Re: Staartdracht
Geplaatst: 25 sep 2015 12:24
Ik wist dat ik er zelf ook eens wat foto's van had neergezet, hier http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... thoudingen
Dat beoordelen veel mensen verkeerd hoor. Je hebt verschillende kwispels. Een vrolijke kwispel is breed en ontspannen. Een korte en stijve kwispel duidt op erg veel spanning, waarbij de spieren duidelijk strak staan waardoor je een houterig geheel krijgt. Dat zou bij elke eigenaar alarmbellen moeten doen rinkelen, maar helaas....Pets_Passion schreef:Hoe een hond zijn staart draagt hangt van veel dingen af.
Ik zou zeker kijken naar hoe hij hem meestal draagt en van daaruit verder oordelen.
Mijn Teddy (border collie mix) droeg de staart doorgaans in een krul over de rug, ik heb bij hem geleerd vooral heel goed naar die staart te kijken want met rozenoren in een flink behaarde nek in dezelfde kleur vacht kon ik daar niets vanaf lezen. De mate van krul en de stijfheid of juist ontspannenheid waarmee hij kwispelde en hoe hij die staart droeg, daar kon ik uiteindelijk heel veel vanaf lezen.
Maar hoog was hij altijd terwijl het helemaal geen patser of dominante hond was, hij was heel vriendelijk en onzeker, echt een lieverd die liever iedereen te vriend had en zeker geen ruzie zocht.
De staart kon wel naar beneden maar dan was hij echt onzeker, bangig.
Hij heeft me wel geleerd dat de staart heel veel te vertellen heeft, maar je moet niet afgaan op de boekjes en wat men zegt.
Kijk naar hoe jou hond in diverse situaties zijn staart draagt, en trek daar je eigen conclusies uit.
Want juist in die situaties dat iedereen dacht dat mijn hond heel vriendelijk was (hoge kwispelende staart) zag ik een hoge stijf gekrulde staart vol spanning die weliswaar kwispelde maar dusdanig veel spanning uitstraalde dat ik hem heel rap uit de situatie haalde om een uitval te voorkomen. Terwijl een vrolijke ontspannen boog (oogt veel hoger) die rustig heen en weer kwispelt bij hem juist betekende dat hij ontspannen was en wel zin had in een spelletje.
Mijn mechel droeg haar staart heel anders, maar omdat zij zo'n sprekende kop met enorme prikoren had keek ik bij haar vooral naar de oren en heb ik pas van Teddy geleerd hoe veel een staart je vertellen kan.
Zo'n staart is machtig boeiend om te lezen als je hond daar veel bewegingsruimte heeft.
Maar altijd naar het totaal plaatje kijken en je hond goed observeren zodat je hem/haar echt goed kent is heel belangrijk.
Daar kun je je inderdaad lelijk in vergissen als beginnende hondeneigenaargyanty schreef:Dat beoordelen veel mensen verkeerd hoor. Je hebt verschillende kwispels. Een vrolijke kwispel is breed en ontspannen. Een korte en stijve kwispel duidt op erg veel spanning, waarbij de spieren duidelijk strak staan waardoor je een houterig geheel krijgt. Dat zou bij elke eigenaar alarmbellen moeten doen rinkelen, maar helaas....Pets_Passion schreef:Hoe een hond zijn staart draagt hangt van veel dingen af.
Ik zou zeker kijken naar hoe hij hem meestal draagt en van daaruit verder oordelen.
Mijn Teddy (border collie mix) droeg de staart doorgaans in een krul over de rug, ik heb bij hem geleerd vooral heel goed naar die staart te kijken want met rozenoren in een flink behaarde nek in dezelfde kleur vacht kon ik daar niets vanaf lezen. De mate van krul en de stijfheid of juist ontspannenheid waarmee hij kwispelde en hoe hij die staart droeg, daar kon ik uiteindelijk heel veel vanaf lezen.
Maar hoog was hij altijd terwijl het helemaal geen patser of dominante hond was, hij was heel vriendelijk en onzeker, echt een lieverd die liever iedereen te vriend had en zeker geen ruzie zocht.
De staart kon wel naar beneden maar dan was hij echt onzeker, bangig.
Hij heeft me wel geleerd dat de staart heel veel te vertellen heeft, maar je moet niet afgaan op de boekjes en wat men zegt.
Kijk naar hoe jou hond in diverse situaties zijn staart draagt, en trek daar je eigen conclusies uit.
