Het HondenForum

Izzers schreef:

je opent dit topic toch om deze zaken? mensen geven hun mening en jij pikt daar dingen uit waar je iets mee kunt

en ik weet dat ik jou nu de schuld kan geven van mijn natte pak net tijdens de lunch

Dat klopt en ik ben ook erg blij met de reacties al had ik stiekum wel gehoopt dat iedereen zou roepen, gewoon doen

dat ga je hier niet snel meemaken (behalve in topics waar de topicstarter al lang lid is en laat doorschemeren dat de beslissing eigenlijk al genomen is )

de pest van veel kennis van honden hebben is dat je op de een of andere manier ook veel ellende aantrekt. op dit forum zitten hééél veel mensen die hun portie "projectjes" meer dan gehad hebben en dus weten wat het is om zo'n project in huis te halen. dat maakt mensen realistisch ondanks dat ze stuk voor stuk ramgek van het fenomeen hond zijn

ranetje schreef:In principe heb ik iets van "bij twijfel niet doen"

Ik ook. Mijn advies is dus: Niet doen.

Dat gezegd hebbende, ik ben eens bij een oudere hond gaan kijken, een Tervuerense herder van acht die herplaatst moest worden.
Ik zag vrijwel direct dat hij niet het juiste karakter had, passend bij mijn teef. Dat gingen we niet doen, dus.
En toen aaide ik hem en voelde ELK bot (hij was graatmager) en besloot op dat moment acuut dat die ouwe een nieuw huis had.
Twee jaar later zijn we nog steeds heel blij met hem. En mijn teef en hij kunnen inmiddels prima samen

Manu schreef:
Mensen uit de straat hebben een hondje en het dier leeft onder de tafel. Buiten gaat het volledig uit zijn plaat, loopt stijf met al het haar overeind en alles wat langsloopt of überhaupt beweegt wordt aangeblaft. Ik heb nog nooit een hond zó uit zijn plaat zien gaan, het lijkt wel of hij geheel buiten zichzelf keert.

Nu beschrijf je zo ongeveer precies zoals hij is/was toen ik hem zag.
Bobo op en top.
Alleen..... nu hij in die roedel zit, zie ik een heel andere ontspannen hond (niet wanneer er andere mensen in de buurt zijn) en dat bracht mijn twijfel.
Ik denk ECHT dat het voor deze hond leefbaar te maken is. Ik ben alleen zo bang dat ik niet ben wat hij nodig heeft namelijk volgens mij een lekkere tuin en 1 of meerdere jonge honden om zich heen.

Na de eerste twee keer dat ik hem zag heb ik ook gedacht deze hond kan gewoon niet ontspannen als een hond altijd zo stijf staat van angst en stress is inslapen misschien wel beter Nu ik hem op filmpjes in die roedel zie denk ik dat zeker niet meer maar denk ik wel pfff dat is precies wat hij nodig heeft.
Ik ben bang dat ik hem wel meeneem en dat dan blijkt dat hij alsnog ongelukkig word, wat dan?
Dan moet hij dus weer verhuizen, krijg ik een heel verdrietige dochter en zelf het gevoel alsof ik enorm heb gefaald

Ik zeg ook bij twijfel niet doen. Wat zegt mevrouw 2 er eigenlijk van? Het lijkt mij dat deze mevrouw met een roedel van 16 honden best wat kennis in huis heeft en aardig kan inschatten wat deze hond nodig heeft. Dat is namelijk heel belangrijk om een goede plaatsing te doen slagen anders heb je alleen verliezers

Izzers schreef:

Manu schreef:
Mensen uit de straat hebben een hondje en het dier leeft onder de tafel. Buiten gaat het volledig uit zijn plaat, loopt stijf met al het haar overeind en alles wat langsloopt of überhaupt beweegt wordt aangeblaft. Ik heb nog nooit een hond zó uit zijn plaat zien gaan, het lijkt wel of hij geheel buiten zichzelf keert.

Nu beschrijf je zo ongeveer precies zoals hij is/was toen ik hem zag.
Bobo op en top.
Alleen..... nu hij in die roedel zit, zie ik een heel andere ontspannen hond (niet wanneer er andere mensen in de buurt zijn) en dat bracht mijn twijfel.
Ik denk ECHT dat het voor deze hond leefbaar te maken is. Ik ben alleen zo bang dat ik niet ben wat hij nodig heeft namelijk volgens mij een lekkere tuin en 1 of meerdere jonge honden om zich heen.

