Het HondenForum

Hmm, parson te fel. Border terriër net niet,

wel eens aan een Hollandse Smous gedacht? Het hondje dat ik ken loopt -fanatiek en met veel plezier- behendigheid, en daarnaast gehoorzaamheid op ggb niveau.
Is relatief makkelijk met andere honden, hoewel soms op een wat irritante namaakmanier onderdanig-opdringerig. Maar dat is dan ook het minst leuke wat ik ervan kan bedenken, dus dat valt nogal mee.
Lief en makkelijk met de 3 kinderen in het gezin.

Niet mijn persoonlijke voorkeurstype hond, maar hier misschien wel heel geschikt?

Sanchis schreef:moet t perse een ras zijn?

Het liefst willen mijn ouders in ieder geval een pup, dus geen volwassen herplaatser. Het hoeft niet perse een ras te zijn, maar je vind niet heel veel kruisingen waarvan beide ouders zijn getest op erfelijke aandoeningen. En dit is eigenlijk de reden dat ze wel lichte voorkeur hebben voor een rashond.

Habibi schreef:Hmm, parson te fel. Border terriër net niet,

wel eens aan een Hollandse Smous gedacht? Het hondje dat ik ken loopt -fanatiek en met veel plezier- behendigheid, en daarnaast gehoorzaamheid op ggb niveau.
Is relatief makkelijk met andere honden, hoewel soms op een wat irritante namaakmanier onderdanig-opdringerig. Maar dat is dan ook het minst leuke wat ik ervan kan bedenken, dus dat valt nogal mee.
Lief en makkelijk met de 3 kinderen in het gezin.

Niet mijn persoonlijke voorkeurstype hond, maar hier misschien wel heel geschikt?

Mijn moeder vind dan toch de Border terriër leuker haha! Ik denk dat we maar eens op zoek moeten gaan naar Border terriërs om hen in het echt te ontmoeten.

We gaan 4 oktober in ieder geval naar een hondenshow, dus tot die tijd kunnen we alle rassen die bij ons passen 'verzamelen' zodat we deze rassen daar in het echt kunnen ontmoeten.

De Smoushond is ook niet een heel veel voorkomend ras en sta je al snel behoorlijk lang op een wachtlijst, voor je een pup hebt.

IIris schreef:

Habibi schreef:Hmm, parson te fel. Border terriër net niet,

wel eens aan een Hollandse Smous gedacht? Het hondje dat ik ken loopt -fanatiek en met veel plezier- behendigheid, en daarnaast gehoorzaamheid op ggb niveau.
Is relatief makkelijk met andere honden, hoewel soms op een wat irritante namaakmanier onderdanig-opdringerig. Maar dat is dan ook het minst leuke wat ik ervan kan bedenken, dus dat valt nogal mee.
Lief en makkelijk met de 3 kinderen in het gezin.

Niet mijn persoonlijke voorkeurstype hond, maar hier misschien wel heel geschikt?

Mijn moeder vind dan toch de Border terriër leuker haha! Ik denk dat we maar eens op zoek moeten gaan naar Border terriërs om hen in het echt te ontmoeten.

We gaan 4 oktober in ieder geval naar een hondenshow, dus tot die tijd kunnen we alle rassen die bij ons passen 'verzamelen' zodat we deze rassen daar in het echt kunnen ontmoeten.

Waar wonen jullie? Boyke wil zich best showen hoor Misschien leuk om je moeder foto's te laten zien van het verschil tussen een net geplukte border en een die geplukt moet worden? Het verschil in uiterlijk is namelijk enorm en wat je mooi vindt, blijft natuurlijk persoonlijk
Ik vind de Smous ook helemaal geweldig! Helaas is de wachtlijst voor een pup zo'n drie jaar voor een teef, twee jaar voor een reu. Als je echt graag wilt, moet dat geen bezwaar zijn, maar jammer is het wel. Bovendien vind ik een nadeel dat doordat de Smous een relatief "nieuw" terug-gefokt ras is, er vrij weinig zekerheid is wat betreft bijvoorbeeld vacht (er zijn er met een echte plukvacht, maar ook die veel zachter haar hebben), uiterlijk en jachtdrift/sociaal gedrag. Maar wel onwijs geinige hondjes.

