes. Daar hebben haar honden echt geen zin in. Misschien toch een husky-dingetje Leuk om te lezen over Manu. Een husky is niet geschikt voor mij, maar ik vind het wel erg leuk om een zus te hebben met vijf van die prachtige, lieve honden.

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen
Als ik een uur, anderhalf uur gelopen heb met alleen maar overal snuffelen als vermaak dan ligt het hele zwikje thuis plat.

Ja maar, dat is lichamelijk ontspannen na lichamelijke arbeid. Als ik een groot aantal leden moet geloven - en dat doe ik dus niet - gaat het om geestelijke vermoeidheid op te wekken d.m.v. denkwerk.
Klaarblijkelijk zijn mijn honden daar niet intelligent genoeg voor want Lut krijgt het kalligraferen maar niet onder haar knie. En Fleurtje komt niet verder dan niveau drie bij het oplossen van kruiswoordpuzzels. Je zou er als hondenbaas zowaar een minderwaardigheidscomplex van krijgen. Maar gelukkig houden ze wel van sjoelen.

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen
Als ik een uur, anderhalf uur gelopen heb met alleen maar overal snuffelen als vermaak dan ligt het hele zwikje thuis plat.

Moet wel zeggen dat juist al die verschillende gebieden ze boeit, het standaard rondje hier bij huis, dan snuffelen ze veel minder.

De mechels zwemmen overigens ook veel zo tussen april/mei - oktober.

Moest ook wel lachen(nja eigenlijk verbazen) afgelopen zaterdag met de hondensurvival. Wat een honden, angstig, blaffen, rondjes spinnen, uitvallen naar anderen, piepen, trillen. Het gros lijkt licht paranoia . Dico deed mee met iemand die ik ken van Facebook. Zijn eerste survival. Alleen de misttunnel vond hij wat raar, verder vindt hij alle oefeningen leuk . Had nog nooit gevaren of gekayakt.

Bij elke oefening echt zo'n blij ei. heb stuk of 5/6 oefeningen gezien en bij nr 11 zei de kaartjesknipper:"Jeetje jouw hond heeft nog energie voor 10!" Hij was dan ook na afloop en thuis niet moe. Komt dat dan door zijn conditie of doordat hij goed met stress en prikkels kan omgaan en de rest niet zo ? Hoorde en las veel reacties van mensen dat hun hond bekaf was en de rest van de dag in coma lag. Dat doodop zijn mijn honden eigenlijk als ze jong zijn en dan veel prikkels hebben gehad. Zag ook weer een berg nerveuze mechels waar ik zelf helemaal de kriebels van krijg, die vrouw + vriend die met Dico mee deed vroeg dan ook verbaasd of dat hetzelfde ras was aangezien Dico er lekker relaxt tussen stond
Thuis zijn ze gewoon relaxt of voldaan, maar niet doodmoe.

Heavy schreef:Het heeft natuurlijk ook met de leeftijd te maken

Ik heb nu mijn 5e mechel uit werklijnen en heb i.v.m. de training altijd honden tussen de 7 weken en max 4 jaar oud, toch wel de stuiterleeftijd. Ik moet dan ook geen dag overslaan, dan staan ze echt bij je te zeuren, maar als het heel af en toe voorkomt dat ze een wandeling van 25min en een wandeling van 45min hebben gehad en verder weinig aandacht, dan is er eigenlijk ook niks aan de hand.

Hippo is een ander verhaal, die is nu 6,5jr. Eenmaal aan het wandelen kan hij echt uren actief meelopen, maar een dagje rust is voor hem niet zo'n probleem.
En Bitu en Dico spelen samen als we thuis zijn, maar mijn andere mechelcombinaties deden alleen af en toe touwtrekken (tuggen), niet samen spelen.

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen
Als ik een uur, anderhalf uur gelopen heb met alleen maar overal snuffelen als vermaak dan ligt het hele zwikje thuis plat.

jep hier. ook. maar ik merk wel dat hij pas écht die soort van voldane rust heeft (buiten dus gewoon een uur slapen na de wandeling) als we ook bijvoorbeeld een zoekspelletje doen tijdens het wandelen. lichamelijk totaal niet inspannend, maar het koppie moet werken. en een zoekspelletje is altijd zó geregeld omdat ík nog steeds niet kan gooien en willem nog steeds de andere kant op rent als ik gooi

Hippo schreef:

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen
Als ik een uur, anderhalf uur gelopen heb met alleen maar overal snuffelen als vermaak dan ligt het hele zwikje thuis plat.

