Het HondenForum

Bente is bij de da achtergebleven en van daaruit naar Stompwijk gegaan. Ik kreeg haar as later per post thuisgestuurd en heb haar uitgestrooid op een plek waar we vaak kwamen.
Max heb ik na het inslapen zelf naar het crematorium gebracht en zijn as kon ik later bij de da ophalen. Hij is toen verstrooid op de plek waar Bente ook al lag.
Ik heb niet zo'n grote tuin en vind het een akelig idee dat ik verhuis en een ander ze dan later opgraaft of zo.

teckeltoos schreef:maar het moment kan zich zomaar voordoen.

Als Sarah niet meer "wakker" wordt waar kun je dan met het lichaam heen.
Onze vorige teckels zijn allebei bij de dierenarts overleden en hebben we daar gelaten.
Maar wat als ons ouwe besje er hier thuis uitstapt ?
Ik zou haar het liefste in onze tuin "leggen" Man Peter wil geen urntjes, stenen, of andere aandenkens en
ergens geef ik hem gelijk. Sarah zal nooit uit ons hart verdwijnen en zichtbare aandenkens gaan alleen maar pijn doen.

Ik loop al heel lang met deze vraag rond en het lukte me nu om hem te posten.

hier ligt het volk in de tuin begraven. geen steentjes etc, gewoon allebei een mooie plant op de plek.

metav schreef:

gonnie schreef:Kelly heb ik bij de dierenarts achter gelaten, ik persoonlijk heb er niks meer mee als een dier van me dood is.
Bijou hebben we samen met andere honden laten cremeren en Tama staat in een urntje hier in de kast en dat vind ik eerlijk gezegd niks. Het geeft mij een onaf gevoel.

Als een hond helemaal weg is kan ik het beter afsluiten lijkt het wel.

Misschien dat ik haar nog weleens ergens uitstrooi, maar nu gaat dat niet mijn man wilt het nog niet, die is helemaal de weg kwijt sinds Tama dood is.

wat ik me afvraag he Gonnie komt het juist niet omdat Tama in een urn bij jullie thuis staat dat je man er nog steeds niet overheen is dat hij nu er steeds aan herinnerd word dat Tama dood is hij kan en wil het nu niet afsluiten

Dat zou best kunnen, maar hij wilt er niks van weten om haar as uit te strooien.

Hier staat ook niks op de schouw overigens... staat gewoon boven naast mn bed. Geen urn gewoon de bus waarin hij ook zat toen ik zn as ophaalde. Een klein deel heb ik in een hangertje aan mn ketting laten doen. Dus die draag ik altijd bij me.

gonnie schreef:

metav schreef:

gonnie schreef:Kelly heb ik bij de dierenarts achter gelaten, ik persoonlijk heb er niks meer mee als een dier van me dood is.
Bijou hebben we samen met andere honden laten cremeren en Tama staat in een urntje hier in de kast en dat vind ik eerlijk gezegd niks. Het geeft mij een onaf gevoel.

Als een hond helemaal weg is kan ik het beter afsluiten lijkt het wel.

Misschien dat ik haar nog weleens ergens uitstrooi, maar nu gaat dat niet mijn man wilt het nog niet, die is helemaal de weg kwijt sinds Tama dood is.

wat ik me afvraag he Gonnie komt het juist niet omdat Tama in een urn bij jullie thuis staat dat je man er nog steeds niet overheen is dat hij nu er steeds aan herinnerd word dat Tama dood is hij kan en wil het nu niet afsluiten

Dat zou best kunnen, maar hij wilt er niks van weten om haar as uit te strooien.

Verbaasd mij niets na wat ik allemaal lees wat je over Gerard schrijft .

Nanna schreef:Ik laat ook alles achter bij de DA. Ze worden linksom of rechtsom toch verbrand en de as hoef ik ook niet in de vensterbank of op een speciaal daarvoor gecreeërd altaartje met kaarsen.
Alleen Simone is gecremeerd maar dat is omdat ze mij dat zo bevolen heeft. Maar gewoon samen met wat andere dieren (gezellig!) en geen as thuis.

De as van mijn laatst overleden kat en Tirsa heb ik door het crematorium uit laten strooien. Dat is gedaan in het haventje van Scheveningen. De as van Yentle heb ik wel mee naar huis genomen, maar uitgestrooid bij de boom in de tuin. Hier ook niets speciaals in huis, alleen van Tirsa hangt nog een foto op mijn slaapkamer.

Bij ons werden de honden(dieren) "gewoon" in de tuin begraven. Ook mijn ratjes, muisjes, en parkietjes

Toen mijn moeder later (na scheiding) elders woonde en geen tuin meer had hebben we de honden "zo dichtbij" mogelijk begraven.

Syll hebben we (voornamelijk vd kinderen) laten cremeren en haar as in een mooie urn laten doen.

Mijn kat heb ik 15 jaar gehad en we hebben hem laten cremeren.. De as zit in een mooie urn.
Begraven was voor mij geen optie, het lijkt me verschrikkelijk om, als we verhuizen, hem achter te laten!

