Het HondenForum

Budkes schreef:Ik ken het programma "praktijkspeuren" niet, maar ik speur dus wel in de praktijk, de echte en train ook veel.
Ik zou zelf in ieder geval niet haar tempo aan nemen. Speuren doen we samen en ik wil het ook fatsoenlijk kunnen bijhouden.
Hoe speurt ze? Kop hoog? Of neus aan de grond?
Om een hond te leren niet als een debiel van start te gaan wil ik nog wel eens een spoor beginnen en na 5 meter een hoek naar rechts of links maken, dan moeten ze wel geconcentreerd beginnen. Anders lijdt het ze nergens naar toe.
En om ze rustig te leren speuren, gebruik ik in het begin een beloning aan het eind, geen mens.

Bedoel je dan dat de mens aan het eind voor teveel opwinding zorgt? Ik had nu (eigen) mens en voer als beloning.

Ze speurt afwisselend met de kop op of boven borsthoogte en aan de grond, dus dat lijkt me op zich prima, vooral met een heel vers spoor.

Ingrid48 schreef:ik vond nog een boekje Actief onderweg met uw hond van Nicky Gootjes, hierin staan "verrassende spel-ideeën tijdens de dagelijkse wandeling". Geef maar een gil als je hem wil hebben, misschien wat minder vermoeiend

Hahaha, ik hou van 'minder vermoeiend' . Ik pb je even .

Zamunda schreef:

Budkes schreef:Ik ken het programma "praktijkspeuren" niet, maar ik speur dus wel in de praktijk, de echte en train ook veel.
Ik zou zelf in ieder geval niet haar tempo aan nemen. Speuren doen we samen en ik wil het ook fatsoenlijk kunnen bijhouden.
Hoe speurt ze? Kop hoog? Of neus aan de grond?
Om een hond te leren niet als een debiel van start te gaan wil ik nog wel eens een spoor beginnen en na 5 meter een hoek naar rechts of links maken, dan moeten ze wel geconcentreerd beginnen. Anders lijdt het ze nergens naar toe.
En om ze rustig te leren speuren, gebruik ik in het begin een beloning aan het eind, geen mens.

Bedoel je dan dat de mens aan het eind voor teveel opwinding zorgt? Ik had nu (eigen) mens en voer als beloning.

Ze speurt afwisselend met de kop op of boven borsthoogte en aan de grond, dus dat lijkt me op zich prima, vooral met een heel vers spoor.

Ja ik bedoel inderdaad dat de mens voor te veel opwinding zorgt

Door eerst zelf een spoortje uit te lopen met een beloning op het eind zorg je voor wat meer rust.

ranetje schreef: Mies heeft dus een fijn tempo
Ik heb met een teckel zweet gelopen (net iets anders, maar ook speuren).
Ik weet niet meer hoe vaak ik in het bos languit op het mos ben beland vanwege het moordend hoge tempo dat hij liep.

Ze stapt wel door hoor. Zeker in een bos met greppels kom ik wel in de problemen Ze moest ook leren dat ze fors in de lijn mag hangen met speuren en niet te veel op mij moet letten. Ik verstap mij ook wel eens of laat de lijn klem lopen en in het begin bracht dat Mies van haar stuk.
Maar ze is idd eerder secuur dan snel. Soms is het wel een nadeel, als ze niet (meer) zeker is van haar zaak stopt ze gewoon en gaat wat anders doen. Ik moet nog de juiste knopjes vinden bij haar om ook als het wat moeilijker wordt haar gemotiveerd te houden en dat fouten maken mag
Ik mantrail met Mies trouwens, ze moet aan de hand van een geurvoorwerp een specifiek persoon vinden. Ik vind het een prachtig gezicht: Er komt opeens een hele andere gedreven en bloedserieuze kant boven in dat schattige vrolijke teckeltje


Bij ons wordt er ook altijd op gehamerd dat jijzelf het tempo moet kunnen bijhouden omdat je inderdaad de hond moet kunnen (en leren) lezen en mee moet kunnen denken. Als Lais motivatie genoeg heeft en durft te trekken zou ik idd de riem korter houden zodat jij meer controle houdt. Op een gegeven moment moet ze toch ook een kruising uit kunnen werken of even wachten omdat er een mountainbiker aankomt

Ik heb voor Mies ook een apart tuig met lange lijn en bakjes voor het lekkers die we alleen voor het speuren gebruiken. Ook probeer ik telkens zo precies mogelijk hetzelfde te doen als we gaan speuren. (tuig op laatst aan, pas een meter voor startpunt lijn aan tuig klikken, zelfde zin uitspreken, etc)

Budkes schreef:Ja ik bedoel inderdaad dat de mens voor te veel opwinding zorgt

Door eerst zelf een spoortje uit te lopen met een beloning op het eind zorg je voor wat meer rust.

