Het HondenForum

Caro. schreef:Haha, ja dat zijn van die raadsels
maar de hond is niet echt totaal doof begrijp ik en potten kunnen een vrij helder geluid maken en dat hoort hij waarschijnlijk en niet het koekje pakken 'an sich'.
Zo heb ik hier 2 exact dezelfde potten staan: 1 met hondenkoekjes en 1 gevuld met thee en Puchu weet dus exact welke pot opengaat.
Hij reageert wel op de koekjespot, maar blijft liggen bij de pot gevuld met thee... 2 exact dezelfde glazen Ikea potten dus met exact
dezelfde sluiting.

Ra-ra-ra

De potten zijn het zelfde maar de inhoud niet
Als jij de pot met thee oppakt hoor je geen gerammel van koekjes.
Leek me een leuke verklaring

ranetje schreef:

Caro. schreef:Haha, ja dat zijn van die raadsels
maar de hond is niet echt totaal doof begrijp ik en potten kunnen een vrij helder geluid maken en dat hoort hij waarschijnlijk en niet het koekje pakken 'an sich'.
Zo heb ik hier 2 exact dezelfde potten staan: 1 met hondenkoekjes en 1 gevuld met thee en Puchu weet dus exact welke pot opengaat.
Hij reageert wel op de koekjespot, maar blijft liggen bij de pot gevuld met thee... 2 exact dezelfde glazen Ikea potten dus met exact
dezelfde sluiting.

Ra-ra-ra

De potten zijn het zelfde maar de inhoud niet
Als jij de pot met thee oppakt hoor je geen gerammel van koekjes.
Leek me een leuke verklaring

Hmm, maar ik heb geen rammel koekjes, maar zachte koekjes

De geheimen van Bigboy komen vanzelf boven tafel.
Dat voorval met dezelfde potten ken ik ook van de belhamels hier.

Hier zitten de koekjes in een trommel als die open gaat komt er wat geur uit en de honden ruiken sterker dus ik denk dat ze het ruikt en ze niet helemaal doof is

Caro. schreef:

ranetje schreef:

Caro. schreef:Haha, ja dat zijn van die raadsels
maar de hond is niet echt totaal doof begrijp ik en potten kunnen een vrij helder geluid maken en dat hoort hij waarschijnlijk en niet het koekje pakken 'an sich'.
Zo heb ik hier 2 exact dezelfde potten staan: 1 met hondenkoekjes en 1 gevuld met thee en Puchu weet dus exact welke pot opengaat.
Hij reageert wel op de koekjespot, maar blijft liggen bij de pot gevuld met thee... 2 exact dezelfde glazen Ikea potten dus met exact
dezelfde sluiting.

Ra-ra-ra

De potten zijn het zelfde maar de inhoud niet
Als jij de pot met thee oppakt hoor je geen gerammel van koekjes.
Leek me een leuke verklaring

Hmm, maar ik heb geen rammel koekjes, maar zachte koekjes

Wat jammer, daar gaat mijn idee

Volgens mij zijn ze gewoon slimmer dan dat wij allemaal bij elkaar denken, zo slim dat ze zich dom
houden zodat ze niet zoveel hoeven te doen

Caro. schreef:Volgens mij zijn ze gewoon slimmer dan dat wij allemaal bij elkaar denken, zo slim dat ze zich dom
houden zodat ze niet zoveel hoeven te doen

Ik denk dat wij ongemerkt toch ook rekening houden met ouderdom van onze hondjes.
Er glippen bij mij tenminste toch wel een paar privileges door die eigenlijk normaal gesproken niet aan de orde zouden moeten zijn.

Een hond is wel gek als hij daar geen gebruik van gaat maken?

Vanmorgen met Bigboy naar de DA geweest gisteren viel het mij al op dat hij moeilijk loopt.
Vanmorgen was het niet veel beter.
Om 11:15 afspraak gemaakt en is Bigboy nagekeken het blijkt uit zijn rug te komen.
Net na zijn schouderbladen reageerde hij op drie wervels nu pijn stilling meegekregen.
Een dag of tien geven en dan kijken hoe het gaat.

Ja het komt er weer hard in een ouder wordende hond...
Dat was ook wat de DA zei je moet voor ogen houden dat hij ouder word en mankementen (jes) gaat vertonen. dat wil ik nog niet.
Voor als nog doet hij het nu weer goed en werkt de pijn stilling goed.
Hij word volgende maand 11 jaar hopelijk komen er nog enkele jaren achteraan!