Flevo Bordertje schreef:

IIris schreef:

Habibi schreef:Hmm, parson te fel. Border terriër net niet,

wel eens aan een Hollandse Smous gedacht? Het hondje dat ik ken loopt -fanatiek en met veel plezier- behendigheid, en daarnaast gehoorzaamheid op ggb niveau.
Is relatief makkelijk met andere honden, hoewel soms op een wat irritante namaakmanier onderdanig-opdringerig. Maar dat is dan ook het minst leuke wat ik ervan kan bedenken, dus dat valt nogal mee.
Lief en makkelijk met de 3 kinderen in het gezin.

Niet mijn persoonlijke voorkeurstype hond, maar hier misschien wel heel geschikt?

Mijn moeder vind dan toch de Border terriër leuker haha! Ik denk dat we maar eens op zoek moeten gaan naar Border terriërs om hen in het echt te ontmoeten.

We gaan 4 oktober in ieder geval naar een hondenshow, dus tot die tijd kunnen we alle rassen die bij ons passen 'verzamelen' zodat we deze rassen daar in het echt kunnen ontmoeten.

Waar wonen jullie? Boyke wil zich best showen hoor Misschien leuk om je moeder foto's te laten zien van het verschil tussen een net geplukte border en een die geplukt moet worden? Het verschil in uiterlijk is namelijk enorm en wat je mooi vindt, blijft natuurlijk persoonlijk
Ik vind de Smous ook helemaal geweldig! Helaas is de wachtlijst voor een pup zo'n drie jaar voor een teef, twee jaar voor een reu. Als je echt graag wilt, moet dat geen bezwaar zijn, maar jammer is het wel. Bovendien vind ik een nadeel dat doordat de Smous een relatief "nieuw" terug-gefokt ras is, er vrij weinig zekerheid is wat betreft bijvoorbeeld vacht (er zijn er met een echte plukvacht, maar ook die veel zachter haar hebben), uiterlijk en jachtdrift/sociaal gedrag. Maar wel onwijs geinige hondjes.

Wij wonen in Kampen, Overijssel. Het zou geweldig zijn om een Border terriër in het echt te ontmoeten! Mijn vader en ik vinden pas geplukte Borders wel mooier om te zien, maar die plukkerige hoofdjes hebben ook zeker iets ondeugends Mijn moeder is nu aan het werk, maar ze kan elk moment thuis komen. Wanneer ze thuis is zal ik haar eens overspoelen met Border foto's en video's, misschien ziet ze dan nog wat meer in hoe leuk ze zijn haha! Hoewel ik haar natuurlijk niet wil pushen, ze moet er natuurlijk wel helemaal achter staan.

Ik heb net even wat informatie over dit ras opgezocht, want wij kenden het ras nog niet. Het karakter komt erg leuk over bij ons!

Toch is de vachtverzorging een minpunt, mijn ouders houden niet van een te lange vacht bij een hond. Nu kun je het denk ik wel kort houden, maar dan moet je weer regelmatig naar de trimmer (wat mijn ouders niet willen)... Qua karakter is het helemaal onze hond, maar wat betreft de vachtverzorging hebben we liever een ras die dat minder nodig heeft.

Toch heel erg bedankt voor jouw reactie, want ik vind het altijd leuk om een ras helemaal uit te pluizen en hierdoor heb ik ook weer iets geleerd over de Spaanse Waterhond [/quote]



Ik knip /scheer haar zelf en doe dat 2 keer per jaar dus ik vind de vachtverzorging erg mee vallen. Je hoeft haar ook niet te kammen/borstelen.

