Het HondenForum

in plaats van hem te beperken kun je ook aan de slag met vertrouwen?

Heel erg bedankt voor alle tips, ik ga de diverse suggesties eens nalopen.

Rosita Compagner schreef:in plaats van hem te beperken kun je ook aan de slag met vertrouwen?

Hoezo beperken? Wat is dat toch met die antipathie en negativiteit over muilkorven?

Zal wel aan mij liggen, maar ik snap er niks van.

Ik snap niet hoe aan de slag gaan met vertrouwen en in alle positiviteit een hond een muilkorf aanleren en 100% zeker voor mijn veiligheid en de veiligheid van de dierenarts zorgen, elkaar uitsluiten

Als mensen nou eens wat positiever zouden gaan doen over een muilkorf en er niet zon taboe op zouden leggen, zouden er minder bijtincidenten zijn, omdat meer mensen zich dan niet zouden schamen of schuldig voelen over het gebruik van een muilkorf.

Shiloh86 schreef:Heel erg bedankt voor alle tips, ik ga de diverse suggesties eens nalopen.

Rosita Compagner schreef:in plaats van hem te beperken kun je ook aan de slag met vertrouwen?

Hoezo beperken? Wat is dat toch met die antipathie en negativiteit over muilkorven?

Zal wel aan mij liggen, maar ik snap er niks van.

Ik snap niet hoe aan de slag gaan met vertrouwen en in alle positiviteit een hond een muilkorf aanleren en 100% zeker voor mijn veiligheid en de veiligheid van de dierenarts zorgen, elkaar uitsluiten

Als mensen nou eens wat positiever zouden gaan doen over een muilkorf en er niet zon taboe op zouden leggen, zouden er minder bijtincidenten zijn, omdat meer mensen zich dan niet zouden schamen of schuldig voelen over het gebruik van een muilkorf.

Eens.

ik ben het er ook mee eens.
Vusi is net zo blij als ik de korf pak als de riem, allebei betekenen we gaan "ERUITTTT", rennen, hollen, vliegen.
Ze vindt het zeker leuker zonder korf met korf kan ze geen stokken, schoenen, flessen en Alexies pakken
Als zij de muilkorf om heeft ben ik zelf meer ontspannen als we mensen tegenkomen, wat betekend dat Vusi ook minder enthousiast is

LongFields schreef:

Shiloh86 schreef:Heel erg bedankt voor alle tips, ik ga de diverse suggesties eens nalopen.

Rosita Compagner schreef:in plaats van hem te beperken kun je ook aan de slag met vertrouwen?

Hoezo beperken? Wat is dat toch met die antipathie en negativiteit over muilkorven?

Zal wel aan mij liggen, maar ik snap er niks van.

Ik snap niet hoe aan de slag gaan met vertrouwen en in alle positiviteit een hond een muilkorf aanleren en 100% zeker voor mijn veiligheid en de veiligheid van de dierenarts zorgen, elkaar uitsluiten

Als mensen nou eens wat positiever zouden gaan doen over een muilkorf en er niet zon taboe op zouden leggen, zouden er minder bijtincidenten zijn, omdat meer mensen zich dan niet zouden schamen of schuldig voelen over het gebruik van een muilkorf.

Eens.

ook eens

ik had al die vasthouders, die dat gewoon even deden , wel eens aan de gang willen zien bij mijn superpanische rita
maar ach, de verzekering had vast de dokterskosten wel gedekt en over een enorm litteken (zoiets als in het topic 'jongen gebeten door herder' en dan nog een paar erbij) kun je vast heel interessante overlevingsverhalen vertellen tijdens het borreluurtje

Shiloh86 schreef:Heel erg bedankt voor alle tips, ik ga de diverse suggesties eens nalopen.

Rosita Compagner schreef:in plaats van hem te beperken kun je ook aan de slag met vertrouwen?

Hoezo beperken? Wat is dat toch met die antipathie en negativiteit over muilkorven?

Zal wel aan mij liggen, maar ik snap er niks van.