Moet wel zeggen dat juist al die verschillende gebieden ze boeit, het standaard rondje hier bij huis, dan snuffelen ze veel minder.

De mechels zwemmen overigens ook veel zo tussen april/mei - oktober.

Moest ook wel lachen(nja eigenlijk verbazen) afgelopen zaterdag met de hondensurvival. Wat een honden, angstig, blaffen, rondjes spinnen, uitvallen naar anderen, piepen, trillen. Het gros lijkt licht paranoia . Dico deed mee met iemand die ik ken van Facebook. Zijn eerste survival. Alleen de misttunnel vond hij wat raar, verder vindt hij alle oefeningen leuk . Had nog nooit gevaren of gekayakt.
[img]http://i64.tinypic.com/14b2vcm.jpg[/ img]
Bij elke oefening echt zo'n blij ei. heb stuk of 5/6 oefeningen gezien en bij nr 11 zei de kaartjesknipper:"Jeetje jouw hond heeft nog energie voor 10!" Hij was dan ook na afloop en thuis niet moe. Komt dat dan door zijn conditie of doordat hij goed met stress en prikkels kan omgaan en de rest niet zo ? Hoorde en las veel reacties van mensen dat hun hond bekaf was en de rest van de dag in coma lag. Dat doodop zijn mijn honden eigenlijk als ze jong zijn en dan veel prikkels hebben gehad. Zag ook weer een berg nerveuze mechels waar ik zelf helemaal de kriebels van krijg, die vrouw + vriend die met Dico mee deed vroeg dan ook verbaasd of dat hetzelfde ras was aangezien Dico er lekker relaxt tussen stond
Thuis zijn ze gewoon relaxt of voldaan, maar niet doodmoe.

Oh leuk!
Na zo'n survival is Manu ook nooit moe. Wel redelijk voldaan hoor maar na een strandwandeling komt hij vermoeider thuis dan van een survival. Mijn zusje rende deze met Manu omdat wij weg waren.

Hippo schreef:Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat verbaast mij ook altijd. Ik vraag me af of die mensen moe dan verwarren met uitgeput. Als ik een lange wandeling maak met Oor waar niet veel in gebeurt, dan is ze gewoon moe. Als ik diezelfde lange wandeling maak op een plek waar we niet eerder zijn geweest, waar alles nieuw is en misschien ook veel meer mensen lopen en andere prikkels zijn, dan is Oor daarna kapot. Ploft ze thuis op de bank en beweegt ze de rest van de avond niet meer. Je kunt natuurlijk niet verwachten dat dat na elke normale wandeling gebeurt maar dat moet je ook helemaal niet willen, dat is helemaal niet gezond. Zelf ben ik na een normale lange wandeling ook moe, maar nou ook weer niet zó moe dat ik de rest van de dag niet meer de afwas kan doen ofzo, dat gaat gewoon door. Dat is toch heel normaal, dat je wel moe en tevreden bent maar ook nog normaal levendig? Bovendien staat moe niet per se gelijk aan bevredigd in mijn ogen. Je kunt doodmoe zijn van een stressvolle situatie of je kunt bevredigd zijn van een leuke activiteit zonder dat je daarvan merkbaar moeier bent dan anders.

Heavy schreef:

Hippo schreef:

Heavy schreef:Het heeft natuurlijk ook met de leeftijd te maken

Ik heb nu mijn 5e mechel uit werklijnen en heb i.v.m. de training altijd honden tussen de 7 weken en max 4 jaar oud, toch wel de stuiterleeftijd. Ik moet dan ook geen dag overslaan, dan staan ze echt bij je te zeuren, maar als het heel af en toe voorkomt dat ze een wandeling van 25min en een wandeling van 45min hebben gehad en verder weinig aandacht, dan is er eigenlijk ook niks aan de hand.

Hippo is een ander verhaal, die is nu 6,5jr. Eenmaal aan het wandelen kan hij echt uren actief meelopen, maar een dagje rust is voor hem niet zo'n probleem.
En Bitu en Dico spelen samen als we thuis zijn, maar mijn andere mechelcombinaties deden alleen af en toe touwtrekken (tuggen), niet samen spelen.

