Het HondenForum

ranetje schreef:

Gollum schreef:

S@ndr@ schreef:Ik vind de reactie van Nana wel hout snijden hoor, ik had t misschien ook even laten rusten of was naar de keuken gelopen iets lekkers gehaald... wil ze het niet, dan is het stress en paniek( dan moet je ook niet pushen dat kan fout aflopen, wil ze het wel dan is ze in ieder geval van de bank af n komt er niet meer op voorlopig.... en dan even wat duidelijke dingen her instellen .

Ja dat pushen werkte inderdaad niet best

Oke, ik ga Mika niet meer toelaten om op de leuning te gaan liggen, dat doet ze alleen om te waken. Normaal naast me liggen mag wel, daarin hebben we nog nooit een probleem gehad als ze van de bank af moest. Als ze toch op de leuning gaat liggen leid ik haar af in plaats van direct te corrigeren.

Ik ga ermee aan de slag! Bedankt allemaal voor het meedenken!

Dat waken van haar is misschien een vorm van onzekerheid.

Ik denk dat je haar helemaal niet (meer) moet laten waken.
Ze mag best een keer waf zeggen als de bel gaat of als er iemand binnenkomt, maar daarmee is het dan klaar.
Verdere bewaking doe jij dan zelf wel.
Dus o.k. bedankt en nu weer stil zijn (bijv. in de mand als ze anders niet stopt).
Zal best even tijd kosten, want ze doet het al 4 jaar.
Als je maar consequent blijft.

Als ze op de leuning gaat liggen roep je haar bij je.
Misschien kan je voorkomen dat ze op de leuning gaat liggen door daar iets op te leggen?

Ik zat er even over na te denken maar dit doet ze niet al vier jaar maar pas sinds we deze bank hebben, hij staat tegen het raam. Op de vorige bank kon ze niet zo liggen en uit het raam kijken. Ik heb haar er ook al vaker vanaf gestuurd zonder deze reactie. De bank anders neerzetten of er iets opleggen is niet echt een optie, vanwege bulldozer Rani die uit blijdschap af en toe aan herinrichting doet

Als ze op de leuning gaat liggen loop ik gewoon maar naar de keuken, dan heb ik gelijk van alledrie de aandacht.

Marjoleine schreef:Aanlijnen is zeker een optie, daarmee creëer je afstand tussen jou en de hond.
Ik doe het soms ook, als Mijnie weer eens een botje heeft en lelijk doet. Dan is ze ook bereid to snappen. Die lijn geeft controle terwijl je vingers veilig zijn.
Jachtlijntjes zijn er ideaal voor.

ranetje schreef:Misschien kan je voorkomen dat ze op de leuning gaat liggen door daar iets op te leggen?

Daar leent de bank zich niet voor.
Maar misschien is het uitzicht te blokkeren? Dan valt er niets te waken.

haha ja jouw bank, hoelang hebben we die nu eigenlijk?
Dat aanlijnen doe ik ook altijd als Mika of Gollum gewassen moet worden. Ze blokkeren dan allebei maar als ik er een jachtlijntje omgooi lopen ze braaf mee. Dat is dus een idee als er weer eens zoeits zich voordoet.

Ik wil heel graag een hoge poort zodat ze niets meer kunnen zien. Maar ja, daar moeten we eerst geld voor hebben. Het raam dichtplakken lijkt me zo ongezellig.

Kruimel53 schreef:
Dat heb ik met Kátur ook geprobeerd, ramen afgeplakt (met plakplastic ja ) gordijnen evt. dicht. Maakte vrij weinig uit, hij reageerde gewoon op alle geluiden in de omgeving.
Die was ook nogal onzeker en raakte met blaffen in een trance waar ik hem alleen uit kon halen door aan te raken. Daar kon hij dan ook behoorlijk van schrikken.

Dat is dus precies Mika, als ze gaat blaffen haal ik haar er verbaal niet uit. De gordijnen schuift ze gewoon opzij

Afleiden is denk ik het toverwoord. Naar de keuken lopen en perongelukexpress tegen de bak aanlopen. Dat triggert hier alle vreetzakken.

Ik zat me al af te vragen wat Marjoleine wist over die leuning, gezien haar reactie op mij

In ieder geval niet op die leuning laten liggen als je er bent.
Naar de keuken lopen is een optie ........ als je dat dan niet vervolgens de hele dag moet doen

ranetje schreef:Ik zat me al af te vragen wat Marjoleine wist over die leuning, gezien haar reactie op mij

In ieder geval niet op die leuning laten liggen als je er bent.
Naar de keuken lopen is een optie ........ als je dat dan niet vervolgens de hele dag moet doen

Ja precies, dan heeft Mika denk ik heel snel door dat op de leuning gaan liggen betekent dat er daarna in de keuken een koekje te halen is

Amoz verandert ook in een mak schaap zodra ik hem aanlijn, vandaar dat ik wel eens voor die optie kies (ook omdat aanraking dan de spanning zou verhogen).