Ik snap niet hoe aan de slag gaan met vertrouwen en in alle positiviteit een hond een muilkorf aanleren en 100% zeker voor mijn veiligheid en de veiligheid van de dierenarts zorgen, elkaar uitsluiten

Als mensen nou eens wat positiever zouden gaan doen over een muilkorf en er niet zon taboe op zouden leggen, zouden er minder bijtincidenten zijn, omdat meer mensen zich dan niet zouden schamen of schuldig voelen over het gebruik van een muilkorf.

Het 1 sluit het ander niet uit. Aanleren van snuitje/korf voor veiligheid dierenarts is natuurlijk prima. De handen van de dierenarts is wel zijn werk en dus zijn geld. Maar ben er mee eens dat je er niet alleen bent met beperken schade voor dierenarts. Je geeft zelf aan dat je hond dit niet eerder heeft gedaan. Nu is er ineens wel een punt bereikt. Tuurlijk mag een hond een grens aangeven, maar dat betekend dat je ook daar (naast de muilkorf) ook nog mee aan de slag kan. Ik ben niet anti-korf of snuiten (heb het zelf tijdelijk ingezet bij Norah) maar ik ben heel erg van training op onverwachte situaties die in pijnlijke situatie dus in zulke situatie tot zulke reacties kunnen leiden. Dan ga ik daar meteen weer mee aan de slag, zodat de hond ook meer vertrouwen krijgt en nooit tot uitvallen zou komen. Soort van dierenartstraining. En als ze dan eens een vervelende situatie hebben mee gemaakt pak ik het daarna ook meteen weer op om te herhalen dat er eigenlijk niks ernstig aan de hand is ( in dit geval inwendig in oren zitten)

Ik heb overigens ook een hond (terrier) gehad die dus door niemand in de houdgreep te houden was. Hij kan overigens ook niet goed door vreemden beet gehouden worden, dus ik heb mezelf getraind in de houdgreep, maar hij kwam eruit, hoe dan ook. Een snuitje maakte van hem overigens de braafste hond. Norah heeft overigens ook nog nooit lelijk gedaan naar de dierenarts, maar de neusspray voor de kennelhoest leidde tot heel veel weerstand, die ook de dierenarts en assistentie niet kan bedwingen.... (gelukkig zijn ze maar 1 keer in pension geweest, dus verder ook niet nodig)

Eens dat bepaalde dingen te trainen zijn, maar lang niet alles.

Sommige dingen zijn gewoon niet na te bootsen. Soms heeft een hond ineens een irreële angst voor iets wat je zelf met welk vermogen dan ook had kunnen verzinnen.

Je kunt met alle liefde van de wereld en heel veel geduld je hond van alles aanleren, dat je overal aan mag zitten en alles mag doen. Maar niemand kan garanderen dat zodra een hond écht pijn heeft (en ik mag toch hopen dat niemand echte pijn gaat "nabootsen") of hij dan nog steeds zo reageert.

En dat ik vanalles mag, of zomaar iemand van alles mag, hoeft niet te betekenen dat de dierenarts dat dús ook mag. Zeker niet als hij al een paar keer heeft ervaren dat díe plek en díe persoon, gewoon niet altijd leuk is. Wekelijks langs gaan bij die plek en die persoon zodat het niet áltijd vervelend is, is gewoon niet realistisch. De dierenarts ziet me al aankomen.

Ik ben helemaal voor samenwerking, positiviteit, vertrouwen, onbekende situaties aanleren etc etc. Maar doen alsof dat de heilige graal is en dat met gewenning en training het altijd in alle situaties ongeacht de pijn maar moet lukken is natuurlijk dikke onzin.

Ik zal de laatste zijn die zegt "gooi er maar een muilkorf om en dan zijn we er klaar mee". Nee tuurlijk niet. Het is een verzekeringetje, just in case, niet meer, niet minder. En dan neem ik liever de tijd vooraf om het goed en rustig aan te leren, dan dat het gekoppeld wordt aan een super nare ervaring. Je weet namelijk nooit wanneer het nog eens nodig kan zijn.

