Kriebels voor een tweede hond

[Lemuria]

2 Hondjes is echt leuker dan 1 En 3 is zelfs nóg leuker.

Kijk en dat is precies waarom ik nú alvast een drietal honden bij elkaar sprokkel Zodra ik een relatie heb is het "Tja...ik heb die honden al hè, en ik hou van commitment. Ik zou jou ook nooit zomaar de straat opschoppen ". En als er dan 1 doodgaat, is hij er al aan gewend

[Jits90]

Toen wij nog aan het daten waren, had m'n vriend echt een hekel aan m'n katten. Helaas voor hem had ik er drie en ging ik ze niet weg doen voor een vent. Dus hup, alle katten meeverhuisd. Toen hij ermee samenwoonde, waren ze nog best lief als ze op schoot kwamen liggen..
Vervolgens gaan opperen voor een hond, want die zijn NOG aanhankelijker en goed voor ons (veel wandelen!). Maar we hadden al drie beesten, kostte zoveel geld in aanschaf en onderhoud, geen tijd, bla bla.. Half jaar later Damy opgehaald
Daarna zou een tweede hondje ook leuk zijn, dan kon Damy daarmee spelen. Maar nee! Want weer opvoeden, een tweede hond krijg je amper zindelijk, zoveel beesten krijg je geen oppas voor, straks haten ze elkaar en heb je vechtende honden.. Ik kreeg het er niet in Tot m'n schoonbroer besloot dat hij OOK recht had op z'n eigen dier (hij woont bij ons in), dus hij ging gewoon een hond halen. Punt
En toen hadden we drie katten en twee honden

Overigens komt het merendeel van de verzorging op mijn schouders. Het voeren, wandelen, borstelen, opruimen van hun smerigheid, pilletjes en prulletjes.. Als ik de heren vraag, helpen ze wel, maar uit henzelf komt er niet veel. Och, zo zijn de beesten lekker gehecht aan mij, ik klaag niet

[Zamunda]

Mijn vriend zegt:
- 1: kijk naar alle haren en zand in huis. Dat heb je dan x2
-2: max kan altijd mee naar verjaardagen/vrienden, met 2 is dat lastiger
3: max is zindelijk, kan alleen blijven enz met nr 2 moet je dat nog maar afwachten
- 4: als we ooit een kleine willen hebben we ook nog 2 honden en een kat dat is veels te druk
- 5:max ziet genoeg andere honden om mee te spelen en zoekt toch altijd de mensen op

Ik weet dat dat allemaal zo is. Maar ik heb meestal 2 honden gehad Doeschka&Bo en daarna Bo&Max en ik vind het gewoon gezellig.

6:
Hij vindt Max lief en gezellig maar daar is dan ook alles mee gezegd. Hij laat Max alleen uit als ik lang moet werken ofzo. Ik ben degene die normaalgesproken alles met Max doet.

1. Tja, dat klopt. En? Kwestie van iets meer schoonmaken, daar kun je gewoon afspraken over maken met elkaar.
2. Kan ook kloppen. Maar dat is toch niet onoverkomelijk? Gewoon goed bedenken hoe je dat gaat doen. Gaan jullie wat korter en blijven de honden thuis. Of één van jullie blijft thuis. Of je zoekt een oppas waar ze samen heen kunnen. Of of of...
3. Ja, dat moet je afwachten maar een herplaatser die al zindelijk is alleen thuis kan blijven zal daar niet zo snel op terugkomen in een nieuw huis hoor (uiteraard na een gewenningsperiode).
4. Waarom is die ene extra hond dan teveel? Je moet tóch die ene hond uitlaten . Daarnaast hebben ze elkaar en dat is ook een hoop waard.
5. Ja en? Dat is toch geen reden om geen tweede hond te nemen? Je geeft toch zelf al aan dat je het gewoon gezellig vindt (dus niet sec voor Max zijn sociale contacten doet)?
6. Nou, dat kan dan met de tweede hond toch ook prima?

Echt, ik zie hier geen enkele reden om echt geen tweede hond te nemen. Ik vind het moeilijk doen om het moeilijk doen. Als jij zélf met al die punten kunt leven geef dat dan aan en zeg dat hij met iets beters moet komen omdat je anders gewoon wél die tweede hond gaat uitzoeken.

