Het HondenForum

Jion schreef:Mijn fluitje hoort hier ook bij de vaste uitrusting.

Ik heb ook een vossenfluit in mijn zak, voor grote noodgevallen. Die doet (bij juiste techniek en dat is nog een hele kunst ) een konijn in doodsnood na. De eerste keer dat ik die gebruikte kwam Duende -o wonder!- gelijk vanuit de jachtmodus naar me toe gerend. Om vervolgens te bemerken dat ik geen kermend konijn in mijn bek had en dat hij het zich blijkbaar had verbeeld. En whoesj weg was hij weer.

Zo heb ik voor noodgevallen "OH KIJK NOU WIE DAAR IS!" In het echt zeg ik dat als Oma voor de deur staat, of een van de dikke verkeringen van de honden in zicht is. Vooral Lilo remt echt acuut af als ik dat zeg, ook al zitten de hazen bij wijze van spreken naar haar te zwaaien, en gaat dan op haar achterpoten de omgeving afspeuren welke van haar scharrels er in het park is. Jagen is leuk, maar knappe kerels (of zelfs haar beste Barbiebordercollievriendinnetje) zijn belangrijker.

Dat is trouwens ook wel iets waar je wellicht elke hond maar zeker een podenco 'gehoorzamer' van krijgt: uitvogelen wat die hond enorm leuk vindt en dat gebruiken ook al is het iets compleet bizars. (Jack is bijvoorbeeld bezeten van trappen, thuis mag hij de trap niet op, maar buiten komt hij direct enthousiast als er een trap is die hij naar boven mag lopen.)

sbientje schreef:

Jaap* schreef:Felix wil ons altijd kunnen zien, want hij is doodsbang om ons kwijt te raken, en blijft derhalve altijd in het zicht. Maar in het open veld is het zicht heel ver.
Dat kan ik niet beschreeuwen, althans, dat wil ik niet, Vandaar dat ik altijd een fluitje zal gebruiken bij honden die graag ruimte nemen

Pom's lieveingsoefening. Zit en blijf en dan een heel eind verder fluiten. Daar heeft ze echt lol in, vooral als het op zand is (rentechnisch is dat blijkbaar toffer, geen idee waarom? ) 500 meter is me overigens te ver, zover mag ze niet. Maar ze is dan ook geen staande hond

Zand en sneeuw zijn hier ook de favoriete rengronden.

Ik denk dat het van hond tot hond ook heel erg verschilt. Lilo loopt veel verder dan Jack als ze mij nog steeds ziet, maar Lilo wacht ook netjes na een bocht tot ze mij weer ziet. Lilo kan de benen nemen, maar ze moet wel precies weten waar ik ben. Jack gaat gewoon foetsie, heeft een ego waar je plakken van kan snijden en komt dan uiteindelijk wel weer terug waar hij mij het laatst gezien heeft, maar maakt zich daar niet echt druk om. Hij weet de weg naar huis en die auto's stoppen wel.

Dat gedrag wordt steeds erger naarmate hij bejaarder wordt, en hij mag dus ook niet meer los als ik hem niet in het zicht kan houden.

niet je hele bericht gelezen maar ik kwam wel de link tegen van dogsinneed.nl daar zou ik persoonlijk nog een keertje goed over nadenken. even een linkje naar een ander forum: http://www.buitenlandsehonden.nl/forum/ ... =5&t=51291

ik ben normaal niet van kwaad spreken hoor maar vond wel dat ik je hier op moest wijzen.
vaak staat er bij hun dat hond sociaal is en dan krijg je een vrij angstige hond