2 keer per jaar een hond trimmen is echt heel erg weinig hoor,
dus ik vind niet dat de spaanse waterhond dan niet in je plaatje past

kaatje888 schreef:2 keer per jaar een hond trimmen is echt heel erg weinig hoor,
dus ik vind niet dat de spaanse waterhond dan niet in je plaatje past

Nee, daar ben ik ook bang voor. Op dit moment staat bij ons de Border terriër op 1 en (voor mij in ieder geval) de poedel op 2.

IIris schreef:

kaatje888 schreef:2 keer per jaar een hond trimmen is echt heel erg weinig hoor,
dus ik vind niet dat de spaanse waterhond dan niet in je plaatje past

Nee, daar ben ik ook bang voor. Op dit moment staat bij ons de Border terriër op 1 en (voor mij in ieder geval) de poedel op 2.

Waar ben je bang voor?
Ook leuk toch

IIris schreef:

Sanchis schreef:moet t perse een ras zijn?

Het liefst willen mijn ouders in ieder geval een pup, dus geen volwassen herplaatser. Het hoeft niet perse een ras te zijn, maar je vind niet heel veel kruisingen waarvan beide ouders zijn getest op erfelijke aandoeningen. En dit is eigenlijk de reden dat ze wel lichte voorkeur hebben voor een rashond.

Er komen hele leuke jonge honden uit het buitenland, ik vang ze regelmatig op. Het zijn vaak honden jonger dan een jaar, middelmaatjes en geselecteerd op een prettig karakter.
Als je kiest voor een buitenlandertje die in nederland al in een opvanggezin zit, weet je veel meer over het karakter dan wanneer je een pup koopt van 8 weken met alleen de rasbeschrijving als 'houvast'.
Bijkomend voordeel is dat je een 'ongewenste' pup een warm thuis geeft en ze bijna niets kosten.

IIris schreef:

kaatje888 schreef:2 keer per jaar een hond trimmen is echt heel erg weinig hoor,
dus ik vind niet dat de spaanse waterhond dan niet in je plaatje past

Nee, daar ben ik ook bang voor. Op dit moment staat bij ons de Border terriër op 1 en (voor mij in ieder geval) de poedel op 2.

Een borderterrier moet ook 2x per jaar getrimd worden (en als hij/zij gecastreerd is misschien wel vaker). En geborsteld

hier wat foto's van mijn waterhond.. om het wat makkelijker te maken om te kiezen

tekkel schreef:

IIris schreef:

kaatje888 schreef:2 keer per jaar een hond trimmen is echt heel erg weinig hoor,
dus ik vind niet dat de spaanse waterhond dan niet in je plaatje past

Nee, daar ben ik ook bang voor. Op dit moment staat bij ons de Border terriër op 1 en (voor mij in ieder geval) de poedel op 2.

Een borderterrier moet ook 2x per jaar getrimd worden (en als hij/zij gecastreerd is misschien wel vaker). En geborsteld

Dat is waar natuurlijk. Het plukken twee maal per jaar kun je goed zelf leren of uitbesteden aan de trimmer als je dat prettiger vind
Borstelen doe ik echt nooit, maar ik hou wel van een woest typetje

IIris schreef:

Flevo Bordertje schreef: Waar wonen jullie? Boyke wil zich best showen hoor Misschien leuk om je moeder foto's te laten zien van het verschil tussen een net geplukte border en een die geplukt moet worden? Het verschil in uiterlijk is namelijk enorm en wat je mooi vindt, blijft natuurlijk persoonlijk
Ik vind de Smous ook helemaal geweldig! Helaas is de wachtlijst voor een pup zo'n drie jaar voor een teef, twee jaar voor een reu. Als je echt graag wilt, moet dat geen bezwaar zijn, maar jammer is het wel. Bovendien vind ik een nadeel dat doordat de Smous een relatief "nieuw" terug-gefokt ras is, er vrij weinig zekerheid is wat betreft bijvoorbeeld vacht (er zijn er met een echte plukvacht, maar ook die veel zachter haar hebben), uiterlijk en jachtdrift/sociaal gedrag. Maar wel onwijs geinige hondjes.