[Lemuria]

Ik heb juist minder te doen dan voor ik Sofi had. Waar Izzy eerst 100% op mij rekende als ze contact nodig had, heeft ze nu Sofi. En als ze dan naar me komt, is ze meestal lekker moe. Maar goed, dan moet het natuurlijk wel klikken tussen 2 honden. Meenemen naar feestjes doe ik ook minder vaak, ze amuseren zich veel beter met elkaar thuis, dan wanneer ze zich koest moeten houden in andermans huis.

[Shiloh86]

2 Hondjes is echt leuker dan 1 En 3 is zelfs nóg leuker.

Kijk en dat is precies waarom ik nú alvast een drietal honden bij elkaar sprokkel Zodra ik een relatie heb is het "Tja...ik heb die honden al hè, en ik hou van commitment. Ik zou jou ook nooit zomaar de straat opschoppen ". En als er dan 1 doodgaat, is hij er al aan gewend

Lees ik hier nou tussen de regels door dat je overweegt Juno te houden?

[Fotogravinnetje]

Wij zullen straks ook af en toe drie honden in huis hebben. En stel dat m'n schoonouders niet langer voor Paco kunnen zorgen, zal hij bij ons komen en hebben we dus drie honden met in leeftijd steeds 2,5 à 3 jaar er tussen. Paco is namelijk drie jaar ouder dan Elco, Elco zal 2,5 jaar ouder zijn dan de komende pup, mits alles goed gaat. Elco en Paco spelen niet veel samen en toch zie je dat ze genieten van elkaars aanwezigheid. En het soms eventjes stom vinden

[Machie]

1 hond is geen hond 2 honden is super, 3 is leuk maar voor mij eigenlijk 1 te veel
En toch gaan wij tzt naar 4 honden. Om af te bouwen naar 2 met af en toe 3

Ik vind 1 of 2 honden niet veel meer werk. 3 eigenlijk ook niet

[GrethavW]

Hier is het eigenlijk net andersom.
Man en kinderen lopen al een tijdje te zeuren om een hond erbij.

Eigenlijk zou ik dat ook wel willen, maar zie het praktisch niet zitten.
Bronco is buitenshuis niet makkelijk. Ik moet er niet aan denken om er een hond van hetzelfde kaliber bij te hebben tijdens het lopen.
Tegelijk uitlaten zou onmogelijk zijn.
Maar een klein(ere) hond is niet mijn ding en zou ook voor Bronco niet echt leuk zijn. Daar heeft hij nog niets aan, samen spelen is dan geen optie.

We hebben tot nu toe altijd 2 honden gehad en dat is inderdaad leuk. Maar ik zou nu niet weten hoe ik dat in moet vullen.

[Mina2006]

Ben ik de enige die niet snapt waarom er zo moeilijk wordt gedaan over het 'gewoon volgen' van je partner zijn/haar wensen. Als je partner heel duidelijk aangeeft dat hij/zij absoluut geen hond meer wilt, waarom zou je dat dan niet gewoon kunnen accepteren (na een tijdje)?
Nogmaals, ik weet niet welke andere dingen er in een relatie afspelen, maar als het om huisdieren gaat en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan, dan is het toch ongevoelig (ik weet even geen ander woord) om door te blijven hameren op iets dat je partner absoluut niet wilt?

Ik ben een beetje een doemdenker en ik denk dan gelijk: wat nou als je partner dan toch toegezegd heeft, dan is er een kans dat elke ruzie uiteindelijk uitloopt op ''JIJ moest die hond er zonodig bij'', of bij alles wat hij wilt (hebben) en jij wilt dat niet, hij de ''jij hebt de hond''-kaart erbij haalt.
Nogmaals, erg afhankelijk van de partner en de verdere relatie, maar alles bij elkaar snap ik het probleem niet.

[moniek&bo]

Ja ik vind zelf 2 honden ook leuker. Ook wel voor Max maar vooral voor mezelf.
Maar ik wil het alleen als Marco er oke mee is. Want een hond is er toch altijd en vraagt toch veel aandacht.

Ik heb de mirtos-pups laten zien en het antwoord was: nee, dacht het niet! Zo ging het ook met die kat en als het aan jou ligt loopt heel burgers zoo hier over een tijdje. Er komt echt niks meer bij

[moniek&bo]

Ben ik de enige die niet snapt waarom er zo moeilijk wordt gedaan over het 'gewoon volgen' van je partner zijn/haar wensen. Als je partner heel duidelijk aangeeft dat hij/zij absoluut geen hond meer wilt, waarom zou je dat dan niet gewoon kunnen accepteren (na een tijdje)?
Nogmaals, ik weet niet welke andere dingen er in een relatie afspelen, maar als het om huisdieren gaat en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan, dan is het toch ongevoelig (ik weet even geen ander woord) om door te blijven hameren op iets dat je partner absoluut niet wilt?

