M@rleen schreef:Ik ga hem ook zeker niet zomaar laten inslapen!
Hij wordt eerst (nogmaals) onderzocht door de DA en ik hoop dat die nog wat voor hem kan doen.
Maar ik ga niet van DA naar DA in de hoop dat een ander wel iets kan. Ik heb vertrouwen in de DA waar hij is en daarnaast is Boomer als de dood voor de DA, dus ik ga hem niet van hot naar her slepen alleen omdat ik niet zonder hem kan.
Ondanks pijnstilling is hij zichzelf niet. Hij heeft geen lol meer en dat al zeker een half jaar.
Zijn ogen staan vreemd en gisteren was de druppel, waardoor ik nu serieus moet nadenken over wanneer genoeg genoeg is.
Ergens moet ik een grens trekken en bij mij is dat als hij zichzelf niet meer kan zijn. Liefst bereikt hij die grens pas definitief als hij 20 is, maar dat is niet reëel, dat weet ik ook.
Maar hij wordt zeker niet zomaar ingeslapen, het doet me pijn dat er gedacht wordt dat ik dat overweeg.
Och nee meid, zo was mijn post in ieder geval absoluut niet bedoeld!
Kaya van mij kreeg op een gegeven moment heel vreemd gedrag, ze was zichzelf niet, zat al aan de pijnstilling vanwege hd en artrose en ik kon mijn vinger er niet opleggen. De dierenarts overigens ook niet.
Uiteindelijk kreeg ze eens een standaard bloedonderzoek ivm gebitsreiniging en toen bleek dat ze zichzelf aan het vergiftigen was, want ze had een heel hoog ureum gehalte. De dierenarts zag het somber in, maar toch op speciaal nierdieet en 6 weken later had ik mijn normale oude Kaya weer terug.
Dus het is meer als hoop bedoeld... zolang je niet weet wat er aan de hand is (en helaas kom je daar ook niet altijd achter) dan weet je ook niet wat je kan doen en wie weet komt er iets uit wat behandelbaar is.
Van da naar da slepen, daar ben ik nooit voorstander van. Mogelijk weleens een specialist als blijkt dat dit door een specialist behandeld moet worden, maar als het op is dan ben ik absoluut geen voorstander van maar blijven slepen.
