Het HondenForum

Ik was een paar maanden geleden met Alex, met z'n grijze toet, bij de DA, vroeg iemand: "leuke hond, hoeveel maanden is die?" mmmmmm? 124 Krijg ik als antwoord: dat kan niet, honden worden niet zo oud......

Oei, dat geeft niet veel vertrouwen in die DA

Schuldig voel ik me niet. Wel kan ik me verbazen over de verschillen tussen honden en rassen. Dan komt er een labrador of golden voorbij geschuifeld die met 9 al levensmoe lijkt en stuitert Zorro van 14 vol energie om ze heen. Ik kan alleen maar blij zijn dat Zorro nog zo goed is en zou willen dat alle honden dat geluk hadden.

Hilde schreef:Nee en dat weet ik ook wel, maar iets in mij schreeuwt dat dan Terwijl ik dat niet bij anderen heb of zo. Als iemands hond op z'n tiende overlijdt denk ik niet, jee, die hond zal wel wat gemist hebben. Maar als Beau nu zou overlijden zou ik denken, jee, wat heb ik hen tekort gedaan? Waar had ik meer kunnen doen? En dat is niet realistisch want ook Beau gaat een keer dood en dat hoeft mijn schuld dan ook niet per se te zijn... Maar toch

Volgens mij is het niet snel iemands schuld. Pas als er moedwillig en bewust goede zorg onthouden wordt.
Anders in principe niet.

Als ik op die manier zou denken, dan zou ik geen moment meer van mijn dieren kunnen genieten denk ik.
Ik doe wat ik kan. Twijfel regelmatig, en kies dan wat volgens mij de beste optie is, die ook nog eens haalbaar moet zijn.
En ik denk dat dat de goede manier is op er mee om te gaan. Voor mij wel in ieder geval.

Als ik oude, stramme stijve honden zie lopen, dan kijk ik daar vaak wat vertederd naar.
Een baas dus, waar het dier oud heeft mogen worden, en waar hij/zij ook oud mag zijn. En toch zijn wandelingetjes en aandacht nog krijgt.
Ik vind dat niet sneu of zielig, maar juist mooi.
En of dat nu met 9 is of met 16, ach.

Ik hoop natuurlijk wel dat Habibi minstens 30 wordt, dat wel....

Heb het een keer andersom meegemaakt.
Vrouwtjje loopt met een beagle, wel altijd met een lange opgerolde lijn bij zich zodat haar hond toch wat meer vrijheid heeft want loslopen is geen optie volgens haar, nou ja dat kan.
Het beestje liep wat stram en sukkelig en we spraken wat met elkaar, ja zei ze hij loopt niet meer zo snel want hij is al oud.
Hoe oud is ie dan?
Hij is al 5 ........ Ik had echt zoiets van WUTTT?

Hilde schreef:Dat is ook wel zo, maar ik zou denk ik aan mezelf gaan twijfelen als ik zelf een óude hond zou hebben in gedrag en lichaam en ik kom een oudere maar fittere hond tegen. Geef ik mijn hond dan wel alles wat hij nodig heeft etc...

Lieve schat, je moet hoognodig van je idee af dat het leven, of gezondheid, máákbaar is
Dat is echt een waanidee van megaproportie

Lothian schreef:Oei, dat geeft niet veel vertrouwen in die DA

omdat hij simpele zielen in de wachtkamer als klant heeft? (even opnieuw lezen, 'iemand' vroeg het, niet de DA zelf )

en verder voel ik me er niet schuldig om. Ze zijn allemaal verschillend. Sommige zijn aan 10 jaar op, anderen beginnen dan net.

maart schreef:

Lothian schreef:Oei, dat geeft niet veel vertrouwen in die DA

omdat hij simpele zielen in de wachtkamer als klant heeft? (even opnieuw lezen, 'iemand' vroeg het, niet de DA zelf )

Precies

mosquito1980 schreef:

maart schreef:

Lothian schreef:Oei, dat geeft niet veel vertrouwen in die DA

omdat hij simpele zielen in de wachtkamer als klant heeft? (even opnieuw lezen, 'iemand' vroeg het, niet de DA zelf )

Precies

Haha, niet goed gelezen nee

Hilde schreef:Nee en dat weet ik ook wel, maar iets in mij schreeuwt dat dan Terwijl ik dat niet bij anderen heb of zo. Als iemands hond op z'n tiende overlijdt denk ik niet, jee, die hond zal wel wat gemist hebben. Maar als Beau nu zou overlijden zou ik denken, jee, wat heb ik hen tekort gedaan? Waar had ik meer kunnen doen? En dat is niet realistisch want ook Beau gaat een keer dood en dat hoeft mijn schuld dan ook niet per se te zijn... Maar toch

Nergens. Je bent knettergek op dat beest, en hij op jou.

Ik zeg de laatste tijd wel hier thuis dat als er dan toch moeten gaan ik toch een voorkeur heb voor de oudjes eerst (nadat we op 5,5 jaar afscheid hebben moeten nemen van Pippi) maar als dan de oudjes gekkigheid gaan krijgen (van onschuldige hotspot tot kwaadaardige kanker ) is het toch wel ff slikken.