Want juist in die situaties dat iedereen dacht dat mijn hond heel vriendelijk was (hoge kwispelende staart) zag ik een hoge stijf gekrulde staart vol spanning die weliswaar kwispelde maar dusdanig veel spanning uitstraalde dat ik hem heel rap uit de situatie haalde om een uitval te voorkomen. Terwijl een vrolijke ontspannen boog (oogt veel hoger) die rustig heen en weer kwispelt bij hem juist betekende dat hij ontspannen was en wel zin had in een spelletje.
Mijn mechel droeg haar staart heel anders, maar omdat zij zo'n sprekende kop met enorme prikoren had keek ik bij haar vooral naar de oren en heb ik pas van Teddy geleerd hoe veel een staart je vertellen kan.
Zo'n staart is machtig boeiend om te lezen als je hond daar veel bewegingsruimte heeft.
Maar altijd naar het totaal plaatje kijken en je hond goed observeren zodat je hem/haar echt goed kent is heel belangrijk.
Ik was pupje Gol daardoor bijna kwijt. We kwamen een hondje tegen die kwispelde enthousiast dacht ik. Helaas pakte ze Gol gelijk bij haar nek en begon te schudden.blondie schreef:De kwispel vergissen heel veel mensen zich in inderdaad
Kwam net dit filmpje tegen hier zie je goed dat een van de honden de staart echt wel nodig heeft om de balans te kunnen houden. Wat niet lukt helaas. Bij de ander zie je de staart veranderen als ze gaat zoeken.blondie schreef:Ik merk dat de staart ook wel voor de balans van de hond gebruikt wordt. Tijdens fietsen hebben mijn honden ook een andere staarthouding in draf.Frolic schreef:Met eten is het heel wisselend, regelmatig gewoon slap naar beneden, maar net zo vaak ook gewoon hoog. Hij eet alleen in de schuur, niemand komt bij hem, Pippi eet in de keuken.
Aha, zou dat het zijn dan? Dan heeft hij de staart horizontaal, met het laatste stukje iets omhoog.Paisley schreef:Wat ik ervan weet, is dat de neutrale houding van de staart gedragen wordt tijdens een steady draf naast de fiets zonder iets interessants in het blikveld. Hoe draagt Vriend zijn staart dan?
Dat heeft me regelmatig verbaasd, omdat hij juist altijd zo'n blije kwispel heeft en uitgerekend met fietsen, waar hij dol op is, heeft hij de staart half hangen.
Ik vond o.a. dit stukje, ook wel interessant om te lezen want ik lees ook weer iets over links en rechts kwispelenhttp://www.hondencentrum.com/artikels/kwispelen/











Ik vind die oren bij hem dan weer niet neutraalblondie schreef:Bij die laatste foto heeft hij zijn oren nog wat neutraal, zo'n houding kon mijn reu ook hebben maar bij hem stonden de oren naar voren, hij had een heel kort lontje helaas.






Ik druk me verkeerd uit, zijn oren geven in mijn ogen aan dat hij geen conflict wil, maar in zijn houding geeft hij aan wel alert te zijn. De oren van manu staan zijwaarts. Finn kon ook wegkijken, blek afwenden en in die houding staan, maar dan stonden zijn oren wel naar voren gericht, een iets meer alerte houding en in mijn ogen daarom ook wat re- actiever.Manu schreef:Ik vind die oren bij hem dan weer niet neutraalblondie schreef:Bij die laatste foto heeft hij zijn oren nog wat neutraal, zo'n houding kon mijn reu ook hebben maar bij hem stonden de oren naar voren, hij had een heel kort lontje helaas.![]()
Meestal vindt hij het dan te spannend worden waarna hij een spelbuiging maakt en weg gaat. Bij deze reu wilde hij echt een punt maken, maar zoals je ziet kijkt hij hem niet recht aan. Het was dus niet bloedserieus. Die Galgo bleef heel erg ravotten in onze roedel, alleen maar lomp spel, maar Manu was het zat. Hij had al een paar keer gekalmeerd en toen dat niet hielp nam hij hem even apart
Als ik die oren zie weet ik dat ik even mijn mond moet houden en op hem moet vertrouwen.
Mooi die foto dat Finn zich ermee bemoeit en je gelijk de houding van de honden ziet veranderen
Haha ja, er veranderd weinig qua omgeving. Foto's met de herders zijn al zeker van 9 jaar geleden.Manu schreef:Ik zie allemaal bekende plekjes
Misschien omdat dan de lichaamshouding ook wat verwarrend is?Marjoleine schreef:Toch is wat voor de een neutraal is, dat voor de ander niet.
Chaconne is altijd de pineut in die zin dat andere honden iets van haar verwachten door haar staartdracht.
Dinthe heeft die staart vaak lager (niet laag, maar lager dus), Jet draagt hem ook op de rug.
Dat geeft soms best verwarring.