Het HondenForum

Inge O schreef:

lieke schreef:

Caro. schreef:Het is misschien ook net hoe hoog je eisen zijn en afhankelijk daarvan wat je definitie van stabiel is?

Nou, heel simpel... ik wil gewoon weer een Kyra terug.

het woordje 'hoog' kan je in deze context eigenlijk ook niet gebruiken want de eisen die ik stel aan een hond die ik leuk vind zijn minstens even hoog als de eisen die lieke stelt alleen zijn die heel anders terwijl ze voor lieke niet zouden vallen onder 'stabiel' en voor mij wel.

Het wordt steeds ingewikkelder

Maar 'belastbaar' vind ik ook weer zo'n moeilijk begrip: Kaya was prima belastbaar met 99 van de 100 dingen, maar de keer dat
ik haar alleen achterliet bij de dierenarts en ze daar in een hokje even moest wachten, werd ze van stabiele zelfverzekerde hond ineens
een doodsbange hond. Ik wist ook zeker dat ik haar nooit in een pension ofzo achter moest laten, want dat ze door de omstandigheden
een hele onstabiele hond zou worden, terwijl ze dus in het normale dagelijkse leven gewoon een stabiele hond was (in mijn ogen dan, maar stabiel houdt voor mij geen perfectie in).

Stabiel is voor mij een hond die weinig steun van de baas nodig heeft om gewenst gedrag te vertonen. Enge bruggetjes, aggressieve soortgenoten, opdringerige vreemden, knallen... Hij/zij verdedigt zich als het moet, maar herstelt (bijna) direct als de bron van onrust weg is.

Stabiel is voor mij een gewenste karaktereigenschap, maar dat houdt niet in dat ik alleen honden wil hebben die dit stempeltje 100% verdienen!

Ik vind het trio waarmee ik train bijvoorbeeld niet volledig voldoen aan stabiel, maar ik benoem ze daarmee zeker niet als probleemhond.
Salina heeft een redelijk stabiel karakter. Ze herstelt snel, kan relaxt vooraan staan als er met kanonnen wordt geschoten, maar ze kan ook compleet van de kook raken als een hond haar roedel verkeerd aankijkt. Ze krijgt dus geen stempeltje '100% stabiel'.
Pipra heeft veel steun nodig van de bazen. Vooral knallen vindt ze eng. Haar vind ik 'niet erg stabiel', maar ze is een geweldige hond met een gouden karakter.
Cayenne toont tot nu toe heel stabiel. Ze herstelt snel van nieuwe dingen, maar heeft nog wel een stukje voernijd te overwinnen en kan soms ook onverwacht heel fel reageren. Ook zij krijgt dus geen stempeltje '100% stabiel' mee, al heb ik er het volle vertrouwen in dat ze een droomhond in wording is.

Voor mij is stabiel een hond die zich niet gek laat maken, gelijkmatig/voorspelbaar in gedrag.
Niet dat ze nooit ergens van schrikken oid, maar dan wel snel herstellen.

Voor mij is Sari zo'n hond. Die is heel relaxed in vreemde situaties, als ze eens ergens van schrikt hersteld ze heel snel.
Haar gedrag naar onbekende honden is uitermate beleefd, ruzie heeft ze echt nog nooit gehad. Van het weekend werd ze nog tot twee keer uitgekafferd waarbij ze gewoon rustig blijft staan met haar hele houding van, relax waar maak je je druk om en loopt vervolgens gewoon rustig door.
Nu is ze ook nog jong (bijna 2,5) dus of ze zo blijft is toch afwachten. Maar als je me nu zou vragen zou ik absoluut zeggen dat ze heel stabiel is.

Kyra bijv is alles behalve stabiel. Inmiddels voor mij wel voorspelbaar in haar gedrag, maar stabiel kun je haar absoluut niet noemen. Ze is vreselijk onzeker en dat maakt dat ze een wat andere gebruiksaanwijzing heeft.

Ik ga met Inge mee en ook met wat Micky daaraan toevoegd.

