Het HondenForum

Mosquito: dat zou natuurlijk kunnen, maar heel eerlijk?

Ik had er hier twee uit hetzelfde nest, werklijn borders, een van de twee broers is maar 6,5 geworden vanwege epilepsie, die hond heeft ons inderdaad duizenden euro's gekost, en jaren van ons leven

Zijn broertje is verder kerngezond (op een oude spierblessure na, maar dat heeft niks met rashond van doen, dat kan je met iedere hond gebeuren als ie in een konijnenhol trapt)

Dus ja, de omstandigheden kunnen meespelen, maar niet alleen denk ik.
In veel gesloten stamboeken duiken steeds meer en frequenter problemen op.

Die men nu in de tijd van social media ook sneller meekrijgt natuurlijk.
Vroeger kwam zo een border collie die epilepsie had niet in een database te staan, maar die kwam "onder de trekker".
Tenminste in de UK was dat zo. (En dat zal daar tegenwoordig nog wel gebeuren ook)

Zal de manier waarop we tegenwoordig onze fokdieren selecteren ook niet meespelen? De populaire dekreuen van veel rassen zijn de kampioenen op de shows. Waar wordt dan op geselecteerd? Ten eerste natuurlijk "schoonheid". Maar ook op verdraagzaamheid. Je propt een tiental puberreuen bij elkaar op een paar vierkante meter. En dan wordt de reu die praatjes heeft onmiddellijk weggestuurd met een aantekening op agressie. De stabiele, stoïcijnse reu heeft een betere kans om kampioen te worden. Maar zou dat ook degene zijn die zou dekken als je de honden het zelf uit laat zoeken?

Natuurlijk willen we geen agressieve honden, maar ik zie soms reuen lopen waarvan ik me afvraag of er nog wel wat testosteron in dat lijf zit. Hele lieve braverds hoor, super gezinshonden. Maar hoe zit het met de vitaliteit van de rassen? Als we consequent kiezen voor de lieverds van het ras gaan we dan niet tegen de natuur in? Een gezonde scheut reu-reu agressie wordt onmiddellijk afgestraft.
We fokken tegenwoordig geen echte werkhonden meer maar gezinshonden die ook nog wel wat agility of flyball willen doen.