Het HondenForum

Tja, Ik denk dat het wel of niet geslaagd combineren van de zorg voor jonge kinderen en (jonge) honden vooral te maken heeft met hoe relaxed je zelf bent, of je wel of niet werkt, in hoeverre je partner tijd en energie kan vrijmaken voor zorgtaken (voor zowel kind als hond), etc..
Ik denk dat ik zelf zou kiezen voor een volwassen herplaatser. Dan weet je ook wat meer over het karakter en de eigenschappen van de hond, zoals bijvoorbeeld het energieniveau. Een hele drukke hond lijkt me lastiger te behappen dan een rustige, iets oudere hond (in combinatie met een jong kind).

Haha voors en tegens dus. Het is niet mijn eerste hond dus het in weer en wind naar buiten verkijk ik me niet op hoor. Onze baby is vooralsnog makkelijk maar ben me er van bewust dat dit kan veranderen. We gaan het er nog goed over hebben hier en evt zaterdag kijken (jaja dan ben je verliefd haha) bedankt tot zover en meer ervaringen hoor ik graag!

Er is maar 1 iemand die dat kan besluiten en dat ben he zelf.


Opzich is een baby en pup wel goed te combineren vind ik maar 1 jaar verder heb je een "puberhond" en een dreumes op ontdekking.
Daar zou ik meer tegenop zien.

flaneloba schreef:Haha voors en tegens dus. Het is niet mijn eerste hond dus het in weer en wind naar buiten verkijk ik me niet op hoor. Onze baby is vooralsnog makkelijk maar ben me er van bewust dat dit kan veranderen. We gaan het er nog goed over hebben hier en evt zaterdag kijken (jaja dan ben je verliefd haha) bedankt tot zover en meer ervaringen hoor ik graag!

Het ligt 100% aan hoe relaxed en flexibel jezelf bent.
Bij mijn eerste baby had ik een hond die niet van kinderen hield en nam er een Jack Russel pup bij en werkte en had 5 kippen, 2 eenden, 3 katten en een konijn. Maar maakte me serieus nergens druk om. Hond ging niet dood van een keer te laat eten of in nood een plasje doen in de tuin, kind werd niet getraumatiseerd van ff een kwartiertje liggen huilen en katten gingen ook wel op een niet perfect schone kattenbak.
Ik snap nog steeds trouwens serieus niet hoe je een dagtaak kunt hebben aan baby's ik verveelde me stierlijk bij beiden tijdens mijn zwangerschapsverlof ook al was nummer 2 een huilbaby.
Had juist alle tijd van de wereld voor puppemans want kon het gros vd tijd toch geen kant op omdat kinderen lagen te slapen.
Maar goed ik weet ondertussen dat ik wss daarin zeer afwijkend ben van de gemiddelde mens. Voorwaarde voor een geslaagde combi pup-baby is volgens mij dat je niet perfectionistisch bent, dat het huishouden je vrijwel niets interesseert en dat je je niets aantrekt van de mening van je omgeving.
Dan kun je heerlijk genieten van zowel hond als kind en van hoe ze samen opgroeien. Ik zou het ieder relaxed mens van harte aanraden.

Budkes schreef:

flaneloba schreef:Haha voors en tegens dus. Het is niet mijn eerste hond dus het in weer en wind naar buiten verkijk ik me niet op hoor. Onze baby is vooralsnog makkelijk maar ben me er van bewust dat dit kan veranderen. We gaan het er nog goed over hebben hier en evt zaterdag kijken (jaja dan ben je verliefd haha) bedankt tot zover en meer ervaringen hoor ik graag!

