Het HondenForum

Jion schreef:

bouvierpoedel schreef:

tekkel schreef:

bouvierpoedel schreef:Kan het linkje niet bekijken want bij FB lukt mij dat niet. Een andere link misschien want ben wel nieuwgierig nav meningen hier..

Hij staat niet op youtube
Toch maar ff gauw een facebookaccount aanmaken. Je hoeft er verder nix mee te doen, maar voor dit soort dingen is het wel handig?

Heb een FB maar door iets ?????? toont hij vaak foto's en filmpjes niet.

De laatste versie van Adobe Flash player downloaden?

Nee, dat hoeft niet want ik heb het filmpje bekeken op mijn ipad en die heeft geen flash.

fes/lou schreef:

bouvierpoedel schreef:

tekkel schreef:

bouvierpoedel schreef:Kan het linkje niet bekijken want bij FB lukt mij dat niet. Een andere link misschien want ben wel nieuwgierig nav meningen hier..

Hij staat niet op youtube
Toch maar ff gauw een facebookaccount aanmaken. Je hoeft er verder nix mee te doen, maar voor dit soort dingen is het wel handig?

Heb een FB maar door iets ?????? toont hij vaak foto's en filmpjes niet.

Dat krijg je als je windows steentijd hebt Kees!

ik ben ook uit het stenen tijdperk

Dat weet ik toch

Heftig filmpje, ik vraag me dan altijd af wat er door zo'n bang hondje heen moet gaan.
Gelukkig is alles goed afgelopen.

hier in de buurt loopt er ook weer een rond

https://nl-nl.facebook.com/WaarIsOnzeAn ... 17/?type=1

al vermist sinds begin maart net in nederland --toen 4 weken -- en weet zich ook prima te redden maar niet te vangen wordt ook regelmatig gezien

mijn idee

zelfs buster heb ik langer vast gehad , hoewel dat achteraf ws niet nodig was geweest maar ik durfde niet

Cleva schreef:

Jion schreef:@ Cleva: Hmmmm. Ik hoop heel erg dat je gelijk hebt en dat het dus de 'goede' hondenbazen nooit zal kunnen overkomen. Maar ik kan daar toch niet echt in geloven. Ik heb inmiddels wat baasjes ontmoet van wie een hond was vermist (en lees hier bijvoorbeeld ook van een Inge O. dat het haar ooit is overkomen), en ik kon die mensen toch op weinig verkeerds betrappen.

Vermist is iets anders dan weken lang weten waar een hond is en hem niet kunnen roepen. Ik snap prima dat een hond de weg kwijtraakt maar als je hem gevonden hebt allerlei listen moeten bedenken om hem te vangen?

Ik snap er ook helemaal niets van.

Als ik mijn honden kwijt zou zijn, en ik ga lopen roepen en ze horen mij, komen ze toch opgelucht naar mij toe.


Het was trouwens mogelijk dat het narcosemiddel niet werkte hij deze hond, omdat ze ondertussen wormen opgelopen had.

iones schreef:

Cleva schreef:

Jion schreef:@ Cleva: Hmmmm. Ik hoop heel erg dat je gelijk hebt en dat het dus de 'goede' hondenbazen nooit zal kunnen overkomen. Maar ik kan daar toch niet echt in geloven. Ik heb inmiddels wat baasjes ontmoet van wie een hond was vermist (en lees hier bijvoorbeeld ook van een Inge O. dat het haar ooit is overkomen), en ik kon die mensen toch op weinig verkeerds betrappen.

Vermist is iets anders dan weken lang weten waar een hond is en hem niet kunnen roepen. Ik snap prima dat een hond de weg kwijtraakt maar als je hem gevonden hebt allerlei listen moeten bedenken om hem te vangen?

Ik snap er ook helemaal niets van.

Als ik mijn honden kwijt zou zijn, en ik ga lopen roepen en ze horen mij, komen ze toch opgelucht naar mij toe.


Het was trouwens mogelijk dat het narcosemiddel niet werkte hij deze hond, omdat ze ondertussen wormen opgelopen had.

dat lijkt me onwaarschijnlijk, waarschijnlijker is dat de narcose niet werkte omdat ze in een super alerte staat van doen was.

iones schreef:Ik snap er ook helemaal niets van.

Als ik mijn honden kwijt zou zijn, en ik ga lopen roepen en ze horen mij, komen ze toch opgelucht naar mij toe.

Ik mag het hopen, maar durf daar toch echt niet mijn hand voor in het vuur te steken hoor. Of ben je ervaringsdeskundig?