Na de eerste twee keer dat ik hem zag heb ik ook gedacht deze hond kan gewoon niet ontspannen als een hond altijd zo stijf staat van angst en stress is inslapen misschien wel beter Nu ik hem op filmpjes in die roedel zie denk ik dat zeker niet meer maar denk ik wel pfff dat is precies wat hij nodig heeft.
Ik ben bang dat ik hem wel meeneem en dat dan blijkt dat hij alsnog ongelukkig word, wat dan?
Dan moet hij dus weer verhuizen, krijg ik een heel verdrietige dochter en zelf het gevoel alsof ik enorm heb gefaald

Waarom ben je bang dat je hem wel meeneemt? Als je toch besluit dat niet te doen, dan doe je dat toch niet. Een hond nemen omdat je het 'zielig' vindt, is de meest slechte reden die je kunt bedenken. Slecht voor jou, maar zeer zeker slecht voor de hond. Want wat belangrijk voor de hond is, dat hij terecht komt waar hij het beste past. Houden van een hond, is hem plaatsen waar het beste is voor hem, niet hem nemen omdat je het zielig vindt, voor wie dan ook. Hier moet je je hart echt even uitschakelen en alleen van je verstand uitgaan.

De hond lijkt de mevrouw 2 goed te vertrouwen en is nu wat meer op zijn gemak ook in de roedel. Hem weer verkassen naar een andere situatie zal hem misschien meer kwaad dan goed doen.
En ik vraag me ook af wat jij zelf in gedachten had/hebt als je denkt aan een tweede hond erbij. Je hebt 15 jaar (duitse) herders uit werklijnen? gehad. Als pup was jouw hond niet de gemakkelijkste schrijf je zelf, maar door hard werk en er bovenop zitten is het een fijne hond geworden.
Dat lezende denk ik dat dat type honden je blijkbaar wel aanspreekt en bij je past, wil je dan wel aan een heel ander type beginnen?
Is het dan niet fijner om uit te kijken naar een duitse herder herplaatser?

En vervangen van je oude hond, daar moet je niet aan denken. Ik heb destijds een hond erbij genomen toen ik te horen kreeg dat mijn herder behoorlijk wat aandoeningen had, en zij kwam op mijn pad. Gelukkig heb ik daarna jarenlang nog van het duo kunnen genieten. De meid kwam er toen dus niet als vervanging. Vorig jaar beslisten we dat er een herderpup zou komen. En helaas moest ik een week voor we de pup zouden halen geheel onverwachts mijn herderteefje in laten slapen.
Geenszins is de pup een vervanging van geworden, maar ik ben wel erg blij dat er weer/toch een duitse herder in huis rondloopt.
Misschien sla ik de plank helemaal mis hoor met deze opmerking

onderschat het werken met een angstige hond niet, dat vergt heel veel tijd en nog meer geduld.
met één brul, hoe terecht die ook mag zijn, kun je afbreken wat je in maanden opgebouwd hebt en die brul hoeft nog niet eens tegen die hond gericht te zijn; een stampbui van je puberdochter of een hard dichtgeslagen deur kan daar ook al voor zorgen.
en ik denk ook dat jouw oude meisje die roedel helemaal niet voor hem kan vervangen, het is helemaal niet gezegd dat hij met één hond erbij net zo vrij wordt als nu in die grote roedel, zeker niet als die hond al op leeftijd is en (logisch) een hoop minder energie heeft.

hoe meer je vertelt des te meer denk ik doe maar niet, zet je energie maar in om hem bij die mevrouw waar hij nu zit te laten

blondie schreef:De hond lijkt de mevrouw 2 goed te vertrouwen en is nu wat meer op zijn gemak ook in de roedel. Hem weer verkassen naar een andere situatie zal hem misschien meer kwaad dan goed doen.
En ik vraag me ook af wat jij zelf in gedachten had/hebt als je denkt aan een tweede hond erbij. Je hebt 15 jaar (duitse) herders uit werklijnen? gehad. Als pup was jouw hond niet de gemakkelijkste schrijf je zelf, maar door hard werk en er bovenop zitten is het een fijne hond geworden.
Dat lezende denk ik dat dat type honden je blijkbaar wel aanspreekt en bij je past, wil je dan wel aan een heel ander type beginnen?
Is het dan niet fijner om uit te kijken naar een duitse herder herplaatser?

