Het HondenForum

Tineke schreef:Natuurlijk is een hond beter af bij mensen waar hij wel gewenst is maar ik vind sommige reden wel degelijk discutabel. Herplaatsen omdat raseigenschappen je niet aanstaan om vervolgens gewoon weer hetzelfde ras te kiezen, alsof je dan wel dat opvoedkundig talent bent geworden. Of honden die er voor de fok waren en dan als dat niet meer kan weg mogen naar een fijn huisje. Doe daar lekker zelf je best voor zolang ze bij je wonen denk ik dan. Herplaatsen is voor de ene hond makkelijker dan voor de andere, het heeft met verschillende factoren te maken. Baasgerichtheid en omstandigheden. Van minder leuke naar leukere zal makkelijker zijn dan vice versa. Met een beetje verstand een hond herplaatsen is wel het minste wat je kunt doen imo. Draaideur herplaatsers heb ik geen begrip voor.

Het gaat mij om de reden waarom en sorry 9 van de 10 keer slaat die echt werkelijk nergens op
En idd er zijn legio honden die het daar wel heel erg moeilijk mee hebben en ook dat heeft weer gevolgen.

Ik heb 2 maanden geleden 2 honden een paar uur ondergebracht bij vrienden, hondenmensen tot en met en daarnaast zien ze onze honden minimaal 1x per week, het is dus niet zo dat ik ze bij compleet vreemde gedumpt heb.
1 van de 2 heeft vanaf de eerste tot de laatste minuut liggen huilen en is echt aan het zoeken geweest naar hoe kom ik hier weg
Nu 2 maanden later hebben we nog "last" van de gevolgen van die paar uur logeren, o.a. verlatingsangst tot en met
En dit was, ja was 1 van de makkelijkste honden die we hebben.

Oh herplaatsen hou op schei uit, als er een scheet dwars zit mag de hond oprotten en een week later hebben we gewoon weer een nieuwe

Ik heb geen oordeel over het herplaatsen van honden. Behalve dan dat in principe herplaatsen altijd goed is want mensen willen om de één of andere reden van een hond af en een hond heeft het recht om ergens te wonen waar hij wel welkom is.
De reden van herplaatsing vind ik sowieso irrelevant. Of de hond nou niet bij het nieuwe bankstel past, er een baby op komst is, vanwege overlijden, echtscheiding, niet (meer) geschikt voor de fok of gewoon omdat je de hond niet (meer) leuk vindt, is niet belangrijk. Het enige wat belangrijk is, is dat een hond een levend sociaal wezen is die prima aanvoelt als hij ergens slechts geduld wordt.

Ik heb overigens ex-fokteven als herplaatser gehad en het zijn de leukste honden. Passen prima qua leeftijd bij mijn levensstijl en het zijn hartstikke leuke sociale en goed opgevoede honden. Ik kan me voorstellen dat fokkers niet alle teefjes kunnen aanhouden. De meeste fokkers wonen in een gewone rijtjeswoning en teven zijn maar beperkt fokgeschikt. Dus voor je het weet heb je er 7of 8 rondlopen waar je niks meer mee kan en die rustig nog 5-8 jaar leven. Da's lastig als je wel wil blijven fokken en geen honden wilt stapelen.

En ik heb zelf een hond herplaatst waar ik niet meer mee kon en wilde omgaan. Het heeft me toentertijd enorm veel hartzeer gekost maar achteraf had ik hem al jaren eerder weg moeten doen. Het heeft mij geleerd dat ik nooit meer zo blijf rondtobben. Als een hond niet past, past-ie niet. En het heeft helemaal geen zin om uit een soortement misplaatst schuld- en verantwoordelijkheidsgevoel te blijven doorgaan met een hond die je niet leuk vindt en waar je je kapot aan ergert.
En ik ben dolblij met alle 'afdankertjes' die ik van anderen heb overgenomen of gekregen. Het zijn de leukste honden voor mij die je je maar kunt voorstellen.

Marjoleine schreef: Met zulke honden wordt vaak weinig meer gedaan, dan zijn ze toch beter af ergens waar ze de enige zijn?

