Het HondenForum

_Jules_ schreef:

mijke schreef:

Laura84 schreef:honden die te vrolijk zijn (cocker, flatcoated, ik word daar zelf echt stik chagrijnig van)

Het zorgt wel voor leuk vermaak op fb he

Ik werd er wel vrolijk van iig

Dees en Maylo schreef:Met stipt op 1.. De chihuahua. Te klein teveel geluid. Dat hysterische kan ik echt niet hebben.

Ik was zaterdag eigenlijk verbaasd van mezelf. Een collega had haar teacup pup mee, in draagzak. En ik ben een puppenmens pur sang, lig bij alle pups die ik onderweg tegenkom ook gelijk op de grond, maar dit vond ik niks. Heb het gillende ding alleen even mijn hand laten ruiken, maar ik vond er helemaal niets vertederends aan

Maar ik denk eigenlijk dat er heel veel rassen niet bij me passen. Ik hou het maar gewoon bij de golden

Kleine rassen, ik ga er prompt op staan.

eigenwijze honden en als ik dan een ras moet noemen: Engelse setter.
En dan maak ik onderscheid tussen eigenzinnig en eigenwijs. Lizzy is eigenzinnig, die doet de dingen op haar eigen manier. Maar als je daar mee om weet te gaan, dan luistert ze perfect en zijn er nooit problemen.
Maar de setters die ik mee heb gemaakt (en trouwens de spaniels die ik hier heb gehad ook) waren zo stronteigenwijs Het leek er veel op dat ze de dingen alleen anders wilden doen om mij te zieken. Eentje maakte het zo bont dat ik hem bijkant had vermoord
Nee, daar kan ik absoluut niet mee omgaan.

Verder zou ik ook niet een hond met extreme uiterlijke kenmerken willen hebben (te klein, te kaal, te korte snuit, te korte poten, te veel haar enz). Maar dat zijn (helaas) heel veel rassen

Geloof dat er meer afvallen dan overblijven qua karakter , gezondheid en uiterlijk.
Alhoewel bij sommige rassen ik het wel op de koop toe zou nemen zoals een Ier.

Ik hoef geen van de rassen die zijn aangemerkt als hoogrisico honden. Vooral rottweilers vind ik vaak uitgesproken eng Verder geen platsnuiten en ieniemieniehondjes.
Edit: en geen bloedserieuze of chagrijnige honden!

Honden die qua karakter echt niet bij mij passen: terriërs en van die zelfstandige onafhankelijke honden zoals de shiba inu, akita etc. Ook zijn er heel wat rassen die te sterk zijn qua karakter, zoals bijvoorbeeld de Rhodesische pronkrug.
En verder valt voor mij ook veel af op basis van uiterlijk: kortpoten, platneuzen, hangwangen, rimpels. En qua verzorging: honden die regelmatig naar de trimmer moeten en/of vaker dan 1 keer per week gekamd/geborsteld moeten worden. En dan heb ik ook nog wel graag een hond met een aardige levensverwachting waardoor ook weer heel wat rassen afvallen. Formaat is vooral vanwege het praktische: ik heb geen auto, dus een hond die niet op de fiets meekan, beperkt te veel.
En als laatste hou ik niet van gekef, dus met een wat vocaler ras is dat wat harder werken

Hond- of mens agressieve rassen, chihuahua, labrador en pinchers.

Alles wat bijna zijn kont afveegt met de mening van de baas.
Eigenzinnig mag best en op je eigen manier mag ook als je onder de eindstreep maar doet wat ik van je vraag.

Door schade en schande ben ik er wel achter gekomen dat dat echt niet bij me past. Uiteindelijk vind ik mijn weg er wel mee en pas ik me aan.
Maar nooit weer.