Ik ben een beetje een doemdenker en ik denk dan gelijk: wat nou als je partner dan toch toegezegd heeft, dan is er een kans dat elke ruzie uiteindelijk uitloopt op ''JIJ moest die hond er zonodig bij'', of bij alles wat hij wilt (hebben) en jij wilt dat niet, hij de ''jij hebt de hond''-kaart erbij haalt.
Nogmaals, erg afhankelijk van de partner en de verdere relatie, maar alles bij elkaar snap ik het probleem niet.

Daarom wil ik het ook alleen als hij er ook achter staat. Ik ga geen hond halen en stampij maken.
Hij heeft inderdaad al veel geaccpteerd op huisdiergebied.
Maar ik wil het zo graag dat ik wel soms blijf zeuren

[gonnie]

2 Hondjes is echt leuker dan 1 En 3 is zelfs nóg leuker.

Kijk en dat is precies waarom ik nú alvast een drietal honden bij elkaar sprokkel Zodra ik een relatie heb is het "Tja...ik heb die honden al hè, en ik hou van commitment. Ik zou jou ook nooit zomaar de straat opschoppen ". En als er dan 1 doodgaat, is hij er al aan gewend

Lees ik hier nou tussen de regels door dat je overweegt Juno te houden?

Dat dacht ik ook.

[gonnie]

Ben ik de enige die niet snapt waarom er zo moeilijk wordt gedaan over het 'gewoon volgen' van je partner zijn/haar wensen. Als je partner heel duidelijk aangeeft dat hij/zij absoluut geen hond meer wilt, waarom zou je dat dan niet gewoon kunnen accepteren (na een tijdje)?
Nogmaals, ik weet niet welke andere dingen er in een relatie afspelen, maar als het om huisdieren gaat en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan, dan is het toch ongevoelig (ik weet even geen ander woord) om door te blijven hameren op iets dat je partner absoluut niet wilt?

Ik ben een beetje een doemdenker en ik denk dan gelijk: wat nou als je partner dan toch toegezegd heeft, dan is er een kans dat elke ruzie uiteindelijk uitloopt op ''JIJ moest die hond er zonodig bij'', of bij alles wat hij wilt (hebben) en jij wilt dat niet, hij de ''jij hebt de hond''-kaart erbij haalt.
Nogmaals, erg afhankelijk van de partner en de verdere relatie, maar alles bij elkaar snap ik het probleem niet.

Dat werkt dan ook de andere kant op. Dat een partner ook aan de wens om een hond te hebben tegemoet komt.

Maar goed, Gerard wilde nooit honden. Ik heb er gewoon een gehaald, ik had hem een poosje daarvoor wijs gemaakt dat ik een hondje ging halen, toen hij uit zijn werk kwam vroeg hij waar het hondje was.
Kort daarna ben ik dus echt een hond gaan halen.

Toen drie jaar later de tweede Pinscher Bijou, met Bijou een nestje gekregen, toen de pups een maand oud waren ging onze eerste Pinscher dood toen dus een pup aangehouden, dat werden twee pups (Tama en Nikkie) omdat ik er een terug kreeg.
Een jaar later kreeg Bijou weer een nestje en daar er ook een van gehouden (Jarah), was niet de bedoeling maar degene die haar wilde hebben wilde haar niet meer omdat bleek dat ze een hartruisje had. Bleek later dus een vernauwde aorta.

Nu wilt Gerard het liefst een nieuwe hond, maar daar beginnen we niet aan omdat Nikkie niet zo erg leuk is voor andere honden in ons huis. Ze reageerde zich nogal af op Jarah, en dat wil ik niet met een nieuwe hond.

We wachten wel tot zij er ook niet meer is.

En eerlijk gezegd vind ik het nu toch best makkelijk met een hond.
Nikkie is aanhankelijker geworden nu ze alleen is.

Maar als Nikkie er niet meer is komen er misschien wel twee honden, want Gerard wilt weer een Duitse Pinscher en ik niet, toen zei hij dat ik zelf nog maar een ander ras moest kiezen voor erbij.

Ik wil na Nikkie eigenlijk geen honden meer, al zal ik dat wel saai vinden.

