Het HondenForum

Ligt aan hoe de hond opgegroeid is. Verkocht als pup als enige hond maakt gewoon minder sociaal. Logisch. Haal een papegaai uit het nest, voedt hem op en hij gaat zich aanpassen. Soms zo ver dat hij geen papegaaien meer om zich heen wil. Honden die in een roedel opgroeien zijn daar ook veel meer mee bezig. Cleo en Eva waren echte roedelhonden. Uiterst sociaal ook. Dapper is denk ik na 8 weken lang zonder hondenroedels geweest. Een echte mensenhond. Best ook geschikt als enig hond.

Bas is prima in een kalm roedel. Toch is ze ook wel op zichzelf en doet ze weinig met andere honden. Maar ze is wel altijd ook onder honden geweest denk ik. Dus uitzonderingen heb je altijd.

Caro. schreef:Ook ik denk dat het erg afhankelijk van de hond is én of ze het gewend zijn of niet.
Kaya was 8 maanden oud toen herplaatser Moritz erbij kwam, hij overleed 4 jaar later (dus ze waren 4 jaar
samen geweest) en Kaya zat daarna echt lange tijd in een dip. Ze lag maar wat, wilde veel minder spelen
dan eerst, was veel minder enthousiast, enz.

Zij was echt een roedelhond, haar roedel hield ze in de gaten, ze verzorgde hem, waakte over hem en vertelde
wat hij wel en niet mocht doen Nee serieus, ze was echt geweldig toen Moritz ten gevolgde
van zijn ziekte epilepsie kreeg en regelmatig tegen haar opliep en zelfs bovenop haar viel. Niks van haar bitchy
karakter kwam boven, maar ze bleef rustig en duidelijk bezorgd.
Maanden na zijn dood zag ze het leven nog steeds niet echt zitten en kwam uiteindelijk Puchu erbij en Kaya
leefde weer op... weer een hond om over te moederen, te snauwen, te verzorgen, te waken, en te vertellen wat
hij wel en niet mocht.

7 jaar later overleed zijzelf en bleef Puchu alleen achter. Onze bedoeling was om in principe geen tweede hond
meer erbij te nemen vanwege allerlei omstandigheden, maar we moesten natuurlijk afwachten hoe hij het zo
alleen zou doen, want ook hij was van pup af aan een andere hond om hem heen gewend.
Hij heeft echter een totaal ander karakter, we verwachtte dat hij het prima zou doen alleen en dat klopt dus ook.
We hebben zelfs de indruk dat hij het wel helemaal prima vindt zo alles voor hem alleen.
Zouden we nu een hond bij hem plaatsen, dan weet ik zeker dat er wel wat problemen komen, want hij deelt
niet graag met andere honden.
Dus hij blijft zeer waarschijnlijk alleen en daar is in dit geval totaal niets zieligs aan te merken

Och die Kaya.

Je omschrijft het wel heel helder, sommige honden hebben dat hondengezelschap broodnodig, andere honden kunnen best alleen.

Die enige pup in het nest heeft ook zijn moeder natuurlijk.
Heb wel eens enige pup in het nest gehad en het maakt geen flikker uit ,net zo gek op mensen als op honden.
Ook 1 gehad met de fles groot gebracht omdat ma er niets van moest weten en een week te vroeg geboren , hondje is een leuke hond geweest naar mensen en honden.
Hier 1 lopen die niet zonder andere honden kan en niet zonder mij of andere mensen ,komt uit een groot nest wat niet in huis is geboren en opgegroeit.

Zijn meer factoren die dat bepalen.
Kijk naar Marion .
Die hond zou prima met een andere hond kunnen al denkt zij van niet omdat hij nu veel aandacht van haar vraagd. Ja natuurlijk omdat het beest de hele dag alleen zit en geen hondenmaatje heeft.

Geloof dat een hond pas zo asociaal moet zijn als de neten wil je er geen hond meer bij kunnen zetten.
Ik houd ook niet van spelletjes of teveel sociaal geleuter maar heb bij tijd en wijle toch graag mensen om mij heen.
Het is ook maar net wat je er zelf van maakt of wil zien.

accepteren is nog iets anders anders leuk vinden. zat (opvang)honden hier gehad die het best accepteerden dat er andere honden aanwezig waren, maar die liever de mensen voor zichzelf alleen hadden, vooral de herdertypes. en die honden waren ook best sociaal naar andere honden, dat staat er wat mij betreft los van.
Dus TS, als je denkt dat je hond prima tevreden is in zn eentje en zelf voel je je daar ook goed bij, lekker zo laten!