Dat ga ik nu doen inderdaad . Het lijkt me wel handig om in zo'n geval wel een geurzakje aan te bieden (van mijzelf dus), zodat het duidelijk is dat ze mijn spoor moet volgen?

pioenroos schreef:als ze niet (meer) zeker is van haar zaak stopt ze gewoon en gaat wat anders doen. Ik moet nog de juiste knopjes vinden bij haar om ook als het wat moeilijker wordt haar gemotiveerd te houden en dat fouten maken mag

Dat lijkt me lastig ja.

pioenroos schreef:Bij ons wordt er ook altijd op gehamerd dat jijzelf het tempo moet kunnen bijhouden omdat je inderdaad de hond moet kunnen (en leren) lezen en mee moet kunnen denken. Als Lais motivatie genoeg heeft en durft te trekken zou ik idd de riem korter houden zodat jij meer controle houdt. Op een gegeven moment moet ze toch ook een kruising uit kunnen werken of even wachten omdat er een mountainbiker aankomt

Ahum, ja ik denk dat ik het goed motiveren iets te letterlijk genomen heb . Ik geloof dat ik er nu wel vanuit mag gaan dat ze op zich best motivatie heeft haha, dus met iets minder motiveren (door haar iig niet de baas na te laten kijken) zal ze vast ook nog wel willen speuren .

Heavy schreef:Ik zou ook een speciaal speurtuig gebruiken en eventueel als ze nog erg trek de lijn langs haar oksel laten lopen.

Bij praktijkspeuren mag je geen lijn langs haar oksel/onder de hond laten lopen, dat gebeurt bij sportspeuren of speuren op dingen op een spoor.

Zamunda schreef:

Budkes schreef:Ja ik bedoel inderdaad dat de mens voor te veel opwinding zorgt

Door eerst zelf een spoortje uit te lopen met een beloning op het eind zorg je voor wat meer rust.

Dat ga ik nu doen inderdaad . Het lijkt me wel handig om in zo'n geval wel een geurzakje aan te bieden (van mijzelf dus), zodat het duidelijk is dat ze mijn spoor moet volgen?

Ja dat kan, je kunt ook een duidelijke aanzet maken en haar daar op wijzen. Dus duidelijk begin. En het spoor niet te lang maken.

*Petra* schreef:

Heavy schreef:Ik zou ook een speciaal speurtuig gebruiken en eventueel als ze nog erg trek de lijn langs haar oksel laten lopen.

Bij praktijkspeuren mag je geen lijn langs haar oksel/onder de hond laten lopen, dat gebeurt bij sportspeuren of speuren op dingen op een spoor.

Op zich zou het natuurlijk wel kunnen, omdat ik het gewoon voor mezelf doe, maar ik wil het zelf ook niet. Lais loopt haar oksel dan gewoon kapot plus dat ik wil dat ze zich gewoon vrij kan bewegen (alleen dan wel 'iets' langzamer ).

Budkes schreef:

Zamunda schreef:

Budkes schreef:Ja ik bedoel inderdaad dat de mens voor te veel opwinding zorgt

Door eerst zelf een spoortje uit te lopen met een beloning op het eind zorg je voor wat meer rust.

Dat ga ik nu doen inderdaad . Het lijkt me wel handig om in zo'n geval wel een geurzakje aan te bieden (van mijzelf dus), zodat het duidelijk is dat ze mijn spoor moet volgen?

Ja dat kan, je kunt ook een duidelijke aanzet maken en haar daar op wijzen. Dus duidelijk begin. En het spoor niet te lang maken.

Okee, dankje . En te lang ga ik het zeker niet doen, rustig opbouwen .

Bij de leonberger speurtraining verstoppen ze langs het pad voorwerpen waar de hond bij moet gaan liggen. Zo remmen ze dus automatisch iedere keer af. Misschien een idee om haar dat te leren?

Zamunda schreef:

ranetje schreef:Mies heeft dus een fijn tempo
Ik heb met een teckel zweet gelopen (net iets anders, maar ook speuren).
Ik weet niet meer hoe vaak ik in het bos languit op het mos ben beland vanwege het moordend hoge tempo dat hij liep.

Whahaha, zijn zeker geen filmpjes van ?!

Nee

Ik heb het toen verkeerd geleerd trouwens.
Het was veel beter geweest als ik had geleerd om het wat rustiger aan te pakken.
Je bent samen aan het werk, dus dan moet het ook samen gebeuren