Toots is lief een sociaal. Maar in bepaalde situaties wel onzeker, daardoor zou ik hem niet erg stabiel durven noemen. Hij hersteld wel snel vanuit zo'n situatie en het is makkelijk te herkennen etc.

Voor mij is een stabiele hond. Zo een die mijn oom had vroeger dat was een bouvier die keek nergens van op, kon je alles mee doen, die zou nooit een gevecht aangaan en voor kinderen ook super braaf. Echter kon ze niet met katten. Maar voor de rest een hele stabiele hond en zo zie ik ze niet vaak. Voor mij is gewoon een ouderwetse goedsul een stabiele hond dus.

Maar is dat niet te beperkt? Dexter leert absoluut van positieve ervaringen, en hij groeit ook niet in zijn angst of onzekerheid. Hij kan steeds méér situaties goed aan, niet minder. Toch zou ik hem beslist niet stabiel willen noemen, omdat hij niet betrouwbaar in zijn reacties is en te onzeker over zijn eigen kunnen. Stabiel zou ik eerder zien als evenwichtig en beheerst: een hond die niet van 't ene uiterste naar het andere schiet (in gedrag of emotie) en die zich niet volledig laat leiden door impulsen. Betrouwbaar in zijn reacties, zonder extremen. En ik denk dat dat net zo goed uit opvoeding als uit karakter kan voortkomen. Ik ken één hond die ik heel stabiel vind en dat was vroeger echt een onbetrouwbare klotehond. Als in, flink hondagressief en heeft z'n huidige baas na 2 dagen uit 't asiel letterlijk besprongen en aangevallen. Als je 'm nu ziet zou je dat echt nooit zeggen, 't is nu een hele evenwichtige hond die nooit problemen opzoekt.

Zou je dan niet moeten concluderen dat stabiliteit in de basis besloten ligt in het karakter van de hond, maar dat het afhankelijk is van de omstandigheden hoe en wanneer dat tot uiting komt? Stabiliteit is immers situatieafhankelijk en als een hond bij een baas terecht komt die continu ingrijpt en de hond totaal verkeerd aanstuurt lijkt me dat je een hele instabiele hond kan creëren, ook als die hond van nature niet zo is. Bij een andere baas zal die hond dan wel weer de positieve ervaringen stapelen en uiteindelijk weer stabiel gedrag gaan vertonen, dat dan weer wel. Maar dat betekent dan eigenlijk dat een hond stabiel kan zijn zonder dat het zichtbaar is. En dan is het best onzinnig om per sé een stabiele hond te zoeken want je ziet dat alleen maar aan het gedrag, en dat is baas- en contextafhankelijk..en een 'instabiele' hond kan dus eigenlijk een heel stabiel karakter blijken te hebben, en die 'stabiele' hond kan ook weer verpest worden.

/overpeinzingen.

DaniBanani schreef:Maar is dat niet te beperkt? Dexter leert absoluut van positieve ervaringen, en hij groeit ook niet in zijn angst of onzekerheid. Hij kan steeds méér situaties goed aan, niet minder. Toch zou ik hem beslist niet stabiel willen noemen, omdat hij niet betrouwbaar in zijn reacties is en te onzeker over zijn eigen kunnen. Stabiel zou ik eerder zien als evenwichtig en beheerst: een hond die niet van 't ene uiterste naar het andere schiet (in gedrag of emotie) en die zich niet volledig laat leiden door impulsen. Betrouwbaar in zijn reacties, zonder extremen. En ik denk dat dat net zo goed uit opvoeding als uit karakter kan voortkomen. Ik ken één hond die ik heel stabiel vind en dat was vroeger echt een onbetrouwbare klotehond. Als in, flink hondagressief en heeft z'n huidige baas na 2 dagen uit 't asiel letterlijk besprongen en aangevallen. Als je 'm nu ziet zou je dat echt nooit zeggen, 't is nu een hele evenwichtige hond die nooit problemen opzoekt.