Heb zelf ook er nooit aan gedacht om 2 honden te nemen en Rasta zag er ook nooit ongelukkig uit hoewel hij wel bij zijn vorige eigenaaren 2 hondenvriendjes om zich heen had.
Ik had dan wel eens een logè,, een labrador en alhoewel ze buiten heel leuk samen speelden moest ik binnenshuis wel opletten dat ze niet in elkaars vaarwater kwamen.
Rasta was nooit zo van de speeltjes maar als Quint er bij kwam ook al was het zijn eigen meegebrachte bal dan vond Rasta dat Quint er niet mee mocht spelen en hij leek ook altijd opgelucht als Quint weer naar huis ging.
Snoopy van mijn vriendin was een totaal ander verhaal, dat was een klein maltesertje en echt een verwend prinsesje dat niet echt dol was op andere honden behalve Rasta.
Als ze besloot uit Rasta's bak te eten zette hij beleefd een stapje opzij van ga uw gang mevrouw en andersom ook.
Dus toen ik er over dacht om eens tijdelijk een opvangertje te nemen, wilde ik alleen een kleintje en dat bleek een schot in de roos, ze adoreren elkaar en ook al wordt Ras wel eens doodmoe van die kleine draak, ze spelen leuk met elkaar en de speeltjes, er is nog geen ruzie geweest en buiten zoeken ze elkaar op maar kunnen ook wel hun eigen plan trekken.
Dus een hond alleen hoeft niet zielig te zijn maar voor anderen kan een vriend(innet)je wel een welkome afwisseling zijn

Ik heb dit topic ook een beetje geopend omdat (ergens anders op internet) iemand zo van overtuigd is dat een hond alleen zielig is, dus geen tweede hond omdat je nnooit een hond kan vervangen. Ik zeg altijd, een groepsdier mag niet alleen zitten (daarom heb ik altijd twee konijnen/cavia's/gerbils). Maar waarom dan wel een hond alleen?

Juul heeft tot haar tweede samen gezeten met andere honden tot ze bij ons kwam. Ik heb nooit het idee gehad dat ze zich eenzaam voelde. Het is een herdershond, ze hangt aan mij en ik ben het aller belangrijkste (tot vervelends aan toe soms haha). We komen bijna iedere dag wel honden tegen en ze heeft ook een aantal hondenvriendjes. Ik wandel veel, ze ligt dan ook heel de dag te slapen. Als ze nou nooit andere honden tegen zou komen dan is dat ook wel sneu.

Zoals gezegd afhankelijk van de hond en wat hij gewend is. Die van mij kunnen het erg goed vinden met elkaar. Barra zou denk ik niet gelukkig zijn zonder Misty. Misty kan heel goed zonder Barra. Misty geniet er ook duidelijk van als ik alleen met haar op pad ga. Barra kijkt dan altijd eerst even zo van: huh? gaat Misty echt niet mee?

Ik heb gioia alleen. Echter gaat ze tijdens mijn werkuren naar mijn ouders toe waar ze speelt met haar vriendinnetje (de beardie). Ook in het weekend ben ik vaak minstens een halve dag daar en vaak nog wel meer. De werkelijke alleen tijd is dus vrij weinig en ik heb het idee dat ze die alleen tijd juist wel lekker vind.

Soms (zoals nu) neem ik in het weekend 1 van de honden van mijn ouders mee. Die gaat graag wat verder wandelen en wilt altijd heel graag met mij mee. Naja prima

Een 2e hond hier is geen optie, de hondenbelasting voor die hond zou €211 per jaar zijn en dan kunnen ze niet meer naar mijn ouders toe overdag.

Uiteindelijk ik het de bedoeling dat mijn ouders 1 hond hebben en ik 1. Overdag kunnen die lekker samen spelen en in de avonden gaat mijn hond gewoon mee met mij

ik zou nooit meer maar 1 hond willen hebben,als ik zie hoeveel de honden hier met elkaar doen,dat kan ik als mens nooit vervangen...

Of het zielig is weet ik niet, ik heb altijd minstens 2 honden gehad

Ik merk dat ze het heerlijk vinden om in een roedel te leven, lekker samen spelen en tegen elkaar aan slapen

Ikzelf geniet ook enorm van de interactie, ik zou dus niet snel maar 1 hond nemen.