Ik weet dat het 'maar' om het stoffelijk overschot gaat maar tijdens zijn leven is hij overal mee naar toe gegaan en om hem dan na z'n dood achter te laten als wij ergens anders heen gaan
Maar goed, ik ben dan ook wel heel sentimenteel misschien

Janneke1979 schreef:Mijn kat heb ik 15 jaar gehad en we hebben hem laten cremeren.. De as zit in een mooie urn.
Begraven was voor mij geen optie, het lijkt me verschrikkelijk om, als we verhuizen, hem achter te laten!

Ik weet dat het 'maar' om het stoffelijk overschot gaat maar tijdens zijn leven is hij overal mee naar toe gegaan en om hem dan na z'n dood achter te laten als wij ergens anders heen gaan
Maar goed, ik ben dan ook wel heel sentimenteel misschien

Je gaat toch ook gewoon naar je werk , boodschappen doenb en op vacantie. Of gaat ze dan ook mee.

Wij begraven de dieren hier ook op ons erf. Behalve de paarden die worden door de rendac opgehaald. Maar honden en katten en geiten etc begraven we allemaal. Ruimte zat. En ik vind het ook wel een fijn idee dat ze hier liggen.

Nanna schreef:

Yara schreef:Wij begraven de dieren hier ook op ons erf. Behalve de paarden die worden door de rendac opgehaald. Maar honden en katten en geiten etc begraven we allemaal. Ruimte zat. En ik vind het ook wel een fijn idee dat ze hier liggen.

En waarom is een paard minder dan een hond? He?

Je mag geen paarden begraven op je erf en er moet dan ook wel een heel groot gat gespit worden, dat redden mijn vriend en ik niet. Dan moeten we een kraan laten komen want je tilt zo'n paard van 700 kilo ook niet even in een gat. Ik heb ze ook liever hier maar helaas zit dat er niet in.

Tja, het hoort bij de laatste levensfase.

Pluis heeft thuis de roze spuit gekregen, met charlie er bij.
Daarna hebben we even de tijd gehad om afscheid te nemen van zijn lichaam.
Hij is opgehaald door de meneer van het crematorium. Die heeft hem later ingeblikt weer teruggebracht.
Ik vind het zelf fijn om de as te houden.
Zou ze uiteindelijk graag met me meenemen; ze zijn onderdeel van mij.

Hier zijn alle honden ook individueel gecremeerd, ik had ze liever zelf begraven als ik daar plek voor had gehad. Maar welke keuze je ook maakt, het blijft gewoon altijd heel moeilijk.

Jazzie schreef:Hier zijn alle honden ook individueel gecremeerd

Hier hetzelfde.

Toen Punky geheel onverwacht thuis overleed hebben we haar zelf naar het crematorium gebracht.
Daar werd ze op een "mooie" tafel gelegd, en konden we rustig afscheid nemen.
Vooral voor mijn dochter was dit afscheid goed zo.
We mochten Punky ook zelf in de oven leggen, maar dat gaat me wat te ver.
We hebben in die ruimte afscheid genomen, en konden haar as 2 dagen later ophalen.

dagmar88 schreef: Ik vind het zelf fijn om de as te houden.
Zou ze uiteindelijk graag met me meenemen; ze zijn onderdeel van mij.

Hier exact hetzelfde... dus dan weten jullie t vast... alles moet met me mee!

Blits en Bobbie zijn hier thuis ingeslapen en meegenomen door de da en Gajes heb ik bij de da gelaten.

In hoeverre kan je er zeker van zijn dat je bij een individuele crematie de as helemaal van jouw hond is ?

hier zijn de dieren begraven in de tuin, en erboven een mooie struik geplant

teckeltoos schreef:In hoeverre kan je er zeker van zijn dat je bij een individuele crematie de as helemaal van jouw hond is ?

Als je daar ook al bij na moet gaan denken.
Hier wordt een stukje klei met naam en nummer meegebakken om verwarring te voorkomen.

dagmar88 schreef:

teckeltoos schreef:In hoeverre kan je er zeker van zijn dat je bij een individuele crematie de as helemaal van jouw hond is ?

Als je daar ook al bij na moet gaan denken.
Hier wordt een stukje klei met naam en nummer meegebakken om verwarring te voorkomen.

Mijn honden zijn allemaal in gezelschap gecremeerd.
Bij Rana was dat heel mooi met haar prooidieren (veel duiven) en dat vond ik wel toepasselijk.
De dierenambulance heeft haar thuis opgehaald en naar het crematorium gebracht.
Dat is zo netjes en zorgzaam gegaan.
Een compliment waard

Ik wil zelf geen as hebben van de honden.
Voelt voor mij niet meer als "eigen".