Mijn uitspraken zijn overigens onbetrouwbaar.
Ik had na een jonge Manu ook écht geen trek meer in een zelfstandige en zelfstandig jagende hond. Nu heb ik er één bij Al is zij niet zo zelfstandig, meer zwaan-kleef-aan. Maar ooit komt er hier een Alaskan Malamute hoor. Ik ben ook heel benieuwd hoe ik het ga vinden als ik een baasgerichte hond heb. Van Cody vond ik het toch wel heel fijn maar vooral zó gemakkelijk. Waar ik bij de andere twee alles uit het onderste van de kan moet halen was het bij hem alleen een duidelijke toon bij een commando en dan was ik er al.
Ik heb laatst op een Cattle dog gepast en die hond laat alles vallen als je het tegen hem hebt. "Waauw ik krijg een opdracht van het mens" Heel vreemd vind ik dat

Al is dat zelfstandige wel iets dat ik ben gaan leren waarderen. Dat kostte me wat tijd en moeite Maar nu vind ik het heerlijk. Ze zijn zo chill, laten zich niet gek maken, altijd mak. Ik vind het geen nadeel meer omdat ik me er zo op heb aangepast. Ik zie het nu zelfs als een voordeel Manu doet me altijd wat denken aan die grote berghonden.
Husky's kunnen nog wel ping-pong ballen zijn, die vind ik vaak nog wel wat drukker maar ook zij hebben toch een bepaalde kalmte over hen heen. Ze kunnen alles zelf wel, zo bekijken ze de wereld ook wat en dat geeft ze veel moed en dat vind ik toch wel erg lekker. Geen neuroot, gewoon een dappere hond. Zelfs Uma de angsthaas heeft iets dappers in haar kijk op de wereld.

Ik zou absoluut geen hondagressieve hond willen hebben. Ik wil lekker buiten kunnen wandelen zonder ogen in mijn achterhoofd te moeten hebben.
Daarnaast ben ik totaal niet gecharmeerd van honden die worden gefokt in een ongezond lichaam. (Kortsnuiten, bolle ogen, kleine schedels, kromme ruggen etc.)

Tara schreef:
Ik hou van actief, ondernemend, gezond, coöperatief, baasgericht, stoer, sportief en bovenal eindeloos lief.

Ik hou van hetzelfde en kom ik rasgroep 1 uit

yodi schreef:Kleine rassen, ik ga er prompt op staan.

Ik sta vaker op Zahra dan op de kleintjes. En ik ben erg lomp en onhandig. Kleintjes maken wel dat ze wegkomen. Zahra blijft gewoon staan.

Alle platsmoelen en honden met veel rimpels die vaak van die smerige traanstrepen hebben, en ''klapkaken''

Tara schreef:

Mellow schreef:Ik heb een hele lange lijst dan..
Geen staande honden (bracco, drent, duitse staanders etc, teveel jachtgedrag, moet bij mij overal los kunnen lopen)

Duitse staandes, niet staanders.
Ik merk dat heel veel mensen dat vooroordeel hebben. Dat jachtgedrag zit er inderdaad wel in, maar dat is met training heel goed onder controle te krijgen. Mijn honden lopen ook gewoon altijd en overal los.
Bijna alle honden vertonen jachtgedrag, dat is niks exclusiefs voor honden uit de jachthondengroep.

Leg mij dan nu eens uit waarom jij denkt dat je in gefokt jachtgedrag met training onder controle kunt krijgen maar dat dit blijkbaar volgens velen hier, bij een zogenaamde vechthond niet gaat lukken ondanks training?
Want dat is wat ik steeds lees...."ze zijn van oudsher gefokt om te vechten" dus dat krijg je er nooit uit, laat staan onder controle....

Heel, héél veel Qua uiterlijk honden met hanglippen, een platte snuit, kwijl (alles meer dan een druppel is grotesk), traanstrepen, rimpels, ogen die elk een andere richting op kijken, veel haar, veel huid, een aars zo groot dat je er je wekelijkse boodschappen in kan parkeren of een onderbeet.

Wat betreft aard wil ik me gerust aanpassen maar ik hoef geen honden die extreem zelfstandig zijn, mijn ego wil ook wat aandacht graag.
Verder angstige honden of honden die dramatisch gaan doen. Prima dat je niet van regen houdt maar daar hoef je niet ineengedoken om gaan zitten beven.
Nerveuze of lompe honden liefst niet en alles wat zich voortbeweegt op het tempo van een newfoundlander is een harde nee.