Tay heeft nare ervaringen bij de DA, vanaf pup al. Hij vertrouwt mij en gaat dus wel gewoon blij mee naar binnen, loopt de behandelkamer in en een normale controle is geen probleem. Maar zodra ze iets anders moeten doen wat vervelend is of pijn doet dan wordt hij gewoon boos. Ik zou niet weten hoe ik daarop moet trainen. Ik kan bij hem alles doen, ook als het zeer doet, maar ik ben geen DA. En voor een hond die al helemaal niks met vreemden heeft en waarschuwt dat ze niet aan hem moeten zitten is hij eigenlijk heel braaf bij de DA. Hij draagt alleen een muilkorf bij de DA en die is helemaal niet rustig aangeleerd eerlijk gezegd, maar hij heeft er geen nare ervaringen mee. Nu raad ik dat niet aan, maar bij ons was dat even iets wat heel snel moest gebeuren en dan is mijn grote voordeel dat Tay gewoon braaf doet wat ik zeg, dus ook zijn bek in een muilkorf, paar snoepjes aanpakken en verder niks.

Shiloh86 schreef:Eens dat bepaalde dingen te trainen zijn, maar lang niet alles.

Sommige dingen zijn gewoon niet na te bootsen. Soms heeft een hond ineens een irreële angst voor iets wat je zelf met welk vermogen dan ook had kunnen verzinnen.

Je kunt met alle liefde van de wereld en heel veel geduld je hond van alles aanleren, dat je overal aan mag zitten en alles mag doen. Maar niemand kan garanderen dat zodra een hond écht pijn heeft (en ik mag toch hopen dat niemand echte pijn gaat "nabootsen") of hij dan nog steeds zo reageert.

En dat ik vanalles mag, of zomaar iemand van alles mag, hoeft niet te betekenen dat de dierenarts dat dús ook mag. Zeker niet als hij al een paar keer heeft ervaren dat díe plek en díe persoon, gewoon niet altijd leuk is. Wekelijks langs gaan bij die plek en die persoon zodat het niet áltijd vervelend is, is gewoon niet realistisch. De dierenarts ziet me al aankomen.

Ik ben helemaal voor samenwerking, positiviteit, vertrouwen, onbekende situaties aanleren etc etc. Maar doen alsof dat de heilige graal is en dat met gewenning en training het altijd in alle situaties ongeacht de pijn maar moet lukken is natuurlijk dikke onzin.

Ik zal de laatste zijn die zegt "gooi er maar een muilkorf om en dan zijn we er klaar mee". Nee tuurlijk niet. Het is een verzekeringetje, just in case, niet meer, niet minder. En dan neem ik liever de tijd vooraf om het goed en rustig aan te leren, dan dat het gekoppeld wordt aan een super nare ervaring. Je weet namelijk nooit wanneer het nog eens nodig kan zijn.

Ik zeg ook niet dat het de heilige graal is wel? Ik zeg dat je het naast elkaar moet zien en dat je dus niet alleen met die muilkorf aan de slag moet, maar dat je hem ook 1 weer gedeeltelijke vertrouwen moet geven in die handeling (en in vervolg niet wachten tot hij reageert, maar bij elke mogelijk pijnlijke associatie al weer bezig gaan met positieve associatie) en 2 mogelijk een alternatief in gedrag kan aanleren.

Er zijn meer wegen die naar Rome leiden en je kan ze ook gewoon lukraak door elkaar gebruiken en als iets even minder gaat zegt niet dat je je de draag niet weer zou kunnen oppakken.

Overigens bij onze eerste hond het snuitje ook gewoon omgedaan en weinig problemen mee gehad. Bij Norah en Kay heb ik het positief proberen aan te leren(i.v.m. vakantie en land waar ze mogelijk kunnen vragen om de muilkorven) en die accepteren het eigenlijk minder goed dan de hond die het gewoon om kreeg. En daar heb ik enkele maanden de tijd voor genomen