Het is net als bij mensen: sommigen sterven jong, sommigen uit. En het is allebei niet leuk en ook bij oude mensen kan je een schuldgevoel krijgen ondanks dat ze er zelf vrede mee hebben

Ik zeg maar vaak: bij dieren mag je. Dieren mag je in laten slapen, mensen hebben soms een lijdensweg. Overigens denk ik ook niet dat je snel 'te snel' in laat slapen. Misschien voor jezelf, maar voor een oudere zieke hond die minder goed kan dénk ik dat dat wel mee valt.

Ik zeg dan gewoon iets als: O, dat is een hele leeftijd voor dat ras!

mosquito1980 schreef:

Hilde schreef:

alm@ schreef:Ik was voor Rock blij dat hij tot zijn 14e blij heeft mogen rondhuppelen zonder last of stijfheid. Maar ik heb me daarover nooit schuldig gevoeld

Oh, ik ben ook heel blij en het mag nog jaren zo blijven!
Maar ik ben idd een beetje bang voor die 'waarom hij wel en mijn hond niet' reacties...

Oeps , niet verkeerd interpreteren, ik bedoel niet dat die teckel dood moet ..... Ik zal het ook NOOIT tegen iemand zeggen
Ik hoop dat jouw Beau nog vele jaren een goed leven heeft

Nee, zo vatte ik het nu ook niet op hoor Maar dat is gewoon een reactie waar ik bang voor ben in het echt.

Miranda schreef:

Hilde schreef:Dat is ook wel zo, maar ik zou denk ik aan mezelf gaan twijfelen als ik zelf een óude hond zou hebben in gedrag en lichaam en ik kom een oudere maar fittere hond tegen. Geef ik mijn hond dan wel alles wat hij nodig heeft etc...

Lieve schat, je moet hoognodig van je idee af dat het leven, of gezondheid, máákbaar is
Dat is echt een waanidee van megaproportie

Ik weet het ergens natuurlijk ook wel, maar mijn gevoel is toch anders. Stel dat ik hem ander eten had gegeven? Stel dat ik meer met hem ondernomen had? Stel dat ik wat liever was geweest? Stel dat ik voor minder stress had gezorgd? Stel dat ik er eerder achter was gekomen dat hij geen entingen meer nodig had? Ik kan er niets meer aan doen, maar hoe erg is het als ik indirect mijn maatje aan zijn eind heb geholpen? Met mijn verstand zie ik ook wel dat dat onzin is.

Ik heb met Beau afgesproken dat hij minstens de helft van zijn leven bij me woont. Dat is volgende maand al dus ik hoop niet dat hij dan denkt 'missie volbracht' en er tussenuit knijpt

Lothian schreef:Schuldig voel ik me niet. Wel kan ik me verbazen over de verschillen tussen honden en rassen. Dan komt er een labrador of golden voorbij geschuifeld die met 9 al levensmoe lijkt en stuitert Zorro van 14 vol energie om ze heen.

Dat had ik met Quick, hij had een trachea collaps en begon te panikeren toen hij op momenten niet genoeg adem kreeg, kort nadien is hij ingeslapen.
Paar weken later kwam ik een Franse bull pup tegen die zat te rochelen als een bezetene en dat maakt me wel boos dan.
Ik die mijn hond laat inslapen omdat hij zit te stikken en een ander kiest er bij vol verstand voor

Wijlen onze berner heeft een -voor het ras- mooie leeftijd behaald maar was op haar achtste echt al oud.
Frank wordt in april acht en ik krijg op de hondenschool net vaak complimenten hoeveel drive hij heeft.

Hoe kan je je (bijna) schuldig voelen over iets waar je nagenoeg geen zeggenschap over hebt?

Mijn oudje is 12,5 geworden, geen haar op mijn hoofd die ooit van een andere hond denkt "waarom mocht die wel ouder worden?".
Mijn hond was gewoon op en tot een half jaar voor zijn overlijden werd hij ook altijd veel jonger geschat.
Hij had best ouder mogen worden, dat is het niet, maar een ander gaan "verwijten" nee,echt niet.

Ik heb er nu 1 van van 4 jaar en 1 van 6 jaar, die van 6 heeft een grijze kop maar loopt harder dan die van 4. Zo zitten ze gewoon in elkaar, aanleg en karakter heeft daar ook gewoon zijn zegje in

Hilde schreef:

alm@ schreef:Ik was voor Rock blij dat hij tot zijn 14e blij heeft mogen rondhuppelen zonder last of stijfheid. Maar ik heb me daarover nooit schuldig gevoeld

Oh, ik ben ook heel blij en het mag nog jaren zo blijven!
Maar ik ben idd een beetje bang voor die 'waarom hij wel en mijn hond niet' reacties...

Dat meen je niet echt, toch? En als zo'n reactie komt (eventueel) dan kun je toch alleen maar uitbrengen dat jij gewoon heel blij bent met hoe Beau oud wordt?

Ik loop met een oudje. En zij is met 13 echt oud (Saar was dat beslist niet, ook nog niet op de dag dat we haar in lieten slapen met 13 jaar en dik 3 maanden). Maar niemand heeft dat voor het zeggen, en je hebt daar zelf ook niet echt een hand in. Miep is oud, maar met een kontje loopt ze weer even vrolijk de tuin in. En vooralsnog is ze nog lang niet oud, of te beperkt, om te laten inslapen.