Kun je niet iets tijdelijk op de leuning bevestigen dat goed blijft zitten en niet breekbaar is (i.v.m. Rani's herinrichtingsactiviteiten) zodat je dat leuningliggen hopelijk uit haar systeem krijgt?

ranetje schreef:Ik zat me al af te vragen wat Marjoleine wist over die leuning, gezien haar reactie op mij

In ieder geval niet op die leuning laten liggen als je er bent.
Naar de keuken lopen is een optie ........ als je dat dan niet vervolgens de hele dag moet doen

Mika doet het eigenlijk ook alleen rond de tijd dat mijn vriend thuiskomt dus ik hoef alleen 's avonds wat vaker drinken te pakken

Het is ergens ook eigenlijk wel schattig als ze haar bek zou houden. Hier ligt Mika lief en heeft Rani haar rol even overgenomen:

DeDiana schreef:

ranetje schreef:Ik zat me al af te vragen wat Marjoleine wist over die leuning, gezien haar reactie op mij

In ieder geval niet op die leuning laten liggen als je er bent.
Naar de keuken lopen is een optie ........ als je dat dan niet vervolgens de hele dag moet doen

Ja precies, dan heeft Mika denk ik heel snel door dat op de leuning gaan liggen betekent dat er daarna in de keuken een koekje te halen is

Amoz verandert ook in een mak schaap zodra ik hem aanlijn, vandaar dat ik wel eens voor die optie kies (ook omdat aanraking dan de spanning zou verhogen).

Kun je niet iets tijdelijk op de leuning bevestigen dat goed blijft zitten en niet breekbaar is (i.v.m. Rani's herinrichtingsactiviteiten) zodat je dat leuningliggen hopelijk uit haar systeem krijgt?

Ik ga haar ook geen koekjes geven, ze moet alleen even zijn afgeleid.
Kijk maar op de foto die ik net heb geplaatst, ik zie niet echt hoe ik daar wat neer kan zetten zonder dat het binnen een minuut eraf ligt.

bouvierpoedel schreef:Om zo'n situatie mag je ook gerust boos zijn en tonen dat je haar gedrag niet pikt. Goed dat je doorgepakt hebt en haar van de bank hebt gezet.

Dit dus.

Ze mogen veel, maar tot de grenzen die wij willen.
Ik vind dat je het niet bij jezelf moet zoeken als je je hond terecht wijst en hij in de verdediging gaat. (en dat mag ik dan ergens ook wel, maar ik pik het niet)
Als ik vind dat het goed volk is hebben ze dat maar te geloven.

Wees slimmer dan de hond. Je kan een confrontatie aangaan, maar je kan ook het gedrag ombuigen. Voor mijn werk heb ik vaker zulke situaties gehad, bij de ene hond kan je doorzetten en hem weg bonjouren, maar bij sommige waag ik mijn vingers niet.
Als ze gaat mopperen, sta op naar de koekjes trommel en roep poeslief Mika. Wedden dat Mika van de bank af komt Of doe alsof je weg gaat, dan staat ze vast ook op.

Het "de baas zijn" vind ik persoonlijk altijd zo een dooddoener bij niet dominante honden. Waarom ingewikkeld doen als je ook gewoon de hond weg kan roepen?

Ik vind ook de reden niet zo belangrijk. Natuurlijk wel voor de volgende keer dat je het kan voorkomen, maar geen gegrom of gebijt op die manier naar de baas.
Ik had haar ook van de bank gehaald en even ergens laten afkoelen.
Apple kan ook wel eens zo geprikkeld reageren als de bel gaat. Als ik haar dan naar de plaats stuur heeft ze neiging te gaan grommen. Nou heeft Apple veel soorten grommen die ik niet erg vind, maar die is dan minder gezellig. Dus als ze dat doet zet ik haar even buiten op het balkon. Ga daar maar even in je sop gaar koken.

duitse herder schreef:Wees slimmer dan de hond. Je kan een confrontatie aangaan, maar je kan ook het gedrag ombuigen. Voor mijn werk heb ik vaker zulke situaties gehad, bij de ene hond kan je doorzetten en hem weg bonjouren, maar bij sommige waag ik mijn vingers niet.
Als ze gaat mopperen, sta op naar de koekjes trommel en roep poeslief Mika. Wedden dat Mika van de bank af komt Of doe alsof je weg gaat, dan staat ze vast ook op.