En vervangen van je oude hond, daar moet je niet aan denken. Ik heb destijds een hond erbij genomen toen ik te horen kreeg dat mijn herder behoorlijk wat aandoeningen had, en zij kwam op mijn pad. Gelukkig heb ik daarna jarenlang nog van het duo kunnen genieten. De meid kwam er toen dus niet als vervanging. Vorig jaar beslisten we dat er een herderpup zou komen. En helaas moest ik een week voor we de pup zouden halen geheel onverwachts mijn herderteefje in laten slapen.
Geenszins is de pup een vervanging van geworden, maar ik ben wel erg blij dat er weer/toch een duitse herder in huis rondloopt.
Misschien sla ik de plank helemaal mis hoor met deze opmerking

Nee hoor helemaal niet. Dat is precies wat ik daarmee bedoel. Ik heb met mijn ouwetje een superband en het lijkt me niet helemaal eerlijk om wanneer zij sterft een andere hond (onbewust) te gaan vergelijken met haar. Ik ben ook niet dringend op zoek hoor, heb geen haast.

Ik ben inderdaad fan van de duitse herder en van werkhonden in het algemeen. een kruising border wijkt daar dus niet echt veel vanaf. Het is alleen wel zo dat ik echt aan de werklijn kant sta (de showkant vind ik steeds minder op honden gaan lijken) Een werkhond in huis halen betekent voor mij dat je ze niet kunt af doen met alleen lange wandelingen. Daar moet je dus ook mee gaan werken en intensief sporten zie ik dan weer niet zitten. Ik heb al wel zitten bedenken dat ik er natuurlijk wel naast de lange wandelingen gewoon gehoorzaamheid mee kan trainen en speuren is ook een mooi onderdeel van de sport. Eerlijkheids halve neig ik dan wel naar een pup en dan ook een bij een goede fokker om simpelweg alle erfelijke ellende zoveel mogelijk te beperken (ja ik weet het uitsluiten is onmogelijk) ik zou niet makkelijk voor een herplaatser gaan waarvan de afkomst niet bekend is tenzij ik er testuitslagen van zou zien of klinkt dat nu heel erg verwaand?

Datzelfde geldt toch voor deze hond - er is niets bekend van de afstamming en deze hond kan ook vanalles krijgen (al weet ik natuurlijk ook dat bij die buitenlandse kruisingen de kans daarop kleiner is dan bij een duitse herder zonder stamboom)
Maar ik denk ook dat je prima kans maakt een goedgefokte herplaatser te vinden. Er zijn zat mensen die zich verkijken op het hebben van een werkhond.

alm@ schreef:Ik zeg ook bij twijfel niet doen. Wat zegt mevrouw 2 er eigenlijk van? Het lijkt mij dat deze mevrouw met een roedel van 16 honden best wat kennis in huis heeft en aardig kan inschatten wat deze hond nodig heeft. Dat is namelijk heel belangrijk om een goede plaatsing te doen slagen anders heb je alleen verliezers

Ik heb haar het volgende berichtje gestuurd
Hoe meer ik jouw filmpjes zie hoe meer ik me afvraag of bobo hier wel echt goed zal zitten.
Heb echt het gevoel hem niet voldoende te kunnen bieden en dat ik vreselijk te kort ga schieten.

Haar antwoord was
Ben je gek Bobo heeft gewoon veel geluk gehad dat hij hier terecht is gekomen. Er zijn maar weinig mensen die zo gek zijn als wij De honden leven hier inderdaad heerlijk buiten en in een roedel maar dat is nu eenmaal niet voor alle honden weggelegd als Bobo straks zijn vertrouwen aan jou geeft heb je er echt een hele fijne leuke hond aan!! Gewoon lekker veel met hem wandelen en leuke dingen doen. Misschien moet je voor jezelf ook de knoop echt gaan doorhakken hij mag hier zolang blijven als hij wil, maar misschien dan je alleen meer gaat twijfelen hoe langer het duurt. Ik heb je nog niet echt ontmoet maar ik heb het idee dat je hem echt een heel fijn huisje kan bieden.


en in een later bericht
Kijk als hij bij jou echt ongelukkig blijk te zijn dan mag hij zo weer terug komen.
Maar ik zou het gewoon proberen hoor.

