Het HondenForum

heel veel sterkte

Bah wat ontzettend naar om zo Zorba te verliezen, geen woorden voor, heel veel sterkte

Niet te bevatten...

Je wilde het beste voor haar.. en dan moet het zo lopen. Wat lijkt me dit vreselijk voor jou en iedereen die Zorba lief had, onwijs veel sterkte gewenst.

Dit doet pijn om te lezen. Wat een nachtmerrie. Ik heb het ontzettend met je te doen.

Jeetje niet te bevatten zoiets! Heel veel sterkte om dit een plekje te geven, weet uit ervaring dat het wel even duurt helaas.
Wij hadden een gezonde MH kruising van 10 en van buiten gezien nog kern gezond. Had een bultje wat de DA noet vertrouwde. Blijkbaar heeft ze een hartruisje gehad wat DA niet heeft gehoord. Ze kwam als een zware hartpatiënt uit de operatie en is twee weken later daaraan overleden. Gelukkig heeft onze DA dit echt super goed opgepakt hoor. Dat lijkt me in jullie situatie ook nog zo erg. Maar de DA daarna weer vertrouwen en een hond voor operaties achterlaten dat is echt zo moeilijk.

Heel veel sterkte komende tijd!

Vreselijk wat een nachtmerrie, wat moet dat een pijn doen bij jullie
Ik hoop ook dat je het op een of andere manier een plekje kan geven, je intentie is wat telt. Ik weet hoe moeilijk dat is, mijn labrador is binnen een paar uur van kerngezond naar "in laten slapen want er niets meer te doen" gegaan. Er zijn wel duizend wat als....door mijn hoofd gegaan

Heel naar, bah !
Ik zou helemaal uit mijn plaat gaan als ik mijn dode hond zo zou aantreffen .
Los van wat er fout of niet fout is gegaan;
ik vind dit zo slordig en koud.

*Ellen* schreef:Heel naar, bah !
Ik zou helemaal uit mijn plaat gaan als ik mijn dode hond zo zou aantreffen .
Los van wat er fout of niet fout is gegaan;
ik vind dit zo slordig en koud.

Dat was ook, naar zeggen het leermoment voor de kliniek, uit de patiëntenkaart:

"AL: eigenaresse blijft overtuigd van het feit dat er geen
infuus gegeven is, er zat geen braunule in er was niet
geschoren en geen plakkertje. Oogjes waren ook na het
overlijden niet gesloten en tong hing met bloed uit
bekje.......is denk ik wel een leermoment voor ons. Wil dus
geen herinneringskaartjes gaat andere dierenarts
zoeken............."

Maar excuses hiervoor aanbieden was niet ter sprake...

Inderdaad koud en respectloos naar Zorba toe en naar ons. Dit scenario bedenk je in je ergste nachtmerrie niet. Het is vandaag 6 weken geleden, het beeld staat gegrift in mijn hoofd en op mijn ogen. Ik zal dat nooit meer kwijtraken, ze hebben geen idee hoeveel pijn dit doet, hoeveel verdriet en radeloosheid dit met zich meebrengt. Ik weet ook niet hoe ik hier overheen moet komen, hoe ik dit een plekje moet geven, heen en weer geslingerd tussen verdriet, boosheid, woede, machteloosheid, frustratie. De scherpe kanten van dit verlies zijn nog niet eens minder geworden.

Ik heb al 1001 manieren bedacht om hun net zoveel leed te bezorgen als ze mij hebben gedaan maar dan zou ik net zo koud en respectloos zijn als zij zijn.

Maar het is zo onrechtvaardig.

Dat hakt erin ja Ik ben ook een hondje verloren na een operatie, kreeg tijdens de operatie een soort toeval, en soms draait die hele film nog wel een langs. Vrede zal ik er nooit mee hebben maar het verdriet is wel gesleten, ook al duurde dat een stuk langer dan bij het inslapen van mijn andere hondje. Gelukkig was mijn DA wel heel lief en heeft mij zelfs in de nacht op de hoogte gehouden van haar toestand en dat scheelt denk ik toch wel. Heel veel sterkte met het verlies en je verdriet

Niet geschoren, ogen open en bloed uit het bekje..
Haar terug halen kan niet en excuses heeft ook geen zin en wraak ook niet.
Ik zou wel degene willen spreken die erbij was toen ze overleed.
Niet te verkroppen dit.

*Ellen* schreef:Niet geschoren, ogen open en bloed uit het bekje..
Haar terug halen kan niet en excuses heeft ook geen zin en wraak ook niet.
Ik zou wel degene willen spreken die erbij was toen ze overleed.
Niet te verkroppen dit.

Nee niets zal haar bij mij, ons, terugbrengen. Ik ben normaal geen haatdragend mens, maar ik denk dat als ik degene die Zorba dit heeft aangedaan tegenover me zou hebben ik mezelf niet zou kunnen beheersen, mezelf niet zou terugkennen. Alleen het feit dat zij haar eigen gevoelens uitspreekt tegen mij hierover roept een woede en agressie op die ik niet terug ken. Als ze daadwerkelijk zo begaan is, had ze Zorba het respect getoond om haar netjes achter te laten.
Maar ja, er zaten nog meer hondjes te wachten, er moet tenslotte geld verdiend worden. Dat is belangrijker dan respect tonen.