Het "de baas zijn" vind ik persoonlijk altijd zo een dooddoener bij niet dominante honden. Waarom ingewikkeld doen als je ook gewoon de hond weg kan roepen?

Precies,..... dat haalt gelijk de angel eruit, dat winnen is inderdaad nog iets van de rangorden theorie, maar als je het anders doet, win je ook zonder het gevaar dat je gebeten wordt omdat je je hond forceert en die krijgt dan vervolgens nog de schuld ook,

Nanna schreef:Vaak is dat bijten en grommen meer paniek dan daadwerkelijke agressie.
Als je er dan vol in gaat maak je het alleen maar erger.
Laat haar voorlopig gewoon effe niet op de bank en doe wat oefeningetjes waarbij ze goed beloond wordt.
Je wilt absoluut niet dat ze je niet vertrouwt.

Een doodenkele keer kan Glenn ook zo reageren en dan laat ik hem gewoon maar. Hij komt het dan later altijd zenuwachtig goedmaken.
Bij hem is het dus ook beslist niet een hoger op de ladder proberen te komen want die ambitie heeft hij helemaal niet.

Precies dit ervaar ik met Dalí ook.
Wat het allerbeste werkt bij hem is niet echt op zijn boosheid ingaan en hem even een bekende, neutrale oefening laten doen. "Hey jongen, wat is er? Nergens voor nodig, kom." Meestal vraag ik dan 'hand', dan moet hij even mijn hand aantikken. Dat brengt hem direct in een andere gemoedstoestand. Oh wacht, ze wil me niet pijn doen, ik moet even haar hand aantikken. Stembeloning en het is weer klaar. Het is duidelijk voor Dalí wat ik wil en hij houdt er geen negatief gevoel aan over.

Ik heb ook een tijdje een houding gehad van 'jij hebt niet naar mij te grommen!' en hem met kop en kont weggegooid wanneer hij weer een bui had, maar dat werkte echt totáál averechts. Als Dalí zo doet is hij in paniek en moet ik hem daar uit helpen, niet bevestigen dat er iets is om bang voor te zijn. Al vind ik dat soms ook lastig hoor, maar ik merk keer op keer dat boos worden sowieso niet werkt. Het klinkt alsof Mika er ook zo een is. Echt hoor, het klinkt zo heerlijk simpel om het gewoon 'niet te accepteren', maar hond-mensrelaties zijn vaak wat complexer dan dat en boos gedoe kan heel zinloos zijn bij paniekvogels. Het is dus wel belangrijk dat je voor jezelf nadenkt of dit paniek was of dominantiegerelateerd. Dat kan jij het beste inschatten.

Ik zou wel oefenen met haar regelmatig van de bank sturen in een neutrale situatie en haar er eventueel alleen op uitnodiging oplaten. De bank is iets waar jíj zeggenschap over hebt, zonder dat daar verder conflicten over hoeven te zijn.

Lothian schreef:

Nanna schreef:Vaak is dat bijten en grommen meer paniek dan daadwerkelijke agressie.
Als je er dan vol in gaat maak je het alleen maar erger.
Laat haar voorlopig gewoon effe niet op de bank en doe wat oefeningetjes waarbij ze goed beloond wordt.
Je wilt absoluut niet dat ze je niet vertrouwt.

Een doodenkele keer kan Glenn ook zo reageren en dan laat ik hem gewoon maar. Hij komt het dan later altijd zenuwachtig goedmaken.
Bij hem is het dus ook beslist niet een hoger op de ladder proberen te komen want die ambitie heeft hij helemaal niet.

Precies dit ervaar ik met Dalí ook.
Wat het allerbeste werkt bij hem is niet echt op zijn boosheid ingaan en hem even een bekende, neutrale oefening laten doen. "Hey jongen, wat is er? Nergens voor nodig, kom." Meestal vraag ik dan 'hand', dan moet hij even mijn hand aantikken. Dat brengt hem direct in een andere gemoedstoestand. Oh wacht, ze wil me niet pijn doen, ik moet even haar hand aantikken. Stembeloning en het is weer klaar. Het is duidelijk voor Dalí wat ik wil en hij houdt er geen negatief gevoel aan over.

Ik heb ook een tijdje een houding gehad van 'jij hebt niet naar mij te grommen!' en hem met kop en kont weggegooid wanneer hij weer een bui had, maar dat werkte echt totáál averechts. Als Dalí zo doet is hij in paniek en moet ik hem daar uit helpen, niet bevestigen dat er iets is om bang voor te zijn. Al vind ik dat soms ook lastig hoor, maar ik merk keer op keer dat boos worden sowieso niet werkt. Het klinkt alsof Mika er ook zo een is. Echt hoor, het klinkt zo heerlijk simpel om het gewoon 'niet te accepteren', maar hond-mensrelaties zijn vaak wat complexer dan dat en boos gedoe kan heel zinloos zijn bij paniekvogels. Het is dus wel belangrijk dat je voor jezelf nadenkt of dit paniek was of dominantiegerelateerd. Dat kan jij het beste inschatten.

