Het HondenForum

Gewoon niet mee nemen Marleen en je er verder maar niet te druk om maken.

Hier het omgekeerde. Mijn moeder wil graag dat ik al mijn negen honden mee neem naar haar kamertje in het
verzorgingshuis. Ik zie het al gebeuren

Ik zou alle twee de honden meenemen, maar Juma meteen in een benchje laten verdwijnen. Wel eerst die lange wandeling doen, maar haar daarna niet rond laten lopen. Ze is er dan bij, maar kan geen overlast veroorzaken. Voor je het weet vinden ze het zielig en mag ze er wel uit. Ondertussen heb jij de gelegenheid om er wat rust in te trainen bij bezoek.

Niet te druk maken. Ik zou mijn bezoekjes inkorten, klaar.
Je past je te veel aan maar het zijn de grootouders van je dochter, dus ik snap het wel.
Maar ja, dat betekent in dit geval dus wel dat als de honden thuis blijven, de bezoekjes korter worden.

Ik zou ze beide thuislaten en de bezoekjes worden dan minder en minder lang. Dat is de consequentie als ze niet mee kunnen. Wie weet draaien ze dan wel bij.

Ik heb mazzel en kan bij mijn ouders en schoonouders alledrie de honden meenemen. Naar vrienden neem ik ze zelden mee of ik moet weten dat het echt geen probleem is. Heel soms neem ik er eentje mee, maar dan zijn ze nog wel met tweetjes thuis. Dat is in mijn ogen het enige voordeel van drie honden.

M@rleen schreef:

Cleva schreef:

Als ik hem op iets aanspreek, is zijn reactie 9 van de 10 keer dat hij het gewoon niet wil, daarom.

Vind je het zelf eigenlijk leuk om langs te gaan?

Niet altijd, maar je kan daar heerlijk wandelen en Elyna is altijd blij om haar opa en oma te zien. Als ik niet daarheen ga, ziet ze ze alleen met een verjaardag.

want ze komen nooit bij jou?

Toen ik nog 2 honden had, nam ik ze ook zelden mee, omdat het best veel hond is 2 van die figuren
Nu we alleen Puchu nog hebben, merk ik dat familie ineens zegt 'neem hem maar mee hoor', natuurlijk ook omdat
ze het zielig vinden als hij helemaal alleen zit, maar vooral omdat één hond nog wel te doen is qua drukte, maar twee
honden echt een heleboel meer hond is.

Dus ik zou ze ook allebei thuislaten en als ze dan vragen waarom je maar zo kort komt, dan is het antwoord duidelijk, toch?

Ik zou zeggen dat het prima is maar dat je dan wel minder op bezoek komt, en dat ook doen.

Ik overleg altijd eerst of de hond mee kan. Kleine, maar drukke Elco is veel sneller welkom dan grote, kalme Boomer was. Tsja, formaat kan heel veel schelen in hoeveel last mensen hebben van een hond die mee is.
Het liefst neem ik Elco overal mee naar toe. Maar als mensen het liever niet hebben, dan blijft hij gewoon thuis. Het scheelt wel dat m'n man zelden mee gaat, dus Elco hoeft dan niet in z'n eentje thuis te blijven

Sas schreef:

sbientje schreef:Toen ik tegen mijn moeder ooit zei dati k een tweede hond wilde, zei ze: ja maar je neemt niet 2 van die joekels mee als je langskomt hoor! Nou prima, het is haar huis en hoewel de soep meestal niet zo heet gegeten wordt als ie wordt opgediend, respecteer ik dat wel. Maar goed, nu er echt eentje bijkomt zei mijn stiefvader vorige week: Pom is nu toch ook heel rustig! neem hem maar gewoon mee hoor!

Ach, ik heb ook minder bezwaar tegen 2 thuislaten dan 1 alleen, moet ik zeggen

dat vind ik ook al anders. Dit is al een aankondiging vooraf, ik lees uit verhaal van Marleen dat haar ouders eigenlijk gewoon Juma niet moeten, en dat dat niet echt gefundeerd is, ik zou daar de balen van hebben.

Ik lees vooral dat ze haar erg druk vinden, dat is toch niet dat ze haar niet moeten?

Marjoleine schreef:Niet te druk maken. Ik zou mijn bezoekjes inkorten, klaar.
Je past je te veel aan maar het zijn de grootouders van je dochter, dus ik snap het wel.
Maar ja, dat betekent in dit geval dus wel dat als de honden thuis blijven, de bezoekjes korter worden.

Precies. En juist als ze met z'n tweeën zijn, kun je ze makkelijker thuis laten. Ik zou ook niet het gevoel hebben dat "ik me weer aan moet passen" aan wat mijn familie wil, of liever niet wil. Komen ze bij mij, dan weten ze dat de honden daar ook zijn. Ga ik naar hun, dan neem ik geen honden mee.