Waarom is dat eigenlijk dat er met uitgefokte honden weinig meer wordt gedaan, dat lijkt me iets wat jezelf in de hand hebt namelijk. Wij fokken niet maar hebben wel een aardig leeftijdsverschil tussen de honden maar kunnen ze toch allemaal bieden wat ze nodig hebben, kwestie van aanpassen aan hun behoeften.

Cleva schreef:Waarom dan al die heisa over herplaatsen?


Bespreek.

Ik denk om de heel simpele reden dat redelijk veel hondeneigenaren hun hond als een "vervangend" kind zien. Een kind "herplaats" je (doorgaans ) ook niet dus daarom denk ik de verontwaardiging wanneer iemand zijn hond wél (snel/makkelijk) herplaatst.


Persoonlijk vind ik het best wel "zwak" als je je hond bij voorbaat al herplaatst omdat het "baasje" zwanger is geworden, herplaatst omdat de hond "uitgefokt" is, of omdat men gaat verhuizen, van baan wisselen etc. men toch liever weer een pup wil etc.

Men (schoen en passen) gaat vaak tekeer als een hond wordt besproken als "ding", men gaat tekeer omdat de wet honden(dieren) niet goed genoeg beschermt en een hond vaak nog steeds een "gebruiksvoorwerp" is. Gezien het feit honden mijn inziens toch best wel vaak/snel herplaatst worden om soms de meest (in mijn ogen) onnozele reden denk ik dat er "terecht" wordt gesteld dat de hond(dieren in zijn algemeenheid) "gebruiksvoorwerpen" zijn.

Het is een "ding" die je (algemeen gesproken) net zo makkelijk koopt als een auto, tv, koelkast etc, en met hetzelfde gemak kun je dat "ding" dan ook weer verkopen.

Voor mijzelf sprekend. Nell is hier een onderdeel van het begin. Nell is niet het hondje die ik voor ogen had toen ik haar aanschafte. Dat wat mij in haar aantrok is tevens datgene wat mij in 1e instantie had moeten "waarschuwen" haar juist niet te kopen. Ik heb het wel gedaan, en ondanks dat Nell niet mijn "droomhond" is, gaat ze hier niet eerder de deur uit dan dood.

Zij heeft naar mijn mening niet voor mij gekozen, maar ik wél voor haar. Ik zal daarom dan ook ten alle tijde zorgen dat zij het leven krijgt die zij verdiend, ook als dat (nu ze ouder is) ten koste van "ons" (plezier) gaat.

Wat een ander doet, moet een ander weten, maar we hebben allemaal wel ergens onze eigen mening over en zoals gezegd afhankelijk van de reden van herplaatsen vind ik het soms(vaak) zwak.

Er zijn altijd (in mijn ogen) gegronde reden om een hond te herplaatsen. Ziekte, overlijden etc zijn daar o.a. "redenen" voor. Herplaatsen omdat je de hond niet meer wilt, hij/zij niet de ideale hond is die je voor ogen had, uitgerangeerd/uitgefokt? Prima hoor, maar daar mag ik wel wat van vinden


Ik ben overigens wel van mening dat niet 1 baas dé enige geschikte baas is. Als een hond bij de 1 bijvoorbeeld agressief is, wil dat (zoals ik ervaren heb in mijn omgeving) niet zeggen dat een hond ook agressief is bij een andere baas. Daar waar een hond bij de 1 als een "angstig" iets rondloopt kan datzelfde angstige "ding" zich ontpoppen tot een zelfverzekerde stabiele hond.

Angelique. schreef:

Het gaat mij om de reden waarom en sorry 9 van de 10 keer slaat die echt werkelijk nergens op
En idd er zijn legio honden die het daar wel heel erg moeilijk mee hebben en ook dat heeft weer gevolgen.

Ik heb 2 maanden geleden 2 honden een paar uur ondergebracht bij vrienden, hondenmensen tot en met en daarnaast zien ze onze honden minimaal 1x per week, het is dus niet zo dat ik ze bij compleet vreemde gedumpt heb.
1 van de 2 heeft vanaf de eerste tot de laatste minuut liggen huilen en is echt aan het zoeken geweest naar hoe kom ik hier weg
Nu 2 maanden later hebben we nog "last" van de gevolgen van die paar uur logeren, o.a. verlatingsangst tot en met
En dit was, ja was 1 van de makkelijkste honden die we hebben.