Ik zou wel oefenen met haar regelmatig van de bank sturen in een neutrale situatie en haar er eventueel alleen op uitnodiging oplaten. De bank is iets waar jíj zeggenschap over hebt, zonder dat daar verder conflicten over hoeven te zijn.

Mika is eerder een zenuwenpees dan wat anders, ze is ook de laagste in de roedel en heeft nog nooit een poging gedaan om bij de andere twee 'hogerop' te komen. Ik denk dus eerder dat het paniek is inderdaad..

De bank is ook nog nooit een probleem geweest, ze moeten er altijd allemaal af als we gaan eten of als mijn vriend of ik lekker uitgebreid willen zitten zonder honden. Ze gaat er dan altijd gelijk af als we dat zeggen. Buiten werkt boos worden ook niet als ze in haar blafmodus zit, ik roep haar dan bij me en laat haar volgen met een koekje.
Beetje stom eigenlijk dat ik nu wel boos werd, dat werkte nu dus ook niet.

Gollum schreef:

DeDiana schreef:

ranetje schreef:Ik zat me al af te vragen wat Marjoleine wist over die leuning, gezien haar reactie op mij

In ieder geval niet op die leuning laten liggen als je er bent.
Naar de keuken lopen is een optie ........ als je dat dan niet vervolgens de hele dag moet doen

Ja precies, dan heeft Mika denk ik heel snel door dat op de leuning gaan liggen betekent dat er daarna in de keuken een koekje te halen is

Amoz verandert ook in een mak schaap zodra ik hem aanlijn, vandaar dat ik wel eens voor die optie kies (ook omdat aanraking dan de spanning zou verhogen).

Kun je niet iets tijdelijk op de leuning bevestigen dat goed blijft zitten en niet breekbaar is (i.v.m. Rani's herinrichtingsactiviteiten) zodat je dat leuningliggen hopelijk uit haar systeem krijgt?

Ik ga haar ook geen koekjes geven, ze moet alleen even zijn afgeleid.
Kijk maar op de foto die ik net heb geplaatst, ik zie niet echt hoe ik daar wat neer kan zetten zonder dat het binnen een minuut eraf ligt.

Het gaat niet om koekjes geven (niet alleen in ieder geval) maar ze kan het ook leuk gaan vinden om jou in beweging te brengen
En als je wel eens met de trommel gaat schermen moet ze natuurlijk ook wat krijgen.

Ook een mooie afleiding die Lothian inzet met de hand-touch

Waarom zou het paniek zijn? Omdat je een commando geeft bij ongewenst gedrag?
Damy wilt ook weleens grommen, lipje trekken en happen als hij iets heeft of doet wat niet mag. Meestal werkt recht in de ogen kijken tot hij weg kijkt. Daarna nogmaals het commando en dan is het ineens wel duidelijk wat ik bedoel. En na een halve minuut komt hij het al goedmaken.

Ik heb er ooit 1 gehad die t deed... ook zo uit t niets. 1e reactie was een zwieper van de bank en ook niet beloond voor t naar zn plaats lopen (had ik ook niet naar gecommandeerd alleen van de bank gezwiept). Nooit meer gebeurd. Wat t was en waarom geen idee maar ik moet dat gezeur niet. Ik denk maar zo dat ik weer zo instinctief zou reageren als t nu zou gebeuren bij een andere hond.
Dat is mn 1e reactie.

Nou mijn hond zou het niet in zijn plaat halen, maar ik nodig je uit om hem van de bank af te zwiepen, neem een sjofel mee zou ik zeggen ( kans ik groot dat hij dan gelijk terug komt naar je gezicht of zo) gelukkig ben ik nooit zo primair in mijn reacties, en ik red t evengoed met alles hier in huis dus t kan best anders, zeker met een hondje met een verleden.

Mika heeft helemaal geen nare achtergrond zover ik weet. Of er moet heel wat gebeurd zijn in haar eerste halfjaar in Turkije maar dat heb ik niet meegekregen van de vorige eigenaar die ik redelijk goed ken (ik ken Mika al sinds ze in NL is). Het is wel een onzeker hondje en ik vind haar niet zo intelligent vergeleken met de andere twee.

Hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik denk dat het paniek was. Waarom ze precies paniek had weet ik niet maar qua houding was het een heel angstige hond die zich in een hoek gedrukt voelde en uitviel. Daarom denk ik dat ik op een of andere manier anders reageerde dan normaal want dat doet ze anders nooit.

malinois schreef:Ik heb er ooit 1 gehad die t deed... ook zo uit t niets. 1e reactie was een zwieper van de bank en ook niet beloond voor t naar zn plaats lopen (had ik ook niet naar gecommandeerd alleen van de bank gezwiept). Nooit meer gebeurd. Wat t was en waarom geen idee maar ik moet dat gezeur niet. Ik denk maar zo dat ik weer zo instinctief zou reageren als t nu zou gebeuren bij een andere hond.
Dat is mn 1e reactie.

Dat past dus op een of andere manier niet bij mij of mijn honden, als ik zoiets doe worden ze bang van me. Jaren geleden heb ik eens jouw advies opgevolgd en Gol eens stevig bij haar nekvel gepakt en streng toegesproken. Ik heb er weken over gedaan om dat weer recht te breien. Dat ligt verder niet aan jou hoor, maar ik denk aan de manier waarop wij van elkaar verschillen. Een bepaalde aanpak moet wel bij je passen, anders klop je niet in een hond zijn ogen.

S@ndr@ schreef:Nou mijn hond zou het niet in zijn plaat halen, maar ik nodig je uit om hem van de bank af te zwiepen, neem een sjofel mee zou ik zeggen ( kans ik groot dat hij dan gelijk terug komt naar je gezicht of zo) gelukkig ben ik nooit zo primair in mijn reacties, en ik red t evengoed met alles hier in huis dus t kan best anders, zeker met een hondje met een verleden.

Hier niet... en ik ben best tevreden met die primaire reacties eigenlijk want dat zijn diegenen die t best werken is mn ervaring. Verleden dat is leuk maar ik denk daar dus niet bij na nogmaals en ja ik heb een mishandelde herplaatser gehad en die behandelde ik net als de rest doen wat nodig is. Die had ik ook van de bank gezwiept als ze dat bedacht had.

Gollum schreef:Mika heeft helemaal geen nare achtergrond zover ik weet. Of er moet heel wat gebeurd zijn in haar eerste halfjaar in Turkije maar dat heb ik niet meegekregen van de vorige eigenaar die ik redelijk goed ken (ik ken Mika al sinds ze in NL is). Het is wel een onzeker hondje en ik vind haar niet zo intelligent vergeleken met de andere twee.

Hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik denk dat het paniek was. Waarom ze precies paniek had weet ik niet maar qua houding was het een heel angstige hond die zich in een hoek gedrukt voelde en uitviel. Daarom denk ik dat ik op een of andere manier anders reageerde dan normaal want dat doet ze anders nooit.

Het kan bijvoorbeeld ook zoiets zijn als dat ze je eerste commando niet had gehoord of dat het niet doordrong en dat ze dus niet snapte dat je bozig reageerde toen ze niet luisterde. Bij een onzekere hond kunnen hele kleine dingen soms al voor veel spanning zorgen.
Mila heeft bijvoorbeeld na het wakker worden altijd een seconde of 3-5 nodig om helemaal te landen. Als ik haar in die tijd een commando geef en dan geërgerd reageer omdat ze het niet opvolgt, raakt ze ook heel gestrest. Het commando is dan gewoon niet helemaal binnengekomen en ze snapt niet wat er aan de hand is, wel dat ik iets van haar wil, maar niet wat. Nu weet ik dat natuurlijk van dat wakker worden, maar als je dat niet zou weten, zou je geen idee hebben waarom ze zo 'raar' reageert.

Gollum schreef:

malinois schreef:Ik heb er ooit 1 gehad die t deed... ook zo uit t niets. 1e reactie was een zwieper van de bank en ook niet beloond voor t naar zn plaats lopen (had ik ook niet naar gecommandeerd alleen van de bank gezwiept). Nooit meer gebeurd. Wat t was en waarom geen idee maar ik moet dat gezeur niet. Ik denk maar zo dat ik weer zo instinctief zou reageren als t nu zou gebeuren bij een andere hond.
Dat is mn 1e reactie.

Dat past dus op een of andere manier niet bij mij of mijn honden, als ik zoiets doe worden ze bang van me. Jaren geleden heb ik eens jouw advies opgevolgd en Gol eens stevig bij haar nekvel gepakt en streng toegesproken. Ik heb er weken over gedaan om dat weer recht te breien. Dat ligt verder niet aan jou hoor, maar ik denk aan de manier waarop wij van elkaar verschillen. Een bepaalde aanpak moet wel bij je passen, anders klop je niet in een hond zijn ogen.

Eens, en het is ook hondafhankelijk. Ik reageer overigens ook best wel eens primair, maar nooit fysiek. Dat zou bij mijn honden ook echt niet werken, die zouden dan ook bang voor mij worden.