Heavy is ook 6,5 en kan ook best met een dagje rust. Maar in haar jonge jaren had ik alleen rust tussen de wandelingen door . Een uurtje ofzo

Dat maakt heel veel uit denk ik. Wij hebben nu hele jonge honden momenteel. Over een paar jaar zal dat ook wel wat minder worden verwacht ik. Ik kan voor Shira beter een wandeling overslaan dan het apart met haar naar buiten gaan en opdrachtjes doen en daarbij spelen. Na die 14 km was ze ook moe, dat kan niet anders want ze had de hele tijd met Nola gespeeld en we liepen over het strand. Dat loopt best zwaar. Maar toch moest met de bal spelen ook nog.

Ik bedacht even wanneer mijn hond nou echt uitgeput was voor het laatst.
Dat is na onze wandeldag geweest, dan merk ik dat hij écht moe is omdat hij helemaal voor pampus ligt in de auto. Normaal slaapt hij niet in de auto.

Van onze gehoorzaamheidscursus werd hij ook erg moe maar dat merkte ik de volgende dag dan nog aan hem. Hij was dan echt kapot. Al die prikkels en die concentratie vroegen veel van hem. Dat was best intensief voor een eigenheimer als hij. Ik zie hem eigenlijk zelden zo uitgeput. Toen heb ik na het werk nog een minuut of 10 eigen tijd gegeven. Even los, eerst een rondje scheuren en dan aan bosjes snuffelen. Dat hielp enorm, dan kwam hij niet "vol" thuis. Meestal is hij gewoon tevreden. Voor en na fietsen doe ik ook altijd een warming up en cooling down dus na een fietstocht komt hij ook nooit afgepeigerd thuis.
Dan wordt er opgekruld en een dutje gedaan.

Ik vond het altijd wat sneu als hij zo ontzettend moe was Een heel andere vermoeidheid dan die na onze dagwandeling bijvoorbeeld. Echt een vol hoofd. Dat is leuk en ook wel eens goed maar het past niet bij hem Even wat anders doen, ondanks dat hij de cursus zelf heel erg leuk vond.

Ri@ schreef:

Heavy schreef:

Hippo schreef:

Heavy schreef:Het heeft natuurlijk ook met de leeftijd te maken

Ik heb nu mijn 5e mechel uit werklijnen en heb i.v.m. de training altijd honden tussen de 7 weken en max 4 jaar oud, toch wel de stuiterleeftijd. Ik moet dan ook geen dag overslaan, dan staan ze echt bij je te zeuren, maar als het heel af en toe voorkomt dat ze een wandeling van 25min en een wandeling van 45min hebben gehad en verder weinig aandacht, dan is er eigenlijk ook niks aan de hand.

Hippo is een ander verhaal, die is nu 6,5jr. Eenmaal aan het wandelen kan hij echt uren actief meelopen, maar een dagje rust is voor hem niet zo'n probleem.
En Bitu en Dico spelen samen als we thuis zijn, maar mijn andere mechelcombinaties deden alleen af en toe touwtrekken (tuggen), niet samen spelen.

Heavy is ook 6,5 en kan ook best met een dagje rust. Maar in haar jonge jaren had ik alleen rust tussen de wandelingen door . Een uurtje ofzo

Dat maakt heel veel uit denk ik. Wij hebben nu hele jonge honden momenteel. Over een paar jaar zal dat ook wel wat minder worden verwacht ik. Ik kan voor Shira beter een wandeling overslaan dan het apart met haar naar buiten gaan en opdrachtjes doen en daarbij spelen. Na die 14 km was ze ook moe, dat kan niet anders want ze had de hele tijd met Nola gespeeld en we liepen over het strand. Dat loopt best zwaar. Maar toch moest met de bal spelen ook nog.

Dat laatste merk ik hier dus ook. Mila heeft dus niet per se fysiek heel veel nodig, maar als we twee uur gewoon hebben gelopen zonder samen wat te spelen of zo, is het eerste wat ze doet als we thuiskomen: haar speel pakken en hopen dat er nog even gespeeld wordt. Dat doet ze niet als we tijdens de wandeling oefeningetjes doen, ze wat ballen mag apporteren en zoeken, etc. Ze is ook geen hond die heel veel snuffelt of zo, ze is vooral met mij bezig tijdens de wandeling, ook als ik helemaal niet zo veel met haar bezig ben.
Overigens neem ik op de lange wandelingen heel vaak geen bal mee, juist omdat ik wil dat Mila ook gewoon ontspannen zelf haar gang gaat dan, en dan spelen we dus inderdaad nog even bij thuiskomst.