Oh herplaatsen hou op schei uit, als er een scheet dwars zit mag de hond oprotten en een week later hebben we gewoon weer een nieuwe

Abra en Sien zijn samen een week in een overigens prima pension geweest verleden jaar. Toen Jan ze haalde hebben ze zitten gillen van blijdschap van ver voorbij Utrecht tot aan Heemstede. Ondanks dat Abra nooit bij ons slaapt als we beide thuis zijn kregen we haar met geen stok van het bed af de eerste vier dagen. Ze lag stokstijf tussen ons in en bewoog geen vin. Herplaatsingen zijn echt niet altijd hoezee verhalen, niet in de laatste plaats omdat honden niet praten kunnen. Neemt niet weg dat herplaatsen altijd beter is dan opgescheept zitten met een baasje die geen trek meer in je heeft of omdat de omstandigheden niet meer passend zijn
Maar beter nadenken van te voren is het allerbeste.

Ik ben dolgelukkig geweest met mijn vorige hond die ik in het asiel heb gevonden en ben zo mogelijk nog gelukkiger met Izzie die ik alweer in het asiel heb gevonden.

De redenen waarom ze daar zaten boeit me eigenlijk niet. Bij Luna vermoed ik dat kattenliefhebbers verliefd werden op een schattig pupje en dat ze zich verkeken hebben op het werk dat een volwassen husky kruising met zich mee brengt. Izzie kwam uit een Turks asiel en werd vanuit een Nederlands asiel herplaatst. Maar wie weet vonden mensen haar wel gewoon lastig of lelijk .

Ik ben er gewoon gans tevreden over dat ze beiden herplaatst werden. En ik hoop ook in Izzie's geval voor de laatste keer . Maar als ik echt niet meer goed voor haar kan zorgen, en mijn lat ligt hoog, dan herplaats ik haar toch. En ook in dat geval boeit het me niet wat "men" van mijn redenen zou vinden.

LongFields schreef:Liever een hond die niet meer gewenst is (om wat voor reden dan ook) herplaatsen zodat hij op een nieuw adres weer gewaardeerd wordt voor wie hij is dan maar aanhouden omdat het not done zou zijn een hond weg te doen.

Tja ik weet niet of ik het hiermee eens ben. We hebben er wel eens over nagedacht of Mika hier wel goed op haar plek is. Maar ja, zouden we besluiten van niet, wie wil er nou een chagrijnige oude hond van tien jaar met wat medische- en gedragsproblemen? Ik vind het ergens ook niet eerlijk naar Mika omdat er na haar komst nog een hond is gekomen. En we hebben altijd gezegd dat als we een dier nemen ze pas weggaan als ze dood zijn. Dus zoeken we een weg om het voor iedereen leuk te maken.

Als ik straks weer ga werken betekent dat dat we Mika elke dag naar mijn schoonouders moeten brengen omdat ze anders de hele boel bij elkaar blaft. Ze kan gewoon niet langer dan een uur alleen blijven, wat we ook hebben geprobeerd. Mika vind het onwijs leuk bij m'n schoonouders, ze speelt met de katten en ze is heel verliefd op het bejaarde bulletje. En ze heeft alle aandacht voor zichzelf aangezien mijn schoonouders niet meer werken. Als zij haar zouden willen hebben zouden we het misschien wel doen.

Maar dan, als Gol dood gaat? Dan is Rani alleen en zouden we er wel een hond bij willen. Maar kan dat gevoelsmatig wel als je er een hebt weggedaan?
Ik vind het een moeilijk onderwerp.

Tineke schreef:Herplaatsingen zijn echt niet altijd hoezee verhalen, niet in de laatste plaats omdat honden niet praten kunnen.

Nee. Tibbe is er echt door stuk gegaan. Met de beste bedoelingen, maar wel van hand tot hand en nooit die stabiliteit en vertrouwensband ervaren.
Teef van een vriend van me was al zeven keer herplaatst voor ze anderhalf was. Dat heeft er ook aardig ingehakt.
Het is niet eens een probleemhond. Ze had geen bijtrem, maar dat heeft ze prima opgepikt, kletst je oren van je kop en heeft veel beweging nodig.
Dat laatste lijkt me iets waar je op rekent met een jonge husky.