Ik probeer Gerard zover te krijgen dat hij stopt met Nikkie te verwennen, maar ik geloof niet dat dat me gaat lukken.

Als ik zeg dat er hierna geen hond meer komt, zegt hij dat ik de eerste hond kocht terwijl hij dat niet wilde en dat het nu zijn beurt is.

We zien wel wat er gebeurd, ik heb hem in ieder geval wel zover dat zolang Nikkie nog leeft er geen hond bij komt.

[Zamunda]

Ja ik vind zelf 2 honden ook leuker. Ook wel voor Max maar vooral voor mezelf.
Maar ik wil het alleen als Marco er oke mee is. Want een hond is er toch altijd en vraagt toch veel aandacht.

Ik heb de mirtos-pups laten zien en het antwoord was: nee, dacht het niet! Zo ging het ook met die kat en als het aan jou ligt loopt heel burgers zoo hier over een tijdje. Er komt echt niks meer bij

Ik begrijp wel dat je wil dat jullie er samen achter kunnen staan hoor. Ik heb ook niet gewoon maar een hond genomen (of een tweede of derde) zonder dat man daar achterstond. Wel heb ik het er met hem over gehad en verwachtte ik gewoon echte redenen waarom hij het niet zou willen. 'Straks loopt heel burgers zoo hier over een tijdje' vind ik een drogreden en daar zou mijn man dus niet mee wegkomen. Het gaat om nu en om hond nummer twee, niet om nummer vijftien die misschien wel zou kunnen komen als het aan jou ligt . Dat er grenzen zijn: prima. Maar is die grens nu al bereikt en zoja: waarom.


Gewoon een nee vind ik dus onzin. Wil overigens niet zeggen dat wij er in één gesprek uit waren hoor, daar is echt wel tijd overheen gegaan en zijn wel wat zienswijzen over gedeeld . Maar ik vind het dus belangrijk om er wel over te kunnen discussiëren en dat dat van beide kanten kan (ipv afgekapt wordt met een veto of drogreden).

[Mina2006]

Ben ik de enige die niet snapt waarom er zo moeilijk wordt gedaan over het 'gewoon volgen' van je partner zijn/haar wensen. Als je partner heel duidelijk aangeeft dat hij/zij absoluut geen hond meer wilt, waarom zou je dat dan niet gewoon kunnen accepteren (na een tijdje)?
Nogmaals, ik weet niet welke andere dingen er in een relatie afspelen, maar als het om huisdieren gaat en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan, dan is het toch ongevoelig (ik weet even geen ander woord) om door te blijven hameren op iets dat je partner absoluut niet wilt?

Ik ben een beetje een doemdenker en ik denk dan gelijk: wat nou als je partner dan toch toegezegd heeft, dan is er een kans dat elke ruzie uiteindelijk uitloopt op ''JIJ moest die hond er zonodig bij'', of bij alles wat hij wilt (hebben) en jij wilt dat niet, hij de ''jij hebt de hond''-kaart erbij haalt.
Nogmaals, erg afhankelijk van de partner en de verdere relatie, maar alles bij elkaar snap ik het probleem niet.

Dat werkt dan ook de andere kant op. Dat een partner ook aan de wens om een hond te hebben tegemoet komt.

Maar goed, Gerard wilde nooit honden. Ik heb er gewoon een gehaald, ik had hem een poosje daarvoor wijs gemaakt dat ik een hondje ging halen, toen hij uit zijn werk kwam vroeg hij waar het hondje was.
Kort daarna ben ik dus echt een hond gaan halen.

Toen drie jaar later de tweede Pinscher Bijou, met Bijou een nestje gekregen, toen de pups een maand oud waren ging onze eerste Pinscher dood toen dus een pup aangehouden, dat werden twee pups (Tama en Nikkie) omdat ik er een terug kreeg.
Een jaar later kreeg Bijou weer een nestje en daar er ook een van gehouden (Jarah), was niet de bedoeling maar degene die haar wilde hebben wilde haar niet meer omdat bleek dat ze een hartruisje had. Bleek later dus een vernauwde aorta.

Nu wilt Gerard het liefst een nieuwe hond, maar daar beginnen we niet aan omdat Nikkie niet zo erg leuk is voor andere honden in ons huis. Ze reageerde zich nogal af op Jarah, en dat wil ik niet met een nieuwe hond.

We wachten wel tot zij er ook niet meer is.

En eerlijk gezegd vind ik het nu toch best makkelijk met een hond.
Nikkie is aanhankelijker geworden nu ze alleen is.

