Oh, wat zitten er een helden tussen zeg: van honden die er niets om geven tot honden die nieuwsgierig buiten gaan staan kijken

!
lotje&famke schreef:Pyjama feestje met 3 honden in je slaapkamer 
Fijn dat Mister toch vrij snel rustig werd. Flo vind t spannend, maar niet paniek spannend, gelukkig geen hijgen of trillen. Ze gaat wat bezorgd om zich heen staan kijken, gaat op de bank met dr voorpoten op mn schouder door het raam naar buiten kijken

. Verhuisd naar dr verstoptentje en blijft daar vrij rustig liggen.
Ze is dan liever niet alleen, dan gaat ze drentelen, dus ik heb de eerste uren op de bank geslapen. Voor hier wel goed dat het zo lang aanhield, alsof ze er dan beter aan wend. Vanmorgen bleef ze zelfs gewoon languit op de bank liggen toen het weer begon en ze vond het geen probleem om even naar buiten te gaan tijdens het onweer. Ze lijkt wel wat moe van het onweer avontuur, is geen actie in te krijgen ligt al de hele ochtend diep te slapen.
Hahaha, ja dat was het wel nadat de ergste angst geleden was

.
Fijn dat het bij Flo bij bezorgheid blijft en vanmorgen al rustiger op het onweer reageerde, knapperd. Hier was het ook aan het rommelen vanmorgen en toen het even wat harder ging kwam Mister weer naar me toe gedraafd: even steun halen. Maar daarna was het ook weer snel goed gelukkig.
-Lilo- schreef:Vraag me niet waarom, Lola is doodsbang voor allerlei rare dingen. En zéker voor knallen, vuurwerk, ballonnen, stokken die tegen elkaar slaan, etc. Maar onweer is geen probleem. Er gaat nog geen wenkbrauw omhoog, ik snap er niks van. Maar het is wel lekker, haha. Komt mssn omdat ze op straat heeft gewoond en er een soort van aan gewend is?
Eigenlijk dacht ik dat Willem (die dan wel niet op straat geleefd heeft maar wel goeddeels buiten denk ik) er ook wel aan gewend zou zijn, maar hier in huis vond hij het in elk geval behoorlijk eng. Nu is het hier dan ook wel meermaals op zo'n 100-200 meter afstand ingeslagen (kon ik mooi op die site volgen

) dus het was echt heel dichtbij en hard. Maar bij eerdere onweersbuien heb ik hem ook wel bezorgd tot angstig uit zijn ogen zien kijken, dus hij vindt het sowieso niet zo'n pretje.
Maar wel apart hoor, dat Lola zo discrimineert. Niet bang voor onweer, wel voor vuurwerk (en die andere dingen)... lijkt toch best op elkaar met flitsen en knallen

?
Heavy schreef:Ik wacht op de dag dat Jip doof gaat worden. In ons dorp loopt een Schapendoesje die nu 14 is en doof. Ze was net als Jip altijd erg gevoelig voor geluiden . Baasje zegt haar leven is zoveel leuker geworden sinds ze dover werd .Erg eigenlijk maar ik begrijp het wel .
Gisteren kwamen onze buren na een week terug van vakantie en Jip schrikt meteen weer op van de geluiden die ze maken .
Pfff, ik kan me voorstellen dat je half wenst dat ze doof wordt. Echt naar dat ze zo gevoelig is voor geluiden (is dat iets dat veel voorkomt bij doezen?).
alinelaila schreef:Het ging hier gisteravond al los, dus ik was gelukkig nog beneden.
Sem is doodsbang. Ik had de gordijnen dicht, lampen aan, tv hard aan, maar dat maakt allemaal niets uit. Op een gegeven moment sloeg het hier vlakbij in met een mega harde knal. Ik schrok er zelfs van
Maar tegen 12 uur was het ergste wel geweest en kon ik Sem zelfs nog even uitlaten. Hij heeft ook gewoon rustig beneden geslapen.
Bah, balen dat hij zo bang is

. Wel fijn dat hij zich zo snel herstelt nadat het onweer voorbij is

.
Esther12 schreef:Bo is in principe niet bang voor onweer (wel voor vuurwerk overigens) en slaapt normaal gesproken overal doorheen.
Alleen de laatste keer dat het hier onweerde (dat is alweer even terug) toen was het zo heftig dat ze bij wijze van uitzondering tussen ons in in bed mocht. Ze kroop helemaal onder de dekens, daar voelde ze zich veilig. Toen het wat afnam ging ze er overigens ook zelf weer uit (gelukkig want het was bloedwarm!).
Och. Fijn dat ze zelf de steun zocht die ze nodig had (en ze er daarna weer uitkroop

).
Johnny Jones schreef:Wij zijn gisteravond ook even druk geweest met een aantal bangerds. Foxy is extreem bang, echt heel erg zielig (iemand goede tips?). Noa doet bij iedere klap heel erg hard 'WOEF', Digger verstopte zich ineens achter de gordijnen (doet-ie anders nooit), Tommy sliep rustig door en opvanger Balto wilde wel hel erg graag geaaid en geknuffeld worden. Gelukkig waaide het snel over.
Wat ik heb gemerkt is dat ze zich veiliger voelen in een vrij kleine ruimte (daarmee bedoel ik niet een bench, maar bijvoorbeeld de slaapkamer): ze hebben geen ruimte om te drentelen of weg te schieten (dat houdt de stress alleen maar in stand) en zijn zo altijd dichtbij elkaar en bij de baas. Plus dat het geluid ook beter te dempen is in een kleine kamer, zeker als je zelf voor tegengeluid zorgt (in die ruimte vult dat tegengeluid de ruimte eerder/meer dan in een grotere ruimte). Toevallig had ik nu dus de ventilator op de slaapkamer staan en ik merkte dat het geluid daarvan een betere (en rustiger) demping van de donderslagen was dan tv-geluid. Naar mijn idee is dat omdat het geluid van een film/serie sterk wisselt van volume en omdat er op die tv dan ook weleens knallen te horen zijn (en ook een soort flitsen geeft). Verder het licht aan natuurlijk.
Dus misschien valt het eens uit te proberen? Of zaten jullie gisteren al in een kleine kamer?