Het HondenForum

Cindy52 schreef:Het manneke is vannacht aangekomen en ik heb hem meteen doorgereden naar de spoedkliniek, hij kreeg een neusbloeding die niet te stoppen was en ligt nu aan een infuus. Hopelijk mag ik hem einde van de dag ophalen. Buiten leishmania blijkt hij ook ricksettia te hebben, een variant van erlichia.

hopelijk kan je meteen met een goede behandeling beginnen.. de stress van de reis zal hem geen goed gedaan hebben... hopelijk gaan ze meteen de juiste waardes meten van alles dat je een goed uitgangspunt hebt.

Hij ligt nog aan het infuus, de neusbloedingen zijn inmiddels gestopt. Ze willen hem toch voor alle zekerheid nog tot morgen aan het infuus houden. Er is een uitgebreid bloedonderzoek gedaan, hij is ernstig ondervoed en was uitgedroogd, heeft tijdens het transport ook behoorlijk diarree gehad. Het is nu even afwachten. Gelukkig heeft hij wel kleine beetjes gegeten dus dat is al een winst. Het is een doodziek manneke nu maar ook de da gaf al aan dat als zijn organen niet al te zeer aangetast zijn er goede hoop is.

Ach hemel wat een ellende. Die bloedingen kunnen ook van de leishmania komen en dat zou betekenen dat t echt in gevorderd stadium is. Maak je borst maar nat voor een grillig ziekte verloop, ook als behandeling aanslaat zal er nog weinig zorgeloos aan zijn
Ik snap dat andere mensen er anders over denken en ik respecteer jullie mening maar mijn manier is t niet.

Ik hoop dat het ventje zich snel beter voelt met de juiste zorg!

Cleva schreef:

Cindy52 schreef:Hij gaat vannacht al komen !!! Vermoedelijk wel pas rond een uur of drie, onverwachts hadden ze een spoedgeval en zijn bereid het manneke ook mee te nemen , super !!!

Om drie uur snachts een zieke, bejaarde hond bezorgd krijgen.
Super! Echt geweldig!
Ook precies hoe je voor zieke, oude honden moet zorgen. Die hebben namelijk geen rust of regelmaat nodig.

Ja die transporten gaan nou eenmaal niet op verzoek, ze worden gewoon gebracht, dat is Spanje , dierenliefde staat hier niet op een hoog plan !

DeDiana schreef:Ik hoop dat het ventje zich snel beter voelt met de juiste zorg!

Dank je wel, heb net de da gesproken, het gaat al wat beter, einde van de dag mag ik hem ophalen.

Cindy52 schreef:

DeDiana schreef:Ik hoop dat het ventje zich snel beter voelt met de juiste zorg!

Dank je wel, heb net de da gesproken, het gaat al wat beter, einde van de dag mag ik hem ophalen.

Gelukkig, hoopt dat hij zich beter voelt en rustig kan uitrusten en opknappen!

Hij is er, nog steeds erg zwak en ziek maar heeft toch al twee keer een klein beetje gegeten en iets gedronken . Pukie vind hem raar, ze bekijkt hem alsof er een derde wereldwonder binnengekomen is maar ze laat hem wel met rust, heeft voorzichtig aan hem gesnuffeld, keek eens naar mij van wat mot ik er mee en lijkt het verder wel prima te vinden. Het manneke is te zwak om op haar te reageren. Later in de week krijg ik alle testuitslagen, hij staat nu wel al op doxicycline en allopurinol.

Cindy52 schreef:Hij is er, nog steeds erg zwak en ziek maar heeft toch al twee keer een klein beetje gegeten en iets gedronken . Pukie vind hem raar, ze bekijkt hem alsof er een derde wereldwonder binnengekomen is maar ze laat hem wel met rust, heeft voorzichtig aan hem gesnuffeld, keek eens naar mij van wat mot ik er mee en lijkt het verder wel prima te vinden. Het manneke is te zwak om op haar te reageren. Later in de week krijg ik alle testuitslagen, hij staat nu wel al op doxicycline en allopurinol.

Mila heeft Amy ook drie tot vier weken genegeerd. Amy was ook te ziek om te reageren, alles ging wat langs haar heen. Er was geen interactie, dus Mila vond het totaal oninteressant. Pas toen er weer wat leven in Amy kwam en ze wat oog kreeg voor de wereld om haar heen, gingen ze ook langzaam wat meer interesse in elkaar tonen.
Fijn dat het ventje (heeft hij ook een naam?) nu in een rustige en veilige omgeving bij kan komen. Hij zal wel héél veel slapen nu hij eindelijk ergens is waar hij zich veilig kan ontspannen.

DeDiana schreef:Mila heeft Amy ook drie tot vier weken genegeerd. Amy was ook te ziek om te reageren, alles ging wat langs haar heen. Er was geen interactie, dus Mila vond het totaal oninteressant. Pas toen er weer wat leven in Amy kwam en ze wat oog kreeg voor de wereld om haar heen, gingen ze ook langzaam wat meer interesse in elkaar tonen.
Fijn dat het ventje (heeft hij ook een naam?) nu in een rustige en veilige omgeving bij kan komen. Hij zal wel héél veel slapen nu hij eindelijk ergens is waar hij zich veilig kan ontspannen.