Nanna schreef:

-Saskia- schreef: een aars zo groot dat je er je wekelijkse boodschappen in kan parkeren

Aan welk ras denk je dan?

Ambullen, mastiffs, cane corso's, dat soort.

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:

-Saskia- schreef: een aars zo groot dat je er je wekelijkse boodschappen in kan parkeren

Aan welk ras denk je dan?

Ambullen, mastiffs, cane corso's, dat soort.

hahaha dat is ook echt zoń reuenkwaaltje volgens mij. En zeker met die gladde vacht valt het extra op.

ja, echt wel, ... ach t is in verhouding met de hond maar een klein stukje, voor mij is een NO GO een hond die jaagt...... echt jaagt....... gewoon niet geschikt voor mij verder kan ik bijna overal wel mee maar dat laat ik echt voorbij gaan

Terriërs want dat nietsontziende doorgaan en felle brengt me tot een schuimbekkende razernij.
Jachthonden omdat een uur wachten tot het meneer of mevrouw blieft terug te komen mij hartklachten zou bezorgen.
Vechthonden omdat ik die doodeng vind.
Molossers omdat ik die behalve verschrikkelijk lelijk ook volslagen debiel er uit vind zien.
Vervelende keffers omdat die mij moordlustige neigingen geven.
Honden die kleiner dan kniehoogte zijn omdat ik niet wil bukken bij het aaien.

Eigenlijk vind ik dus maar weinig honden leuk.

Jij weet ook wel altijd de meest debiele foto's te vinden, Nanna

Rassen waar ik niet snel voor kies, maar die niet per se slecht bij mij passen zijn de zweethonden en herders. Ik zou er prima mee om kunnen gaan, maar ik vind het wel zo leuk om m'n honden los te kunnen laten en ik hou van eigen initiatief. Slaafs gehoorzamen zou mij nog wel eerder kunnen gaan irriteren dan het regelmatig iets minder snel luisteren dat Elco en Gait doen

Molossers etc met dikke kwijlwangen. Ik heb geen behoefte aan behanglijm in mijn huis en op mijn kleren.
De meeste terriërs.
Honden waarvan je de vacht zou moeten borstelen. Ben ik echt te lui voor.
Mechelse herders.
Vechthonden.
Doldrieste labradors (gewone labradors vind ik wel leuk maar soms zie je van die gevallen....)
Kortharige honden, daarvan zie je de aars te goed.

Er zijn meer rassen die niet passen dan wel. Maar ik denk als eerste aan een jack russel. Ik ken eigenlijk geen een die ik leuk vind.

Bijna ieder type hond bezit in principe wel kenmerken die ik kan waarderen, ik heb dus een zeer brede 'smaak' wat honden betreft. Zo ben ik dol op de Engelse mastiff, maar vind ik sommige chihuahua's ook erg leuk.

Nu zou ik zelf niet snel voor een terriër kiezen, omdat ik denk dat ik niet ben opgewassen tegen honden met zoveel pit en felheid. Ditzelfde geldt voor andere pittige en scherpe rassen uit andere rasgroepen, zoals bepaalde molossers en herders. Van keffertjes of andere blafgrage honden, zoals veel gezelschapshondjes en spitsen, en uitermate actieve en gedreven honden, zoals border collies en Belgische herders, word ik zelf behoorlijk nerveus. Dat zou dus ook niet passen. Waar ik verder persoonlijk niet zo van houd zijn honden met een zodanig lange vacht dat de hond eronder amper zichtbaar is, die vind ik lastig te lezen. Mijn voorkeur gaat doorgaans uit naar kortharige tot halflangharige honden.
Verder kies ik voor honden met een hoge tolerantiegrens, dus geen chagrijnen en honden die erg lichtgeraakt zijn (ik denk even aan het kooikerhondje). Het hoeft geen allemansvriend te zijn, maar mag wel. Honden die andere honden opvreten of erg waaks zijn daarentegen hoef ik niet (dus ook vechthonden, berghonden, sennenhonden, etc vallen af). Andere rassen waar ik niets mee kan zijn Aziatische oertypes (akita, shiba, chow chow).
Over het algemeen val ik wel op jachthonden (retrievers, staande honden, spaniëls) en bepaalde windhonden (Ierse wolfshond, deerhound, whippet), sommige herdertypen (Schotse, Zwitserse, Oudduitse) en honden van het type 'grote vriendelijke reus' (newfoundlander, leonberger, mastiff, landseer) vind ik ook leuk.