Zou je dan niet moeten concluderen dat stabiliteit in de basis besloten ligt in het karakter van de hond, maar dat het afhankelijk is van de omstandigheden hoe en wanneer dat tot uiting komt? Stabiliteit is immers situatieafhankelijk en als een hond bij een baas terecht komt die continu ingrijpt en de hond totaal verkeerd aanstuurt lijkt me dat je een hele instabiele hond kan creëren, ook als die hond van nature niet zo is. Bij een andere baas zal die hond dan wel weer de positieve ervaringen stapelen en uiteindelijk weer stabiel gedrag gaan vertonen, dat dan weer wel. Maar dat betekent dan eigenlijk dat een hond stabiel kan zijn zonder dat het zichtbaar is. En dan is het best onzinnig om per sé een stabiele hond te zoeken want je ziet dat alleen maar aan het gedrag, en dat is baas- en contextafhankelijk..en een 'instabiele' hond kan dus eigenlijk een heel stabiel karakter blijken te hebben, en die 'stabiele' hond kan ook weer verpest worden.

/overpeinzingen.

Ik heb er ook nog eens over nagedacht: als ik kijk naar mijn overladen Gina, dan bestempel ik die ook als van nature stabiel. Kwam uit een verschrikkelijke situatie (oudgedienden zullen nog wel weten wat een afschuwelijke achtergrond ze had) en eigenlijk vanaf het moment dat ze bij mij kwam, ging bij haar 'de knop om'.
Met andere woorden: ze had zélf besloten dat ze een nieuw leven had en dat dit nieuwe kansen bood (even vermenselijken ). Vanaf dat moment wat ze een ontzettend blij hondje die overal onvervaard op af liep en vooral zoveel mogelijk pret wilde hebben.
Dit had niks met mij of mijn gezin te maken, maar alles met haar eigen aard.
Let wel, dat ze daarnaast heel erg sociaal en vriendelijk was, is mooi meegenomen, maar niet zo belangrijk. Belangrijker was dat zij niet (meer) bang was en onbevangen reageerde op nieuwe situaties (en alles voor haar was nieuw).

Een hond die bang gedrag laat zien in situaties die hem onbekend zijn vind ik niet stabiel.
Cash had nog nooit in een kennel gezeten toen ik hem een ochtend meenam naar het asiel waar ik vrijwilligers werk doe. Allemaal blaffende honden etc. Hup de kennel in en na een inspectie van zijn kennel ging meneer relaxed liggen. Geen nerveus gedoe.

dat hij intacte reuen niet moet vind ik niet meer dan normaal.

Ik vind ook dat een hond best mag schrikken (lijkt me ook vrij natuurlijk) zolang hij maar direct hersteld...

Een hond die zich bewust is van zijn capaciteiten en om in elke situatie de juiste te kiezen.

Cleo, een hond die zich niet laat provoceren dus. Wil je vechten? Nou, ik niet. En het dan zo draaien dat dat niet gebeurd. Honden die zich laten opnaaien of die zelf gaan vechten, bijten of vluchten vind ik niet zo stabiel. Een stabiele hond laat zich door omgevingsfactoren niet makkelijk van zijn stuk brengen. Bas is stabiel in de zin dat ze nooit bijt. Niet naar mensen en niet naar honden. Maar ze raakt wel overstuur van bepaalde honden en dus van haar stuk gebracht en dus niet helemaal stabiel.

Ik vind stabiel of niet stabiel wel van toepassing op honden maar ik vind het geen waardeoordeel.

Angst,is niet stabiel?
Een hond die angstig is en confrontatie vermijd en dus situatie uit de weg gaat is voor mij niet per definitie onstabiel, een angstbijter daartegen wel, die gaat een confrontatie aan die hij niet overziet.
De angstige hond die wegloopt vermijd dit , dus een hele goede keuze.
Dinos reageert op een onzekere blaffende hond door te doen of hij bang is en loopt weg.
Dinos is zeker niet bang want staat er dominante borstelende reu is het ineens een heel ander mannetje.