Het is niet te verkroppen en dat zal het nooit zijn, maar de betreffende da wil ik niet tegenover me hebben. Wat voor excuus ze ook heeft hiervoor het zal nooit goed zijn.

Hadden ze maar een fractie van het medeleven getoond van wat ik hier op dit forum de afgelopen uren heb mogen ontvangen, daar kunnen ze wat van leren.

Mijn dank voor jullie medeleven en reacties is dan ook groot.

Wat een verschrikkelijk verhaal. Je voelt je genegeerd en machteloos en daardoor is het allemaal ook moeilijker te verwerken.

Heel veel sterkte met het geven van een plaatsje van dit drama,...

Ik zou daar zelf ook nooit meer terug gaan geloof ik. Vertrouwen zou weg zijn.
Ieder mens kan fouten maken, daar ben je mens voor. Maar het grootste verschil zit erin hoe je ermee omgaat. Ze hadden gewoon gelijk in gesprek moeten gaan met jou, dat had ontzettend veel gescheeld in jouw gevoel waarschijnlijk.

Wat afschuwelijk om op zo'n manier je lieverd te verliezen
Ik kan me je shock, je woede, je onmacht en verdriet voorstellen, dit is wel een nachtmerrie.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je lieve meisje

Wat een verdrietig verhaal
Veel sterkte met het verlies van je lieve Zorba

Vreselijk
Heel veel sterkte

Wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte

Heel veel sterkte.

je hond op zo`n manier verliezen is niet mis, maar het zou eerder een plekje kunnen krijgen als de dierenarts eerlijk was geweest en respect had getoond voor jullie verdriet.
heel veel sterkte en praat je alstjeblieft geen schuldgevoel aan.
ellen

ellen en de birmanen schreef:je hond op zo`n manier verliezen is niet mis, maar het zou eerder een plekje kunnen krijgen als de dierenarts eerlijk was geweest en respect had getoond voor jullie verdriet.
heel veel sterkte en praat je alstjeblieft geen schuldgevoel aan.
ellen

Ik probeer dat niet te doen, maar het blijft dat als ik Zorba niet had weggebracht ze nu naast me had gezeten.

We hebben nu nog 1 hond, er zal ook geen andere meer bij komen. We doen allemaal ons uiterste best om goed voor onze vriendjes te zorgen en een ander zal het wel even verprutsen, bah. Hoe groot het plezier ook is van huisdieren ik kan niet meer aan, de wetenschap dat ik straks met Tyra onze andere hond naar een da zou moeten bezorgt me zoveel angst en paniek, geen enkele da zal goed genoeg zijn.

Wat een vreselijke manier om zo Zorba te moeten verliezen.
Om maar te zwijgen over de 'afhandeling'.
Ik wens je heel veel sterkte met dit zo plotselinge verlies...........

Wat een vreselijke manier om je hond te verliezen
Je hond even wat verzorgen na het overlijden was blijkbaar ook nog te veel gevraagd en juist dat soort dingen doen ook zo ontzettend veel pijn.
Heel veel sterkte met de verwerking hiervan want het zal niet gemakkelijk zijn

Heel veel sterkte met dit verlies!

Onze oude bull heb ik op de dierenarts tafel zien overlijden met schokken, bloed door intubatie en al. Zij zag er ook vreselijk uit en dat beeld krijg ik ook nooit meer uit mijn hoofd. Zij zat in een leven dood situatie waarin de dierenarts alles deed om haar te redden, wij waren er ook bij.

Maar dat die AL dierenarts haar hebben laten liggen snap ik dan niet. Volledig respectloos!

Abbey en Ozzie schreef:Heel veel sterkte met dit verlies!

Onze oude bull heb ik op de dierenarts tafel zien overlijden met schokken, bloed door intubatie en al. Zij zag er ook vreselijk uit en dat beeld krijg ik ook nooit meer uit mijn hoofd. Zij zat in een leven dood situatie waarin de dierenarts alles deed om haar te redden, wij waren er ook bij.

Maar dat die AL dierenarts haar hebben laten liggen snap ik dan niet. Volledig respectloos!