Ik zou dan ook in de problemen komen 1 met mezelf en 1 met de honden die ik nu heb, Sneeuw zou het wel pikken, maar het zou het vertrouwen schaden, Van Gils zou het niet begrijpen en zo ongeveer onhandelbaar worden terwijl het echt een hele lieve goede lobbes is, maar hij is niet gek.... als je oorlog wilt dan kun je het krijgen zeg maar dus ik sla over.

DeDiana schreef: Het kan bijvoorbeeld ook zoiets zijn als dat ze je eerste commando niet had gehoord of dat het niet doordrong en dat ze dus niet snapte dat je bozig reageerde toen ze niet luisterde. Bij een onzekere hond kunnen hele kleine dingen soms al voor veel spanning zorgen.
Mila heeft bijvoorbeeld na het wakker worden altijd een seconde of 3-5 nodig om helemaal te landen. Als ik haar in die tijd een commando geef en dan geërgerd reageer omdat ze het niet opvolgt, raakt ze ook heel gestrest. Het commando is dan gewoon niet helemaal binnengekomen en ze snapt niet wat er aan de hand is, wel dat ik iets van haar wil, maar niet wat. Nu weet ik dat natuurlijk van dat wakker worden, maar als je dat niet zou weten, zou je geen idee hebben waarom ze zo 'raar' reageert.

Daar zit wel wat in. Ik kan me best voorstellen dat ik nog niet helemaal goed doordrong.

Vandaag heb ik wel eerder alle gordijnen dichtgedaan en ben ik rond de tijd dat de honden normaal mijn vriend thuis verwachten met ze gaan spelen. Gollum en Rani hebben samen een doos versnipperd en Mika was scheidsrechter
Daarna zijn ze gaan slapen en hebben ze niet eens geblaft bij binnenkomst vriend!

Ik heb overigens verder niets bijzonders meer gemerkt aan Mika, ze houdt nog steeds van me gelukkig

Ik heb er eentje gehad die wel vaker had gegromd naar me. Tot dat ze in m'n hand hing.
Ik stuurde haar naar haar mand (reden weet ik niet meer) Ze begon te grommen dus gaf haar een zwieper richting mand. Vervolgens stond ik bij haar mand waar ze in moest, ze ging er in en haalde vol uit naar mijn hand.

Woest was ik op dat moment en gaf een rotschop, ik bedacht me nog net op tijd dat ik haar serieus kon verwonden daarmee en uit woede koos voor de muur op dat moment. Bijtend op mijn lip van de pijn ben ik vervolgens weer op de bank gaan zitten. Na een half uur kwam ze het goed maken en ze heeft het nooit meer gedaan.

Die was dus wel bezig met dominantie en dacht serieus overal maar mee weg te komen en blijkbaar had ze toen bedacht dat ze ook wel mocht bijten als je je zin niet krijgt. Tot die bewuste avond dus, betekend niet dat ze daarna keurig luisterde maar grommen of bijten naar me heeft ze nooit meer gedaan.

Kai kan ook zo reageren, uit paniek.
Hij merkt dat ik gefrustreerd / geïrriteerd ben en dat kan hij heel moeilijk handelen.
Ik laat 'm altijd maar even, draai me om en ga wat anders doen, ga na een paar minuten weer naar hem toe, of roep hem even bij me en dan gaan we weer verder waar we gebleven waren.
Doorpakken is op zo'n moment bij Kai garantie voor een doorgedraaide zwarte bol pluis.

Heel herkenbaar. Hier (ook) een onzeker neurotisch controlfreakje. Alfil kan heel snel naar een hoog spanningsniveau gaan, bijvoorbeeld als hij vanaf het balkon bepaalde honden voorbij ziet komen. Het heeft best een tijd geduurd voordat ik de juiste 'knop' vond. Nu ga ik rustig naar hem toe, zeg rustig 'klaar', pak hem aan het velletje achter zijn oren (niet heel ruw) en haal hem van het balkon af. Op die manier komt hij weer bij zinnen, zeg maar. Schreeuwen van een afstand heeft geen zin, komt niet door en verhoogt de spanning alleen maar. Als je hem duwt of plotseling aanraakt, kan hij vanuit die bevangenheid van spanning een hap geven. Als je heel bozig of streng doet, kan hij in de verdediging schieten, niet dat hij dan gaat bijten maar hij kan wel naar je gaan blaffen. Rust is erg belangrijk bij hem, zonder dat je te slap doet.
Op bepaalde momenten lukt het hem niet om echt tot rust te komen, dan schiet hij steeds weer naar dat hoge spanningsniveau. Dan lijn ik hem een poosje aan en maak hem vast aan iets waar ik zit. In het gros van de gevallen gaat hij dan rustig liggen. Dan neem je de controle als het ware over. Al met al blijft het een work in progress. (Alfil is een onzekere hond met een vervelende puppentijd, dus in die zin past hij in het beeld dat Nanna schetst.)
In het geval van Mika, denk ik wel dat ze je een beetje heeft lopen uitdagen toen ze om die tafel liep en weer grommend op de bank ging liggen. Ik vind het wel een goede actie dat je haar met behulp van het kussen naar de mand hebt gestuurd. Uit je verhaal begreep ik dat je je een beetje schuldig voelde, maar dat lijkt me totaal onnodig. Uitdagend grommen en uitvallen is wat mij betreft een grens overgaan. Ze kunnen het wel eens proberen, maar ik vind het goed dat je laat merken dat dat niet gepikt wordt.