Op een van mijn honden na (die had het een weekje moeilijk) heeft geen enkele hond een probleem gehad met alleen overblijven na de dood van de ander.
Mijn honden zijn over het algemeen meer op mij gericht dan op elkaar.
Ze vonden het af en toe best gezellig om even met elkaar te stoeien, maar veel meer dan dat zat er nooit in.

Het "zielig gehalte" is voor mij, dus met mijn ervaring, niet aanwezig.
Contacten buiten waren er voldoende als ze dat wilden.
Maar ook daar bemoeien en bemoeiden ze zich weinig met andere honden op een paar vriendjes na.
Dat was en is kennelijk genoeg.

Ik heb ook nooit een tweede hond genomen ten behoeve van mijn alleen overgebleven hond, maar omdat ik nog een hond wilde.

Honden leven net als bijvoorbeeld, mensen, paarden en konijn het en in groepen. Maar in tegenstelling tot paarden en konijnen, ziet een hond zijn mens evengoed als roedelllid.

Voor een paard zul je nooit een goede vervanger zijn als gezelschap, een paard heeft een ander paard nodig. Dit geldt ook voor konijnen. Maar voor een hond kun je een goede vervanger zijn als mens voor een andere hond.
En daarin verschilt een hond wezenlijk van andere groepsdieren.

Een hond alleen kan dus heel goed, tenzij hij veel alleen gelaten wordt. Dan kun je er beter een andere hond bij houden.

bouvierpoedel schreef:Kijk naar Marion .
Die hond zou prima met een andere hond kunnen al denkt zij van niet omdat hij nu veel aandacht van haar vraagd. Ja natuurlijk omdat het beest de hele dag alleen zit en geen hondenmaatje heeft.

Nee, dat zeg ik niet. Ze zal prima met een andere hond kunnen, maar dat kost wel tijd. Ze moet gewoon niets van vreemde honden hebben. Ook (bekende) logeetjes niet. Heeft ze altijd gehad hoor. Saar was haar allessie en de rest van de honden was stom.

Volgens mij zou Dol het geen probleem vinden als Vlo vandaag nog de deur uitging..andersom is een ander verhaal want Vlo steunt best op Dol.
Toen Banjer doodging vond Dol het volgens mij ook wel prima al die aandacht lekker voor haarzelf.

Wij hebben altijd 1 hond tegelijk gehad, bij Yla tijdelijk een boerenfox als herplaatser, dat werd echt een drama. Nu woont Ari hier, hij vind honden best leuk, maar voor even en gaat toch liever zijn eigen gang. Hem zouden we er nu zeker geen plezier mee doen.

Shib zal het aan zijn prachtige, grijze reet roesten of er een hond bij komt of niet.

Hij vindt het enigst hond zijn prima. Baasje voor jezelf, speeltjes voor jezelf, aandacht voor jezelf, alles voor jezelf.
Maar als er een hond bij komt die hem niet in de weg staat, vindt hij dat ook prima.

Laatst was Seppe (van Inge) hier voor een dag en een nacht en hij vond dat prima, maar toen Seppe weg was, kon ik ook aan Shib merken dat hij blij was dat die drukke pup weer opgehoepeld was.

Er komt hier binnen het jaar ook een hond bij. Niet voor Shib, maar voor mij. De hond die erbij komt, zal uiteraard wel passen bij Shibs voorkeuren en eisen, dat dan weer wel.

thom schreef:Wij hebben altijd 1 hond tegelijk gehad, bij Yla tijdelijk een boerenfox als herplaatser, dat werd echt een drama. Nu woont Ari hier, hij vind honden best leuk, maar voor even en gaat toch liever zijn eigen gang. Hem zouden we er nu zeker geen plezier mee doen.

Zo was Banjer ook maar die vond het toch erg leuk dat Dol erbij kwam

Akira heeft de hele dag iemand van ons om haar heen dus echt alleen is ze nooit, en buiten heeft buurtvriendjes waarmee ze soms speelt. Ze kan zichzelf heel goed vermaken en het komt vaak voor dat ze in haar eentje rondjes aan het rennen is en andere honden gewoon laat staan.
De reden dat ze alleen is komt door mij, ik vind het wel makkelijk zo en heb nu gewoon even geen tijd en zin om een tweede hond erbij te nemen. Al heb ik wel een paar keer op het punt gestaan

Dat ligt aan de hond en de situatie waarin die is opgegroeid. Als Mowgli er straks niet meer is wil ik er eigenlijk geen hond meer bij. Maar Balou is altijd met Mowgli geweest het is afwachten hoe hij zich gedraagt als hij alleen is. Balou is helemaal gek op de katten maar katten zijn nu eenmaal geen honden. Ik heb een hond gehad die na het overlijden van zijn broertje heel down werd en zich verstopte, hij was echt depressief. Uiteindelijk heb ik er een hond bij genomen en hier klaarde hij erg van op, hij was weer druk in de weer met de andere hond (te zieken). Hij kon niet tegen alleen zijn ondanks dat hij zeker niet met de andere honden in een mand lag. Nee, meneer was een humeurig hondje maar die toch wel graag een soortgenootje in zijn buurt had. Hem alleen houden was zielig geweest, maar ik ken ook genoeg honden die helemaal tevreden in hun eentje zijn.