Inge O schreef:

iones schreef:

Cleva schreef:

Jion schreef:@ Cleva: Hmmmm. Ik hoop heel erg dat je gelijk hebt en dat het dus de 'goede' hondenbazen nooit zal kunnen overkomen. Maar ik kan daar toch niet echt in geloven. Ik heb inmiddels wat baasjes ontmoet van wie een hond was vermist (en lees hier bijvoorbeeld ook van een Inge O. dat het haar ooit is overkomen), en ik kon die mensen toch op weinig verkeerds betrappen.

Vermist is iets anders dan weken lang weten waar een hond is en hem niet kunnen roepen. Ik snap prima dat een hond de weg kwijtraakt maar als je hem gevonden hebt allerlei listen moeten bedenken om hem te vangen?

Ik snap er ook helemaal niets van.

Als ik mijn honden kwijt zou zijn, en ik ga lopen roepen en ze horen mij, komen ze toch opgelucht naar mij toe.

je zou jou bijna een verloren hond toewensen als het niet zo ondoenlijk triest was voor het beestje zelf .

Wat nou blah? Vind jouw reactie niet echt normaal! Reageerde je ook zo eerder op Cleva?

Poeh zeg, wat heftig en mooi, dat het toch goed komt.

Jion schreef:Ik snap dat je het moeilijk kunt begrijpen, ik vind het zelf ook echt bizar dat een huishond waar je zo'n goede band mee hebt ineens onbereikbaar kan worden. Maar hoe verklaar jij dan dat het wel degelijk regelmatig gebeurt bij vermiste honden? En waarom denk je dat het bij een ander wel kan gebeuren maar bij jezelf niet?

Oké, Jion is in de praatmodus. Succes

Het lijkt mij de ware hel op aarde. En dan ook nog steeds filmbeelden van je hond kunnen zien, en haar niet kunnen bereiken. Ik denk ook dat het ons niet kan/zal gebeuren, maar het zàl je toch gebeuren. Nou ja, dan ben je wel in 1 nacht grijs, dacht scheelt dan wel weer.

Inge O schreef:

iones schreef:Vind jouw reactie niet echt normaal!

ik wel en als je zelf een keer zoiets intriests zou meegemaakt hebben zou je meteen snappen waarom.

iones schreef:Reageerde je ook zo eerder op Cleva?

nee want daar is geen reageren aan.

En dat is dus het punt.

Dat weet ik niet en uit dat filmpje is dat ook niet echt naar voren gekomen. En ik heb verder niet al die pagina´s in het topic gelezen om er achter te kunnen komen wát er dan gebeurd is.

Jion schreef: Ik snap dat je het moeilijk kunt begrijpen, ik vind het zelf ook echt bizar dat een huishond waar je zo'n goede band mee hebt ineens onbereikbaar kan worden.

Dat is het. Een goede band en dan lijkt de hond je ineens te vergeten. En als ik dan dus zeg dat ik dat niet snap krijg ik een nogal buitensporige reactie van inge o.

Jion schreef: Maar hoe verklaar jij dan dat het wel degelijk regelmatig gebeurt bij vermiste honden? ?

Ik wíst dat niet eens, dat dit regelmatig gebeurde bij vermiste honden! Is dat werkelijk zo?

Jion schreef: En waarom denk je dat het bij een ander wel kan gebeuren maar bij jezelf niet?

Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen. Dat mijn eigen honden die zo aan mij hangen mij niet meer zouden kennen.

Jion schreef:
Nou misschien is het dan handig om de volgende keer als je een buitensporige reactie krijgt even alsnog het hele topic te lezen. Ik snap de reactie van Inge namelijk wel, omdat jij (en Cleva) leken te suggereren (of schreven) dat het niet meer kunnen bereiken van een vermiste hond aan de band met het baasje lag. En dat is nogal kwetsend (en wat mij betreft ook onwaar) als het je zelf ook is overkomen.

Het lag niet in mijn bedoeling om dat te suggereren. Ik had wel een vermoeden dat er een verhaal aan vooraf moest zijn gegaan.
Ik dacht het wel de eerste pagina tegen te komen, dat verhaal maar dat was niet het geval.

Inge O schreef:- maar wél een mening hebben hoor.

Echt een uitgesproken mening had ik niet.
Iets niet snappen, is niet zozeer een mening he.

iones schreef:

Inge O schreef:- maar wél een mening hebben hoor.

Echt een uitgesproken mening had ik niet.
Iets niet snappen, is niet zozeer een mening he.

Nee. Een gebrek aan inlevingsvermogen.

Jion schreef:

Nanna schreef:Waarbij je wel weer ziet dat sommige weggelopen honden veranderen in wilde dieren. Die ook weer binnen de seconde naar huishondmodus kunnen gaan. Dat blijf ik altijd wonderlijk vinden.