Drazic schreef:Vanmorgen met Bigboy naar de DA geweest gisteren viel het mij al op dat hij moeilijk loopt.
Vanmorgen was het niet veel beter.
Om 11:15 afspraak gemaakt en is Bigboy nagekeken het blijkt uit zijn rug te komen.
Net na zijn schouderbladen reageerde hij op drie wervels nu pijn stilling meegekregen.
Een dag of tien geven en dan kijken hoe het gaat.

Ja het komt er weer hard in een ouder wordende hond...
Dat was ook wat de DA zei je moet voor ogen houden dat hij ouder word en mankementen (jes) gaat vertonen. dat wil ik nog niet.
Voor als nog doet hij het nu weer goed en werkt de pijn stilling goed.
Hij word volgende maand 11 jaar hopelijk komen er nog enkele jaren achteraan!

Is een orthomanueel dierenarts een optie?

ranetje schreef:

Drazic schreef: Net na zijn schouderbladen reageerde hij op drie wervels nu pijn stilling meegekregen.

Is een orthomanueel dierenarts een optie?

Ik heb het even opgezocht dat zou een optie kunnen zijn, maar dan zullen er wel eerst foto's gemaakt moeten worden toch?
Of kunnen ze dat gewoon voelen als er iets verkeerd zit?
Mijn DA had het er ook over gehad, alleen door alle dingen heen was ik de naam vergeten.

Ah achos hij wordt dus echt ouder...

Wat betreft koekjes en potten... Onderschat het reukvermogen van de hond niet! Kunnen je oren wel achteruit gaan, die neus die werkt wel!
Mijn Cena is niet gewend haar neus te gebruiken. Te verwend, nooit gehoeven. Gooi ik een koekje en vangt zij mis, wijs ik het voor haar aan. Ziet ze niet waar haar bal landde, rent ze er gerust zes keer overheen (en wijs ik hem aan) . Maar ligt er ergens verse mensenpoep......... Dan is mevrouw er als de kippen bij! die neus, die neus!

Drazic schreef:

ranetje schreef:

Drazic schreef: Net na zijn schouderbladen reageerde hij op drie wervels nu pijn stilling meegekregen.

Is een orthomanueel dierenarts een optie?

Ik heb het even opgezocht dat zou een optie kunnen zijn, maar dan zullen er wel eerst foto's gemaakt moeten worden toch?
Of kunnen ze dat gewoon voelen als er iets verkeerd zit?
Mijn DA had het er ook over gehad, alleen door alle dingen heen was ik de naam vergeten.

Kunnen ze voelen.
Foto's zijn geen "must"

Net moest Bigboy overgeven en daarna viel hij achteruit om met de voorpoten stijf, het duurde enkele seconden.
Daarna ging hij zitten en wiebelde heel erg op en neer.
Dat duurde wat langer denk een minuut (al leek het wel een kwartier).

Zou dit een epilepsie aanval kunnen zijn?

Mijn altijd gezonde hond toont nu wel ineens veel mankementen.

Drazic schreef:Net moest Bigboy overgeven en daarna viel hij achteruit om met de voorpoten stijf, het duurde enkele seconden.
Daarna ging hij zitten en wiebelde heel erg op en neer.
Dat duurde wat langer denk een minuut (al leek het wel een kwartier).

Zou dit een epilepsie aanval kunnen zijn?

Mijn altijd gezonde hond toont nu wel ineens veel mankementen.

Het kan een epileptiforme toeval zijn.
KAN hoor, ik zeg niet dat het dat is

Misschien iets om toch nog eens te overleggen met je DA.

Epilepsie zou kunnen, maar het doet me ook nog aan iets anders denken hoewel het niet helemaal gelijkend is. Is Big Boy nu weer 'normaal', of merk je bijv. nog iets aan z'n ademhaling? Slijmvliezen in orde?

Bigboy is alleen gisteren na dat het gebeurde nog een beetje 'anders' geweest.
Hij reageerde heel raar op Bros agressief en wantrouwend, maar het kan ook de onzekerheid zijn geweest ik weet het niet.
Vandaag ben ik heel de dag bij ze gebleven en heb ik helemaal niets meer gemerkt aan Bigboy en hij reageert ook gewoon weer normaal op Bros.

Slijmvliezen zijn mooi roze, en zijn ademhaling gewoon rustig.

ranetje schreef:

Drazic schreef:Net moest Bigboy overgeven en daarna viel hij achteruit om met de voorpoten stijf, het duurde enkele seconden.
Daarna ging hij zitten en wiebelde heel erg op en neer.
Dat duurde wat langer denk een minuut (al leek het wel een kwartier).