Wij wonen in Kampen, Overijssel. Het zou geweldig zijn om een Border terriër in het echt te ontmoeten! Mijn vader en ik vinden pas geplukte Borders wel mooier om te zien, maar die plukkerige hoofdjes hebben ook zeker iets ondeugends Mijn moeder is nu aan het werk, maar ze kan elk moment thuis komen. Wanneer ze thuis is zal ik haar eens overspoelen met Border foto's en video's, misschien ziet ze dan nog wat meer in hoe leuk ze zijn haha! Hoewel ik haar natuurlijk niet wil pushen, ze moet er natuurlijk wel helemaal achter staan.

Dat is niet zo ver. Mocht je moeder (en jullie allemaal natuurlijk) echt interesse hebben in de border, mogen jullie gerust eens kennis komen maken met Boyke hoor

gewoon een leuke jack russell dan nou zijn er trouwens ook wel "lijnen" of iig jack russells die feller zijn dan de gemiddelde parson, maar over het algemeen, heeft de parson een net iets korter lontje nog, maar heel erg veel daarin is ook opvoeding en gewoon weten wat je in huis haalt met zo'n soort terrier

ik heb hier wel een jack die lijkt op een parson, in gedrag naar andere reuen.. ook niet de makkelijkste, maar wel een bereikbaar typje. ook die bestaan best veel hoor, de wat te grote jacks, worden bij praktisch elke jack fokker wel geboren , dus als dat maatje en uiterlijk ze aanstaat ,kunnen ze daar ook nog aan denken

Even een post om dit topic te kunnen volgen.
Ik ben ook zeer geïnteresseerd in de parson russel terriër, maar ik schrik eigenlijk een beetje van wat hier allemaal geschreven wordt.

De parson is qua uiterlijk de ideale hond voor mij. Ik vind ze erg mooi en een handzaam formaat.
Ik heb nu een bull terriër, een fantastische hond, maar ik wil in de toekomst graag iets kleiners.
Ik ben echt een terriër-mens, ik hou van het karakter. Recht voor z'n raap, eigenwijs, what you see is what you get.
Ik heb veel geduld met de opvoeding, bij mijn bull heb ik hier ook veel tijd in moeten steken. Ik had eigelijk verwacht dat een parson wat makkelijker trainbaar zou zijn.

Maar als ik dit zo lees dan is de parson vele malen 'moeilijker' dan een bull, had ik niet verwacht eerlijk gezegd.
Toch fijn dat dit forum bestaat. Hier kun je persoonlijke ervaringen lezen ipv de doorsnee rasbeschrijvingen.
Als ik dit lees dan denk ik dat een parson misschien toch niet bij mij past. Misschien is een jack russel dan een betere optie? (die vind ik ook heel leuk namelijk). Zijn die qua karakter meer te vergelijken met een bull terriër?

Floortje schreef:Even een post om dit topic te kunnen volgen.
Ik ben ook zeer geïnteresseerd in de parson russel terriër, maar ik schrik eigenlijk een beetje van wat hier allemaal geschreven wordt.

De parson is qua uiterlijk de ideale hond voor mij. Ik vind ze erg mooi en een handzaam formaat.
Ik heb nu een bull terriër, een fantastische hond, maar ik wil in de toekomst graag iets kleiners.
Ik ben echt een terriër-mens, ik hou van het karakter. Recht voor z'n raap, eigenwijs, what you see is what you get.

Maar als ik dit zo lees dan is de parson vele malen 'moeilijker' dan een bull, had ik niet verwacht eerlijk gezegd.
Toch fijn dat dit forum bestaat. Hier kun je persoonlijke ervaringen lezen ipv de doorsnee rasbeschrijvingen.
Als ik dit lees dan denk ik dat een parson misschien toch niet bij mij past. Misschien is een jack russel dan een betere optie? (die vind ik ook heel leuk namelijk). Zijn die qua karakter meer te vergelijken met een bull terriër?

mm, omschrijf jij eens, wat jij het Bull terrier karakter vindt, waar jij je dus goed in kan vinden?