Dinos schreef:Angst,is niet stabiel?
Een hond die angstig is en confrontatie vermijd en dus situatie uit de weg gaat is voor mij niet per definitie onstabiel, een angstbijter daartegen wel, die gaat een confrontatie aan die hij niet overziet.
De angstige hond die wegloopt vermijd dit , dus een hele goede keuze.
Dinos reageert op een onzekere blaffende hond door te doen of hij bang is en loopt weg.
Dinos is zeker niet bang want staat er dominante borstelende reu is het ineens een heel ander mannetje.

Het hangt er vanaf, gezonde angst is wel goed maar als ik bijvoorbeeld naar Mika kijk reageert ze hysterisch als een iets te grote hond op haar af rent. Ze gaat gillen en gedraagt zich als prooi, honden vinden het dan vaak ook wel 'leuk' om zichzelf dan nog even extra te bevestigen. Gol blijft staan, wend haar hoofd iets af om te laten zien dat ze geen kwaad in de zin heeft en als het haar te gortig word komt ze rustig naar mij toe. Wanneer Gol een hond eng vind loopt ze er met een boog omheen en wanneer Mika een hond eng vind rent ze er blaffend op af om vervolgens weer gillend weg te rennen.

laeken schreef:Cleo, een hond die zich niet laat provoceren dus. Wil je vechten? Nou, ik niet. En het dan zo draaien dat dat niet gebeurd. Honden die zich laten opnaaien of die zelf gaan vechten, bijten of vluchten vind ik niet zo stabiel. Een stabiele hond laat zich door omgevingsfactoren niet makkelijk van zijn stuk brengen. Bas is stabiel in de zin dat ze nooit bijt. Niet naar mensen en niet naar honden. Maar ze raakt wel overstuur van bepaalde honden en dus van haar stuk gebracht en dus niet helemaal stabiel.

Er zijn toch genoeg rassen waarbij het de bedoeling is dat er wel gebeten wordt? Zijn die dan ineens niet stabiel?

Hoe kan angst nou tot stabiel gedrag leiden? Ik vind angst juist zo'n beetje de meest onvoorspelbare emotie, omdat een hond snel door kan schieten in paniek. Conflictvermijdend is weer iets heel anders, dát is een eigenschap die ik inderdaad ook bij een stabiele hond vind passen maar dat hoeft zeker niet voort te komen uit angst. Een hond die werkelijk bang is leert niks, ervaart niks, die is alleen maar bang en wil wegwegweg uit de situatie. Zou je bij die hond de trigger intensiveren dan zal hij onherroepelijk in paniek raken, en in mijn optiek is paniek toch echt geen stabiel gedrag. En "doen alsof" heeft natuurlijk niks te maken met oprechte angst.

Gollum schreef:

Dinos schreef:Angst,is niet stabiel?
Een hond die angstig is en confrontatie vermijd en dus situatie uit de weg gaat is voor mij niet per definitie onstabiel, een angstbijter daartegen wel, die gaat een confrontatie aan die hij niet overziet.
De angstige hond die wegloopt vermijd dit , dus een hele goede keuze.
Dinos reageert op een onzekere blaffende hond door te doen of hij bang is en loopt weg.
Dinos is zeker niet bang want staat er dominante borstelende reu is het ineens een heel ander mannetje.

Het hangt er vanaf, gezonde angst is wel goed maar als ik bijvoorbeeld naar Mika kijk reageert ze hysterisch als een iets te grote hond op haar af rent. Ze gaat gillen en gedraagt zich als prooi, honden vinden het dan vaak ook wel 'leuk' om zichzelf dan nog even extra te bevestigen. Gol blijft staan, wend haar hoofd iets af om te laten zien dat ze geen kwaad in de zin heeft en als het haar te gortig word komt ze rustig naar mij toe. Wanneer Gol een hond eng vind loopt ze er met een boog omheen en wanneer Mika een hond eng vind rent ze er blaffend op af om vervolgens weer gillend weg te rennen.