Dat vind ik nou ook zo bizar (en je leest het ook vaak van andere vermiste honden, niet alleen shelties), dat zo'n hond die al 1,5 jaar je trouwe maatje is blijkbaar ineens in een onbereikbare wilde vreemde hond kan veranderen. Ik kan me er echt niks bij voorstellen.

Ik kan me er helaas heel wat bij voorstellen. Ik heb zelf een angstige ex-asielkat. In het asiel leek ze haast verwilderd, terwijl ze thuis en bij de dierenarts juist vol vertrouwen toont. Ze is een keer ontsnapt en zat toen blazen en dreigend bij de buurman in de tuin. Echt een heel ander dier dat zich echt niet op de normale manier liet lokken en ook totaal niet benaderbaar voelde. Alle klik en jarenlang opgebouwd vertrouwen was ineens weg. Gelukkig kon ik al haar vluchtroutes blokkeren en had ik haar te pakken toen ze toch een poging deed om langs me te glippen.

Collie Pepper is ook eens in paniek weggerend en dan sta je compleet machteloos met een lege riem in je handen. Gelukkig kwam zij wel zelf bij zinnen en vond ik haar bij de voordeur uiteindelijk weer terug.

Toen Beau afgelopen november een paar uur weg is geweest, moet hij me ook hebben horen roepen. Hij is toen in volledige paniek weg gerend (vuurwerk, kwam na de eerste knal naar me toe maar er kwam een tweede knal toen ik hem bij zijn halsband wilde pakken). Uiteindelijk is hij nog geen vijftig meter van de plek van verdwijning terug gevonden, terwijl ik daar talloze rondjes heb gefietst en geroepen heb, net zoals mijn moeder. Hij moet ons haast gehoord hebben. Toen iemand anders hem vond terwijl ik aan kwam lopen, heb ik hem geroepen en toen was hij erg blij. Dus ik geloof best dat honden in een bepaalde staat van paniek/overleving kunnen raken. Beau is denk ik niet in zo'n overlevingsstaat terecht gekomen, maar ik denk dat hij in blinde paniek (het vuurwerk bleef immers aanhouden) mij gewoon niet gehoord heeft of niet durfde te komen.

tekkel schreef:Ik snap het wel hoor, Miepmiept

Ontroerend filmpje, al werd ik wel steeds uit mijn ontroering gerukt door al die d- en t-fouten, maar dat mag ik natuurlijk niet zeggen

Ik vind het ook onbegrijpelijk dat het drie maanden niet lukt je eigen hond te pakken te krijgen terwijl je weet waar hij is. Dat hij verwildert, oké. Maar toch niet al meteen de eerste dagen? Mijn respectieve tekkels gingen er ook geregeld vandoor, maar die kwamen echt wel terug naar mij, de auto of naar huis.

Wat ik het allerminst snap is dat het hier gaat om een in Nederland opgegroeide hond en hier gefokt. Hoe kunnen die in godsnaam nou zo angstig zijn? Dat een ex zwerver dat doet snap ik volledig, maar een hier gefokte rashond snap ik echt niet. Dan mag je je als fokkerzijnde ook achter de oren krabben over je fokproducten.

duitse herder schreef:

tekkel schreef:Ik snap het wel hoor, Miepmiept

Ontroerend filmpje, al werd ik wel steeds uit mijn ontroering gerukt door al die d- en t-fouten, maar dat mag ik natuurlijk niet zeggen

Ik vind het ook onbegrijpelijk dat het drie maanden niet lukt je eigen hond te pakken te krijgen terwijl je weet waar hij is. Dat hij verwildert, oké. Maar toch niet al meteen de eerste dagen? Mijn respectieve tekkels gingen er ook geregeld vandoor, maar die kwamen echt wel terug naar mij, de auto of naar huis.

Wat ik het allerminst snap is dat het hier gaat om een in Nederland opgegroeide hond en hier gefokt. Hoe kunnen die in godsnaam nou zo angstig zijn? Dat een ex zwerver dat doet snap ik volledig, maar een hier gefokte rashond snap ik echt niet. Dan mag je je als fokkerzijnde ook achter de oren krabben over je fokproducten.

Tuurlijk joh mensen krijgen ook altijd de kindjes die ze willen.

duitse herder schreef:

tekkel schreef:Ik snap het wel hoor, Miepmiept

Ontroerend filmpje, al werd ik wel steeds uit mijn ontroering gerukt door al die d- en t-fouten, maar dat mag ik natuurlijk niet zeggen

Ik vind het ook onbegrijpelijk dat het drie maanden niet lukt je eigen hond te pakken te krijgen terwijl je weet waar hij is. Dat hij verwildert, oké. Maar toch niet al meteen de eerste dagen? Mijn respectieve tekkels gingen er ook geregeld vandoor, maar die kwamen echt wel terug naar mij, de auto of naar huis.