Persoonlijk denk ik dat het redirectie is. Dus je hond maakt zich erg druk over een passant en dan op dat moment val je haar aan. Niet letterlijk maar je wordt wel boos op haar zoals je zus dat zegt. Dan kan ik me van de sfeer wel wat voorstellen. Daarmee bedoel ik niks verkeerd maar ik herken het wel. Ik kon op mijn vorige honden ook boos worden. Toen ik 3 grote honden had had ik soms het idee dat ik politieagent was en dat irriteerde me soms. En die rol die me irriteerde maakte me ook wel eens opvliegerig in huis. Dan verloor ik dus mijn geduld.

Met Bas heb ik dat gelukkig zelden. De enige keren dat ik mijn geduld met haar verlies is als ze in de weg loopt. En nu komt het. Als ik tegen Bas zeg, we gaan eten, jij moet even in je mand dan rent ze jolig naar haar mand. Als ik in de keuken loop en voor de derde keer bijna op mijn bek val zeg ik JEZUS, BAS! Wegwezen nu! En dan rent ze met de staart tussen de benen weg.

Dan baal ik daarvan maar ik bied niet mijn excuses aan. Ik doe gewoon 5 minuten later lief en breng haar een snoepje en aai haar even. Alles vergeten en vergeven.

Wat ik ermee wil zeggen is dat je met een bepaalde energie contact maakt met je hond. Als je zus zegt dat je boos kan reagen heeft Mika dat zo ervaren. En Mika was ook boos en Mika was aan het kafferen op mensen buiten. Met andere woorden, boze energie ontmoet boze energie....Dat is wat er dan gebeurd. En een deel is dus redirectie. Mika is boos, jij komt ertussen en dan reageert ze haar boosheid af op jouw boze energie. Dat is niet zo heel erg maar wel iets wat je moet voorkomen want het kan een ding worden tussen jullie.

Wuilus deed het ook. Als ik die naar me toe trok en corrigeerde als ze zelf bezig was met uitvallen naar een hond dan stond ze daarna recht in mijn gezicht te kafferen. Dus dan stond ik met mijn eigen hond te schelden op straat. Zij met blikkerende tanden tegen me op springend en ik haar vasthouden bij de halsband en ook boos. Totaal belachelijke situatie en daarna heb ik dat heel anders aangepakt. Omdraaien, geen confrontatie aangaan en dan iets later belonen voor goed gedrag.

Dus ga geen confrontaties aan op die momenten als je boosheid voelt maar zorg dat je haar kalm even helemaal eruit krijgt. Als dat lukt belonen en klaar. Vechten met een hond in een hoog niveau van boosheid en stress bij de hond maakt dat de hond dingen doet die helemaal niet leuk zijn. Zoals wat je gisteren meemaakte. Als ze gekalmeerd is is er dus niks meer aan de hand zoals je merkte. Gebeuren deze dingen echter keer op keer dan kan er wel wat gebeuren met jullie band en relatie. Dan kun je een verzet krijgen uit de hond bij meer interacties. Ze leert dat je best een keer goed tegen jou terug kan grommen. Dat wil je niet.

malinois schreef:Ik heb er ooit 1 gehad die t deed... ook zo uit t niets. 1e reactie was een zwieper van de bank en ook niet beloond voor t naar zn plaats lopen (had ik ook niet naar gecommandeerd alleen van de bank gezwiept). Nooit meer gebeurd. Wat t was en waarom geen idee maar ik moet dat gezeur niet. Ik denk maar zo dat ik weer zo instinctief zou reageren als t nu zou gebeuren bij een andere hond.
Dat is mn 1e reactie.

Hier begrijpen ze het meestal ook prima als we gewoon boos worden. Geen gelazer.