ik ken wel wat bullen, maar niet goed genoeg om echt een duidelijk beeld van verschil te geven, wel is het zo, dat een parson en ook een jack dus, die zijn voor andere doeleinden gefokt en gebruikt ( en nog steeds) dan een bull terrier. bij een parson en een jack, moet je toch echt aan jacht denken, zelfstandige jacht, dat maakt dat ze gewoon enorme vrijbuiters zijn en wanneer en niet op de juiste manier sturing aan gegeven wordt, je er echt een terror aan kunt hebben. het felle op andere honden? ja dat kan, maar dat hoeft niet, ligt aan de lijn, aan de opvoeding, aan hoe je met je hond leeft enz. scheelt natuurlijk al wel een stuk, hoe fel ze ook kunnen zijn, het blijven qua formaatjes minimaaltjes in de honden wereld, dus lastig om ze onder controle te houden is het nou ook weer niet .

ik vind ze niet moeilijk, ik vind ze ook op een andere manier koppig als dus bv een bull terrier, ze zijn wellicht ook wat serieuzer dan een bull, in hun felheid en gedrag dus.

maar ik denk, een bull terrier vergelijken met een parson of jack? mm nee, dat kan je niet helemaal, ondanks dat ze allebei terrier in hun naam hebben, vind ik ze daar toch te verschillend voor, in gebruik, in doeleinde, in motivatie.

De border terriers die ik ken zijn heel erg fel op honden. De reutjes dan toch.
Wat een erg leuke terrier is en dan een die veel zachter is dan de rest is een soft coated wheaten terrier. Weet niet of ik het goed schrijf. Dat ras is heel erg vriendelijk, ziet er leuk uit en is meestal veel makkelijker te mannen dan de werklustige felle terriers. Tenminste, dat is wat ik er altijd van hoor en ook wel van die hier in de buurt. Lieve rustige maar toch echte terrierhonden.

@Yamie:
Ik vraag me vooral af hoe de trainbaarheid en het sociale gedrag naar andere honden (of juist het gebrek daaraan) is.
Ik had het idee dat een russel makkelijker op te voeden is, gehoorzamer dan een bull. En dat ze ook socialer zijn.
Maar hier lees ik toch dat vele ettertjes zijn (zelfs iemands buurvrouw die alleen maar 's nacht kan wandelen )
Of zou dat toch echt een opvoedingsdingetje zijn?

Veder ben ik me ervan bewust dat het natuurlijk heel verschillende rassen zijn, een bull is veel rustiger ook denk ik.
En dat jachtinstinct is dat bij een jack minder aanwezig dan bij een parson?
Ik heb best wat kleine huisdieren (gehad) en werk op een boerderij, mijn bull wilde bij eerst ook alles opeten, het kostte flink wat training, maar nu kan ik hem gewoon loslaten tussen de geiten, hij kijkt er niet naar om.
Kan ik dat bij een jack/parson ook verwachten, of is dat echt een illusie?

Toch zie je op boerderijen vaak kleine terriërs lopen, of zijn dat dan allemaal hussels?

Ik heb een paar vragen voor (ex)eigenaren van Parsons of mensen die Parsons kennen:
- Ik heb gelezen dat ze over een flinke portie jachtinstinct bezitten, kunnen Parson Russells wel leren los te lopen? Of ben je ze altijd kwijt wanneer je ze los laat? En is het loslaten gemakkelijk aan te leren bij dit ras?
Mijn parson kon zeer goed los lopen en ging er zelden vandoor.

- Is er een groot verschil tussen reuen en teven? Mijn voorkeur gaat meestal uit naar teefjes, maar omdat wij al een teefje hebben is dat misschien niet zo handig? Wel heb ik gelezen dat veel Parson reuen nogal last hebben van dominantie t.o.v. andere honden, klopt dit?
Mijn parson reu had het niet zo op andere honden, maar was niet dominant. Hij was ook een herplaatser met grote problemen (die we gelukkig aardig hebben kunnen verhelpen).