Bij het lezen van het verlies schoot ook het in laten slapen van mijn laatste hond door het hoofd, hoe dat ging was ook niet fijn om mee te maken en dat maakt het moeten missen moeilijker. Maar samen met de da hebben we haar moeten laten gaan, en de hond zelf heeft er weinig van meegekregen.
Zelf heb ik het daar nog moeilijk mee, terwijl het in overleg ging en de dierenarts er voor me was.
Bij jouw verhaal (TS) vind ik het écht verschrikkelijk om te lezen dat de hond voor gebitsreiniging achter wordt gelaten en dat je dan te horen krijgt dat de hond is overleden. En dat jouw maatje toen je haar op ging halen er zo dus bij lag zoals je omschrijft.
Ik hoop echt dat je het een plekje kunt geven. Ze was onder narcose, dus heeft zij er zelf weinig van meegekregen, dat is misschien iets wat je jezelf voor kunt houden.
Zelf doe ik dat wel met mijn ervaring met de laatste hond. Maar ik heb nog steeds een moeilijk gevoel erbij, het contrast met het in laten slapen van mijn andere hond was heel groot.
Nogmaals heel veel sterkte.

blondie schreef:

Abbey en Ozzie schreef:Heel veel sterkte met dit verlies!

Onze oude bull heb ik op de dierenarts tafel zien overlijden met schokken, bloed door intubatie en al. Zij zag er ook vreselijk uit en dat beeld krijg ik ook nooit meer uit mijn hoofd. Zij zat in een leven dood situatie waarin de dierenarts alles deed om haar te redden, wij waren er ook bij.

Maar dat die AL dierenarts haar hebben laten liggen snap ik dan niet. Volledig respectloos!

Bij het lezen van het verlies schoot ook het in laten slapen van mijn laatste hond door het hoofd, hoe dat ging was ook niet fijn om mee te maken en dat maakt het moeten missen moeilijker. Maar samen met de da hebben we haar moeten laten gaan, en de hond zelf heeft er weinig van meegekregen.
Zelf heb ik het daar nog moeilijk mee, terwijl het in overleg ging en de dierenarts er voor me was.
Bij jouw verhaal (TS) vind ik het écht verschrikkelijk om te lezen dat de hond voor gebitsreiniging achter wordt gelaten en dat je dan te horen krijgt dat de hond is overleden. En dat jouw maatje toen je haar op ging halen er zo dus bij lag zoals je omschrijft.
Ik hoop echt dat je het een plekje kunt geven. Ze was onder narcose, dus heeft zij er zelf weinig van meegekregen, dat is misschien iets wat je jezelf voor kunt houden.
Zelf doe ik dat wel met mijn ervaring met de laatste hond. Maar ik heb nog steeds een moeilijk gevoel erbij, het contrast met het in laten slapen van mijn andere hond was heel groot.
Nogmaals heel veel sterkte.

Ook vandaag wil ik iedereen danken voor jullie woorden van troost, dat geeft toch een mate van goed gevoel zoveel medeleven te mogen ontvangen.

Vanaf mijn 18e (nu 52) heb ik al huisdieren gehad, 13 katten, waarvan nu nog 1. 3 honden, nu nog 1. De overgrote deel heb ik moeten laten inslapen wegens ziekte of ouderdom. Wij hebben altijd tegen elkaar gezegd, dat in situaties waarin dieren gaan lijden wij voor het meest humane zullen kiezen, vredig inslapen, of thuis of veilig in je eigen armen bij de da, met het respect tonen dat daarbij hoort. Her verlies van een dierbaar vriendje is zeer pijnlijk en heel verdrietig maar bij het best voor... kun je er met de loop van de tijd vrede mee hebben. Hoewel ik wel moet zeggen naar mate ik ouder wordt het steeds moeilijker wordt om erover heen te komen. Andere gevallen waren schrijnend:
1 kat van 1,5 jaar niet meer wakker geworden na narcose sterilisatie
1 kat met longonsteking en kaakabces, gestikt omdat da vond dat ze nog zoveel kansen had om beter te worden in een zuurstofcouveuse!
En dan Zorba.

Het feit dat ze onder narcose was en er weinig van heeft meegekregen trek ik zelf zeer in twijfel. Volgens de patiëntenkaart was Zorba NIET volledig onder narcose, maar zijn er wel 5 kiezen verwijderd, tussendoor schijnt ze nog een antisedan injectie gekregen te hebben. Deze berichtgeving stelt mij niet in staat te denken dat ze er weinig van meegekregen heeft. Ik denk dat angst, stress, paniek en pijn een rol hebben gespeeld in haar overlijden.

Wat een triest verhaal.
Heel veel sterkte gewenst.
Rust zacht Zorba.

Twee hele slechte uren achter de rug. Ineens slaat het besef dat Zorba er niet meer is weer zo hard toe, onbeschrijflijk. De pijn en ontreddering, ondraaglijk.

Hoe moet ik hier toch overheen komen? Hoe moet ik hier mee omgaan?

Ik weet dat er niks 'zinnigs' is dat ik kan zeggen, maar ik wil je toch laten weten dat ik met je meeleef en je verdriet heel goed begrijp en herken.

RedPassion schreef:Ik weet dat er niks 'zinnigs' is dat ik kan zeggen, maar ik wil je toch laten weten dat ik met je meeleef en je verdriet heel goed begrijp en herken.

Dank je wel, is ook het enige dat ik even kan zeggen, ben stil gevallen en leeg

Vreselijk om op deze manier afscheid te hebben moeten nemen. Veel sterkte