Al heb ik één kanttekening. We hadden Kelly, tig bazen gehad. Zelden een aai over haar kop gehad, alleen maar slaag, slaag en slaag leek het wel. Als je haar wilde aaien dook ze in elkaar. Ook als er echt verder niets aan de hand was, als ze gewoon naast je zat.
Het was een bitch eerste klas. Heeft Leon en mij allebei een keer te pakken gehad. En nee, dat was geen onzekerheid, dat was bij haar gewoon dat ze wel even ons wilde vertellen dat ze iets niet wilde.
Maar bij haar speelde ik het ook wel eens anders. Ze heeft een tijdje binnen gewoond.
Wilde dan ook niet altijd van de bank af. Maar eraf is eraf.
Bij haar deed ik wel eens iets anders. Dan gooide ik een koekje in haar mand en weg was ze.
Gewoon heel simpel. Omdat ik niet wilde dat ze alweer slaag moest. Want er stond echt een kop op dat wijffie. (dankzij haar ben ik mechels gaan waarderen )
Lag soms echt te grommen als je naast haar wilde gaan zitten. Maar dat werd dus niet getolereerd.
Dus dan haalde ik er van tevoren eraf. Geen probleem, geen agressie, gewoon 'gewonnen' op een rustige manier.

Maar als het moest kreeg ze ze ook. Anders was zij de baas geworden, lief takketeefje was het, haha.

Een reactie die je niet van je hond verwacht kan ook mij wel eens van mijn stuk brengen en dan reageer ik anders dan ik had gewild. Gelukkig vergeven ze het je vrij snel weer.
Ik heb Manu het commando "lopen" aangeleerd. Dat werkt voor ons heel fijn omdat ik hem de keuze geef uit een situatie weg te gaan, zelf. Als hij bijvoorbeeld heel bezitterig doet over een plek of voorwerp kan ik hem wegsturen op een kalme manier. Als hij even niet weet wat hij met zichzelf aan moet kan een "plaats" of "uhhh" net teveel zijn waardoor hij ook brommerig kan worden. Een "lopen" werkt dan eigenlijk altijd. Na dat commando volgt altijd wel een opvolgend iets waarvoor ik hem kan belonen. Misschien is dat wat?
De hoge spanning net voor zijn door haar even te zeggen dat ze moet lopen en daarna een simpel iets te vragen waarvoor je zeker weet dat ze beloond kan worden?

Ik heb met mijn allerliefste zoete Mies ook wel eens dat soort aanvaringen gehad. Ik haar geval is de aanleiding niet paniek maar wel degelijk stijfkoppigheid (ik lig hier lekker dus ga jij maar op de bank slapen) of prooi/buitdrift (die rat heb ik zelf gevangen en ga ik nu ontleden)
Mijn eerste reactie is dan toch ook vaak geweest om de confrontatie aan te gaan. Kop en kont en gillend en wel van bed gooien en dan wegduwen als ze terugkomt. Voel ik me ook niet schuldig over maar het heeft weinig zin. Mies reageert op die momenten ook instinctief en ik wil geen fysieke machtstrijd/ruzie met haar. Dus, 3 keer ademhalen en haar vriendelijk uitnodigen tot verplaatsen/knuffelen of in alle kalmte en rust aanlijnen en wegtrekken van de rat die ik met voet vasthoud ( )
Fysiek wegduwen/boos worden doe ik overigens wel als ze gewoon strontvervelend of eigenwijs is hoor. Ik bedoel echt situaties dat ze in een primaire 'flight, fight or freeze' modus gekomen is. Is gelukkig nog maar een paar keer geweest in de 3 jaar dat ik haar heb.

Ik moest gister een paar uur werken maar Mika kan niet alleen thuisblijven dus die ging naar mijn schoonouders. Aangezien ik vandaag weer moest werken heeft Mika daar vannacht gelogeerd. Het effect op de anderen en de sfeer in huis is echt enorm. Het was zo rustig thuis
En Mika is bij schoonouders ook veel rustiger, zij wonen op 1 hoog en hebben alleen bomen voor de ramen en geen voorbijgangers. En ze zijn de hele dag thuis. Het is een heel ander hondje daar, blijkbaar ervaart ze daar veel minder stress. En wij (vriend en de andere honden) ervaren ook minder stress zonder Mika. Ik voel me bijna schuldig dat ik het zeg maar het voelde als een opluchting even een dagje zonder Mika

Ik denk dat we dit soort logeerpartijtjes wat vaker gaan doen, zo kan ik Rani ook wat beter trainen op alleen thuis zijn. Op zich kan Rani dat best maar ze gaat soms mee in Mika's gedrag. Na deze logeerpartij denk ik dat wederzijdse stress best een grote invloed kan zijn geweest.

Aan het horen wel ja, als het kan en mag, waarom niet