Het HondenForum

Dank jullie weer voor de reacties

Peter: weet jij misschien hoe groot het risico is, dat ze incontinent wordt? Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt met eerdere sterilisaties, maar ik schrik toch wel van wat je zegt...

Judy is bij ons gekomen toen ze 3 jaar was. Ze was enkele maanden voor ze bij ons kwam gesteriliseerd.
Ze druppelde af en toe wat, maar wij dachten dat het de verandering was.
Sinds vorige maand werd het steeds erger en waarschijnlijk is ze incontinent. Ze ligt vaak te slapen, staat dan op en dan ligt er een plas en ze druppelt een heel spoor.
Ze krijgt er medicijnen voor, nu gaat het goed.
Het liefst zou ik geen medicijnen geven, maar het werd de laatste tijd wel heel erg.
Judy is 7 jaar.
Heeft iemand nog een tip om te geven? (ze krijgt nu enurace)
Ze mag ½ tabletje per dag, maar ik geef haar een kwart per dag.

Ik heb wel eens ergens gelezen dat de meeste middelgrote tot grote teven gaan lekken na castratie. Die van mij krijgt daar medicijnen voor en dat vind ik heel naar. Dat dat beest door mijn gemakzucht nu "stuk" is. Ben nu van mening dat dat hele vooraf castratie gelul puur commercieel is. Als je hond er merkbaar last van heeft of om medische redenen is het helemaal prima. Maar al die zogenaamde gezondheidsvoordelen zijn mij net even te toevallig wel erg goed voor het banksaldo van de DA.


Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk

Ik laat mijn honden nooit castreren zonder reden. Gewoon omdat ik het niet nodig vind.
Maar... Mijn Mica is nu bijna 8 en soms word ik ineens bang dat ze een baarmoederontsteking krijgt en dan doodgaat

Ik ben dus ook aan het twijfelen want ik ben ook bang dat ze daarna dikker word en ze is al zo'n bolletje, of dat haar prettige karaktertje verandert en het een kleine feeks wordt
Of dat er wat verkeerd gaat tijdens de operatie en dat ze dood gaat ver voor haar tijd omdat ik zonodig moet castreren

Zorgen en twijfels...

Succes met je beslissing

Je hoort het best vaak, die incontinentie

Skadi heeft er geen last van, gelukkig. Die heb ik na haar derde loopsheid laten castreren omdat ze extreem veel last had van haar hormonen. Heel erg depressief tijdens schijnzwangerschap, schuimbekkend (letterlijk) door het bos als ze loops moest worden, ik had de helft van het jaar een hond die zichzelf niet was. Maar wat héb ik geaarzeld.
Er zijn namelijk aan castratie (want dat is wat er gebeurd, ze halen alles weg) ook veel risico's verbonden. Ik was het meest bang voor de gedragsverandering waar je vaak over hoort bij pittige teven. Dat was niet nodig. Ze is gelijkmatiger geworden in haar humeur. Ze wás al pittig, en dat is ze nog steeds. Maar ze is nu wel voorspelbaarder.

Maar ze heeft er een rampvacht aan overgehouden. Eerder had ze nooit een klit, nu hoef ik mijn blik maar af te wenden en er zit een vervilte klit. Het is echt héél erg. Een keer door het bos, en ze heeft drie klitten in haar vacht. Echt serieuze klitten, die je niet zo uitkamt.
Bovendien heeft ze een ernstige neiging tot zwaarlijvigheid. Ik geef haar veel minder dan eerder, maar waar ze eerder fantastisch mooi slank was, is ze nu......romig. En minder durf ik haar niet te geven

Er zijn voordelen. Zoals gezegd de BMO en de mammatumoren. Maar het risico op andere kankers (vooral bij vroegcastratie!) wordt verhoogd. En er zijn nog andere nadelen, zoals incontinentie, vachtproblemen bij (half)langharige honden en gewichtsproblemen. En bij teven een verhoogde kans op diabetes.

Lees je goed in, en neem een geïnformeerde beslissing.