En dat is het hem nu precies. Ik kan niet proberen. Ik ga ervoor en dan voor het leven maar niet met in het achterhoofd ach hij kan altijd terug. Dat is voor mijn gezin niet goed en voor Bobo al HELEMAAL niet lijkt mij.
Ben ik nu echt zo uiig? Moet ik dan maar op hoop van zegen? Ik kan dat gewoon niet.
Maar ik kan hem ook niet zomaar loslaten. Jakkes word er gewoon een beetje wanhopig van Voel me net een verwende juffrouw die in alle stukken fruit knijpt of er geen plekje op zit

Paisley schreef:Datzelfde geldt toch voor deze hond - er is niets bekend van de afstamming en deze hond kan ook vanalles krijgen (al weet ik natuurlijk ook dat bij die buitenlandse kruisingen de kans daarop kleiner is dan bij een duitse herder zonder stamboom)
Maar ik denk ook dat je prima kans maakt een goedgefokte herplaatser te vinden. Er zijn zat mensen die zich verkijken op het hebben van een werkhond.

Ja daar heb je zeker een punt

Ik vind een proefperiode in dit geval zeker geen slecht idee. Dan krijgt hij een kans zich te bewijzen zonder dat jij het risico loopt om de komende jaren met een bangerik te zitten. Ik denk dat jij in enkele weken wel kunt inschatten in hoeverre je potentie ziet om in harmonie met hem te leven en je dochter en oude herder.
Dan kun je de adoptie definitief maken. Maar dat zou ik alleen doen als ik zeker weet dat hij terug kan en niet dat die mevrouw straks geen thuis geeft en zo het probleem op jou heeft afgeschoven.
Dat klinkt achterdochtig maar in het vrijwilligerswerk voor een stichting ben ik vanalles tegen gekomen helaas

Paisley schreef:Ik vind een proefperiode in dit geval zeker geen slecht idee. Dan krijgt hij een kans zich te bewijzen zonder dat jij het risico loopt om de komende jaren met een bangerik te zitten. Ik denk dat jij in enkele weken wel kunt inschatten in hoeverre je potentie ziet om in harmonie met hem te leven en je dochter en oude herder.
Dan kun je de adoptie definitief maken. Maar dat zou ik alleen doen als ik zeker weet dat hij terug kan en niet dat die mevrouw straks geen thuis geeft en zo het probleem op jou heeft afgeschoven.
Dat klinkt achterdochtig maar in het vrijwilligerswerk voor een stichting ben ik vanalles tegen gekomen helaas

Daar zou ik dus gigantisch bang voor zijn en totaal niet vertrouwen. En er is geen manier om dat dicht te timmeren, met geen een papiertje met handtekeningen eronder want die zijn niets waard. Haar berichtje is helemaal op het gevoel gericht. Waarom niet gewoon naar een herplaatser zoeken waar je meteen mee aan de slag kunt i.p.v. hopen dat het gaat lukken?

ik blijf het morele chantage vinden en zolang je twijfelt zou ik het gewoon niet doen.
het gaat niet om een hondje dat niet zindelijk wordt of zo, het gaat om een hond met een -voor iedereen- behoorlijk ingrijpend gedragsprobleem en noch jullie, noch de hond worden er gelukkig van als het maar half of helemaal niet lukt.

My 2 cents. Als ik jou was zou ik het niet doen.
Wat ik van Bobo lees is het een hond die zich voornamelijk veilig voelt bij honden. Nu kan Izzy nog die veilige buffer zijn, maar hoe lang nog? Hopelijk nog vele jaren, maar er komt een punt dat je alleen met Bobo bent. De vraag is of jij en Bobo dat dan trekken.
Angst bij honden kan heel lang door werken. Dan denk je dat je bepaalde angsten 'eruit' gewerkt hebt en dan kom je in een situatie waaruit blijkt dat er nog steeds die angst sluimert. Dat kan jaren later zijn.

Ik denk dat Bobo beter in een roedel functioneert dan in jullie gezin. Dat heeft niets met jou of jouw ervaring en jouw kennis te maken. Maar alles met Bobo .

Nogmaals, IK zou het niet doen en dan vooral om Bobo!

