Hij is wel mollig he

[Brindlecardi]

Ik snap haar wel, door die dikke buik kun je de pootjes helemaal niet meer zien

Dat zal het zijn!
Ben zo te lezen niet de enige met zo'n ervaring

[malinois]

Echt he... dat gebemoei van mensen... ik heb t geduld er echt niet voor!

[Hippo]

Ik ben dan van het doorvragen. "Hoe zie je dat m'n hond mollig is?" en dan komen ze met dingen als "Dan kun je de ribben niet meer goed voelen/ze hebben geen taille", dat soort dingen en dan kun je gewoon je hond erbij grijpen en al d'r punten ontkrachten.

En dan vergenoegd zeggen "Noem m'n hond niet mollig als je d'r geen verstand van hebt." Waarop je dan met een zelfingenomen lachje weg kunt lopen

Ik kan daar echt stikchagrijnig van worden. Toen Izzy allergisch was voor *iets*, dus met uitslag en al op d'r lijf rondliep, was ze ook te mager. Kennelijk raceten alle calorieën die ze binnen kreeg gelijk door naar het genezen van d'r lichaam. Dus je zag ribben, je zag heupbot. Ik gaf haar 2x zoveel als ze nu krijgt, en nu is ze gewoon slank. Maar toen kreeg ik ook het vuilste commentaar. Dat ik die hond vreten moest geven. Dat ze de dierenpolitie gingen bellen. Dat soort dingen. Informeren waarom een hond zo scharminkelig en mager is, vind ik prima. Wil ik best uitleggen. Maar ga niet met je kampersmoel lopen dreigen, want dan krijg je 'm gewoon terug.

Hahaha klinkt heel bekend. Als je gaat doorvragen blijken ze toch niet zo'n verstand van zaken te hebben.

Ik krijg geregeld opmerkingen over Hippo's oren. Hippo was als pup al gecoupeerd, ik vind het hem prachtig staan, maar had 'm zelf nooit laten couperen om die reden. Anyway, naast de complimenten over mijn honden zijn er altijd wel een paar azijnzeikers. "Jeeeeeetje wat errug! Kijk nou, ze hebben die hond zun oren eraf gesneduh "

Zo hadden we een paar jaar geleden een nieuwe DA in de praktijk. Ik kwam voor de enting van Hippo, begon ze met een preek over zijn oren. Paar maanden later had Hippo een flinke jaap in zijn lies na een hondensurvival(was achter afgemaaid riet blijven hangen en let op: er was met een evenement van 200? honden géén DA ter plaatse). Dus wij met bloedspoed op zaterdag naar de DA, begon ze er weer over. Heb haar na het ontsmetten en plakken van de wond eventjes haarfijn verteld dat ik van haar geen preek wens te ontvangen over iets wat niet meer om te draaien valt. Sindsdien houdt ze wijselijk haar mond over zaken die er niet toe doen .