Ik vind er niks van zolang het goed gedaan wordt. Niet gratis af te halen op mp of aan de boom.
Heb zelf een hond moeten herplaatsten die ik van mn ex eigenlijk in mb mik geschoven kreeg; na onze scheiding kon ik kiezen of ik nam ook zijn hond mee of hij ging naar t asiel. Ondanks dat t zijn hond was had ie toch al die jaren ook bij mij geleefd dus natuurlijk nam ik hem dan maar mee. Ondanks mijn eigen 2 honden en zijn hondagressie. Hij probeerde hier letterlijk over de kennel te klimmem om mijn reu af te maken en ook Xena heeft hij een paar keer flink te pakken gehad. Toen er door materiaalpech een slotje afbrak van de autokenneldeur en hij weer op mijn reu knalde besloten om hem.te herplaatsen. Mn ex kreeg daar lucht van en aangezien zn oudste hond inmiddels overleden was wilde hij t wel.proberen. diezelfde nacht dat hij hem opgehaald had werd ik gebeld dat hij en zn jongste hond geknokt hadden. Weer de keus asiel of bij mij. Kom maar weer terug maar ik zoek dus nu echt wat anders voor hem. Hij zou sowieso pas weg kunnen als hij hersteld was want t was een gatenkaas...en toen was daar ineens via kennissen t gouden huisje... midden in de polder kon zelf naar buiten/binnen wanneer hij wilde en geen andere honden. Iets wat ik hem nooit had kunnen geven en wat ik naderhand veel eerder had moeten doen. Ik zag mn eigen honden zo veranderen in positieve zin. Wat een negatieve invloed kan een hond hebben op de andere honden. Dat doe ik.dus ook niet meer zolang emmeren met een hond.

Tineke schreef:

Marjoleine schreef: Met zulke honden wordt vaak weinig meer gedaan, dan zijn ze toch beter af ergens waar ze de enige zijn?

Waarom is dat eigenlijk dat er met uitgefokte honden weinig meer wordt gedaan, dat lijkt me iets wat jezelf in de hand hebt namelijk. Wij fokken niet maar hebben wel een aardig leeftijdsverschil tussen de honden maar kunnen ze toch allemaal bieden wat ze nodig hebben, kwestie van aanpassen aan hun behoeften.

Ik denk dat de hond er dan is als fokteef en niet als huishond?
Anders snap ik ook niet waarom je met een teef wel wat kan doen als je er nog mee kan fokken en daarna niet meer. Ik heb geen idee...

sjm schreef: Ik zou het zelf nooit kunnen denk ik. Ik ga al dood als ik eraan denk dat dat lieve gezichtje van Isa iemand anders aan kijkt: waar is mijn baasje nou?

Ga je ook dood als ze dat lieve gezichtje naar iemand trekt 'waar blijft mn baasje nou?' als je haar een dagje of weekje naar een oppas stuurt?

Een hond kent het verschil niet tussen tijdelijk uit logeren of definitief daar blijven. Die gaat niet na drie week denken "Goh is mn baas nu nòg niet terug van vakantie?"

Ik heb mijn honden wel eens naar een oppas gestuurd, de langste periode was 5 dagen. Ze hebben het fantastisch gehad, volgens de oppas. Ze hebben eerst een half uur voor de deur zielig liggen doen en toen gingen ze feest vieren.

Machie schreef:

Tineke schreef:

Marjoleine schreef: Met zulke honden wordt vaak weinig meer gedaan, dan zijn ze toch beter af ergens waar ze de enige zijn?

Waarom is dat eigenlijk dat er met uitgefokte honden weinig meer wordt gedaan, dat lijkt me iets wat jezelf in de hand hebt namelijk. Wij fokken niet maar hebben wel een aardig leeftijdsverschil tussen de honden maar kunnen ze toch allemaal bieden wat ze nodig hebben, kwestie van aanpassen aan hun behoeften.

Ik denk dat de hond er dan is als fokteef en niet als huishond?
Anders snap ik ook niet waarom je met een teef wel wat kan doen als je er nog mee kan fokken en daarna niet meer. Ik heb geen idee...