Het ligt 100% aan hoe relaxed en flexibel jezelf bent.
Bij mijn eerste baby had ik een hond die niet van kinderen hield en nam er een Jack Russel pup bij en werkte en had 5 kippen, 2 eenden, 3 katten en een konijn. Maar maakte me serieus nergens druk om. Hond ging niet dood van een keer te laat eten of in nood een plasje doen in de tuin, kind werd niet getraumatiseerd van ff een kwartiertje liggen huilen en katten gingen ook wel op een niet perfect schone kattenbak.
Ik snap nog steeds trouwens serieus niet hoe je een dagtaak kunt hebben aan baby's ik verveelde me stierlijk bij beiden tijdens mijn zwangerschapsverlof ook al was nummer 2 een huilbaby.
Had juist alle tijd van de wereld voor puppemans want kon het gros vd tijd toch geen kant op omdat kinderen lagen te slapen.
Maar goed ik weet ondertussen dat ik wss daarin zeer afwijkend ben van de gemiddelde mens. Voorwaarde voor een geslaagde combi pup-baby is volgens mij dat je niet perfectionistisch bent, dat het huishouden je vrijwel niets interesseert en dat je je niets aantrekt van de mening van je omgeving.
Dan kun je heerlijk genieten van zowel hond als kind en van hoe ze samen opgroeien. Ik zou het ieder relaxed mens van harte aanraden.

Helemaal mee eens, het ligt echt aan jezelf.
Hier ook pups gehad met een baby en later met twee jonge kinderen ook altijd nog opvangers in huis, soms ook pups.
Mijn toenmalige partner verbleef ook nog eens regelmatig in het buitenland voor zijn werk en dan was ik alleen. Ik vond het huishouden dan ook wel belangrijk maar dat was een prima excuus om daar hulp bij in te schakelen
En inderdaad het samen zien opgroeien vond ik prachtig om te zien , mijn beide kinderen zijn allebei ook grote hondenliefhebbers geworden.

flaneloba schreef:Haha voors en tegens dus. Het is niet mijn eerste hond dus het in weer en wind naar buiten verkijk ik me niet op hoor. Onze baby is vooralsnog makkelijk maar ben me er van bewust dat dit kan veranderen. We gaan het er nog goed over hebben hier en evt zaterdag kijken (jaja dan ben je verliefd haha) bedankt tot zover en meer ervaringen hoor ik graag!

Ik vroeg het al maar wat voor kruising ?

Budkes schreef:

flaneloba schreef:Haha voors en tegens dus. Het is niet mijn eerste hond dus het in weer en wind naar buiten verkijk ik me niet op hoor. Onze baby is vooralsnog makkelijk maar ben me er van bewust dat dit kan veranderen. We gaan het er nog goed over hebben hier en evt zaterdag kijken (jaja dan ben je verliefd haha) bedankt tot zover en meer ervaringen hoor ik graag!

Het ligt 100% aan hoe relaxed en flexibel jezelf bent.
Bij mijn eerste baby had ik een hond die niet van kinderen hield en nam er een Jack Russel pup bij en werkte en had 5 kippen, 2 eenden, 3 katten en een konijn. Maar maakte me serieus nergens druk om. Hond ging niet dood van een keer te laat eten of in nood een plasje doen in de tuin, kind werd niet getraumatiseerd van ff een kwartiertje liggen huilen en katten gingen ook wel op een niet perfect schone kattenbak.
Ik snap nog steeds trouwens serieus niet hoe je een dagtaak kunt hebben aan baby's ik verveelde me stierlijk bij beiden tijdens mijn zwangerschapsverlof ook al was nummer 2 een huilbaby.
Had juist alle tijd van de wereld voor puppemans want kon het gros vd tijd toch geen kant op omdat kinderen lagen te slapen.
Maar goed ik weet ondertussen dat ik wss daarin zeer afwijkend ben van de gemiddelde mens. Voorwaarde voor een geslaagde combi pup-baby is volgens mij dat je niet perfectionistisch bent, dat het huishouden je vrijwel niets interesseert en dat je je niets aantrekt van de mening van je omgeving.
Dan kun je heerlijk genieten van zowel hond als kind en van hoe ze samen opgroeien. Ik zou het ieder relaxed mens van harte aanraden.

Ik ben het hier mee eens, hoewel ik het op de vorige pagina nog afraadde. IK zou het niet doen, omdat ik me voortdurend schuldig zou voelen naar iedereen die ik tekort zou doen, maar dat zit meer tussen mijn oren.

Nee, je hebt in principe geen dagtaak aan jonge babies, maar je bent wel gebonden. Een dreumes of peuter is weliswaar meer "werk", maar vaak zit er op latere leeftijd wel meer structuur in de dag, waardoor je eea wat meer kan plannen, zoals wandelingen. Maar dat hele planverhaal is niet voor iedereen even belangrijk.

Grappig om te lezen hoe iedereen anders tegen dezelfde situatie aankijkt

Hoe dan ook, ik zou lekker op je eigen gevoel afgaan!

