Het HondenForum

malinois schreef:MH X DH

Dat kan inderdaad ook nog. Een hele slanke mechelaar x een slanke Duitser. De Duitser staat echt vast. Dit is zonder twijfel een halve Duitser. Ik kan jou zeker volgens als je denkt dat het een pure herder is. Ik vind hem erg slank en rank dus vandaar mijn windhond. Maar mechelaar is zeker ook een optie
Wat ik echter ook zie is dat de oogkassen wat uitpuilen. Dat vind ik weer echt des windhond. Op de onderstaande foto zie je dat ook. Bij de Duitser en de Belg zitten de ogen dieper. Bij windhonden als whippets, galgo's en greys zie je echt een oogkas naar voren komen.

Ik denk ook herder x windhond, was mijn eerste ingeving. Ik denk dat de windhond een greyhound zal zijn geweest. Kijk, eenzelfde kruising van google afgeplukt:

Dit is trouwens een whippet x Duitse herder. Je krijgt er leuke honden uit

Ik zeg Mechelaar x bordercollie.

Een vriendje van Jura vind ik wel heel erg op hem lijken namelijk.

Mechelse herder x hollandse herder?
Voor een duitse herder vind ik hem te slank.
Hier in de buurt loopt ook een mechelaar en die heeft ongeveer dezelfde karakter als jou hond!

Ik ga zomaar iets roepen, maar ik denk iets van een windhond x een retriever . Vooral op karakter eigenlijk , want uiterlijk lijkt hij heel veel op twee zwarte mechelaars die hier rondlopen maar die zijn beide nogal scherp

een vriendin van mij heeft 2x een nest gehad van een labrador (zwart) x mechelse herder alle pups waren zwart en echt sprekend Zorro. dus dat gok ik

Duitser x Belg zou ik zeggen.

Inge O schreef:ja, halloooo, je mag het onderhand wel eens verklappen hoor .

Yes indeed !!!

Haha sorry! Monsterfile op de A50 dus monsterlijk omgereden en pas net thuis maarrrr, een hoop mensen zaten er erg dichtbij.







Voor mezelf vertaal ik dit als: ene ouder was een Duitse Herder, ander een kruising tussen een Labrador en een Terrier die niet in de database staat.

Ik denk dat het goed kan kloppen. Uiterlijk voor een belangrijk deel van de DH, karakter veel van de lab, maar zonder de ADHD (hij kan zich heel goed concentreren op de dingen waar HIJ mee bezig wil ). Het super actieve en natuurlijk de rankere bouw van een terrier. Het had een felle, moeilijke kruising from hell kunnen zijn maar het werd een zachtaardige druktemaker

Heel leuk om al jullie ideeën te lezen, een windhond is mij ook vaak door het hoofd geschoten!

Inge O schreef:en er zit dus ook belg in .

zei ik ook... en dh... alleen ik zei de verkeerde belg maar ach da's een pot nat

Dat verklaart zijn conflictvermijdende aard

lijkt ie dus met reden op mijn eerste herder
wow dit is geloof ik de eerste keer dat ik niet mijlenver van de goede oplossing afzat

Je was volgens mij de eerste die de Duitse herder in hem zag, daar heb je duidelijk oog voor

Ik vind het echt een prachtige hond! Hij lijkt op zwarte DH van onze buren alleen hij is ranker en zijn blik is liever. Er zit dus retriever in en terrierbloed? Nou ja, mijn terriërs zijn ook vreselijk lief.

Ha, ik had de labrador goed!

Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er niet een scheut windhond of podenco in zit, maar goed, ik heb wel raardere uitslagen van die DNA-testen gezien.

Lothian schreef:Je was volgens mij de eerste die de Duitse herder in hem zag, daar heb je duidelijk oog voor

ach ja, vakblindheid maar dan net even anders

Veel Duitse herder dus! Leuk om te zien!

Ik dacht dat er tervueren in zou zitten, vooral omdat 'ie qua karakter precies op Cayuga lijkt. Die enorme gunfactor, héél herkenbaar.
Verder schoot me labrador door het hoofd, maar dat verwierp ik meteen wegens te vergezocht

Inge O schreef:wat is een gunfactor ?

Hondjes die overal mee wegkomen zonder klappen te krijgen.

Cayuga bijvoorbeeld. Een mooi voorbeeld is toen ik hem net drie dagen had. Gingen we mee met zijn fokker op een tervuerenwandeling. Er liep één behoorlijk drachtige teef bij, en Cayuga zat voortdúrend onder haar staart. Héél irritant. Ik riep hem er telkens weg, maar 10 seconden later zat hij er weer. Ik wou hem aanlijnen, maar zijn fokster zei hem te laten. Ik sprak mijn verbazing uit dat de teef hem niet wegsnauwde. Zij stond daar ook van te kijken. Omdat ze dat bij élke andere hond wel zou doen.
En zo gaat het altijd
Reu of teef, intact of niet, maakt niks uit. Hij komt met gedrag weg waar geen andere hond mee weg komt
Vanaf dag één dook hij vól onder Skadi's staart. Die pikt dat normaal echt niet, maar van hem wel. En zo heb ik veel voorbeelden.

Inge O schreef:

Miranda schreef:

Inge O schreef:wat is een gunfactor ?

Hondjes die overal mee wegkomen zonder klappen te krijgen.