Mijn honden kunnen ook best aanwezig zijn, dus ik neem ze heel vaak niet mee. En dat aanwezige heeft de familie ook zelf veroorzaakt hoor, want als pups krijgen ze wel alle aandacht en koekjes toegestopt etc etc Op die momenten waarschuw ik ze al dat als ze dat nu doen, de hond er op blijft rekenen. Als ze daar vervolgens over klagen vind ik het ook wel best en help ze ff herinneren Maar in principe blijven de honden gewoon thuis tenzij ze wel welkom zijn. Dat is alleen bij m'n ouders, bij m'n nichtje soms (niet met verjaardagen, te druk) en in het verleden bij m'n oma, die vond dat geweldig. Verder blijven ze gewoon thuis want niet iedereen zit daar op te wachten en dat is ook prima

M@scha schreef:

M@rleen schreef:Je hebt gelijk Alhoewel over dat fris en fruitig te discussiëren valt

Tsss!

en hey. het is vrijdagmiddag! natúúrlijk heb ik gelijk!

dus dat gezeik niet aangaan. hondje thuis, dan maar iets kortere bezoekjes, lief lachen, ja knikken en houdoe

precies.
Wind je er niet over op.
Dan zien ze je maar wat korter.

Oefenen in vreemde omgeving ga je lekker doen bij mensen die dat leuk vinden en waar je dus wel mag komen met de honden

Sas schreef:

M@rleen schreef:

Cleva schreef:

Als ik hem op iets aanspreek, is zijn reactie 9 van de 10 keer dat hij het gewoon niet wil, daarom.

Vind je het zelf eigenlijk leuk om langs te gaan?

Niet altijd, maar je kan daar heerlijk wandelen en Elyna is altijd blij om haar opa en oma te zien. Als ik niet daarheen ga, ziet ze ze alleen met een verjaardag.

want ze komen nooit bij jou?

Max. 3x per jaar, een uurtje.

Het is geregeld; we gaan morgen, zonder honden en ik blijf inderdaad niet lang, verder zal ik niet meer zeuren

sbientje schreef: Ik lees vooral dat ze haar erg druk vinden, dat is toch niet dat ze haar niet moeten?

M'n vader moet haar niet, Boomer tolereert hij. De rest van mijn familie vind haar druk, omdat ze overal bij wil zijn waar actie is en omdat ze nogal druk met Boomer kan spelen, dat vinden ze vaak zielig voor hem. Ze begrijpen niet dat hij haar erg leuk vind.

Ik heb gekozen voor een hond. Daar waar ze welkom is, gaat ze soms mee, soms niet. Daar waar het niet gewaardeerd wordt niet, en ik voel me daar echt niet beroerd bij.
Mijn hond, mijn keus, niet die van een ander.

En ja, als een rustige, kalme oudere hond nog net getolereerd wordt, dan is de kans natuurlijk groot dat een jong vrolijk springding niet in de smaak valt.


Ik word er zelf ook niet blij van, als mensen er zomaar er vanuit gaan dat hun hond/kat/kanarie welkom is bij mij thuis. In overleg misschien, maar ook niet altijd.


Kortom, hoe lullig het misschien ook voelt, ik vind eigenlijk niet dat je ze dit kwalijk mag nemen. Wellicht speelt er meer waardoor dit harder binnenkomt, dat kan natuurlijk.
Maar an sich vind ik het niet verkeerd dat ze aangeven er gewoon geen zin in te hebben. Gewoon geen zin in vind ik in dit geval reden genoeg...

Ik zou enorm gekwetst zijn eigenlijk, dus snap je gevoel...ik weet niet hoe ver je familie woont, die van mij een behoorlijk eind uiteen en ik neem altijd alles mee. Mochten ze dat niet willen, worden bezoekjes heel lastig. Heel lastig...

Anne&Taar schreef:Ik zou enorm gekwetst zijn eigenlijk, dus snap je gevoel...ik weet niet hoe ver je familie woont, die van mij een behoorlijk eind uiteen en ik neem altijd alles mee. Mochten ze dat niet willen, worden bezoekjes heel lastig. Heel lastig...

Meen je dat nou? Schoonfamilie woont ook op anderhalf uur rijden, Saar namen we altijd mee vond schoonmoeder geweldig. Maar toen ze met zijn tweeën waren vond ik het beter om ze thuis alleen te laten. Ze waren met zijn tweetjes ook wel veel hond in dat kleine huisje, bij een uitdeiende familie.
Als Pieter nu een middag naar zijn moeder gaat, neemt hij Miep alleen wel weer mee. Schoonmoeder (89) vind het een geweldig leuke afleiding. En zo kunnen ze ook gewoon een blokje om, met een doel. Maar ik wéét dat bv mijn zussen niet zitten te wachten op harige monsters. Naar hen heb ik ze ook nog nooit meegenomen, geloof ik....

