Het HondenForum

De verwondering van niet-hondenmensen vind ik prachtig en haalt me ook terug naar het fijne van non-kennis. Nonkennis is bevrijdend en zorgeloos. Heerlijk vind ik dat. Vrienden van mijn man: moet je die honden elke dag uitlaten? Wat 4 x? Hij viel bijna flauw. Dan hadden we het nog niet eens over de lengte van de wandelingen gehad. Maar ook hondenmensen kunnen mij doen verwonderen. Niet iedereen is zoals ik met mijn honden...

Ik heb 1 keer op een nacht de honden op hakken uitgelaten. Was ook meteen de laatste. Man kon niet meer, dus deed ik het, maar was ook te moe om van schoenen te wisselen. Volgende ochtend had ik behendigheid wedstrijd. Echter die nacht lag ik dus op straat toen we toch nog een zonderling met hond tegen kwamen. Enkel zwaar gekneusd. Doe ik met deze honden dus nooit meer.

Ik werk in de thuiszorg als verpleegkundige. Dus ja ik kleed mij twee keer om. Haren op mijn uniform, spetters uit het bos, nee dat kan echt niet op mijn witte uniform. Dus ja eerst in joggingpak en daarna snel ik snel in mijn uniform door het huis.

Nanna schreef: Welnee. Wie let er nou op je schoenen Ja, misschien van die übermodebewuste wijven die de hele dag 'shoppen' maar daar hoef je je zoberzo niks aan gelegen te laten liggen
Het kan mij alvast voor geen milliseconde boeien wat je aan je poten hebt

Nou als de modderkluiten er nog aan hangen, krijg je ruzie met de schoonmaakploeg


Ik heb wel vaak modderspetters op mn broek waar ik me weinig van aantrek. De honden lopen bij mn ochtendronde los en als het nat weer is en ze komen me voorbij gerend dan zie je dat wel. Ieder schooljaar is er wel eens iemand die er een opmerking over maakt (ben biologiedocent) en dan hang ik altijd het verhaal op dat ik mee doe aan tellingen voor het rondgevleugelde modderkruipertje, en dat je dan voor zonsopkomst toch wel de meeste kans maakt er 1 te zien. En dat ik dus voor mn werk altijd even een half uurtje ga zoeken maar de laatste keer dat ik er 1 had gezien was ook alweer een jaar geleden... ze worden zeldzaam helaas.
Soms geloven ze me

mijke schreef:Zoetigheid? Werk je in een snoepfabriek?

Daar lijkt het wel veel op ja We verwerken oa snoep en bakkerijproducten, dus ik zie en ruik behoorlijk wat snoep op een dag

@paisley: zie zo het verbaasde gezicht van die scholieren voor me.

Laatst nog een lezing gegeven in een broek met moddervlekken

Het boeit me niet zoveel, maar ik kán er best netjes uitzien.

Wandelen doe ik nooit met niet-hondenmensen. Meestal zelfs alleen maar tegenwoordig gaat de buurvrouw nog wel eens mee.
Die zei de eerste keer dat ze instapte: Oh...

Maar ze is gek op de honden dus uiteindelijk boeit het haar niks. Het was gewoon even schakelen

Ik wandel ook nooit met niet honden mensen zeg maar.
Maar ik kom niet in mijn baggerstampers op het werk. En ik zorg wel dat ik er een beetje verzorgd uit zie.
Maar dat moet ook wel als je een kledingvoorschrift hebt waaraan je je dient te houden.

mijn uniform hangt op mijn werk, is wel zo veilig met al die honden en kattenharen bij mij thuis. kleed mij op mijn werk om en ik kom rustig in een broek met handtekeningen van de honden op mijn werk.

ellen

Gimmick schreef:Ik wandel ook nooit met niet honden mensen zeg maar.
Maar ik kom niet in mijn baggerstampers op het werk. En ik zorg wel dat ik er een beetje verzorgd uit zie.
Maar dat moet ook wel als je een kledingvoorschrift hebt waaraan je je dient te houden.

Nooit een kledingvoorschrift gehad, maar ga echt niet in vieze kleren op mijn werk. Een keer gehad dat ik een spijkerbroek aan had en mijn baas vanaf Koningshof belt of ik de certificaten wil komen uitreiken aan alle aanwezige managers (wereldwijd). Ik ben toch echt eerst naar huis gegaan om me om te kleden en een mantelpakje aan te trekken. Niet meer dan gewoon weten wat te dragen bij verschillende gelegenheden.