Ik zou het niet doen; als je zo twijfelt.
Ik heb een hele onzekere hond; gewoon hier uit nederland. Ontzettend angstig op straat naar bepaalde mensen en zelfs naar honden.
Er is een stabiele teef in huis, ik ben altijd met hem bezig maar hij is nu 4 jaar en nog steeds niet makkelijk.
Je moet er aan denken dat het kan gebeuren dat hij altijd zo angstig blijft; misschien niet naar jou maar wel naar de rest van de wereld en kan en vooral wil je dat.

Na een slapeloze nacht heb ik dan toch een definitieve beslissing genomen.
Ik ga het niet doen
Bobo is volgens mij een geweldige hond, en hij verdiend absoluut een kans in een heel fijn huis.
Maar ik denk dat mijn huis en mijn situatie en vooral ik hem dat niet kan geven.
Mijn hoofdpunten van deze beslissing zijn mijn dochter, ik kan haar gewoon niet verbieden om puber te zijn en dus zal het hier in huis voorlopig nog best bol staan van deuren gesmijt en boze buien en veel vriendinnen over de vloer. Mijn ouwetje die best graag drukte en ravotten om zich heen heeft maar die ik gewoon geen gestress meer wil aandoen.
Mijn onzekerheid of ik een bange hond voor langere periodes wel kan handelen.
En het niet hebben van een tuin.
Ik heb dit echt met heel veel pijn in mijn hart besloten, maar het laatste wat ik wil is Bobo van de regen in de drup helpen.
Ik wil wel iedereen super bedanken voor het meedenken en delen van jullie mening er zijn punten naar voren gekomen waar ik zelf echt niet bij stilgestaan heb. Dank jullie wel

Fijn dat je er uit bent. Ik denk dat je een goede beslissing hebt gemaakt. Er komt vast een geschikte hond op je pad tzt.

Inderdaad goede beslissing. En de juiste hond komt vast voorbij voordat je het weet.

Heel goed!

moeilijk he, met je hoofd iets beslissen waar je hart iets heel anders van vindt.

Goed gedaan. Verstandig!

Lijkt me een heel verstandig besluit. Moeilijk, maar voor Bobo beter, denk ik.

Verstandig, hoe moeilijk ook. Er komt straks echt iets op je pad, dat geloof ik wel.

Bedankt voor de lieve reacties.
Ik heb het de dames inmiddels laten weten en zij reageren heel lief.
Ze vinden het uiteraard jammer (ik zelf ook) maar ze begrijpen mijn beslissing, en zijn blij dat ik niet nog een maand heb gewacht met de knoop doorhakken.
Al met al heb ik er toch een goed gevoel over.
En ik ben dus weer zoekende tot de juiste hond op mijn pad komt

Een heel verstandig besluit. Soms moet je je hart volgen en soms je verstand. Je hebt er goed aan gedaan om nu je verstand te volgen.

Daarnaast zijn er genoeg (duitse) herders uit werklijnen die niet op hun plek zitten bij een gezin die die werklust niet in goede banen kunnen leiden. Mijn vorige mechel was zo'n geval (die had de mevrouw des huizes al over heel haar armen en benen voorzien van tandgaten...), met 8,5maand opgehaald, wij hebben er een wereldhond aan gehad, na zijn PH1 is hij naar de Luchtmacht gegaan waar hij zijn eerste 'medal of honor' al in de wacht heeft gesleept( heb goed contact met zijn geleider).

Nu weer een 2e handsje erbij en ook weer een heerlijke hond. Jij gaat dus vast een werkhond(pup of herplaatser) nog heel erg blij maken . Bij zo'n hond is het slechts een kwestie van enkele dagen tot hij de nieuwe regels begrijpt en misschien een maand of 3-5 voordat hij helemaal gewend is, dat is niet te vergelijken met een hond die waarschijnlijk levenslang ingrijpende maatregelen vergt om nog enigszins in deze maatschappij te kunnen functioneren.

Op de Hollandse Herder Facebook pagina wordt met spoed een baasje gezocht voor een jonge Duitse Herder X Tamaskan kruising. Staat niet veel info anders dan dat ze jong is en een strakke opvoeding nodig heeft.

Misschien iets voor jou Izzers?

ohw... te vroeg...

Waar vind ik meer info?
Kijken kan altijd toch?

Ik stuur je even een prive berichtje Izzers. Vind het niet zo netjes om namen en zo open en bloot te noemen.