Precies. Maar kom dan niet aan met "we hebben te weinig tijd voor deze hond". Dat vind ik namelijk gewoon gelul: het is een keuze die je maakt. Je bent geen willoze marionet .

Kijk, dieren als gebruiksvoorwerp houden is mijn manier het niet, maar als je gewoon duidelijk bent en het beestje bij de naam noemt dan heb ik er veel minder problemen mee. Daar bedoel ik mee dat als je (op voorhand) zegt dat je voornamelijk/puur voor de fok gaat en ongeschikte/uitgefokte honden (zorgvuldig) herplaatst, dan zul je mij verder niet horen. Maar kom niet aan met "we doen niet veel meer met deze hond dus kan ze beter ergens anders heen".
Zelfde met honden voor de verkoop. Neem jij honden om ze op te leiden en vervolgens te verkopen? Prima, zul je me niet over horen. Maar kom dan niet aan met "ze klikken niet met elkaar dus moeten ze (beide) weg en ik vind het verschrikkelijk".

kooi schreef:

Zamunda schreef:Daar heb ik geen probleem mee . Maar waar zie jij dat die mensen zo ongeveer gelyncht worden dan? De enkele keer dat hier op het HF een hond weldoordacht herplaatst wordt zie ik eigenlijk vooral begrip en medeleven om het afscheid.

`

Lees mijn herplaatsberichten over mijn Kooiker er maar eens op na.

Wil ik best doen, maar om al jouw berichten nou na te zoeken? Heb je niet een linkje?

Kruimel53 schreef:
Lijkt me voor de hand liggen dat herplaatsingen evenals eerste aanschaf niet altijd succesvol zijn. Je weet nooit zeker waar je hond terechtkomt als je 'm herplaatst. Het kan allemaal heel mooi lijken en je kunt enorm je best doen maar garanties heb je niet. En dan kunnen de omstandigheden in een herplaatsgezin ook nog veranderen in de loop van de tijd natuurlijk. Het is altijd een risico. En je weet als je een herplaatser neemt ook nooit zeker dat het goed zal gaan bij jou.

nou zeg dat....heeft me heel wat kop zorgen gekost..

overigens ben ik zo'n 12 herplaatsers rijker en daarvan heb ik er zelf ook weer 2 herplaatst.. 1 vanwege heel erg vechten in de roedel ( scalpeerde een logee amerikaanse stafford en daarna ging ze alle honden van mijzelf te lijf) en 1 gedumpte bouvier waar echt 0,0 klik mee was, er kwamen mensen voor een paard kijken en die zochten een bouvier,en daar is hij mee meegegaan,ik kreeg laatst het bericht dat hij overleden was,maar dat ze ziels gelukkig met hem zijn geweest...


ik zeg geen nee tegen herplaatsers maar heb zelf wel liever een pup,gewoon omdat ik puppies helemaal geweldig vind ,en ik vind de gemiste tijd met een herplaatser zo zonde..zeker als het een hele leuke hond is mis je zo een paar jaar van hun leven.. ( bv dakkas kwam hier toen hij bijna 5 was..is toch 5 jaar gemist hebben)

Ik vind er soms wel wat van eigenlijk: als een hond om een kul reden herplaatst wordt, dan vind ik er wat van.
Beter voor de hond, want als je de hond om een kul reden herplaatst dan geef je er weinig om, maar de baas veroordeel ik er wel om.
Als herplaatsen doordacht en goed gedaan wordt, er bv echt totaal geen klik is of een groot probleem echt niet onder controle te krijgen is
(of uiteraard om erge dingen zoals ziekte), dan snap ik dat helemaal.

Een hond is een roedeldier (toch denk ik ook weer anders dan paarden? al heb ik daar weinig verstand van) en hecht zich dus enorm aan
zijn baas en het eventuele gezin. Een hond kan dus ook wel degelijk psychische schade oplopen van herplaatsen.
Nu zal één keer nog wel meevallen, maar honden die vaak herplaatst zijn, krijgen een flinke tik daarvan mee, simpelweg omdat het roedeldieren
zijn en zich hechten.

Dus ja, ik ga uit van 'een hond heb je voor zijn/haar leven lang' en als er dan echt iets helemaal niet goed gaat en er geen redelijke oplossing
is, ja dán kan je weloverwogen overgaan op herplaatsing.