Zo herkenbaar en leuk om verschillende karakters in honden te zien,
Voor Mikka zou Dinos met staart tussen poten wegrennen haha en wat Gol betreft,of hij loopt gewoon door of snuffelde even.
Het gedrag van Mikka moet je het meest zorgen baren daar er i.d.d honden zijn die denken hee leuk erachteraan.
Misschien kan je haar aanlijnen en haar laten merken dat jij haar beschermt?, onze Tommy is ook zo en daar zijn we er ook nog niet mee helaas, maar we gaan gewoon door

chrico schreef:Een stabiele hond staat op 4 poten.

Verder vind ik het een onzin benaming

Als het de bedoeling is dat een rashond zelf gaat bijten vind ik die honden niet zo stabiel inderdaad.

renee-uk schreef:voor mij is een stabiele hond een hond die je de pis niet lauw maakt.
een hond die niet zo snel onder de indruk is, zeker van zichzelf, snel herstelt en die geen of weinig moeite heeft met druk of onverwachte situaties.

sociaal zijn heeft er dan, in mijn ogen, weer minder mee te maken: ik vind een sociale hond niet automatisch stabiel en een stabiele hond niet automatisch sociaal.
een eigenheimer die mensen en andere honden negeert vind ik niet direkt een sociale hond, maar hij kan evengoed best stabiel zijn en een hond die met alle andere honden goed door een deur kan, kan evengoed wel moeite hebben met druk of in een bepaald gedrag blijven hangen en dan is ie, alweer in mijn ogen, dus niet stabiel.

moeilijk om precies te zeggen wat ik bedoel, maar dit komt wel aardig in de richting.

Helemaal mee eens! Zeker het eerste stukje. Exact hoe ik er over denk!

Dinos schreef:

Gollum schreef:

Dinos schreef:Angst,is niet stabiel?
Een hond die angstig is en confrontatie vermijd en dus situatie uit de weg gaat is voor mij niet per definitie onstabiel, een angstbijter daartegen wel, die gaat een confrontatie aan die hij niet overziet.
De angstige hond die wegloopt vermijd dit , dus een hele goede keuze.
Dinos reageert op een onzekere blaffende hond door te doen of hij bang is en loopt weg.
Dinos is zeker niet bang want staat er dominante borstelende reu is het ineens een heel ander mannetje.

Het hangt er vanaf, gezonde angst is wel goed maar als ik bijvoorbeeld naar Mika kijk reageert ze hysterisch als een iets te grote hond op haar af rent. Ze gaat gillen en gedraagt zich als prooi, honden vinden het dan vaak ook wel 'leuk' om zichzelf dan nog even extra te bevestigen. Gol blijft staan, wend haar hoofd iets af om te laten zien dat ze geen kwaad in de zin heeft en als het haar te gortig word komt ze rustig naar mij toe. Wanneer Gol een hond eng vind loopt ze er met een boog omheen en wanneer Mika een hond eng vind rent ze er blaffend op af om vervolgens weer gillend weg te rennen.

Zo herkenbaar en leuk om verschillende karakters in honden te zien,
Voor Mikka zou Dinos met staart tussen poten wegrennen haha en wat Gol betreft,of hij loopt gewoon door of snuffelde even.
Het gedrag van Mikka moet je het meest zorgen baren daar er i.d.d honden zijn die denken hee leuk erachteraan.
Misschien kan je haar aanlijnen en haar laten merken dat jij haar beschermt?, onze Tommy is ook zo en daar zijn we er ook nog niet mee helaas, maar we gaan gewoon door

Mika houd ik inderdaad een stuk strakker dan Gol, ze mag niet blaffend op andere honden afrennen van mij al doet ze dat wel het liefste
Maar dat ik haar strak houd betekent niet dat het gedrag/ angst niet meer bestaat. Als ik haar vrij laat doet ze het zo weer. Vandaar dat ze aan de lijn loopt wanneer we vreemde honden moeten passeren of ik laat haar strak volgen. Gol loopt bijna altijd los en maakt als eerste contact, meestal als Mika ziet dat het dan goed is kan ik haar ook weer loslaten en kan ze gewoon normaal doen. Wat dat betreft trekt ze zich wel erg op aan Gol.

