Ik vind het ook compleet onbegrijpelijk. Ik word al zenuwachtig als Duke iets verder loopt dan ik me prettig bij voel. Laat staan dat hij compleet uit het zicht is. Ik vind het ook vervelend als hij anderen tot last is, dus dat probeer ik te voorkomen.
Ik had vanmiddag ook zoiets, iets andere situatie, maar ook zo'n gevalletje van "hij gaat zijn gang maar".
Ik loop langs een 50 weg, soort hoofdweg door een woonwijk. Duke via een elastische lijn aan een heupgordel. Komt er ineens uit het niets een blonde labrador aangestormd. Halsband om met lampje, maar verder helemaal los. Komt op Duke afgestormd, die is daar niet van gediend en geeft hem op zijn flikker, waarop die hond weg vlucht, zo kei hard de weg op. Een auto moest echt plots remmen. Scheelde niet veel of die hond lag eronder. Eigenaar in geen velden of wegen te bekken.
Twee tieners op een fiets waren er achteraan aan het fietsen, want die hadden de hond al zien rennen. Ik liep heel langzaam verder, ondertussen op mijn telefoon kijken op amivedi of die hond gezocht werd of zo, het leek echt of die hond ontsnapt was of zo. Komen die twee tieners weer aanfietsen. Eigenaar was terecht. Ik denk het zal wel, dus loop door. Draai ik me om, zie ik die hond nog steeds los rond denderen, met de eigenaar nu vrolijk meelopend.
Ik had echt zoiets van WTF. Ik zeg er zelden wat als ik vind dat een ander iets stoms doet, maar hier moest ik toch wat van zeggen. Heb hem toegeroepen dat hij anders zijn hond even aanlijnt, zodat die A geen andere mensen en honden lastig valt, en B niet bijna aangereden wordt en of hij wel doorhad hoe weinig het gescheeld had dat zijn hond was aangereden. Meneer negeerde me compleet. Kan er echt met mijn kop niet bij om zo'n losbandig beest, zo los te laten vlakbij een drukke weg. Bizar gewoon.