Zou dit een epilepsie aanval kunnen zijn?

Mijn altijd gezonde hond toont nu wel ineens veel mankementen.

Het kan een epileptiforme toeval zijn.
KAN hoor, ik zeg niet dat het dat is

Misschien iets om toch nog eens te overleggen met je DA.

Ik neem maandag zeker contact op met de dierenarts, en misschien eens een keer bloed laten prikken kijken of dat daar iets aan te zien is.
Soms ben ik wel eens bang dat het misschien door het eten komt, waarom weet ik niet.
Bigboy oogt verder heel normaal alleen als hij in gedachten is (ik noem het maar zo hij staan gewoon een beetje te staren) dan is hij heel wiebelig.
Hij geniet nog van zoveel dingen vanmiddag nog lekker aan het kluiven geweest terwijl hij nooit zo'n kluiver was.
Hij kwispelt bijna heel de dag en kijkt nog heel attent maar soms heel soms zakt hij gewoon even weg.
Je zou bijna denken aan een beginnende dementie.

Het matras ligt nog beneden dus vannacht slaap ik nog even in de buurt.

Dan heeft het toch wel veel weg van een epileptiforme aanval. Gelukkig hoeft zoiets niet terug te komen, dus ik ga er gewoon vanuit dat BB nog heel lang bij je blijft etteren Wel vervelend, steeds meer kwaaltjes bij zo'n oudje.

Dank je wel ik hoop ook dat hij nog lang blijft etteren bij mij
En ja helaas kwaaltjes horen bij ouder worden, maar zolang hij geen pijn heeft en nog vrolijk is ben ik bereid het ongemak met liefde op mij te nemen.

Drazic schreef:Bigboy is alleen gisteren na dat het gebeurde nog een beetje 'anders' geweest.
Hij reageerde heel raar op Bros agressief en wantrouwend, maar het kan ook de onzekerheid zijn geweest ik weet het niet.
Vandaag ben ik heel de dag bij ze gebleven en heb ik helemaal niets meer gemerkt aan Bigboy en hij reageert ook gewoon weer normaal op Bros.

Slijmvliezen zijn mooi roze, en zijn ademhaling gewoon rustig.

ranetje schreef:

Drazic schreef:Net moest Bigboy overgeven en daarna viel hij achteruit om met de voorpoten stijf, het duurde enkele seconden.
Daarna ging hij zitten en wiebelde heel erg op en neer.
Dat duurde wat langer denk een minuut (al leek het wel een kwartier).

Zou dit een epilepsie aanval kunnen zijn?

Mijn altijd gezonde hond toont nu wel ineens veel mankementen.

Het kan een epileptiforme toeval zijn.
KAN hoor, ik zeg niet dat het dat is

Misschien iets om toch nog eens te overleggen met je DA.

Ik neem maandag zeker contact op met de dierenarts, en misschien eens een keer bloed laten prikken kijken of dat daar iets aan te zien is.
Soms ben ik wel eens bang dat het misschien door het eten komt, waarom weet ik niet.
Bigboy oogt verder heel normaal alleen als hij in gedachten is (ik noem het maar zo hij staan gewoon een beetje te staren) dan is hij heel wiebelig.
Hij geniet nog van zoveel dingen vanmiddag nog lekker aan het kluiven geweest terwijl hij nooit zo'n kluiver was.
Hij kwispelt bijna heel de dag en kijkt nog heel attent maar soms heel soms zakt hij gewoon even weg.
Je zou bijna denken aan een beginnende dementie.

Het matras ligt nog beneden dus vannacht slaap ik nog even in de buurt.

Lijkt me een goed idee

Mijn Dayka van toen 14 had ook van die momenten. Bij haar duurde dat een paar weken en het liep uiteindelijk uit op GVS, Geriatrisch Vestibulair Syndroom. Ik schrok me rot, het is echt een heel akelig gezicht. Na die heftige aanval, en de volgende dag nog eentje, is ze weer helemaal opgeknapt. Ook dat afwezige en af en toe wat wiebelig lopen is helemaal over gegaan.

Ik denk dat het al een tijdje sluimerde en toen doorbrak. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar ik weet wel dat ik bang was dat ze het niet zou overleven. Nu had ik er al van gehoord en heb de DA gebeld om advies. Het gebeurde 's avonds en we hebben toen afgesproken dat ik het de nacht aan zou kijken. De volgende dag was het nog niet veel beter, maar zeker ook niet slechter. En ze wilde toen wel weer eten.

De dag daarna begon ze met opknappen, en ze is nu 15 en weer helemaal op de been.