Odi schreef:Judy is bij ons gekomen toen ze 3 jaar was. Ze was enkele maanden voor ze bij ons kwam gesteriliseerd.
Ze druppelde af en toe wat, maar wij dachten dat het de verandering was.
Sinds vorige maand werd het steeds erger en waarschijnlijk is ze incontinent. Ze ligt vaak te slapen, staat dan op en dan ligt er een plas en ze druppelt een heel spoor.
Ze krijgt er medicijnen voor, nu gaat het goed.
Het liefst zou ik geen medicijnen geven, maar het werd de laatste tijd wel heel erg.
Judy is 7 jaar.
Heeft iemand nog een tip om te geven? (ze krijgt nu enurace)
Ze mag ½ tabletje per dag, maar ik geef haar een kwart per dag.

enurace kun je proberen om de dag te geven en als dat goed gaat, kun je proberen nog een dag ertussen te laten.

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

Krijgen we dat weer

Ik word zo moe van dat vergelijken van honden en mensen.
Nee Kells.. vrouwen laten zich niet castreren vanwege de maandelijke besognes en de kans op baarmoederhalskanker

Ik heb mijn Duitse herder reu op 4 jarige leeftijd laten castreren vanwege prostaatproblemen en ik heb daar geen moment over getwijfeld en ook geen moment spijt van gehad omdat het gewoon beter voor hem was qua gezondheid. Als mijn man dezelfde problemen zou krijgen zou ik hem toch echt niet laten castreren.
Jij wel?

Miranda schreef:Je hoort het best vaak, die incontinentie

Skadi heeft er geen last van, gelukkig. Die heb ik na haar derde loopsheid laten castreren omdat ze extreem veel last had van haar hormonen. Heel erg depressief tijdens schijnzwangerschap, schuimbekkend (letterlijk) door het bos als ze loops moest worden, ik had de helft van het jaar een hond die zichzelf niet was. Maar wat héb ik geaarzeld.
Er zijn namelijk aan castratie (want dat is wat er gebeurd, ze halen alles weg) ook veel risico's verbonden. Ik was het meest bang voor de gedragsverandering waar je vaak over hoort bij pittige teven. Dat was niet nodig. Ze is gelijkmatiger geworden in haar humeur. Ze wás al pittig, en dat is ze nog steeds. Maar ze is nu wel voorspelbaarder.

Maar ze heeft er een rampvacht aan overgehouden. Eerder had ze nooit een klit, nu hoef ik mijn blik maar af te wenden en er zit een vervilte klit. Het is echt héél erg. Een keer door het bos, en ze heeft drie klitten in haar vacht. Echt serieuze klitten, die je niet zo uitkamt.
Bovendien heeft ze een ernstige neiging tot zwaarlijvigheid. Ik geef haar veel minder dan eerder, maar waar ze eerder fantastisch mooi slank was, is ze nu......romig. En minder durf ik haar niet te geven

Er zijn voordelen. Zoals gezegd de BMO en de mammatumoren. Maar het risico op andere kankers (vooral bij vroegcastratie!) wordt verhoogd. En er zijn nog andere nadelen, zoals incontinentie, vachtproblemen bij (half)langharige honden en gewichtsproblemen. En bij teven een verhoogde kans op diabetes.

Lees je goed in, en neem een geïnformeerde beslissing.

Ik heb diverse teven laten castreren en ik heb er maar één gehad die op 12-jarige leeftijd een beetje incontinent werd (alleen 's nachts een beetje druppelen). Ik weet nog steeds niet of het aan de leeftijd of aan de castratie lag.
De vachten werden allemaal een drama (had dan ook langhaar collies) maar karakterveranderingen heb ik ook maar bij één meegemaakt en dat is bij Lyndie.
Overigens een positieve karakterverandering: van een bange labiele muis die zich door iedereen op de kop liet zitten, is ze een stuk stabieler geworden. Echt stabiel zal ze nooit worden maar ze is in ieder geval een stuk opgeknapt.
Bij alle andere al stabiele honden veranderde helemaal niets.
Wel vind ik het risico met narcoses niet te onderschatten vooral niet bij rassen die al narcosegevoelig zijn. Ik zal nooit vergeten die keer dat mijn Kyra uren na een lichte roes voor een gebitsbehandeling een hartstilstand kreeg.