Maar als Nikkie er niet meer is komen er misschien wel twee honden, want Gerard wilt weer een Duitse Pinscher en ik niet, toen zei hij dat ik zelf nog maar een ander ras moest kiezen voor erbij.

Ik wil na Nikkie eigenlijk geen honden meer, al zal ik dat wel saai vinden.

Ik probeer Gerard zover te krijgen dat hij stopt met Nikkie te verwennen, maar ik geloof niet dat dat me gaat lukken.

Als ik zeg dat er hierna geen hond meer komt, zegt hij dat ik de eerste hond kocht terwijl hij dat niet wilde en dat het nu zijn beurt is.

We zien wel wat er gebeurd, ik heb hem in ieder geval wel zover dat zolang Nikkie nog leeft er geen hond bij komt.

Ja dat werkt uiteraard ook te andere kant op, vandaar dat ik ook zei ''en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan'', op het gebied van huisdieren. Dat is belangrijk.
Als je in een relatie zit waarin jij vaak geeft aan de ander en weinig voor jezelf krijgt/neemt/pakt, dan moet een partner ook bereid zijn om ja te zeggen, dat is ook zo.

[Gollum]

Ik was vanaf het begin van mijn relatie heel duidelijk dat ik twee honden wilde. En nu hebben we er drie

kijk dat is nog een logica ik zou er voor gaan

haha ja ik ben niet zo moeilijk, mijn vriend werd verliefd op Rani en zei dat hij haar wilde houden. Ik heb even zo gekeken en toen oké gezegd

[Barnsley]

Ik word er altijd kriegelig van, mannen/partners die nee zeggen en daarmee uit.
Waarom weegt zijn nee zwaarder dan jouw ja? Zoals ik het begrijp ben jij degene die de huisdieren hebben wil en ze verzorgt.
Hij hoeft er niks voor te doen, alleen te accepteren dat ze er zijn. is dat nou zo moeilijk?

En de punten die hij aandraagt zijn helemaal wel te verwaarlozen, 2 honden zijn ontzettend leuk samen.
Max kan dan wel niet meer mee naar verjaardagen, maar met een vriendje erbij hoeft hij ook niet per se mee naar verjaardagen. Hij heeft zijn eigen feestje gewoon lekker thuis! En stofzuigen, afstoffen end moet je toch al met 1 hond en 1 kat, dan maakt 1 hond extra echt geen verschil.

[Mina2006]

Ik word er altijd kriegelig van, mannen/partners die nee zeggen en daarmee uit.
Waarom weegt zijn nee zwaarder dan jouw ja? Zoals ik het begrijp ben jij degene die de huisdieren hebben wil en ze verzorgt.
Hij hoeft er niks voor te doen, alleen te accepteren dat ze er zijn. is dat nou zo moeilijk?

En de punten die hij aandraagt zijn helemaal wel te verwaarlozen, 2 honden zijn ontzettend leuk samen.
Max kan dan wel niet meer mee naar verjaardagen, maar met een vriendje erbij hoeft hij ook niet per se mee naar verjaardagen. Hij heeft zijn eigen feestje gewoon lekker thuis! En stofzuigen, afstoffen end moet je toch al met 1 hond en 1 kat, dan maakt 1 hond extra echt geen verschil.

Omdat hij al 2x eerder ja heeft gezegd, denk ik?

[Gollum]

Ik kan ook niks met die veto's hoor. Lekker dictatoriaal.
" IK zeg dat ik het niet wil hebben en je hebt je maar te voegen"

Ik zou het wat anders vinden als jij die hond zou willen en dat hij voor de verzorging op zou draaien. Dát kun je idd niet maken. Maar dat is toch helemaal niet aan de orde?
Ik zie het al dat ik mijn vent van alles ga lopen verbieden. Ik ben goddomme zijn moeder niet.

Ja nou ja, een beetje overleg en instemming is wel fijner vind ik. Als vriendlief een wurgslang of vogelspinnen wil hebben of een leuk klein krokodilletje moeten we toch even praten

[Zamunda]

Ik word er altijd kriegelig van, mannen/partners die nee zeggen en daarmee uit.
Waarom weegt zijn nee zwaarder dan jouw ja? Zoals ik het begrijp ben jij degene die de huisdieren hebben wil en ze verzorgt.
Hij hoeft er niks voor te doen, alleen te accepteren dat ze er zijn. is dat nou zo moeilijk?

