Het HondenForum

Paisley schreef:Driftig gezelschap, die Mila En best verwend! Bullepezen laten ze hier niet zomaar liggen. Meestal moeten ze het doen met 'saaie' runderhuid botjes.

Hier is ook een heel ritueel met kluifjes. Als ik wat uit de doos pak, staat Mayke me met hypnotiserende ogen aan te kijken en maakt Kiwi zich direct uit de voeten. Ze doet alsof ze heel wat bombarie verwacht als ze Mayke voor dr voeten loopt wanneer er eten in het spel is, maar dat is flauwekul want Mayke maakt er nooit een punt van.
Dan geef ik Mayke iets en probeer Kiwi iets aan te geven, maar die gaat dan op 2 m afstand nerveus heen en weer dribbelen, barstend van de stresssignalen, en durft niet bij me in de buurt te komen. Dan gooi ik het botje de kamer door, stuift Mayke op Kiwi's bot af en als die eenmaal ligt te kauwen, voelt Kiwi zich vrij genoeg om Mayke dr botje te pakken die weer is blijven liggen.
Als het eenmaal verdeeld is, is de spanning bij Kiwi helemaal weg en ruilen de honden ook wel eens van botje of er blijft wat liggen.

Met eten gaat het ook zo. Zonder het rondsmijten dan, maar Kiwi durft pas te gaan eten als Mayke en ik niet meer bij haar bak in de buurt staan.
Sneu vind ik dat maar t is al minder geworden.

Eilfy schreef:Lara, onze vorige hond daarentegen, was toch wel verwend. Die kreeg na het eten altijd een klein beetje yoghurt of vla met een toefje slagroom. Tot mijn vader een keer vergat om er slagroom op te doen. Mevrouw keek in haar schaaltje, keek naar ons, stapte uit de mand en ging naast de mand helemaal beledigd om en om naar ons en dat schaaltje zitten kijken . Hoe we het in ons hoofd haalden om madam geen slagroom te geven

Later, toen we haar op dieet moesten zetten ( ) en ze structureel minder kreeg, toen at ze wel alles. Tot sla aan toe