We moesten helaas Yla laten castreren na haar eerste loopsheid, daarna is ze incontinent geworden. En heel veel feller richting andere honden geworden.

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

eerlijk? Ik zou dat zeker overwegen.

hier twee teven, beiden na 2 x loops gesteriliseerd. Reden? Puur gemakzucht. geen onderbrekingen in de zweettraining, geen gedoe met vakantie planning etc (onze toenmalige oppas had drie reuen) . Gevolgen? volgens mij geen, geen vachtgedoe, geen incontinentie, geen gedoe dus.

Sas schreef:hier twee teven, beiden na 2 x loops gesteriliseerd. Reden? Puur gemakzucht. geen onderbrekingen in de zweettraining, geen gedoe met vakantie planning etc (onze toenmalige oppas had drie reuen) . Gevolgen? volgens mij geen, geen vachtgedoe, geen incontinentie, geen gedoe dus.

Honden met een baard hebben vrijwel geen last van vachtverandering. Zeker niet als dat plukvachten betreft.

Ik heb ooit een hond verkocht aan iemand die fanatiek in de agility loopt. Die liep in België in de top mee.
Maar ze had nog een hond en dat was een dekreu. Daarom heeft ze teef teef toen laten castreren.
Die viel 5 seconden terug (aanzienlijk op een minuut) en dat is niet meer hersteld.
En ze kreeg een rampenvacht.

die van mij hoeven niet te presteren gelukkig

Nee, ik castreer mjn honden alleen als het medisch noodzakelijk is.

In Oostenrijk sprak ik iemand die haar honden had laten castreren en allebei haar honden zijn dood gegaan op de operatietafel. Niet tegelijk hoor, eerst had ze een hond en die liet ze casteren die overleed dus en haar volgende hond weer dus zij laat nooit geen hond meer castreren.

Sas schreef:

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

eerlijk? Ik zou dat zeker overwegen.

Als ik een verhoogd risico op eierstokkanker zou hebben, zou ik zeker mijn eierstokken laten verwijderen. Geldt ook voor mijn borsten overigens. Baarmoederhalskanker is trouwens iets anders dan baarmoederkanker.

Verder vind ik het niet heel zinvol om een hond met een mens te vergelijken, de hele cyclus is bij honden totaal anders dan bij mensen.

Mijn hond is ook nog intact. De eerste loopsheid die wij mee maakten (en dat was haar 2de loopsheid) was wel heel heftig en toen heb ik wel serieus overwogen de boel er uit te laten halen. Toch nog even gewacht en die loopsheid daarna was al een stuk minder erg.
Ach, wat zal ik zeggen, het zijn niet mijn favoriete 3 weken (ik zit er nu weer middenin ), want ze kan zichzelf niet schoonhouden, broekjes blijven niet zitten dus ik dweil me suf en op de bank liggen kleedjes, ik moet buiten ineens opletten of er geen reuen aankomen en ze is wat onrustig, maar het is allemaal te overzien.

Nou ja, wat bij mij eigenlijk de grootste reden zou zijn om tot castratie over te gaan bij een teef is als ze er zelf (erg) veel last van heeft. Dat ik er even last van heb die 3 weken dat is dan maar zo. Ik zou trouwens ook de teef wel castreren als ik een intacte reu zou hebben denk ik.

Nanna schreef:

jvanringen schreef: Verder vind ik het niet heel zinvol om een hond met een mens te vergelijken, de hele cyclus is bij honden totaal anders dan bij mensen.

Ik zie het al. Dat ik twee keer per jaar achtervolgd zou worden door hitsig snuivende mannen die me proberen te bestijgen. Hele gevechten in de supermarkt, tussen de hagelslag en de koffie

Ja, en die dan al een uur voordat je je huis verlaat kwijlend voor de deur liggen en je achtervolgen tot in de trein naar je werk. Om over de toestanden op het werk maar helemaal te zwijgen - geen man komt meer aan werken toe want er is altijd wel een dame loops.

hmm..mn collega's zijn er niet naar om mn staart opzij te doen...