En de punten die hij aandraagt zijn helemaal wel te verwaarlozen, 2 honden zijn ontzettend leuk samen.
Max kan dan wel niet meer mee naar verjaardagen, maar met een vriendje erbij hoeft hij ook niet per se mee naar verjaardagen. Hij heeft zijn eigen feestje gewoon lekker thuis! En stofzuigen, afstoffen end moet je toch al met 1 hond en 1 kat, dan maakt 1 hond extra echt geen verschil.

Omdat hij al 2x eerder ja heeft gezegd, denk ik?

Tja, hij heeft net zo goed meermaals nee gezegd (op de boomer, de hava en op de pups die TS heeft laten zien). Minimaal drie keer, dus nu is TS weer aan de beurt? Zo werkt het niet Mina, voor mij in elk geval niet.

[Gollum]

Ik kan ook niks met die veto's hoor. Lekker dictatoriaal.
" IK zeg dat ik het niet wil hebben en je hebt je maar te voegen"

Ik zou het wat anders vinden als jij die hond zou willen en dat hij voor de verzorging op zou draaien. Dát kun je idd niet maken. Maar dat is toch helemaal niet aan de orde?
Ik zie het al dat ik mijn vent van alles ga lopen verbieden. Ik ben goddomme zijn moeder niet.

Ja nou ja, een beetje overleg en instemming is wel fijner vind ik. Als vriendlief een wurgslang of vogelspinnen wil hebben of een leuk klein krokodilletje moeten we toch even praten

Nee hoor. Als daar je ziel en zaligheid ligt moet je het doen. Wel zorgen voor een dubbel slot op de slangenkamer

hahaha! Nee ik kan dan echt niet meer slapen hoor
Gelukkig wil hij liever een hangbuikzwijntje, die vind ik ook leuk.

[gonnie]

Ben ik de enige die niet snapt waarom er zo moeilijk wordt gedaan over het 'gewoon volgen' van je partner zijn/haar wensen. Als je partner heel duidelijk aangeeft dat hij/zij absoluut geen hond meer wilt, waarom zou je dat dan niet gewoon kunnen accepteren (na een tijdje)?
Nogmaals, ik weet niet welke andere dingen er in een relatie afspelen, maar als het om huisdieren gaat en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan, dan is het toch ongevoelig (ik weet even geen ander woord) om door te blijven hameren op iets dat je partner absoluut niet wilt?

Ik ben een beetje een doemdenker en ik denk dan gelijk: wat nou als je partner dan toch toegezegd heeft, dan is er een kans dat elke ruzie uiteindelijk uitloopt op ''JIJ moest die hond er zonodig bij'', of bij alles wat hij wilt (hebben) en jij wilt dat niet, hij de ''jij hebt de hond''-kaart erbij haalt.
Nogmaals, erg afhankelijk van de partner en de verdere relatie, maar alles bij elkaar snap ik het probleem niet.

Dat werkt dan ook de andere kant op. Dat een partner ook aan de wens om een hond te hebben tegemoet komt.

Maar goed, Gerard wilde nooit honden. Ik heb er gewoon een gehaald, ik had hem een poosje daarvoor wijs gemaakt dat ik een hondje ging halen, toen hij uit zijn werk kwam vroeg hij waar het hondje was.
Kort daarna ben ik dus echt een hond gaan halen.

Toen drie jaar later de tweede Pinscher Bijou, met Bijou een nestje gekregen, toen de pups een maand oud waren ging onze eerste Pinscher dood toen dus een pup aangehouden, dat werden twee pups (Tama en Nikkie) omdat ik er een terug kreeg.
Een jaar later kreeg Bijou weer een nestje en daar er ook een van gehouden (Jarah), was niet de bedoeling maar degene die haar wilde hebben wilde haar niet meer omdat bleek dat ze een hartruisje had. Bleek later dus een vernauwde aorta.

Nu wilt Gerard het liefst een nieuwe hond, maar daar beginnen we niet aan omdat Nikkie niet zo erg leuk is voor andere honden in ons huis. Ze reageerde zich nogal af op Jarah, en dat wil ik niet met een nieuwe hond.

We wachten wel tot zij er ook niet meer is.

En eerlijk gezegd vind ik het nu toch best makkelijk met een hond.
Nikkie is aanhankelijker geworden nu ze alleen is.

Maar als Nikkie er niet meer is komen er misschien wel twee honden, want Gerard wilt weer een Duitse Pinscher en ik niet, toen zei hij dat ik zelf nog maar een ander ras moest kiezen voor erbij.