Ik zou het zelf niet doen, en heb het dus ook bewust niet gedaan.Om egoïstische redenen; ik wilde optimaal van mijn baby'tjes kunnen genieten en daarna ook optimaal van een pup. Er komen nog zoveel jaren en ze zijn maar zo kort klein...
Wij hadden geen lang slapende baby's en de tijd dat ze sliepen had ik hard genoeg nodig voor de was,boodschappen e.d.
Toen de tweede kwam sliep de eerste al niet meer 's middags.Hier waren ze 6 en 8 toen de pup kwam en dat vond ik ideaal. Beide jongens zijn stapelgek op honden dus dat maakt niet uit.
Maar als jullie gaan kijken heb je je besluit al genomen. Succes.

Ik ben altijd van Volg je hart, dat klopt, en ik doe dan ook soms dingen dat mensen denken van maar t komt altijd goed... zorg dat je achterwacht hebt op de momenten dat t even uit de klauwen dreigt te spinnen,.... dan zou het feitelijk prima moeten kunnen , het is zomer dus je hobbelt zo even naar buiten desnoods op je blote voeten soms

Ik denk dat het er heel erg vanaf hangt hoe jullie situatie is. Ben jij een rustig en relaxt persoon? Is je baby makkelijk of juist moeilijk?
Mijn oudste was een moeilijke baby, ik werd alleen daarvan al gillend gek en had een pup er zéker niet bij kunnen hebben.
Mijn andere 2 kinderen waren heel makkelijk maar met 2 en 3 kinderen plus een baan, zag ik een pup ook toen niet zitten.
Bij mij kwam er pas een pup toen de kinderen groter waren maar bovenal toen ik zelf rustiger werd.

Alfilillo schreef: Wat me echt niet te doen lijkt is een dreumes, zo eentje die net loopt, en een pup. Een eenjarig kind vind ik echt veel intensiever dan een baby.

dat denk ik ook, dus ik zou het juist wel nu doen, anders moet je het weer een tijd uitstellen. Tegen de tijd dat baby kruipt is pup een heuse hond

Lijkt me heel erg van de pup en t ras afhangen. En van jezelf en de baby.

Onze puber is net een jaar als onze baby komt straks. Maar Zahra was echt een heel makkelijke pup en puber. Daar heb ik echt geen kind aan gehad. Dat zou dus prima kunnen denk ik. Maar een pup als Noortje werd je alleen al gek van, laat staan als er een baby bij was....

Budkes schreef: Het ligt 100% aan hoe relaxed en flexibel jezelf bent.
Bij mijn eerste baby had ik een hond die niet van kinderen hield en nam er een Jack Russel pup bij en werkte en had 5 kippen, 2 eenden, 3 katten en een konijn. Maar maakte me serieus nergens druk om. Hond ging niet dood van een keer te laat eten of in nood een plasje doen in de tuin, kind werd niet getraumatiseerd van ff een kwartiertje liggen huilen en katten gingen ook wel op een niet perfect schone kattenbak.
Ik snap nog steeds trouwens serieus niet hoe je een dagtaak kunt hebben aan baby's ik verveelde me stierlijk bij beiden tijdens mijn zwangerschapsverlof ook al was nummer 2 een huilbaby.
Had juist alle tijd van de wereld voor puppemans want kon het gros vd tijd toch geen kant op omdat kinderen lagen te slapen.
Maar goed ik weet ondertussen dat ik wss daarin zeer afwijkend ben van de gemiddelde mens. Voorwaarde voor een geslaagde combi pup-baby is volgens mij dat je niet perfectionistisch bent, dat het huishouden je vrijwel niets interesseert en dat je je niets aantrekt van de mening van je omgeving.
Dan kun je heerlijk genieten van zowel hond als kind en van hoe ze samen opgroeien. Ik zou het ieder relaxed mens van harte aanraden.

Heerlijk lijkt me dit! Nog tips hoe je die 'state of mind' kan bereiken ?

Haha het is een kruising lab x ridgeback voor de nieuwsgierige aagjes. Onze baby is makkelijk gelukkig, mja of een pup dat ook is is altijd afwachten. Genoeg gespreksstof nog hier in huis, maar wel leuke stof!