Nanna schreef:

jvanringen schreef:

Nanna schreef:

jvanringen schreef: Verder vind ik het niet heel zinvol om een hond met een mens te vergelijken, de hele cyclus is bij honden totaal anders dan bij mensen.

Ik zie het al. Dat ik twee keer per jaar achtervolgd zou worden door hitsig snuivende mannen die me proberen te bestijgen. Hele gevechten in de supermarkt, tussen de hagelslag en de koffie

Ja, en die dan al een uur voordat je je huis verlaat kwijlend voor de deur liggen en je achtervolgen tot in de trein naar je werk. Om over de toestanden op het werk maar helemaal te zwijgen - geen man komt meer aan werken toe want er is altijd wel een dame loops.

Haha! Om het over die dames maar niet te hebben. In de baas zijn tijd stiekem met de staart opzij bij het kopieerapparaat gaan staan

O getverdemme, ik moet er niet aan denken!

Luna87 schreef:Mijn hond is ook nog intact. De eerste loopsheid die wij mee maakten (en dat was haar 2de loopsheid) was wel heel heftig en toen heb ik wel serieus overwogen de boel er uit te laten halen. Toch nog even gewacht en die loopsheid daarna was al een stuk minder erg.
Ach, wat zal ik zeggen, het zijn niet mijn favoriete 3 weken (ik zit er nu weer middenin ), want ze kan zichzelf niet schoonhouden, broekjes blijven niet zitten dus ik dweil me suf en op de bank liggen kleedjes, ik moet buiten ineens opletten of er geen reuen aankomen en ze is wat onrustig, maar het is allemaal te overzien.

Nou ja, wat bij mij eigenlijk de grootste reden zou zijn om tot castratie over te gaan bij een teef is als ze er zelf (erg) veel last van heeft. Dat ik er even last van heb die 3 weken dat is dan maar zo. Ik zou trouwens ook de teef wel castreren als ik een intacte reu zou hebben denk ik.

Tibbe lenen? Sinds die er bij loopt hoef ik niet meer achter haar aan te poetsen, wordt helemaal voor me gedaan

Hier zijn intacte reu en teef samen geen probleem. Dekrijp zijn ze toch maar even.
Wat meer doen met Niko en verder zijn ze die dagen gescheiden. Echt lastig of vervelend is het voor niemand.
T is wel een paar dagen Charlie Holland, met haar straatschoffiestrio.

Ik ben wel heel blij dat ik het heb gedaan. Mijn hond was een scharminkel. Altijd gemier met eten, voerbeloningen hoefde ik niet mee aan te komen, en de lekkerste hapjes draaide ze haar neus voor om.
Hier was ze ruim anderhalf en er was dagelijks wel iemand die me op straat toeriep dat ik mijn hond meer moest voeren


Zelfs mijn verhuurder vond het nodig om zich ermee te bemoeien want hij dacht dat ik geen geld had voor goed voer

Na de castratie is ze eindelijk gaan eten. Nog steeds geen grote eter, maar ze is niet meer mager.

Ik snap je twijfels. Had ik ook met mijn chihuahuateef.
Ik heb het bij Isa zo lang mogelijk uitgesteld, maar Isa had echt HEEL veel last van de loopsheid. Ze lag piepend en jankend zielig in een hoekje omdat ze zo'n pijn had. Heb toen besloten het toch te doen, ondanks dat ik doodsbang was voor de narcose.

Bij Isa is alles helemaal goed gegaan en nu ben ik blij dat het achter de rug is. Isa had al wel wat aanleg om dik te worden, dat heeft ze nu dus nog een beetje meer. Maar ik weeg haar eten goed af en verder krijgt ze niets dus dan kun je ze wel op gewicht houden hoor Daar moet je gewoon beter op letten.
Isa krijgt maar 2x 14 gram brokjes, anders wordt ze te dik.

Isa's vacht is ENORM. Dat was het al voor ze gesteriliseerd was. De vacht is wel een klein beetje veranderd, zit iets meer pluis doorheen. Maar het valt bijna niet op. Haar vacht is en blijft prachtig.