M@rleen schreef:Jullie hebben gelijk, ik stel me aan

Ik vind het voornamelijk vreselijk irritant omdat het met Boomer-ADHD-pup geen probleem was en nu ineens wel, omdat het Juma is. Ze is niets drukker dan Boomer was, die was volgens mij nog erger, maar goed, dat is dus ruim 8 jaar geleden en dat zijn ze natuurlijk vergeten.
Boomer is gewend om mee te mogen naar bijna alles buiten werk en ik voel me soort van schuldig dat ik ze nu alleen moet gaan laten als ik ergens heenga waar Boomer wel altijd mocht komen en nu ook nog wel, maar dan zonder Juma.
Maar goed, hij weet niet waar ik heen ga, dus schuldig voelen hoeft niet.

Niet alleen Boomer is ouder geworden maar je ouders natuurlijk ook.....

cornelia schreef:Zonder honden op bezoek gaan en de duur dan beperken in de zin van "ik ga weer naar mijn hondjes toe" als jij dat nodig vind.
Je kunt je ouders niet dwingen je hond(en) leuk te vinden vrees ik.

Dat zou ik dus ook doen, mooi compromis.

En je zegt dat ze het van Boomer 8 jaar geleden wel goed vonden maar vergeet niet dat je ouders ook 8 jaar ouder zijn en misschien gewoon wat minder kunnen hebben.
(edit: zie dat ik niet de enige ben met die opmerking.)

Ik moet ook niet iedere hond over de vloer en kan soms ook niets opbrengen of een hekel hebben aan sommige honden. En sommige mensen ook van de mijne. Je maakt een probleem en vergroot het erger dan dat het is .

Je vader wil die hond niet in zijn huis. Prima, zijn keuze en die zal je moeten respecteren.
Het is niet anders.

Als ik naar mijn vader ga dan mag ik ook geen hond meenemen.
Mag wel, maar dan moet ze in de garage.
Ik neem haar dus nooit mee, en daar heb ik geen probleem mee.
Het is zijn huis dus hij bepaalt wie en wat welkom is.

In mijn huis wil ik ook geen andere honden. Visite ? best, maar zonder hond.

Ik was behoorlijk gekwetst toen Akira niet welkom bleek. Beau en Jeda mochten altijd mee komen en dat vonden ze leuk maar Akira vonden ze veel te groot. Dat bakbeest moest maar in de auto blijven want die had ik daar speciaal voor gekocht ten slotte. Ik ben er ook nooit meer geweest

Mijn ouders vinden onze honden ook helemaal niks. Hebben er niks mee. Begrijpen ook totaal niet waarom we in godsnaam 3 honden moeten hebben, waarom niet gewoon 1?
Bij hen thuis mag er best 1 mee, en 2 mag ook nog wel maar met alle 3 doe ik niet. Dan zit ik zelf ook niet lekker. Hun huis is totaal niet hond proof dus dan zit ik de godganse tijd op te letten of er geen vazen van de tafels vliegen of het drinken, of dat het gebak niet opgevreten wordt.
En mijn ouders zijn dan gewoon vriendelijk hoor tegen de honden, geven ze een aai op zn tijd of een koekje en de drinkbak staat klaar etc. Maar ze moeten niet bijv. tegen mijn moeder aan gaan staan te hangen....of willen likken en rond het eten hangen vinden ze ook vies etc.

Nu gaan wij ook altijd op vakantie met mijn ouders. Dan gaan de hondjes wel mee (soms 2 van de 3) maar dan is er veel meer ruimte (mega tuin, in het bos etc).
Dan ligt Cash gewoon de halve dag in de tuin en komt alleen savonds laat naar binnen. En ze zijn dan ook veel rustiger omdat ze de hele dag kunnen rauzen door de tuin.

Ik parkeer ook altijd mijn paard in hun gang als ik op bezoek ga bij vrienden.

Ik laat ze dan gewoon thuis en blijf zelf ook niet zo lang. Ik maak daar geen probleem van, maar als mensen vragen waarom ik niet blijf eten, dan het antwoord heel simpel: de honden zitten al te lang alleen thuis. Dat is dan de consequentie. Het is het een of het ander, maar ik heb er zelf geen moeite mee dat de honden niet welkom zijn. Dat is mijn ding en daar hoeven mijn ouders of kinderen waar wij op bezoek gaan, geen hinder van te ondervinden.