Ja het manneke heet Sam, vooralsnog gaat het niet lekker maar dat had ik ook niet verwacht, hij heeft twee keer alles laten lopen, is te zwak om echt overeind te komen en geeft het ook niet aan of ik zie het nog niet. Ik was van plan hem vannacht mee naar boven te nemen maar alles put hem uit dus ik slaap zelf beneden bij hem. De da gaf ook al aan dat het een tijdje kan duren voordat hij op gaat knappen. En hij slaapt voornamelijk, als hij even wakker wordt bied ik drinken en een klein beetje eten aan en dat gaat er allemaal in en blijft er ook in. Morgen komt mijn da langs om te kijken hoe het gaat. Mocht hij toch verslechteren moet ik hem onmiddellijk terug brengen. Voor nu ligt hij lekker warm en dat lijkt hem goed te doen. Pukie volgt het hele gebeuren aandachtig, gaat heel af en toe even naar hem toe en Sam lijkt dat wel ok te vinden. Ze voelt wel goed aan dat ze geen grappen moet uithalen nu.

lekker laten slapen, eten en drinken aanbieden en lekker goed warm houden... en duimen maar!

We zijn de eerste nacht goed doorgekomen. Hij eet kleine beetjes maar wel alles wat hem aangeboden wordt. Zijn ontlasting is iets beter dan gisteren en Sam lijkt wat alerter. Hij laat het zich allemaal heerlijk aanleunen.

Cindy52 schreef:We zijn de eerste nacht goed doorgekomen. Hij eet kleine beetjes maar wel alles wat hem aangeboden wordt. Zijn ontlasting is iets beter dan gisteren en Sam lijkt wat alerter. Hij laat het zich allemaal heerlijk aanleunen.

klinkt goed.. hopelijk zet de vooruitgang zich voort... lekker verwennen maar

jacq1970 schreef:

Cindy52 schreef:We zijn de eerste nacht goed doorgekomen. Hij eet kleine beetjes maar wel alles wat hem aangeboden wordt. Zijn ontlasting is iets beter dan gisteren en Sam lijkt wat alerter. Hij laat het zich allemaal heerlijk aanleunen.

klinkt goed.. hopelijk zet de vooruitgang zich voort... lekker verwennen maar

Inmiddels is er al een beetje vooruitgang, hij komt zelf al zijn mandje uit, is even buiten geweest maar slaapt enorm veel. Eten gaat goed, kleine beetjes en vooral vaak. Hij kijkt ook echt op als ik zijn eten aan het maken ben.

Cindy52 schreef:

jacq1970 schreef:

Cindy52 schreef:We zijn de eerste nacht goed doorgekomen. Hij eet kleine beetjes maar wel alles wat hem aangeboden wordt. Zijn ontlasting is iets beter dan gisteren en Sam lijkt wat alerter. Hij laat het zich allemaal heerlijk aanleunen.

klinkt goed.. hopelijk zet de vooruitgang zich voort... lekker verwennen maar

Inmiddels is er al een beetje vooruitgang, hij komt zelf al zijn mandje uit, is even buiten geweest maar slaapt enorm veel. Eten gaat goed, kleine beetjes en vooral vaak. Hij kijkt ook echt op als ik zijn eten aan het maken ben.

Fijn, hopen dat dit doorzet! Slapen is goed, hij zal zijn rust hard nodig hebben...

Vanmorgen heeft hij voor het eerst het terrein verkend, toen Pukie te dicht bij hem kwam gromde hij even waarop ze weer keurig afstand nam maar haar blik zei genoeg, ze vind hem maar apart. Daarna heeft hij weer lekker gegeten en heeft eigenlijk weer de hele dag geslapen. De bloeduitslagen zijn binnen en zijn organen zijn inderdaad niet aangetast. Zijn ricksettia level is wel heel erg hoog, zijn leishmania ook. Dat verklaart dus ook meteen zijn bloedplassen wat inmiddels ook al minder is. Morgenochtend kan ik alle medicijnen halen voor hem, hij stond al op doxicycline en allopurinol maar krijgt nu glucantamine erbij en motilium. Ondanks dat hij wel eet, kleine beetjes maar vaak is hij toch nog misselijk. Depressief kan ik hem niet vinden, hij is alert op alles wat ik doe maar hij is gewoon flink ziek nog.

Duimen dat het herstel goed voortzet en in ieder geval een lichtpuntje dat zijn organen nog goed zijn en je snel met de glucantime kunt beginnen. Hopelijk knapt hij daarvan goed op!

Ik ga heel hard mee duimen voor herstel!

Ik ben vandaag met de injecties begonnen en binnen een week moet ik verschil zien. Mijn da houd het goed in de gaten en komt direct als hij slechter zou worden. Vooralsnog eet en drinkt hij goed , is weer even naar buiten geweest maar het weer zat niet mee , binnen vond Sam het toch beter voor de open haard. Ik slaap nog steeds beneden bij hem, kan hem niet mee de slaapkamer opnemen omdat het daar een stuk frisser is