Wat ik het allerminst snap is dat het hier gaat om een in Nederland opgegroeide hond en hier gefokt. Hoe kunnen die in godsnaam nou zo angstig zijn? Dat een ex zwerver dat doet snap ik volledig, maar een hier gefokte rashond snap ik echt niet. Dan mag je je als fokkerzijnde ook achter de oren krabben over je fokproducten.

Ik kan nergens vinden of ze vóór haar avontuur ook al wat angstig was. Ben ik wel benieuwd naar.
Ik bedacht me trouwens dat Ebertje ooit drie uur lang weg is geweest, in november een paar jaar geleden toen we in het bos ineens werden overvallen door een enorme sneeuwbui en het daardoor ook veel te vroeg donker werd. Toen ze na uuuuuren terugkwam bij de auto waar ik was blijven wachten en roepen, was ze helemaal in trance maar sprong wel zonder dralen op de achterbank en thuis was het alweer allemaal oké. Behalve dat ze doodmoe was. Die trance-staat ken ik dus wel een beetje.

Inge O schreef:

Cleva schreef:
Wat ben je raar om je heen aan het meppen. Gaat het wel?

ik mep netjes in evenredigheid met de reacties dus ja hoor, hier gaat het prima.

Nou nee dus, niet echt. Evenredigheid is ver zoek bij jou. Ik weet ook niet wat jou mankeert.

Misschien heb je goede nachtrust nodig of zo... dan zie je weer een beetje perspectief.

Inge O schreef:

iones schreef:

Inge O schreef:

Cleva schreef:
Wat ben je raar om je heen aan het meppen. Gaat het wel?

ik mep netjes in evenredigheid met de reacties dus ja hoor, hier gaat het prima.

Nou nee dus, niet echt. Evenredigheid is ver zoek bij jou. Ik weet ook niet wat jou mankeert.

als je echt niet snapt waarom ik zo reageer heeft het vrees ik ook weinig zin om het je uit te leggen.

Neem het haar niet kwalijk , was gewoon net als anders om even te laten zien hoe geweldige dierenliefhebber zij wel niet is en daar moet je af en toe een ander zijn kop even inbeuken om dat kracht bij te zetten.

iones schreef:Misschien heb je goede nachtrust nodig of zo... dan zie je weer een beetje perspectief.

Eh. Of misschien even een deeltje van je inlevingsvermogen gebruiken, iones. Het is niet bepaald tof om je hond kwijt te zijn en daar komen logischerwijs nogal wat emoties bij kijken. Zeker als je hond langer weg is dan een paar uur. Het lijkt me ontzettend frustrerend en verdrietig als je je hond soms nog kunt zien, maar niet kunt bereiken... Dat jij je niet kunt voorstellen dat honden onbereikbaar worden uit een soort instinct of misschien paniek, zegt misschien meer over jou dan over anderen. En dat is jammer.

Jion schreef:

duitse herder schreef: Wat ik het allerminst snap is dat het hier gaat om een in Nederland opgegroeide hond en hier gefokt. Hoe kunnen die in godsnaam nou zo angstig zijn? Dat een ex zwerver dat doet snap ik volledig, maar een hier gefokte rashond snap ik echt niet. Dan mag je je als fokkerzijnde ook achter de oren krabben over je fokproducten.

Wat ik uit de verhalen begrijp is dat die honden niet perse angstige honden zijn, maar door een schrik/pijn-reactie wel in een door angst gedreven overlevingsstaat kunnen raken waarin ze niet meer bereikbaar zijn. Om vervolgens bij thuiskomst weer terug te veranderen in de niet-angstige huishond van weleer. Het is blijkbaar een soort knop die dan omgaat waarbij een oer-instinct het overneemt, ongeacht het basis-niveau van angst.

Inderdaad, ik ken deze verhalen ook van honden die gewoon hier zijn gefokt en opgegroeid. Ik denk ook dat het een soort oerinstinct is, waardoor de hond in een paniek- of vluchtmodus raakt en gewoon niet meer bereikbaar is. Het wilde dier komt naar boven, en dat zit in alle honden, niet alleen in angstige honden.
Misschien is het een beetje te vergelijken met honden die erg agressief ontwaken uit een narcose en dan om zich heen gaan bijten, terwijl het normaal gesproken heel lieve honden zijn zonder enige agressie. Op zo'n moment is zo'n hond ook niet helemaal toerekeningsvatbaar, niet op z'n gemak en neemt het oerinstinct het over. Als ze weer helemaal bij hun positieven zijn, is er niks meer aan de hand.