Cayuga bijvoorbeeld. Een mooi voorbeeld is toen ik hem net drie dagen had. Gingen we mee met zijn fokker op een tervuerenwandeling. Er liep één behoorlijk drachtige teef bij, en Cayuga zat voortdúrend onder haar staart. Héél irritant. Ik riep hem er telkens weg, maar 10 seconden later zat hij er weer. Ik wou hem aanlijnen, maar zijn fokster zei hem te laten. Ik sprak mijn verbazing uit dat de teef hem niet wegsnauwde. Zij stond daar ook van te kijken. Omdat ze dat bij élke andere hond wel zou doen.
En zo gaat het altijd
Reu of teef, intact of niet, maakt niks uit. Hij komt met gedrag weg waar geen andere hond mee weg komt
Vanaf dag één dook hij vól onder Skadi's staart. Die pikt dat normaal echt niet, maar van hem wel. En zo heb ik veel voorbeelden.

lijkt me dan toch niet dat dit een typische tervuereneigenschap is - bij degene die ik ken eerder het tegendeel .

Ja, d'r zitten wel wat bloednerveuzerige tiepjes bij, ja
Het is eigenlijk ook niet echt mijn ras, maar Cayuga vind ik leuk

Miranda schreef:

Inge O schreef:wat is een gunfactor ?

Hondjes die overal mee wegkomen zonder klappen te krijgen.

Cayuga bijvoorbeeld. Een mooi voorbeeld is toen ik hem net drie dagen had. Gingen we mee met zijn fokker op een tervuerenwandeling. Er liep één behoorlijk drachtige teef bij, en Cayuga zat voortdúrend onder haar staart. Héél irritant. Ik riep hem er telkens weg, maar 10 seconden later zat hij er weer. Ik wou hem aanlijnen, maar zijn fokster zei hem te laten. Ik sprak mijn verbazing uit dat de teef hem niet wegsnauwde. Zij stond daar ook van te kijken. Omdat ze dat bij élke andere hond wel zou doen.
En zo gaat het altijd
Reu of teef, intact of niet, maakt niks uit. Hij komt met gedrag weg waar geen andere hond mee weg komt
Vanaf dag één dook hij vól onder Skadi's staart. Die pikt dat normaal echt niet, maar van hem wel. En zo heb ik veel voorbeelden.

Jep, dit zou Zorro kunnen zijn. En het is echt niet dat hij (in mijn menselijke waarneming) nou zo beleefd is - het liefst gaat hij plat op de grond liggen en dan keihard op de ander afstormen, en daar met een hoge (maar wel ontspannen) kwispel de ander begroeten en aan de billen ruiken. En vervolgens maar uitdagen tot spelen. Hij doet het wel met erg veel subtiele lichaamstaal en komt daarom op de één of andere manier overal mee weg. Het gekke is, op zijn oudere dag is hij véél beleefder geworden, geen gesluip en gevlieg en gebeuk meer, maar hij krijgt ook vaker op zijn falie van andere honden. Schiet mij maar lek.

Lothian schreef:En het is echt niet dat hij (in mijn menselijke waarneming) nou zo beleefd is -

Hahaha, nee

Hij duikt unverfroren onder staarten zonder zelfs maar 'hoi' te zeggen, hij patst, heeft een hoge houding en kan in zijn algemeenheid gewoon een e-nor-me eikel zijn qua gedrag
Maar hij is ook heel erg zacht en lief. Hij bedoeld het allemaal niet kwaad, en volgens mij pikken andere honden dat op.

Het is net zo'n kind met downsyndroom. Dat je vastpakt, op je schoot klimt, je onderkwijlt terwijl ze kusjes probeert te geven....alles wat je van gewone kinderen niet zou pikken maar waar dit ene speciale kind wel mee weg komt. Zo omschrijf ik het altijd maar.

Inge O schreef:honden die uitstralen dat je ze op hun falie mag geven worden meestal met graagte op hun wenken bediend .

Orpa weet daar alles van, die doet dat graag

Ik snap nooit precies of die honden nou onderdanig zijn of juist niet.

Marjoleine schreef:

Inge O schreef:honden die uitstralen dat je ze op hun falie mag geven worden meestal met graagte op hun wenken bediend .

Orpa weet daar alles van, die doet dat graag

Ik snap nooit precies of die honden nou onderdanig zijn of juist niet.

Ita heeft daar bij vlagen ook lol in.

De hondjes waar ze die "lol" in ziet zijn naar mijn idee wat onzeker en lopen liever om dan langs ons te lopen.
Doorgaans zie ik dat op grote afstand al aankomen en dan mag Ita even naast me komen lopen.

Marjoleine schreef:

Inge O schreef:honden die uitstralen dat je ze op hun falie mag geven worden meestal met graagte op hun wenken bediend .

Orpa weet daar alles van, die doet dat graag

Ik snap nooit precies of die honden nou onderdanig zijn of juist niet.

Het gekke is, Zorro straalt juist niet uit dat hij op zijn falie wil krijgen, hij loopt er niet bezorgd of onderdanig bij. Hem maak je de pis niet lauw en als hij een andere hond niet oké vindt maakt hij gewoon een wat groter boogje er omheen. Bij begroetingen steekt zijn staart nog immer vrolijk kwispelend in de lucht, hij komt alleen niet meer lomp aanstormen (met 13 jaar is die tijd misschien ook wel voorbij). Maar toch zijn er nu opeens honden die naar hem uitvallen wanneer hij doorgaat naar het poepgatsnufstadium. Nog steeds maar eens in de zoveel maanden of zo , maar vroeger echt nóóit.