Bij Amy is het wel een kwestie van fysieke energie, maar die kan vaak niet loslopen en is nog jong, dus niet zo gek dat de dan af en toe wat meer nodig heeft. Als ze elke dag 1,5 - 2 uur los zou kunnen lopen, zou ze daar ook vast en zeker genoeg aan hebben, want zij is juist wel een hond die geniet van veel snuffelen en een beetje haar eigen gang kunnen gaan.

Een lange wandeling is toch geen uurtje bos? Ik schaar een uur wandelen niet onder lang in elk geval.

Cleva schreef:

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen

Onzin. Waarom zou een hond genoeg moeten hebben aan een uurtje bos?
Het is mooi dat het vaak zo is maar je hebt er zelf toch ook niet genoeg aan en waarom zou een hond minder beweging/prikkels nodig hebben?

Het is ook maar niet wat je zelf van je hond wil maken. Hein heeft als castraatje een enorm talent voor de hele dag slapen en veel te vet worden maar het is nog steeds een uiterst energiek hondje met een gezond lijf. Dat gaat niet vanzelf. Het zwemt dus dagelijks een kilometer en dan is hij inderdaad echt moe maar dat was ook de bedoeling. Hij heeft die dag nog 22 uur om uit te rusten dus ik zou niet weten waarom het randje van uitputting niet opgezocht mag worden.

Overigens sleur ik ze zoveel mogelijk mee. Als ik verf moet halen bij de bouwmarkt dan gaan ze ook mee. Het is allemaal maar beleving en daar heb je eigenlijk nooit teveel van.
Alles beter dan altijd thuis zitten. Dat is voor niemand goed.

Inderdaad ,buiten wandelen en wat spelletjes onderweg slepen wij ze ook heel veel mee overal naar toe, tenminste Luus en Abra want Sien en Micron vinden dat minder leuk.
Dan doen we gewoon een boodschap en als het weer het toelaat blijven ze dan in de auto en zeggen we ze daarop te passen. Dan zitten ze reuze interessant te doen ieder aan een kant achter het raam en ingespannen te sturen of er een onverlaat aankomt die de auto wil stelen.
Dan maken we nog weleens een rondje ergens waar we langs komen , een wat onbekender gebied nou en of ze dat leuk vinden.

Cleva schreef:

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen

Onzin. Waarom zou een hond genoeg moeten hebben aan een uurtje bos?
Het is mooi dat het vaak zo is maar je hebt er zelf toch ook niet genoeg aan en waarom zou een hond minder beweging/prikkels nodig hebben?

Het is ook maar niet wat je zelf van je hond wil maken. Hein heeft als castraatje een enorm talent voor de hele dag slapen en veel te vet worden maar het is nog steeds een uiterst energiek hondje met een gezond lijf. Dat gaat niet vanzelf. Het zwemt dus dagelijks een kilometer en dan is hij inderdaad echt moe maar dat was ook de bedoeling. Hij heeft die dag nog 22 uur om uit te rusten dus ik zou niet weten waarom het randje van uitputting niet opgezocht mag worden.

Overigens sleur ik ze zoveel mogelijk mee. Als ik verf moet halen bij de bouwmarkt dan gaan ze ook mee. Het is allemaal maar beleving en daar heb je eigenlijk nooit teveel van.
Alles beter dan altijd thuis zitten. Dat is voor niemand goed.

Ik zeg ook niet dat een hond daar standaard genoeg aan moet hebben. Mijn honden gaan ook vaak mee ergens heen, zo zien ze nog eens wat. Uitlaten is ook niet sec aan de riem lopen en verder niks. Toch worden alle honden die ik heb gehad incluus logeetjes, gewoon moe van een lange wandeling, vooral op onbekend gebied. En dan is dus zonder zoekspelletjes etc.

Ik vind het leuk dat veel forummers hun honden vermaken met allerlei bezigheden en spelletjes, ik vraag mij alleen af of het voor de meeste honden ook een vereiste is als je gewoon een ontspannen lange wandeling zou maken.

Cleva schreef:

Nanna schreef:

Hippo schreef: Vind het altijd wel verbazend dat veel forumhonden niet 'moe' worden van een lange wandeling.