Bij Sally is trouwens helemaal niets veranderd aan haar vacht oid. Ook een klein hondje van 2,9 kg. Die is inmiddels zo vaak onder narcose geweest door haar aanval van een andere hond. Niets veranderd en allemaal goed gegaan.

Ik heb de eerste tijd gezegd na Ruby een spoedoperatie nodig had vanwege baarmoederontsteking waar ze meer dood dan levend toch geopereerd is en ze het gelukkig heeft gehaald.
Toen zei ik als ik weer een teef heb laat ik ze helpen.
Maar toch denk ik ondertussen weer anders ze is incontinent en de vacht die al moeilijk was is alleen maar erger.
Ze is wat dikker geworden maar dat kon ze wel gebruiken en pittiger en dat kon ze ook wel hebben.
Maar ik zou het niet doen wanneer het niet nodig is

Paisley schreef:Ik ben wel heel blij dat ik het heb gedaan. Mijn hond was een scharminkel. Altijd gemier met eten, voerbeloningen hoefde ik niet mee aan te komen, en de lekkerste hapjes draaide ze haar neus voor om.
Hier was ze ruim anderhalf en er was dagelijks wel iemand die me op straat toeriep dat ik mijn hond meer moest voeren


Zelfs mijn verhuurder vond het nodig om zich ermee te bemoeien want hij dacht dat ik geen geld had voor goed voer

Na de castratie is ze eindelijk gaan eten. Nog steeds geen grote eter, maar ze is niet meer mager.

Die van ons precies zo. Verder niks gemerkt, niet in gedrag, niet in vacht. Dus heel blij dat we het gedaan hebben.

Voor mij hangt het van heel veel dingen af.
Ik heb werkhonden.
Heel lastig als die maar heel beperkt inzetbaar zijn omdat de hormonen rommelen en de eierstokken rammelen.

Rana werd 4 x per jaar loops, was niet te genieten vlak voor, tijdens en na de loopsheid.
Dan weer even een week "normaal" en dan begon het gedonder weer.
Voor mij een reden om te castreren.
Daarna een prima evenwichtige hond waar uitstekend mee te werken was.
Geen incontinentie gezien en ze is bijna 14 geworden.

Ita bleef veel te lang in schijnzwangerschappen hangen met dikke melkpakketten.
Dus na rijp beraad is ook zij gecastreerd.
Ook bij haar tot nu toe niets gemerkt van incontinentie.

Ruigharige honden, dus geen vachtproblemen dat scheelt ook

Ik wacht wel tot de honden goed zijn uitgegroeid en het karakter zich gaat zetten.
En daarna hangt het dus af van de problemen die ze wel of niet hebben of ik tot castratie besluit.
Bij geen problemen geen castratie.

Misschien dat het verschil maakt qua incontinentie hoe de castratie word uitgevoerd? Gollum is laparoscopisch gecastreerd (baarmoeder bleef zitten, eierstokken weg) en niet incontinent geworden.

O dat denk ik ook wel eens bij ruby is met spoed alles weggehaald en schoongemaakt het was toen echt kantje bord, dus dat ze lek is vind ik niet eens erg

Gollum schreef:Misschien dat het verschil maakt qua incontinentie hoe de castratie word uitgevoerd? Gollum is laparoscopisch gecastreerd (baarmoeder bleef zitten, eierstokken weg) en niet incontinent geworden.

Bij mijn beide teven zijn ook alleen de eierstokken weggehaald.
Ik heb zelf gedacht dat dat gunstiger was t.o.v. incontinentie, maar de DA's die de operatie uitvoerden lachten me uit om dat idee.
Zij vonden het een onzinverhaal.

Ik weet dus niet of je daarvoor bewijs kunt leveren.
Inconentie die hormonaal gestuurd is zal waarschijnlijk toch voorkomen of de baarmoeder er nog in zit of niet.
Denk ik?

Bijn vrouwen waar de baarmoeder weg gehaald is wil de boel ook nog wel eens gaan verplaatsen en gaan lekken komt denk niet door hormonen , misschien verschuift de handel van een hond ook

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

Als het zou mogen ging gisteren mijn baarmoeder er nog uit.