Antonetta schreef:Balou is helemaal gek op de katten maar katten zijn nu eenmaal geen honden.

Wat bedoel je daar precies mee?
Want voor katten geldt in dit geval nagenoeg hetzelfde als voor honden.
Als er weinig mee gedaan wordt, ze zitten veel binnen en krijgen weinig prikkels, dan is het beter voor een kat om er nog een kat bij te hebben. Want eigenlijk is gebleken dat katten helemaal niet zo solitair zijn als altijd gesteld is.

Ligt heel erg aan de hond.

Kyra is de eerste jaren alleen geweest, kan niet zeggen dat ze het zo vreselijk vond hoor. Maar nu met Sari erbij zie ik wel het verschil.

Hoe ze buiten reageren op andere honden vind ik trouwens niet altijd een graadmeter. Kyra boeit vreemde honden niet zoveel, ze heeft een aantal maatjes maar er buiten heeft ze totaal geen behoefte aan ander contact. Dat had ze overigens ook voordat Sari er was.
Maar toch is vanaf dag 1 de band tussen die twee onafscheidelijk, ze zijn echt één.
Dat had ik dus totaal niet verwacht, wel dat ze het wel leuk zou vinden hoor, maar de tweede hond is er voor ons gekomen. Niet specifiek voor Kyra.

Hadden die twee niet die band gehad dan was mijn reactie vast weer anders, want dan had Kyra het waarschijnlijk prima gevonden als ze als enigste hond was gebleven.

Voor Sari is het weer anders, die is nooit gewend om alleen te zijn. Op het moment dat Kyra weg zou vallen hebben wij een probleem. Dat wordt dan weer een ramp als zij alleen achterblijft.

Veronique & Kyra schreef:Voor Sari is het weer anders, die is nooit gewend om alleen te zijn. Op het moment dat Kyra weg zou vallen hebben wij een probleem. Dat wordt dan weer een ramp als zij alleen achterblijft.

Daar was ik dus ook heel bang voor, maar niets bleek minder waar. Zo zie je maar, ze laten je altijd versteld staan

Jorla vindt het prima om alleen te zijn.
Ook buiten toont ze nauwelijks belangstelling voor andere honden. En dat terwijl ze uit een roedel komt, of misschien juist daarom?
Bonden met de katten wil ze ook al niet terwijl die graag tegen haar aankruipen, maar ze zoekt meteen een ander plekje. Van de andere honden accepteerde ze wel als die kwamen contactliggen, maar uit zichzelf deed ze dit nooit.
Andere mensen dan ik zijn ook alleen maar interessant als ze binnenkomen of als ze mogelijk koekjes in hun zakken verborgen houden.

Marion. schreef:
Veronique & Kyra schreef:Voor Sari is het weer anders, die is nooit gewend om alleen te zijn. Op het moment dat Kyra weg zou vallen hebben wij een probleem. Dat wordt dan weer een ramp als zij alleen achterblijft.
Daar was ik dus ook heel bang voor, maar niets bleek minder waar. Zo zie je maar, ze laten je altijd versteld staan

Ik denk dat je dat inderdaad pas kunt zeggen als Sari dat toont als ze alleen blijft.
Voor die tijd is het speculeren.

Pukie is gek op andere mastins, vooral haar zusje. Andere rassen zeggen haar niet zoveel dus ik heb niet het gevoel dat ze een hond mist, met de opvanger heeft ze weinig. Ze ziet haar zus meerdere keren per week en die twee gaan dan helemaal uit hun dak samen. Iedere dag komt ze wel in contact met honden om mee te spelen maar ze vind het leuk maar het hoeft nou ook weer niet echt, waken is haar grote passie, en haar zusje

ranetje schreef:
Marion. schreef:
Veronique & Kyra schreef:Voor Sari is het weer anders, die is nooit gewend om alleen te zijn. Op het moment dat Kyra weg zou vallen hebben wij een probleem. Dat wordt dan weer een ramp als zij alleen achterblijft.
Daar was ik dus ook heel bang voor, maar niets bleek minder waar. Zo zie je maar, ze laten je altijd versteld staan
Ik denk dat je dat inderdaad pas kunt zeggen als Sari dat toont als ze alleen blijft.
Voor die tijd is het speculeren.