Ik wil na Nikkie eigenlijk geen honden meer, al zal ik dat wel saai vinden.

Ik probeer Gerard zover te krijgen dat hij stopt met Nikkie te verwennen, maar ik geloof niet dat dat me gaat lukken.

Als ik zeg dat er hierna geen hond meer komt, zegt hij dat ik de eerste hond kocht terwijl hij dat niet wilde en dat het nu zijn beurt is.

We zien wel wat er gebeurd, ik heb hem in ieder geval wel zover dat zolang Nikkie nog leeft er geen hond bij komt.

Ja dat werkt uiteraard ook te andere kant op, vandaar dat ik ook zei ''en je ziet dat je partner al wel wat toezeggingen heeft gedaan'', op het gebied van huisdieren. Dat is belangrijk.
Als je in een relatie zit waarin jij vaak geeft aan de ander en weinig voor jezelf krijgt/neemt/pakt, dan moet een partner ook bereid zijn om ja te zeggen, dat is ook zo.

Maar je hebt wel gelijk dat je opmerkingen kan krijgen dat je zelf die hond wilde hebben als je partner een keer chagrijnig is. Haha.

Ik zei vanavond nog tegen mijn man dat we dan ook een pup kunnen krijgen die de hele boel sloopt, toen zei hij: dan gaat hij mooi weer weg.

Ik zei dat dat geen optie is, dat de hond dan mooi blijft. Haha.

[Mina2006]

Ik vind een motor wel ff wat anders dan een hond, maar goed, ik ben meer het 'samenwerken in een relatie' type dan het 'ik doe wat ik wil en mijn partner accepteert het maar' type.
Je hebt gradaties er tussenin, ja, maar ik ben meer het eerste.

[Jackira]

Ik vind er wel een verschil in zitten of je een hobby uitoefend die je in een kast kunt opbergen of in een schuur bij wijze van spreken of een paar uurtjes per week buitenshuis aan bezig bent, of dat je een hond wilt. Een hond beinvloed je leven enorm. Ook degene die er niks mee hoeft heeft toch ineens een hond in huis.

Wij verbieden elkaar nooit iets. Eigenlijk zou Ed mij af moeten remmen met honden voor het evenwicht maar dat doet hij niet. Hij zal nooit zelf op zoek gaan, maar als het aan hem had gelegen hadden we de andere pups die hier in huis waren van Laila ook gehouden Wat een geluk dat ik zo verstandig ben Nola is hier veel en hij vindt niks leuker dan dat Laila en Shira en Nola samen op de bank liggen. Daar zit hij altijd met een blij hoofd naar te kijken En het liefst zou hij Nola dan ook niet meer terug meegeven aan zoon terwijl ik blij ben dat Nolaatje weer naar huis gaat want ik vind haar lief maar 6 honden is ver over m'n taks heen Dat is 5 ook al.

Maar als ik ineens zou zeggen dat ik er een hond bij wil dan zou hij vragen of ik gek geworden ben. Alleen als ze er zijn dan wil hij ze niet meer kwijt.

[Mina2006]

'ik doe wat ik wil en mijn partner accepteert het maar' type.

Nou ja, het klinkt misschien lelijk maar zo is het voor mij wel.
Ik heb geen verkering om beperkt te worden in mijn doen en laten. Het was eigenlijk de bedoeling dat je de feestvreugde vergroot en er in ieder geval geen afbreuk aan doet.

Zolang je er niet mee hoeft te wandelen of hem hoeft te voeren gaat het je geen fluit aan wat ik wel en niet aanschaf. Net zoals ik zelf ook nooit zou gaan lopen emmeren dat de ander iets niet mag.

Wij zijn daar dan gewoon heel anders in, dat is prima natuurlijk. Het ligt erg aan de persoon en aan de relatie wat wel en niet verstandig is.

[*Skye*]

Mijn man wilde 0 honden en we hebben er twee. Dus ergens is er iets goed gegaan

Ik ben echt even serieus met hem gaan zitten. Hij mag altijd alles van mij, heeft allerlei hobby's en gaat wel eens alleen op vakantie. En ineens bedacht ik me, waarom zou jij wel alles mogen doen wat je leuk vind en ik niet. Dus ik heb hem gevraagd er eens serieus over na te denken. Wie wilt het meer. Wilt hij het meer niet, of wil ik meer wel. Wie zijn ja of nee is er echt belangrijker voor die persoon. En dat ik mijn hele leven al een hond wilde, wilde hij mij mijn droom ontnemen.
Nu is het wel een vooedeel dat hij wel echt een hondenliefhebber is. Hij had precies alle redenen als die jouw vriend op geeft.
Ik wilde er wel echt samen aan uit komen, want voor mij is het wel echt belangrijk om het samen te doen.