Ik heb ook wel ongemakkelijke situaties met mensen die wel een hond hebben. Die vinden mij ook raar

Mijn niet hondenmens vriendin vindt het maar vreemd dat ik zoveel en langgggg met de honden wandel, nou valt dat reuze mee hoor, een normale lekkere wandeling duurt bij mij een uur maar zij zit dan van

Ik wandel met zowel honden als niet hondenmensen. Ga nog weleens naar de awld en da is soms met niet hondenmensen want ja die hebben wij ook in onze vriendenkring.
In mijn werk draag ik makkelijke kleding geschikt voor honden maar buiten werk draag ik wel wat anders.
Prima dat iemand in morsige kleding een presentatie wil geven , ik zou dat zelf niet doen. Legt er uiteraard ook wel aan wat voor presentatie als je wat moet lopen brabbelen voor drie paardenkoppen in een achteraf zaaltje is toch wat anders denk ik dat je voor je werk een grote presentatie moet geven.

Als Jan en ik van een avondje of ander uitje thuis komen dan draag ik meestal schoenen dat ik enkel Sien en Micron uit ga laten (die kunnen prima los lopen ) en dan doet Jan in de regel Luus en Abra

Meestal in Valentino / Gucci / Chanel /Lagerfeld/Hugo Boss/Prada of Armani dit is per dag verschillend
dit matchen wij uiteraard met bijpassende haute couture halsband of riem.

Tineke schreef: Prima dat iemand in morsige kleding een presentatie wil geven , ik zou dat zelf niet doen. Legt er uiteraard ook wel aan wat voor presentatie als je wat moet lopen brabbelen voor drie paardenkoppen in een achteraf zaaltje is toch wat anders denk ik dat je voor je werk een grote presentatie moet geven.
:

Hier idem hoor, moet soms voor een behoorlijk aantal mensen staan en dan draagt een verzorgd uiterlijk (en nee, ik ben zeker niet overdreven netjes...) voor mij wel bij aan wat extra zelfvertrouwen bij bv n presentatie.

Tamara81 schreef: Als ik met niet-hondenmensen loop merk ik pas hoeveel ik eigenlijk met Lanai bezig ben tijdens het wandelen. Ik heb dan moeite met aandacht verdelen (ik kan sowieso al niet multitasken); en ik kap vaak vriendinnen in het midden van hun zin af om Lanai even bij me te roepen als er bijv een fietser of hardloper passeert.

Ja het is zoals ze hier op de training zeggen:
Je oren zijn voor mij (de instructeur/trice) en je ogen voor de hond.

Hahaha herkenbaar.

Pas dronk ik koffie op het terras met drie andere hondenmensen. De vijf honden scharrelden lekker rond. Opeens zei een van de hondenvrouwtjes "wat zien we eruit he"

Ik heb overal van die Ikea plakrollers liggen Sinds ik een andere auto heb, heb ik een hondenrek en een rubber mat waar de honden zitten. Ze mochten niet meer op de achterbank maar Buck zit nog wel altijd op de passagiersstoel naast me want anders wil hij niet instappen En hij is gewoon te lief om hem iets te ontzeggen met z'n oude lijf en hoofd. Regels zijn er voor de jongere garde

Maar ja soms rijdt er wel eens een collega met me mee na de nachtdienst. Ik probeer dan die stoel nog een beetje op te kalefateren maar meestal lukt dat niet helemaal.

En ik heb standaard m'n boslaarzen aan, ik moet er echt aan denken om als ik ergens heen ga die laarzen uit te doen want de modderkluiten liggen anders overal. Voor m'n werk heb ik aparte kleding en schoeisel. Dus daar geen decorumverlies

Dubbel, te ongeduldig

Ik vind het wel herkenbaar, wel meer met familie dan met vrienden maar die vrienden heb ik er dan ook onbewust uitgekozen op dierenliefhebberij, haha. Vooral dat het looptempo dan net niet lekker aansluit en dat ik iets teveel met de honden bezig ben. En inderdaad die smerig-praktische outfits. Sorry, lieve schoonfamilie.

Op mijn werk kom ik dan weer niet in mijn vieze hondenspullen, en ik ga er al helemaal niet in presenteren, ik denk dat de baas dan voortaan een andere collega aanwijst maar dat hangt wel van je doelgroep af. Als hondenmens voor (niet-professionele?) hondenmensen sta je voor een heel specifiek publiek natuurlijk. En als ik een college geef aan de universiteit heb ik veel meer casual kleding aan dan wanneer ik meega op een zakenreis.