Zeker weten doen we het nooit natuurlijk, maar er is nu al paniek als Kyra alleen weg is. Zolang ik thuis ben dan gaat het nog, maar als ik dan ook weg ben dan is het echt drama.

Maar goed, hopelijk hoeven we daar de komende jaren zeker nog niet over na te denken.

iones schreef:
Antonetta schreef:Balou is helemaal gek op de katten maar katten zijn nu eenmaal geen honden.
Wat bedoel je daar precies mee?
Want voor katten geldt in dit geval nagenoeg hetzelfde als voor honden.
Als er weinig mee gedaan wordt, ze zitten veel binnen en krijgen weinig prikkels, dan is het beter voor een kat om er nog een kat bij te hebben. Want eigenlijk is gebleken dat katten helemaal niet zo solitair zijn als altijd gesteld is.

Ik denk dat ze bedoelt dat ondanks dat Balou de katten leuk vind, dat voor hem niet gelijk staat aan gezelschap van een soortgenoot.

ranetje schreef:
Marion. schreef:
Veronique & Kyra schreef:Voor Sari is het weer anders, die is nooit gewend om alleen te zijn. Op het moment dat Kyra weg zou vallen hebben wij een probleem. Dat wordt dan weer een ramp als zij alleen achterblijft.
Daar was ik dus ook heel bang voor, maar niets bleek minder waar. Zo zie je maar, ze laten je altijd versteld staan
Ik denk dat je dat inderdaad pas kunt zeggen als Sari dat toont als ze alleen blijft.
Voor die tijd is het speculeren.

Miep is echt nog nooit alleen geweest. En ze trok zich altijd op aan Saar, die beschermde haar wel. Als je het had over me and my shadow dan waren het Saar en Miep wel. En ik was dus serieus heel bang (lees, ik was er ongeveer van overtuigd) dat Miep in een dood vogeltje zou veranderen als we Saar lieten inslapen, en dat we haar 2 weken later moesten laten gaan.
Maar nee dus. Het kind doet het helemaal geweldig in haar eentje. Gelukkig

Paisley schreef:
iones schreef:
Antonetta schreef:Balou is helemaal gek op de katten maar katten zijn nu eenmaal geen honden.
Wat bedoel je daar precies mee?
Want voor katten geldt in dit geval nagenoeg hetzelfde als voor honden.
Als er weinig mee gedaan wordt, ze zitten veel binnen en krijgen weinig prikkels, dan is het beter voor een kat om er nog een kat bij te hebben. Want eigenlijk is gebleken dat katten helemaal niet zo solitair zijn als altijd gesteld is.
Ik denk dat ze bedoelt dat ondanks dat Balou de katten leuk vind, dat voor hem niet gelijk staat aan gezelschap van een soortgenoot.

Oké. Maar voor mensen gaat dat vaak weer wel op, als vervanger voor soortgenoot. Maar dat komt omdat die ook meer met de hond om gaan dan een kat denk ik.

Marion. schreef:
ranetje schreef:
Marion. schreef:
Veronique & Kyra schreef:Voor Sari is het weer anders, die is nooit gewend om alleen te zijn. Op het moment dat Kyra weg zou vallen hebben wij een probleem. Dat wordt dan weer een ramp als zij alleen achterblijft.
Daar was ik dus ook heel bang voor, maar niets bleek minder waar. Zo zie je maar, ze laten je altijd versteld staan
Ik denk dat je dat inderdaad pas kunt zeggen als Sari dat toont als ze alleen blijft.
Voor die tijd is het speculeren.
Miep is echt nog nooit alleen geweest. En ze trok zich altijd op aan Saar, die beschermde haar wel. Als je het had over me and my shadow dan waren het Saar en Miep wel. En ik was dus serieus heel bang (lees, ik was er ongeveer van overtuigd) dat Miep in een dood vogeltje zou veranderen als we Saar lieten inslapen, en dat we haar 2 weken later moesten laten gaan.
Maar nee dus. Het kind doet het helemaal geweldig in haar eentje. Gelukkig

Dat is zeker fijn

Het HondenForum

Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.

Re: Een hond alleen is zielig.