Een verdwaalde hond gaat al snel in zijn overlevingsmodus en is dan niet meer bereikbaar, herkent de stem niet meer van de baas en wordt steeds meer schichtig. Hierdoor gebruikt de hond zijn neus niet meer om geuren te herkennen, de hond is daar niet ontspannen voor maar is super alert en kan onwijs snel 'verwilderen'.
Ik heb naar veel vermiste honden gezocht en blijf mij verbazen hoe snel dat gaat. Baasjes geloven het vaak niet en willen blijven roepen, vooral als ze de hond zien. Het is ook onbegrijpelijk als je hond in zijn vluchtgedrag niet meer reageert, terwijl je zou denken dat de hond blij zou zijn.

Wij zijn Rox een keer kwijtgeraakt op een druk strand (wij konden haar al die tijd gewoon zien) en zagen haar in paniek rondrennen en zwalken. Wij riepen maar ze reageerde totaal niet. Ze liep opgegeven moment op afstand met vreemde mensen mee (beetje bang). Toen we bij haar kwamen herkende ze ons ook niet gelijk, maar Browny wel, toen ze blij werd omdat ze hem herkende, herkende ze ons ook gelijk en toen kregen we een dramatisch piep en jank concert, van ooohhh papa ik ben zoooo bang en alleeen geweest, wat ben ik nu bliijjjj
Het is vreemd om een hond zo te zien veranderen, nog nooit bang gezien, het paniekerige verbaasde mij dan niet, want dat kon ze al om een stokje of bal zijn wat kwijt raakte

bouvierpoedel schreef: Neem het haar niet kwalijk , was gewoon net als anders om even te laten zien hoe geweldige dierenliefhebber zij wel niet is en daar moet je af en toe een ander zijn kop even inbeuken om dat kracht bij te zetten.

Oh? En waar zie je mij dat dan doen? Verder alles wel goed met je of zit je iets dwars?

Hilde schreef:

iones schreef:Misschien heb je goede nachtrust nodig of zo... dan zie je weer een beetje perspectief.

Eh. Of misschien even een deeltje van je inlevingsvermogen gebruiken, iones. Het is niet bepaald tof om je hond kwijt te zijn en daar komen logischerwijs nogal wat emoties bij kijken. Zeker als je hond langer weg is dan een paar uur. Het lijkt me ontzettend frustrerend en verdrietig als je je hond soms nog kunt zien, maar niet kunt bereiken... Dat jij je niet kunt voorstellen dat honden onbereikbaar worden uit een soort instinct of misschien paniek, zegt misschien meer over jou dan over anderen. En dat is jammer.

IK heb niets gezegd over anderen. Dat doe jij nu, en BP en IngeO. Dus wie heeft er hier een gebrek aan inlevingsvermogen? Omdat ik me iets niet kan voorstellen omdat het mij totaal onbekend is, zou ik gebrek aan inlevingsvermogen hebben, terwijl jullie om je heen gaan meppen? Wie heeft er hier nou gebrek aan inlevingsvermogen? Doe eens effe normaal he!

Browny schreef:Een verdwaalde hond gaat al snel in zijn overlevingsmodus en is dan niet meer bereikbaar, herkent de stem niet meer van de baas en wordt steeds meer schichtig. Hierdoor gebruikt de hond zijn neus niet meer om geuren te herkennen, de hond is daar niet ontspannen voor maar is super alert en kan onwijs snel 'verwilderen'.
Ik heb naar veel vermiste honden gezocht en blijf mij verbazen hoe snel dat gaat. Baasjes geloven het vaak niet en willen blijven roepen, vooral als ze de hond zien. Het is ook onbegrijpelijk als je hond in zijn vluchtgedrag niet meer reageert, terwijl je zou denken dat de hond blij zou zijn.

Kijk, dit wist ik dus gewoon niet. Jij legt het nu uit. Dit is een aspect van honden waarmee ik nooit mee in aanraking gekomen ben en dus ook niet kan weten.

Dan kunnen we nu eigenlijk het algemeen aangenomen gegeven dat `honden afhankelijk zijn omdat ze zich niet in het wild kunnen redden, net zoals katten` hiermee dus ook onderuit halen.

Maar ja dát is nu ook wel gebleken n.a.v. een aantal voorbeelden van honden die gewoon overleven voordat ze na maanden weer eindelijk gevangen worden, zoals het verhaal in dit topic.