- In welk opzicht zijn Parson Russells anders dan Jack Russells? Hiermee bedoel ik het karakter, ik weet dat Parsons een ander uiterlijk hebben.
Ik heb alleen een parson gehad, dus wat anders is tussen Jacks en Parsons durf ik niet te zeggen.
- Hebben Parsons 'genoeg' aan elke dag zo'n 1,5 tot 2,5 uur lopen, binnenshuis denkspelletjes doen en één of twee keer per week een hondensport beoefenen?
Mijn Parson had daar wel genoeg aan, maar ik weet van andere Parsons die er niet genoegen aan nemen. Kwestie van karakter en lijnen.

Bovendien was mijn Parson geen 'jachthondje' hij zat regelmatig tussen de cavia's, konijnen en ratjes. Het kon allemaal, uiteraard wel onder begeleiding, maar echt dat jagen wat andere Parsons wel eens doen, dat deed hij niet. Heb ergens nog een foto van hem tussen de cavia's haha!

@Yamie:
Ik vraag me vooral af hoe de trainbaarheid en het sociale gedrag naar andere honden (of juist het gebrek daaraan) is.
Ik had het idee dat een russel makkelijker op te voeden is, gehoorzamer dan een bull. En dat ze ook socialer zijn.
Maar hier lees ik toch dat vele ettertjes zijn (zelfs iemands buurvrouw die alleen maar 's nacht kan wandelen )
Of zou dat toch echt een opvoedingsdingetje zijn?

Ik ben Yamie niet , maar het is mijn buurvrouw en ik kan wel zeggen dat het bij díe speciale parsonreu wel degelijk ook een opvoeddingetje is. Of liever gezegd, een verschrikkelijk gebrek aan opvoeding. De buurvrouw in kwestie is een hartstikke lief mens maar ik kan haar niet echt ferm noemen.
Als ik langs de tuin met mijn honden loop hoor ik het dier met schuim op de bek zowat de schutting opvreten van woede/frustratie. En ik hoor nooit een correctie.
Ik ken ook alleen deze parson maar, dus ik kan niet zeggen of dit nou een 'typische' raseigenschap is. Wel dat het ras míj niet erg aanspreekt op basis van de enige hond die ik ken.

Dat klinkt al wat beter

Ik wil ten opzichte van de bull terriër een wat socialere en beter trainbare hond.

Wat betreft het jagen van terriërs en het los kunnen lopen bij eigen "klein wild": ik denk dat er voor de meeste honden (niet voor alle helaas ) een groot verschil is tussen 'eigen' en allerlei beestenspul dat je buiten tegen komt. Mijn terriërs gaan buiten als ze de kans krijgen graag achter konijnen, katten, herten en wat al niet aan, maar binnen of in de tuin verdroegen ze eigen ratten, konijnen, hamsters, schildpadden, fretten en katten. Dat zal een kwestie van opvoeding en gewenning zijn en ik denk het idee dat deze dieren bij hun roedel horen Ik heb in ieder geval nooit enig probleem gehad met mijn border terriër en mijn kruising cairn/hussel en eigen kleine huisdieren. Waarbij wel gezegd moet worden dat zij ze alleen zagen onder begeleiding natuurlijk (behalve de katten)

kaatje888 schreef:

IIris schreef:

kaatje888 schreef:2 keer per jaar een hond trimmen is echt heel erg weinig hoor,
dus ik vind niet dat de spaanse waterhond dan niet in je plaatje past

Nee, daar ben ik ook bang voor. Op dit moment staat bij ons de Border terriër op 1 en (voor mij in ieder geval) de poedel op 2.