Ik snap serieus niet hoe ik gekwetst zou zijn als mijn ouders mijn dieren niet in huis zouden willen hebben, het is toch mijn keus leven met de dieren en niet die van hun.
Mijn schoon ouders hebben ook niet graag honden over hun pakket die wonen best een eindje weg dus als ik daar heen ga zorg ik gewoon voor oppas en heb ik die niet gaat Marco alleen

twinkeltje schreef:Ik snap serieus niet hoe ik gekwetst zou zijn als mijn ouders mijn dieren niet in huis zouden willen hebben, het is toch mijn keus leven met de dieren en niet die van hun.
Mijn schoon ouders hebben ook niet graag honden over hun pakket die wonen best een eindje weg dus als ik daar heen ga zorg ik gewoon voor oppas en heb ik die niet gaat Marco alleen

Dat mijn schoonmoeder en ik geen dikke vriendinnen zijn dat heb ik geloof ik al eens verteld, geef ik ook niet het ging mij alleen maar om haar zoon, en ik zoek bij haar overal iets achter Ze wilde opeens vanuit het niets geen hond van ons meer in huis hebben, ze hadden toen zelf ook een hond en het was gewoon altijd goed geweest als Beau en Jeda mee kwamen. Als ze dat van te voren had aangegeven had ik ook voor een andere oplossing gezocht maar dit kwam voor ons ineens uit de lucht vallen.

Je kan haar ook wat meer sturing geven als je op bezoek gaat.
Neem een kleedje mee en maak duidelijk dat dat haar plaats is, waar je het kleedje dan ook neerlegt.
Dan heb je in ieder geval al een mogelijk rustpunt waar je haar naartoe kan sturen.
Botje of Kong meenemen kan ook. Je kan haar ook een keer alleen meenemen.

Apple gaat altijd mee op bezoek, maar dat is ze ook vanaf jongs af aan gewend, vroeger kon ze dan nog wel eens zeuren maar nu ze toch echt volwassen is, is ze heel rustig.

Tiny schreef:

twinkeltje schreef:Ik snap serieus niet hoe ik gekwetst zou zijn als mijn ouders mijn dieren niet in huis zouden willen hebben, het is toch mijn keus leven met de dieren en niet die van hun.
Mijn schoon ouders hebben ook niet graag honden over hun pakket die wonen best een eindje weg dus als ik daar heen ga zorg ik gewoon voor oppas en heb ik die niet gaat Marco alleen

Dat mijn schoonmoeder en ik geen dikke vriendinnen zijn dat heb ik geloof ik al eens verteld, geef ik ook niet het ging mij alleen maar om haar zoon, en ik zoek bij haar overal iets achter Ze wilde opeens vanuit het niets geen hond van ons meer in huis hebben, ze hadden toen zelf ook een hond en het was gewoon altijd goed geweest als Beau en Jeda mee kwamen. Als ze dat van te voren had aangegeven had ik ook voor een andere oplossing gezocht maar dit kwam voor ons ineens uit de lucht vallen.

Ja dat speelt natuurlijk dan ook mee de ergenis die je al hebt

Ik zou er geen probleem van maken en gewoon een kort bezoekje brengen.
Zij blij, (klein) dochter blij en honden blij dat je niet zo lang weg bent. Het is hun huis en daar gelden hun regels.

Ik snap het ook wel hoor. Dat het soms lastig is. Heb het zelf bij vrienden. Hun hondje mag altijd overal mee naartoe. Maar Morris niet. Hun hondje is klein, wit en schattig en Morris groot, zwart en eng . Als hun hondje dan mee mag als we dagje weggaan, zelfs op weekendjes weg, naar feestjes etc dan kan ik soms ook me daar gruwelijk aan ergeren. Dan voel ik me ook zo'n vierjarige kleuter Het is niet éérlijk!
Maar dan haal ik mijn schouders maar op (na heel veel inwendig mopperen ) en blijf ik wat korter op het feestje.
Het ging me alleen te ver toen ik zelf mijn verjaardag ging vieren en Morris weg moest (doe ik zonder morren hoor, heb nu eenmaal vrienden die erg bang zijn), maar dat zij hun hondje wel mee wilden nemen. Dat ging me te ver. Dan ga ik dus ook dwarsliggen en dan blijft Morris ook in huis als zij hun hond meenemen!

Morris mag wel mee naar mijn ouders. Naar de rest van de familie niet. Dus als er meer familie bij mijn ouders is mag Morris niet mee. Dan blijf ik dus wat korter. Dat is dan de consequentie. Ze vinden het soms wel gek dat ik wegga voor de hond.
Ik neem Morris nooit ongevraagd mee. Alleen als mensen zelf aangeven het geen probleem te vinden neem ik hem mee. Hij mocht altijd mee naar een vriendin van me. Maar die heeft nu een nieuwe vloer en wil hem nu niet meer binnen hebben. Jammer, maar snap het wel. Nu kom ik dus wel minder vaak bij haar. Dat vind zij weer jammer, maar zij begrijpt ook wel van mij waarom ik dan niet kom. Komt zij wat vaker hier naartoe en dan is het ook weer opgelost.