Ik vind het juist goed als een hond herplaatst word waar hij beter tot zijn recht komt.
Welke reden daar dan ook achter zit. Het is een persoonlijke reden.

Wel vind ik het soms zielig als je 15 jaar trouwe dienst heb verleend aan je baasje en ineens moet je weg.

malinois schreef: Ik zag mn eigen honden zo veranderen in positieve zin. Wat een negatieve invloed kan een hond hebben op de andere honden. Dat doe ik.dus ook niet meer zolang emmeren met een hond.

Hier nu ook met Lolly alleen dan zonder echte gevechten maar wel met veel stress.

Lang getwijfeld. Na een proef logeerpartij ter herplaatsing aangeboden. Niet actief gezocht, na een half jaar kwam toevallig een zeer geschikt huisje op ons pad.
Als ik nu zie in de video's die ik krijg hoeveel rust ze heeft. En als ik zie hoe veel rust er in de roedel waar ze liep is dan hadden we het veel eerder moeten beslissen.

Ze wordt ook door de heren niet gemist terwijl als ik een vd heren er tussenuit haal ze op zoek gaan.

Caro. schreef:Een hond is een roedeldier (toch denk ik ook weer anders dan paarden? al heb ik daar weinig verstand van) en hecht zich dus enorm aan
zijn baas en het eventuele gezin. Een hond kan dus ook wel degelijk psychische schade oplopen van herplaatsen.
Nu zal één keer nog wel meevallen, maar honden die vaak herplaatst zijn, krijgen een flinke tik daarvan mee, simpelweg omdat het roedeldieren
zijn en zich hechten.

Een paard is een kuddedier en hecht in principe ook veel waarde aan de kudde (veiligheid, sociaal contact). Maar in de praktijk staan paarden niet zo lang achtereen in dezelfde kudde omdat zijzelf of andere kuddegenoten van stalling verhuizen (dus nog niet eens van baas, alhoewel dat natuurlijk ook genoeg gebeurt). Dat verhuizen gaat de meeste paarden overigens ook niet in de koude kleren zitten, duurt net zo goed zomaar een half jaar eer ze zich weer thuisvoelen.
Dat is trouwens vaak weer anders bij de paarden waar veel wedstrijden mee gereden worden. Die paarden worden vaker vrij solitair gehouden (alleen op stal en alleen in een paddock of weitje), meestal wel met andere paarden in zicht of contact over de draad mogelijk. Die paarden gaan vaak ook nog eens geregeld op verplaatsing en staan dus geregeld weer heel ergens anders (en dan daar ook weer vrij solitair). Maar die zijn dus niet gehecht aan hun kudde omdat ze daar de kans niet toe krijgen, dan is verplaatsing ook veel minder ingrijpend. Ook dáár vind ik wat van overigens.

Gollum schreef:

LongFields schreef:Liever een hond die niet meer gewenst is (om wat voor reden dan ook) herplaatsen zodat hij op een nieuw adres weer gewaardeerd wordt voor wie hij is dan maar aanhouden omdat het not done zou zijn een hond weg te doen.

Tja ik weet niet of ik het hiermee eens ben. We hebben er wel eens over nagedacht of Mika hier wel goed op haar plek is. Maar ja, zouden we besluiten van niet, wie wil er nou een chagrijnige oude hond van tien jaar met wat medische- en gedragsproblemen? Ik vind het ergens ook niet eerlijk naar Mika omdat er na haar komst nog een hond is gekomen. En we hebben altijd gezegd dat als we een dier nemen ze pas weggaan als ze dood zijn. Dus zoeken we een weg om het voor iedereen leuk te maken.

Als ik straks weer ga werken betekent dat dat we Mika elke dag naar mijn schoonouders moeten brengen omdat ze anders de hele boel bij elkaar blaft. Ze kan gewoon niet langer dan een uur alleen blijven, wat we ook hebben geprobeerd. Mika vind het onwijs leuk bij m'n schoonouders, ze speelt met de katten en ze is heel verliefd op het bejaarde bulletje. En ze heeft alle aandacht voor zichzelf aangezien mijn schoonouders niet meer werken. Als zij haar zouden willen hebben zouden we het misschien wel doen.