Dat is ook vaak interessantigheid van de bazen

Onzin. Waarom zou een hond genoeg moeten hebben aan een uurtje bos?
.

tevens stel je echter in een ander topic dat 'een uur gewoon genoeg is' en 'ik begrijp niet mensen het zichzelf zo moeilijk maken'
Begrijp me niet verkeerd: ik ben de laatste die vindt dat een hond aan een uurtje beweging per dag genoeg zou hebben, voor geen enkele hond.
Maar die van mij willen niet werken, die willen lopen. Wel altijd los en in afwisselende gebieden. Spelletjes, oefeningen en truukjes zijn harstikke leuk, maar moe of voldaan worden ze er echt niet van. Het kan nooit een wandeling vervangen. Rennen, graven en (met elkaar) spelen kunnen ze letterlijk de hele dag want ze zijn altijd buiten en hebben oneindig de ruimte, maar nee, blijkbaar weinig behoefte aan . Het allerfijnste vinden ze te gewoon een stevige wandeling. Dus dat ga ik maar weer eens doen.

Ik kijk ook gewoon naar mijn honden, net als iedereen hier doet denk ik.
Uma vindt het strand saai, die trekt één sprint en wandelt verder wat achter mij aan. Zij leeft op zodra er hoog gras en wat struiken staan. Dan gaat die staart in een krul en die puntneus richting de grond en kan ze het heel lang volhouden. Van zo'n wandeling komt ze voldaan terug. En dan is het dus ook alleen maar fijn voor haar als we niet teveel kilometers maken maar ons vooral af en toe even neerplanten op één plek.
Manu vindt dat niet zo interessant, die wil lopen, ontdekken, kijken. En waar kun je beter om je heen kijken dan op het strand?
Uma is ook niet te entertainen, dat is een hond die geen contact maakt met de baas tenzij ik iets heel lekkers bij me heb maar dan is het ook puur en alleen voor die traktatie. Zij valt ook (nog) niet te trainen. Ik oefen wel eens een "blijf" maar dat is het wel. Die hond slaat zo snel op slot, die kan ik niets vragen tijdens een wandeling.
Manu moet ik wel entertainen, anders gaat hij zelf vertier zoeken. Maar wel tot op een bepaalde hoogte, hij moet wel denken dat hij van alles ontdekt en zelfstandig mag en kan. Als ik hem er niet af en toe aan herinner dat ik er nog ben en uiteindelijk de dienst uitmaak vult hij alles zelf in. Hij zwemt graag en veel, trekt vaak een sprint, klimt overal op en snuffelt veel. Ik stimuleer dat maar draag het hem niet op. Op het klimmen na vindt hij dat dan ook stom. Oh de lol van een zelfstandig ras. Al is dat ook wel prettig vaak hoor.
Maar als ik lees hoe sommige forummers hun wandeling invullen ben ik vreselijk saai

Fred is nu rond de 1,5 en nu pas merk ik dat hij af en toe wat meer uitdaging nodig heeft.
Een wandeling door bos waar hij kan snuffelen is vermoeiend genoeg zonder dat ik nog wat meer hoef te doen. Hij werkt spoortjes uit en is echt moe en voldaan aan het einde.

Manuma schreef:Ik kijk ook gewoon naar mijn honden, net als iedereen hier doet denk ik.
Uma vindt het strand saai, die trekt één sprint en wandelt verder wat achter mij aan. Zij leeft op zodra er hoog gras en wat struiken staan. Dan gaat die staart in een krul en die puntneus richting de grond en kan ze het heel lang volhouden. Van zo'n wandeling komt ze voldaan terug. En dan is het dus ook alleen maar fijn voor haar als we niet teveel kilometers maken maar ons vooral af en toe even neerplanten op één plek.

Dit is echt precies Taartje
Zij snapt echt niet wat ze op het strand zou moeten doen: ze heeft een hekel aan water, speelt tijdens de wandeling nooit met andere honden en gaat ook niet ineens flink rennen (hooguit één sprintje). Maar als ze kan struinen door het hoge gras of de heide is ze helemaal in haar element. Kilometers maken hoeft voor haar niet, ze zou liever op één plek blijven waar ze dan naar hartenlust kan snuffelen, graven, beestjes zoeken en hupsen door het gras. Daar maken we tijdens de wandelingen dus ook geregeld tijd voor (al vinden Mila en Amoz dat dan weer oersaai, Amy doet natuurlijk lekker met Taartje mee).
Ze zit er helemaal niet op te wachten dat ik haar ga bezighouden, want wat ze het leukst vindt om te doen (zie bovenstaande), daar heeft ze mij niet bij nodig. Voertjes zoeken in het gras kan ze nog wel waarderen, maar dat is het ook wel.
Thuis vindt ze overigens hersenwerkjes wel heel erg leuk en is er ook heel goed in, maar dat is meer als extra, ze zou net zo voldaan en tevreden zijn zonder.