Katten worden hier in de tuin begraven, honden gecremeerd. We hebben de as (van ondertussen 3 hondjes) naar huis laten sturen en deze zakjes staan nu in een kast. Er komt nog t.z.t de as bij van 8 andere hondjes, als het onze tijd is mengen ze ons er gezellig bij, alles goed schudden en dan samen in een mooie rivier of bergbeek. Prettig idee om samen op de grote reis te gaan.
In het crematorium alhier mag je er trouwens bij blijven als je huisdier gecremeerd wordt, tot de oven aan toe.

Al mijn dieren zijn bij de dierenarts gebleven en daar aangegeven welk crematorium ik wilde.
Ben daarna netjes gebeld dat ze het dier opgehaald hadden en heb ze daarna in asbus weer thuis gehad.


Als je je dier gewoon bij de dierenarts achterlaat zonder specifieke wensen word het dier niet gecremeerd zoals veel mensen denken maar naar destructie en dat is zeker niet hetzelfde.

Het ter beschikking stellen aan de universiteit spreekt mij wel aan.
Ik denk dat ze met Sarah een goede hebben om de hernia's te bestuderen.
Nou man Peter nog zover zien te krijgen.

Ik heb de andere antwoorden niet gelezen maar begraven in de tuin mag wel hoor. En daar hoeft natuurlijk geen aandenken, steen of wat dan ook bij.

Hier mag je er ook bij blijven, ook tot aan de oven.
In Roermond heb je allerlei verschillende pakketten, van groepscrematie tot individueel met afscheid en zelf in de oven schuiven (wanneer je dat wilt).
Wij hebben Nos laten cremeren in Beek. Individueel met uitstrooiing aldaar.
Op een gegeven moment was dat crematorium maandenlang gesloten en ook het uitstrooiveld onbereikbaar.
Gelukkig was er een doorstart maar we vonden het een rot idee dat alles dan geruimd zou kunnen worden.
Yofi en Joey zijn individueel gecremeerd in Roermond.
Bij beide hebben we gewacht op de asbus.
Ondertussen rondjes gelopen om het crematorium en dag gezegd tegen de rook uit de pijp.
Joey was pas een uur of zeven overleden toen, heel onverwachts en pas 16 maanden oud.
Je kunt 24 uur per dag bellen naar de SHCN en een afspraak maken, zo nodig dus binnen een paar uur.
Ik had toen niet anders gewild en gekund. Zelf brengen en zelf weer meenemen.
De twee die er nu zijn wil ik ook proberen er bij te mogen blijven en meteen mee te nemen.
Die vier bussen worden dan in één keer op een speciale vakantieplek, waar ze ook alle vier geweest zijn, uitgestrooid. Ooit.

Ons vorige hondje is thuis ingeslapen waarna we hem zelf naar het dieren crematorium hebben gebracht. Daar werd hij eerst netjes neer gelegd en mochten we er nog zo lang bij blijven als we maar wilden. Na een paar dagen hebben we zijn as opgehaald in een strooibus en uitgestrooid in het bos waar hij 17 jaar elke week heeft gewandeld met z'n vriendjes en vriendinnetjes. Ik heb er voor gekozen om een klein beetje as te bewaren en in een bedel te doen aan mijn Pandora armband. We zijn nog steeds blij dat we het zo gedaan hebben en ik heb hem toch nog een beetje bij me.

teckeltoos schreef:In hoeverre kan je er zeker van zijn dat je bij een individuele crematie de as helemaal van jouw hond is ?

Bij sommige crematoria is er de mogelijkheid mee te gaan naar de oven en de binnenkant eerst even te checken. Dan wordt de hond erin geschoven (mag je dus ook bij zijn) en daarna kun je gewoon wachten tot het proces voltooid is en de as direct mee naar huis mag. Zo hebben we het destijds bij Bayko gedaan en wil ik het straks voor Cyntha ook graag. Dat is bij SHCN in Roermond. Nootdorp is ook onderdeel van SHCN. Dit was vroeger Stompwijk. Bij SHCN is heel veel mogelijk en wij hebben er goede herinneringen aan hoe het destijds is verlopen. Er werd respectvol met Bayko en ons omgegaan, niets was te veel.

Candy ligt begraven in de tuin bij mijn moeder.
Bowie is gecremeerd, dag van overlijden gebracht en de volgende dag zelf in de oven gelegd en toen weg gegaan. Dag later zijn as weer opgehaald en die heb ik thuis in een urn.
Ushi net zo, maar daarbij heb ik ook zelf de oven aangezet. Voor haar hebben wij een urn laten maken, prachtig ding en doet niet urn-achtig aan.
Als ik doodga, gaan ze met mij mee.

Wij hebben Mickey laten inslapen bij de dierenarts en toen gelijk in een doos meegenomen naar de dierenbegraafplaats waar ook onze andere dieren liggen. We zijn wel eerst nog even naar huis geweest om de andere honden afscheid te laten nemen. Daar heb ik samen met de eigenaar het graf uitgekozen en samen begraven. Chucky is ook ingeslapen bij de dierenarts en die is daar wel gebleven om te laten cremeren, die heb ik nu in een urn thuis staan.