Waar ben je bang voor?
Ook leuk toch

Haha ja! Ik bedoelde dat ik er bang voor ben dat veel vachtverzorging inderdaad niets voor mij is. Maar als ik moet kiezen tussen de poedel of de Spaanse waterhond, kies ik toch voor de poedel

yamie schreef:gewoon een leuke jack russell dan nou zijn er trouwens ook wel "lijnen" of iig jack russells die feller zijn dan de gemiddelde parson, maar over het algemeen, heeft de parson een net iets korter lontje nog, maar heel erg veel daarin is ook opvoeding en gewoon weten wat je in huis haalt met zo'n soort terrier

ik heb hier wel een jack die lijkt op een parson, in gedrag naar andere reuen.. ook niet de makkelijkste, maar wel een bereikbaar typje. ook die bestaan best veel hoor, de wat te grote jacks, worden bij praktisch elke jack fokker wel geboren , dus als dat maatje en uiterlijk ze aanstaat ,kunnen ze daar ook nog aan denken

Een Jack vinden we persoonlijk iets te klein. Het scheelt niet veel met de Parson, maar het formaat van de Parson vinden we toch wel het minimale. Toch houd ik zeker de Jack in mijn achterhoofd!

laeken schreef:De border terriers die ik ken zijn heel erg fel op honden. De reutjes dan toch.
Wat een erg leuke terrier is en dan een die veel zachter is dan de rest is een soft coated wheaten terrier. Weet niet of ik het goed schrijf. Dat ras is heel erg vriendelijk, ziet er leuk uit en is meestal veel makkelijker te mannen dan de werklustige felle terriers. Tenminste, dat is wat ik er altijd van hoor en ook wel van die hier in de buurt. Lieve rustige maar toch echte terrierhonden.

Ik vind Wheatens erg leuk! Een jaar geleden dacht ik helemaal dat dit ras bij ons zou komen. Helaas vind mijn vader het niets, hij heeft liever een kortharige/ruwharige hond en de vacht van de wheaten wordt toch wat langer. Toch vind ik het wel een hond die ik later wel zou willen hebben, dus wie weet

milo is ook maar een kleintje. nog geen 35cm

Terre schreef:Ik heb een paar vragen voor (ex)eigenaren van Parsons of mensen die Parsons kennen:
- Ik heb gelezen dat ze over een flinke portie jachtinstinct bezitten, kunnen Parson Russells wel leren los te lopen? Of ben je ze altijd kwijt wanneer je ze los laat? En is het loslaten gemakkelijk aan te leren bij dit ras?
Mijn parson kon zeer goed los lopen en ging er zelden vandoor.

- Is er een groot verschil tussen reuen en teven? Mijn voorkeur gaat meestal uit naar teefjes, maar omdat wij al een teefje hebben is dat misschien niet zo handig? Wel heb ik gelezen dat veel Parson reuen nogal last hebben van dominantie t.o.v. andere honden, klopt dit?
Mijn parson reu had het niet zo op andere honden, maar was niet dominant. Hij was ook een herplaatser met grote problemen (die we gelukkig aardig hebben kunnen verhelpen).

- In welk opzicht zijn Parson Russells anders dan Jack Russells? Hiermee bedoel ik het karakter, ik weet dat Parsons een ander uiterlijk hebben.
Ik heb alleen een parson gehad, dus wat anders is tussen Jacks en Parsons durf ik niet te zeggen.
- Hebben Parsons 'genoeg' aan elke dag zo'n 1,5 tot 2,5 uur lopen, binnenshuis denkspelletjes doen en één of twee keer per week een hondensport beoefenen?
Mijn Parson had daar wel genoeg aan, maar ik weet van andere Parsons die er niet genoegen aan nemen. Kwestie van karakter en lijnen.

Bovendien was mijn Parson geen 'jachthondje' hij zat regelmatig tussen de cavia's, konijnen en ratjes. Het kon allemaal, uiteraard wel onder begeleiding, maar echt dat jagen wat andere Parsons wel eens doen, dat deed hij niet. Heb ergens nog een foto van hem tussen de cavia's haha!

Bedankt voor je uitgebreide antwoord! Ik moet nog even flinke gesprekken voeren met mijn ouders over de Parson, omdat we er nog niet helemaal uit zijn. Waarschijnlijk vinden we hem net te pittig en gaan we toch voor een wat gemakkelijker ras...

rakker2000 schreef:milo is ook maar een kleintje. nog geen 35cm

Ja, maar dat is toch wel groter dan een Jack Russell reu. Ook vinden we de bouw van een Parson stiekem iets mooier