Maar dan, als Gol dood gaat? Dan is Rani alleen en zouden we er wel een hond bij willen. Maar kan dat gevoelsmatig wel als je er een hebt weggedaan?
Ik vind het een moeilijk onderwerp.

Ik geef mijn mening in het algemeen, schrijf nergens dat ik het zelf zou doen hè?
Dus waarom wij het niet een zouden zijn ontgaat me na het lezen van jouw reactie.

Zamunda schreef:

Caro. schreef:Een hond is een roedeldier (toch denk ik ook weer anders dan paarden? al heb ik daar weinig verstand van) en hecht zich dus enorm aan
zijn baas en het eventuele gezin. Een hond kan dus ook wel degelijk psychische schade oplopen van herplaatsen.
Nu zal één keer nog wel meevallen, maar honden die vaak herplaatst zijn, krijgen een flinke tik daarvan mee, simpelweg omdat het roedeldieren
zijn en zich hechten.

Een paard is een kuddedier en hecht in principe ook veel waarde aan de kudde (veiligheid, sociaal contact). Maar in de praktijk staan paarden niet zo lang achtereen in dezelfde kudde omdat zijzelf of andere kuddegenoten van stalling verhuizen (dus nog niet eens van baas, alhoewel dat natuurlijk ook genoeg gebeurt). Dat verhuizen gaat de meeste paarden overigens ook niet in de koude kleren zitten, duurt net zo goed zomaar een half jaar eer ze zich weer thuisvoelen.
Dat is trouwens vaak weer anders bij de paarden waar veel wedstrijden mee gereden worden. Die paarden worden vaker vrij solitair gehouden (alleen op stal en alleen in een paddock of weitje), meestal wel met andere paarden in zicht of contact over de draad mogelijk. Die paarden gaan vaak ook nog eens geregeld op verplaatsing en staan dus geregeld weer heel ergens anders (en dan daar ook weer vrij solitair). Maar die zijn dus niet gehecht aan hun kudde omdat ze daar de kans niet toe krijgen, dan is verplaatsing ook veel minder ingrijpend. Ook dáár vind ik wat van overigens.

O ja, natuurlijk, een paard is een kuddedier

Bedankt voor je toelichting Bij een paard is het dus ook best ingrijpend al die her/verplaatsingen.

LongFields schreef:

Gollum schreef:

LongFields schreef:Liever een hond die niet meer gewenst is (om wat voor reden dan ook) herplaatsen zodat hij op een nieuw adres weer gewaardeerd wordt voor wie hij is dan maar aanhouden omdat het not done zou zijn een hond weg te doen.

Tja ik weet niet of ik het hiermee eens ben. We hebben er wel eens over nagedacht of Mika hier wel goed op haar plek is. Maar ja, zouden we besluiten van niet, wie wil er nou een chagrijnige oude hond van tien jaar met wat medische- en gedragsproblemen? Ik vind het ergens ook niet eerlijk naar Mika omdat er na haar komst nog een hond is gekomen. En we hebben altijd gezegd dat als we een dier nemen ze pas weggaan als ze dood zijn. Dus zoeken we een weg om het voor iedereen leuk te maken.

Als ik straks weer ga werken betekent dat dat we Mika elke dag naar mijn schoonouders moeten brengen omdat ze anders de hele boel bij elkaar blaft. Ze kan gewoon niet langer dan een uur alleen blijven, wat we ook hebben geprobeerd. Mika vind het onwijs leuk bij m'n schoonouders, ze speelt met de katten en ze is heel verliefd op het bejaarde bulletje. En ze heeft alle aandacht voor zichzelf aangezien mijn schoonouders niet meer werken. Als zij haar zouden willen hebben zouden we het misschien wel doen.

Maar dan, als Gol dood gaat? Dan is Rani alleen en zouden we er wel een hond bij willen. Maar kan dat gevoelsmatig wel als je er een hebt weggedaan?
Ik vind het een moeilijk onderwerp.

Ik geef mijn mening in het algemeen, schrijf nergens dat ik het zelf zou doen hè?
Dus waarom wij het niet een zouden zijn ontgaat me na het lezen van jouw reactie.