Het verschilt gewoon inderdaad heel erg per hond. Ik heb wat dit betreft echt vier totaal verschillende honden, zowel qua energieniveau als qua behoefte aan werk/uitdaging/samenwerking. Maar het voordeel is dan wel weer dat ze elkaar ook helemaal niet in de weg lopen. Als Taartje en Amy graven en beestjes zoeken, kan ik met Mila en Amoz wat trucjes of apporteerspelletjes doen.

Heavy schreef:Ik denk dat het mogen snuffelen het verschil maakt of een uurtje bos wel genoeg is . Eerder liep ik in een snel tempo door en de honden rende met me mee . Ze willen allebei bij me in de buurt zijn dus tijd voor snuffelen was er niet . Heel even maar dan weer snel naar mij komen rennen want ik liep door en bleef niet staan wachten .

Maar sinds mijn gipsvoet moest ik wel wat langzamer lopen en konden ze dus naar hartelust snuffelen. Helemaal uit snuffelen totdat ze er een plasje over haden gedaan en zelf verder liepen. Sinds die tijd zijn ze echt voldaan na een uur bos snuffelen .

hier toch niet hoor langzaam lopen is niet leuk snuffelen doen ze sowieso wel (Amber wat minder) maar dan rennen ze gewoon weer bij. Als ik stilsta of slenter, is dat voor hun juist een reden om naar me toe te komen . Helaas hoor, want het lijkt me heerlijk om op een mooi plekje ff te gaan zitten mijmeren terwijl de hondjes lekker bezig zijn.

DeDiana schreef:

Manuma schreef:Ik kijk ook gewoon naar mijn honden, net als iedereen hier doet denk ik.
Uma vindt het strand saai, die trekt één sprint en wandelt verder wat achter mij aan. Zij leeft op zodra er hoog gras en wat struiken staan. Dan gaat die staart in een krul en die puntneus richting de grond en kan ze het heel lang volhouden. Van zo'n wandeling komt ze voldaan terug. En dan is het dus ook alleen maar fijn voor haar als we niet teveel kilometers maken maar ons vooral af en toe even neerplanten op één plek.

Dit is echt precies Taartje
Zij snapt echt niet wat ze op het strand zou moeten doen: ze heeft een hekel aan water, speelt tijdens de wandeling nooit met andere honden en gaat ook niet ineens flink rennen (hooguit één sprintje). Maar als ze kan struinen door het hoge gras of de heide is ze helemaal in haar element. Kilometers maken hoeft voor haar niet, ze zou liever op één plek blijven waar ze dan naar hartenlust kan snuffelen, graven, beestjes zoeken en hupsen door het gras. Daar maken we tijdens de wandelingen dus ook geregeld tijd voor (al vinden Mila en Amoz dat dan weer oersaai, Amy doet natuurlijk lekker met Taartje mee).
Ze zit er helemaal niet op te wachten dat ik haar ga bezighouden, want wat ze het leukst vindt om te doen (zie bovenstaande), daar heeft ze mij niet bij nodig. Voertjes zoeken in het gras kan ze nog wel waarderen, maar dat is het ook wel.
Thuis vindt ze overigens hersenwerkjes wel heel erg leuk en is er ook heel goed in, maar dat is meer als extra, ze zou net zo voldaan en tevreden zijn zonder.

Het verschilt gewoon inderdaad heel erg per hond. Ik heb wat dit betreft echt vier totaal verschillende honden, zowel qua energieniveau als qua behoefte aan werk/uitdaging/samenwerking. Maar het voordeel is dan wel weer dat ze elkaar ook helemaal niet in de weg lopen. Als Taartje en Amy graven en beestjes zoeken, kan ik met Mila en Amoz wat trucjes of apporteerspelletjes doen.

ik denk dat ik maar een podenco-opvang moet beginnen in mijn bos van 3,5 hectare; dan heb ik geen kind aan ze
en dan een herder om mee te wandelen

Heavy schreef:

lucie schreef:

Heavy schreef:Ik denk dat het mogen snuffelen het verschil maakt of een uurtje bos wel genoeg is . Eerder liep ik in een snel tempo door en de honden rende met me mee . Ze willen allebei bij me in de buurt zijn dus tijd voor snuffelen was er niet . Heel even maar dan weer snel naar mij komen rennen want ik liep door en bleef niet staan wachten .