DaniBanani schreef:Hoe kan angst nou tot stabiel gedrag leiden? Ik vind angst juist zo'n beetje de meest onvoorspelbare emotie, omdat een hond snel door kan schieten in paniek. Conflictvermijdend is weer iets heel anders, dát is een eigenschap die ik inderdaad ook bij een stabiele hond vind passen maar dat hoeft zeker niet voort te komen uit angst. Een hond die werkelijk bang is leert niks, ervaart niks, die is alleen maar bang en wil wegwegweg uit de situatie. Zou je bij die hond de trigger intensiveren dan zal hij onherroepelijk in paniek raken, en in mijn optiek is paniek toch echt geen stabiel gedrag. En "doen alsof" heeft natuurlijk niks te maken met oprechte angst.

Helemaal gelijk over angst Het conflict vermijdende wat je aan haalt en de beetje timide hond die confrontatie liefst vermijd, en dus angstig lijkt doelde ik meer op .
Maar nogmaals je hebt helemaal gelijk over angst.

Heavy schreef:Ik denk dat het ook per situatie verschilt . Een hond kan misschien in 10 situaties heel stabiel gedrag vertonen en dan een stabiele hond worden genoemd . Komt hij nooit in aanraking met situatie nummer 11 blijft het een stabiele hond .

Ah ja, en komt hij wel in aanraking met nummer 11 dan is 'ie in een klap niet stabiel? Vind je dat zelf ook nier erg debiel klinken?

Dinos schreef:

DaniBanani schreef:Hoe kan angst nou tot stabiel gedrag leiden? Ik vind angst juist zo'n beetje de meest onvoorspelbare emotie, omdat een hond snel door kan schieten in paniek. Conflictvermijdend is weer iets heel anders, dát is een eigenschap die ik inderdaad ook bij een stabiele hond vind passen maar dat hoeft zeker niet voort te komen uit angst. Een hond die werkelijk bang is leert niks, ervaart niks, die is alleen maar bang en wil wegwegweg uit de situatie. Zou je bij die hond de trigger intensiveren dan zal hij onherroepelijk in paniek raken, en in mijn optiek is paniek toch echt geen stabiel gedrag. En "doen alsof" heeft natuurlijk niks te maken met oprechte angst.

Helemaal gelijk over angst Het conflict vermijdende wat je aan haalt en de beetje timide hond die confrontatie liefst vermijd, en dus angstig lijkt doelde ik meer op .
Maar nogmaals je hebt helemaal gelijk over angst.

Haha, dan zijn we 't eens

renee-uk schreef:voor mij is een stabiele hond een hond die je de pis niet lauw maakt.
een hond die niet zo snel onder de indruk is, zeker van zichzelf, snel herstelt en die geen of weinig moeite heeft met druk of onverwachte situaties.

sociaal zijn heeft er dan, in mijn ogen, weer minder mee te maken: ik vind een sociale hond niet automatisch stabiel en een stabiele hond niet automatisch sociaal.
een eigenheimer die mensen en andere honden negeert vind ik niet direkt een sociale hond, maar hij kan evengoed best stabiel zijn en een hond die met alle andere honden goed door een deur kan, kan evengoed wel moeite hebben met druk of in een bepaald gedrag blijven hangen en dan is ie, alweer in mijn ogen, dus niet stabiel.

moeilijk om precies te zeggen wat ik bedoel, maar dit komt wel aardig in de richting.

Klinkt goed, dit komt ook goed in de richting hoe ik het voor me zie.

Ήυs schreef:

Heavy schreef:Ik denk dat het ook per situatie verschilt . Een hond kan misschien in 10 situaties heel stabiel gedrag vertonen en dan een stabiele hond worden genoemd . Komt hij nooit in aanraking met situatie nummer 11 blijft het een stabiele hond .