Nouja, we zijn er aan uitgekomen en ik weet niet wie er meer geniet van de honden

[Lemuria]

Lees ik hier nou tussen de regels door dat je overweegt Juno te houden?

Nee, echt niet

[DesireeB]

Als ik mijn zin niet doorgedrukt(overdreven verwoord dan) had, dan had ik geen honden. en nu vind hij het prima, zelfs zo prima dat ik hier misschien ooit wel een derde zie lopen.

Vriend heeft ook hobby waar ik niks mee heb en me zelf zelfs aan zou kunnen irriteren, maar een relatie bestaat uit geven en nemen ben ik van mening. Hij mag zijn hobby's hebben en daarover vertellen en ik de mijne.
Hij doet zelf niks met de honden behalve af en toe eens uitlaten indien mijn werk zo uitkomt dat ik tot laat werk. Dat uitlaten zou ik zelf ook wel op kunnen lossen door eerder m'n bed uit te komen en een keer een extra wandeling kunnen doen maar gemak dient de mens.

Vriend heeft ooit besloten dat hij gekko's wilde, binnen een paar uur hadden we dus gekko's. Uiteindelijk draaide ik voor de zorg om en zat ik bij de huisartsen post omdat die krengen rustig in je vinger gingen hangen. Dat heeft even geduurd maar uiteindelijk heeft hij ze weer weg gedaan want het was toch niks voor hem en ik was het zat om voor zijn hobby's op te draaien. Vind het niet erg om te helpen maar elke week moest ik krekels halen want hij deed het niet en voeren vergat uit ook geregeld en terrarium schoonmaken vond hij ook niet leuk.
Als hij nu slangen wil komt er een slang, dikke prima. Ik wil best helpen indien nodig maar in feite is het zijn verantwoording.

[Barnsley]

'ik doe wat ik wil en mijn partner accepteert het maar' type.

Nou ja, het klinkt misschien lelijk maar zo is het voor mij wel.
Ik heb geen verkering om beperkt te worden in mijn doen en laten. Het was eigenlijk de bedoeling dat je de feestvreugde vergroot en er in ieder geval geen afbreuk aan doet.

Precies, ik zorg voor mijn eigen geluk in mijn leven, een relatie is een toevoeging. Ik ga geen dingen laten die mij gelukkig maken want stel je voor dat er een partner komt die er niet van houdt. TS heeft altijd 2 honden gehad, heeft haar huidige partner leren kennen nadat haar 2e hond is overleden, dat is nog niet eens heel erg lang geleden. Ik vind het erg egoïstisch om dan te zeggen dat ze geen 2e hond mag hebben, terwijl ze die toch altijd gehad heeft. Als ze hem eerder had ontmoet was die 2e hond er nog gewoon geweest.

[Budkes]

Mijn vent heeft ook niet heel veel met honden maar ik kan er zoveel nemen als ik wil. Als ik er maar voor zorg. En vice versa geldt dat net zo.
Stel dat hij een Stafford zou willen. Neem hem maar, wat kan mij het schelen. Maar je neemt hem wèl mee naar je werk en ik loop nog geen meter met dat beest over straat. Dat dan weer wel
Maar verbieden zal ik nooit.

Nou dit dus. Ik had al een hond en als compromis mocht de tweede niet boven de salontafel uitkomen. (De eerste was 80 kilo Mastiff) Dus kwam er een Jack Russell in 1995. Was zeker Karma want ik vind het DE hond, ondanks dat ik eerst altijd beschaamd tegen iedereen riep dat ik echt nog een grote hond had, niet alleen zo'n rat.

Partner heeft in de 21 jaar dat we samen waren nooit een hond uitgelaten of eten gegeven. Op 1x na uit nood omdat ik gevallen was op vakantie, volgens mij heb ik dat hier nog wel gierend besproken. Maar goed ondertussen ben ik een partner armer en 3 honden rijker en dat bevalt me uitermate goed.

Ik snap dat gebeperk van een ander nooit zo. Wat jij wilt, als jij er gelukkig van wordt doen. Maar wat Nanna zegt. Jouw verantwoordelijkheid.