Die zin triggerde gewoon een gedachte, ik ben het niet persé met je eens of oneens.

Je schrijft zelf letterlijk dat je niet weet of je het ermee eens bent.

Caro. schreef:O ja, natuurlijk, een paard is een kuddedier

Bedankt voor je toelichting Bij een paard is het dus ook best ingrijpend al die her/verplaatsingen.

Je verwacht het ook niet met al die paarden lekker in hun eigen hokje of op hun eigen uitlaatveldje .

Ik vind het toch wel per hond verschillend.. Ik zou Suus en Sultan kunnen herplaatsen en zij worden dan heus weer opnieuw gelukkig. Geen probleem. Laat zeggen dat dat met 90% van de honden is.

Maar dan heb je nog de uitzondering. Zoals Luna. Je hebt soms écht honden die de wereld een onbelangrijke bedoeling vinden en veiligheid/hechting gevonden hebben bij één persoon. Ik noem ze altijd de " Hachi honden". Ik ken er echt maar heel weinig, maar ze zijn er wel.
Luna is een keer een mega hek overgesprongen in een vakantiepark ( terwijl mijn man bij haar was) om mij achter na te rennen. Hoe ze bij mij is, is ze niet bij een ander. Ik ben echt haar veilige haven. Ik kan 100 voorbeelden noemen. Echt uniek, mensen die haar kennen weten wat ik bedoel. Om zo'n hond te herplaatsen, vind ik egoïstisch.

Maar goed voor 90% van de honden, zie ik geen problemen. Maar met die ene unieke hond die jou "kiest", sja die zou ik nooit herplaatsen. ( maar nogmaals dat zijn uitzonderingen)

LongFields schreef:Je schrijft zelf letterlijk dat je niet weet of je het ermee eens bent.

Klopt, dus waarom val je daarover dan? Ze weet het niet. Plus dat ze toch niet zegt dat jij het op die manier zou doen?

LongFields schreef:Je schrijft zelf letterlijk dat je niet weet of je het ermee eens bent.

haha ja en daarna weer
Ik las het en dacht 'ik weet niet of ik het hiermee eens ben' en toen ging ik het op mezelf betrekken en erover nadenken.
Ben ik zo moeilijk te volgen?

Zamunda schreef:

LongFields schreef:Je schrijft zelf letterlijk dat je niet weet of je het ermee eens bent.

Klopt, dus waarom val je daarover dan? Ze weet het niet. Plus dat ze toch niet zegt dat jij het op die manier zou doen?

Ik val er helemaal niet over, ik vroeg ernaar omdat ik haar eerste zin in combinatie met de rest van het verhaal niet goed kon rijmen. Meer niet.

Zamunda schreef:

Caro. schreef:O ja, natuurlijk, een paard is een kuddedier

Bedankt voor je toelichting Bij een paard is het dus ook best ingrijpend al die her/verplaatsingen.

Je verwacht het ook niet met al die paarden lekker in hun eigen hokje of op hun eigen uitlaatveldje .

Ik loop veel in de polder en moet zeggen dat ik dus gelukkig wel veel paarden samen zie in de weilanden, dus gewoon even een black-out
Prachtig trouwens hoe dat samenspel gaat.

Maar zeker in de sportwereld is dat dus een totaal ander verhaal

Gollum schreef:

LongFields schreef:Je schrijft zelf letterlijk dat je niet weet of je het ermee eens bent.

haha ja en daarna weer
Ik las het en dacht 'ik weet niet of ik het hiermee eens ben' en toen ging ik het op mezelf betrekken en erover nadenken.
Ben ik zo moeilijk te volgen?

Voor ongeveer 50% denk ik. Door één wel en door één niet (helemaal) .

Zamunda schreef:

Gollum schreef:

LongFields schreef:Je schrijft zelf letterlijk dat je niet weet of je het ermee eens bent.

haha ja en daarna weer
Ik las het en dacht 'ik weet niet of ik het hiermee eens ben' en toen ging ik het op mezelf betrekken en erover nadenken.
Ben ik zo moeilijk te volgen?

Voor ongeveer 50% denk ik. Door één wel en door één niet (helemaal) .

hahaha, dat is in het echte leven ook zo