Ah ja, en komt hij wel in aanraking met nummer 11 dan is 'ie in een klap niet stabiel? Vind je dat zelf ook nier erg debiel klinken?

Dat hangt er een beetje vanaf hoe hij bij nummer 12, 13, 14 etc gaat reageren. Ik denk dat je daar nu nog niet veel over kan zeggen, Kaz is nog best jong.

Gollum schreef:

Ήυs schreef:

Heavy schreef:Ik denk dat het ook per situatie verschilt . Een hond kan misschien in 10 situaties heel stabiel gedrag vertonen en dan een stabiele hond worden genoemd . Komt hij nooit in aanraking met situatie nummer 11 blijft het een stabiele hond .

Ah ja, en komt hij wel in aanraking met nummer 11 dan is 'ie in een klap niet stabiel? Vind je dat zelf ook nier erg debiel klinken?

Dat hangt er een beetje vanaf hoe hij bij nummer 12, 13, 14 etc gaat reageren. Ik denk dat je daar nu nog niet veel over kan zeggen, Kaz is nog best jong.

Dat is zeker de vraag. En na deze situatie ben ik er nu ook op voorbereidt dat hij dus zo kan reageren. Iets waar ik daarvoor dus niet vanuit ging.

Maar ik denk niet dat hij dit bij andere honden ook zomaar zou doen

Een reu van twee kan nog alle kanten op. Ken weinig reuen die met twee zo waren als ze zijn. Kan wel, meestal echter niet.

Rio vind ik een stabiele hond , vreemde situaties heeft hij niets van , je kunt hem overal mee naar toe slepen hij is van het wherever I lay my hat that's my home type.
Hij herstelt vrij snel van vreemde situaties en je maakt hem niet snel de pis lauw.
Wij vinden hem sociaal en dat is hij ook zeker al heeft hij tov andere wel degelijk een andere grens daarin.

Sien is minder belastbaarder dan Rio , ze is daarin wel een stuk vooruit gegaan maar ze zal nooit zo relaxed op vreemde situaties reageren als Rio.
Ze is sneller van dingen onder de indruk en maakt zich ook drukker over sommige zaken dan Rio ,al heeft ze daarin wel een hele andere agenda dan hij.

Abra is ook minder belastbaarder dan Rio , andere honden trekt zij wel heel goed , vreemde mensen buiten wel in haar eigen omgeving en huis weer veel minder dan Rio.
Ook is zij wat gevoeliger voor geluiden dan Rio , net als Sien dat overigens ook is.

Micron is ook vrij relaxed en is ook niet snel onder de indruk van vreemde zaken ,dan wel geluiden.
Je kunt hem vrij makkelijk overal mee naar toe slepen , maar toch toen ik hem ooit alleen meenam naar een huisje in Drenthe waar we met de hele familie waren heeft hij iets gesloopt toen we een uurtje weg waren, iets wat hij anders nooit doet.
Ik had hem in mijn slaapkamer gedaan omdat ik meende dat hij dat het prettigst zou vinden omdat daar mijn kleren en zo lagen dus een vertrouwde lucht maar daar dacht hij dus anders over

Cleva schreef:

DaniBanani schreef:Hoe kan angst nou tot stabiel gedrag leiden? Ik vind angst juist zo'n beetje de meest onvoorspelbare emotie, omdat een hond snel door kan schieten in paniek.

Dat is precies waar het om gaat. Angst is een hele normale emotie. Kan prima bij een stabiele hond gebeuren.
Nodeloos doorschieten in paniek weer niet.

Ik vind Hein trouwens ook behoorlijk stabiel. Niet omdat hij nooit bang is maar juist omdat hij dat soms wel is en daar heel prima mee overweg kan. Hij neemt wat ruimte, kijkt het nog eens aan en komt dan vanzelf weer dichterbij om nog eens te kijken.