Maar sinds mijn gipsvoet moest ik wel wat langzamer lopen en konden ze dus naar hartelust snuffelen. Helemaal uit snuffelen totdat ze er een plasje over haden gedaan en zelf verder liepen. Sinds die tijd zijn ze echt voldaan na een uur bos snuffelen .

hier toch niet hoor langzaam lopen is niet leuk snuffelen doen ze sowieso wel (Amber wat minder) maar dan rennen ze gewoon weer bij. Als ik stilsta of slenter, is dat voor hun juist een reden om naar me toe te komen . Helaas hoor, want het lijkt me heerlijk om op een mooi plekje ff te gaan zitten mijmeren terwijl de hondjes lekker bezig zijn.

Ik vond de Heavy wandelingen altijd lekker om met haar bezig te zijn. Bal gooien en laten zwemmen enz . Logisch dat ze dat ook verwacht van me dus de eerste keren bleef ze ook zo bij me staan en moest ik wel een paar keer zeggen : nee er gaat echt niks gebeuren .

Uiteindelijk begon ze toch te snuffelen en laat ik haar ook wel eens de weg kiezen dat is helemaal lol .

om die reden doe ik juist (vrijwel) niets met ze tijdens wandelingen; dan wil ik dat ze hun eigen hondendingen doen. En zeker Kailen en Lizzy gaan volledig hun eigen gang (iets te veel zelfs, het jagen heb ik in moeten dammen). Nu vindt Amber àlles een reden om naar me toe te komen en heb ik het bij Kailen wel gestimuleerd om even contact te komen maken. Maar ze gaan pas wat doen als ik wat doe (lopen dus). De rest van de dag ook. Als ik zit, gaan zij plat. Maar zodra ik overeind kom is het tijd voor actie. Altijd, al zijn ze nog zo moe.
Vandaar dus dat ik wel eens denk: misschien moet ik ze meer taken geven ofzo, maar geen idee wat.
Laatst heb ik eens een poging ondernomen om ze te leren dennenappels in een mand te droppen. Mooi niet dat die herdertjes zich daarvoor lenen . Ze zitten dan een beetje uilig naar zo'n dennenappel te staren en snappen ineens niet meer wat apporteren is. Alleen Lizzy kreeg ik zover dat ze zo'n ding opppakte . Nou ja, iets te vroeg gejuigd: ze wilde hem heel graag UIT mijn mand halen en op de grond gooien, maar niet andersom
Dan lig ik in een deuk hoor! Raar stel

Manuma schreef:Een lange wandeling is toch geen uurtje bos? Ik schaar een uur wandelen niet onder lang in elk geval.

Ik vind een uur wel een redelijk wandeling hoor. Voor Oor is dat in ieder geval wel voldoende. Ik noem het niet echt een lange wandeling, maar het is wel de lange wandeling, want het is hier vaak de langste wandeling Hier noem ik alles vanaf 5 km een lange wandeling, maar als ik 1x 4 en 1x 3 kilometer wandel dan is dat voor Oor ook ruim voldoende.

mijke schreef:

Manuma schreef:Een lange wandeling is toch geen uurtje bos? Ik schaar een uur wandelen niet onder lang in elk geval.

Ik vind een uur wel een redelijk wandeling hoor. Voor Oor is dat in ieder geval wel voldoende. Ik noem het niet echt een lange wandeling, maar het is wel de lange wandeling, want het is hier vaak de langste wandeling Hier noem ik alles vanaf 5 km een lange wandeling, maar als ik 1x 4 en 1x 3 kilometer wandel dan is dat voor Oor ook ruim voldoende.

Hm ja, als je hond ook ballen en stokken ophaalt is het misschien ook wel meer dan zat. Mijn honden doen daar niet aan
Dag bal ik heb 'm er zelf maar uitgehaald


Ik vind een uur zelf altijd zo snel voorbij gaan. Ik trek er meestal wat langer de tijd voor uit. Voor Uma is het overigens ook meer dan voldoende.