alles dat kwijlt, té zelfstandig is of té groot

Nerveuze honden die niet echt voor zichzelf kunnen beslissen. Ik denk dan aan een (Duitse, Witte, sommige Belgische) herders.

Zo van: Baas, baas, baas! Doe ik het goed? Ja? Ja? *neusfluit* *piepje* Ja?

En gek genoeg hou ik ook niet van flegmatieke honden. Van die vloerkleedtypes die zich op tweejarige leeftijd al gedragen als een bejaarde hond. Ik denk daarbij aan sommige molosser soorten (daar komt bij dat ik die vaak oerlelijk vind, haha!).

Vechthonden zou ik niet willen hebben omdat ik hou van honden die leuk kunnen spelen en mee kunnen op groepswandelingen. Vaak spreekt het uiterlijk me daarvan ook niet aan.

Aanstellerige honden (vaak, maar niet altijd, windhonden) moet ik vaak heel hard om lachen, maar ik vraag me af of dat na lange tijd nog leuk is.

Tara schreef:

stoffeltje schreef:
Leg mij dan nu eens uit waarom jij denkt dat je in gefokt jachtgedrag met training onder controle kunt krijgen maar dat dit blijkbaar volgens velen hier, bij een zogenaamde vechthond niet gaat lukken ondanks training?

Ik denk dat niet, ik wéét dat.
Nanna's uitleg deugt wel, maar vergeet ook niet dat jachtgedrag bij jachthonden een facet is van hondengedrag dat gecultiveerd is ten behoeve van de mens. Om met een jachthond te kunnen werken is er nooit een andere optie geweest dan samenwerking, dus kun je dat beheersbaar krijgen.
Anders is dat bij zelfstandige jagers die dat nooit in dienst van mensen hebben gedaan. Deze vorm van jachtgedrag zit in heel erg veel honden, en neemt vaak veel ernstiger vormen aan dan bij jachthondenrassen. Denk daarbij maar aan een husky, of wat dacht je van herdershonden? Die kunnen er ook wat van.

Waarom je hondagressie niet beheersbaar kunt krijgen is omdat het een eigenschap is die nooit direct ten dienste van mensen is geweest. Formeel natuurlijk wel, maar mensen hebben nooit direct profijt kunnen hebben van honden die soortgenoten doodbijten. Daarbij is het een eigenschap die gaat over (a)sociaal gedrag tussen honden onderling, mensen hebben geen deel aan zulke discussies. Dat gaat alleen maar over blind d'r op of d'r onder, ik geloof niet dat je daar als mens enige nuance in kunt aanbrengen. Een vechthond kun je denk ik in het beste geval prima leren om andere honden te ontwijken of te negeren, maar in situaties waarin de hond zelf niet ontweken of genegeerd wordt, dan zal de hondagressie er toch uitkomen denk ik.
Wild komt doorgaans niet uit zichzelf naar een hond toe, en bij gebrek aan provocatie zal een jachthond dan ook geen aanleiding krijgen om er op los te gaan. Snap je een beetje wat ik bedoel?

ik snap het...bedankt voor je uitleg!

wolvster schreef: Aanstellerige honden (vaak, maar niet altijd, windhonden) moet ik vaak heel hard om lachen, maar ik vraag me af of dat na lange tijd nog leuk is.

Jaaa Ik zie Uma gewoon als onze kat

Machie schreef:

Tara schreef:
Ik hou van actief, ondernemend, gezond, coöperatief, baasgericht, stoer, sportief en bovenal eindeloos lief.

Ik hou van hetzelfde en kom ik rasgroep 1 uit

Ik wil dit ook en heb gekozen voor rasgroep 9, tsja