Het HondenForum

thom schreef:Dit jaar zijn er al heel veel forum-iconen gegaan, viel me op. Zo ontzettend verdrietig, als je de honden en eigenaren al jaren volgt. Ik probeer wel zo vaak mogelijk een reactie in een IM te geven, soms lukt het niet meteen, maar dan wel paar dagen later, soms komen de verhalen echt keihard binnen.

En dan zijn we 1 dag verder, en ja sommige verhalen komen keihard binnen Thom.

renee-uk schreef:ik durf haast het forum niet meer te openen, het is echt heel verschrikkelijk op het moment

Nou inderdaad

Als ik het lees zal ik altijd reageren, ondenkbaar dat ik niet zou proberen iets te schrijven. Vaak kom ik ook niet veel verder dan iets van sterkte, maar ik weet uit eigen ondervinding hoe fijn het is als mensen heel even stilstaan bij zo'n gemis als het afscheid van je dierbare hond

Ik vond het fijn dat er veel mensen waren die reageerden. Ik kom al lang op het forum maar ben niet echt actief. En misschien raar, maar ook het aantal keer gelezen deed goed.

Ik snap je wel Fafo maar toch probeer ik altijd wel zoveel mogelijk te reageren
soms snikkend en soms een traantje wegpinkend maar als ik er al om moet huilen hoe
zouden de baasjes zich dan wel niet voelen?
En ik weet helaas uit ervaring dat ook al is het alleen maar een woordje sterkte of een roosje of een zoen...
kleine woorden doen soms meer dan je denkt.

hewi schreef:Ik snap je wel Fafo maar toch probeer ik altijd wel zoveel mogelijk te reageren
soms snikkend en soms een traantje wegpinkend maar als ik er al om moet huilen hoe
zouden de baasjes zich dan wel niet voelen?
En ik weet helaas uit ervaring dat ook al is het alleen maar een woordje sterkte of een roosje of een zoen...
kleine woorden doen soms meer dan je denkt.

tja, ik trek het ook niet altijd, sterker nog ik lees hier vrijwel nooit, meestal heb ik dan al gereageerd op fb of in medisch (bij de voor mij bekende honden/eigenaren) en ik vind het dan ook ergens wel raar om dan zo'n IM topic op te gaan zoeken om daar nog een keer mee te leven ondanks dat ik weet hoe goed het je doet dat men meeleeft.
Ik heb heeel lang na het overlijden van prado het allemaal gewoon niet kunnen lezen, al dat verdriet

Dus ik begrijp de bedoeling van fafo wel en ik sluit me graag bij haar aan.

En nee nanna, ook ik vind dat hier in dit hoekje niet kunnen

Opgeschoond. Graag weer on-topic.

renee-uk schreef:ik moest bij sommige berichten ook hard huilen, maar ik was er wel verschrikkelijk blij mee en ik heb ontzettend veel steun gehad aan het meeleven, dat mensen met me deden.
ik lees die topics best nog regelmatig terug en nog steeds doen de berichtjes die ik kreeg me goed, ook de sterktes, al dan niet met roos.
je voelt je door die berichten wat minder alleen met je verdriet, juist omdat iedereen hier honden heeft en een groot deel van de mensen die reageren weet waar je doorheen gaat als je je hond verliest.

dat gedeelde smart halve smart is zou ik niet willen beweren, maar het helpt wel.

Dat dus geldt vandaag ook zo ontzettend voor ons.

ach thom

thom schreef:
renee-uk schreef:ik moest bij sommige berichten ook hard huilen, maar ik was er wel verschrikkelijk blij mee en ik heb ontzettend veel steun gehad aan het meeleven, dat mensen met me deden.
ik lees die topics best nog regelmatig terug en nog steeds doen de berichtjes die ik kreeg me goed, ook de sterktes, al dan niet met roos.
je voelt je door die berichten wat minder alleen met je verdriet, juist omdat iedereen hier honden heeft en een groot deel van de mensen die reageren weet waar je doorheen gaat als je je hond verliest.

dat gedeelde smart halve smart is zou ik niet willen beweren, maar het helpt wel.
Dat dus geldt vandaag ook zo ontzettend voor ons.

Ik weet ook vaak niet wat te zeggen, tja en dan type ik maar gewoon sterkte!! Want meeleven doe ik zeker wel en 1 woord is in elk geval beter dan niets..

Fafo schreef:Ik probeer ook altijd wel te reageren, alleen soms ligt het echt aan mijn dag. Wat dieren betreft ben ik echt een muts eerste klas, en krijg ik er echt een brok van in mijn keel, of een naar gevoel omdat je in sommige verhalen zoveel verdriet leest. En dan kan ik me er zo goed in verplaatsen dat ik me er echt rot door voel. Dus soms (misschien egoïstisch) heb ik daar dan geen 'zin in'.

Maar omdat ik dat dan soms ook wel ergens vervelend vind en vooral nu ik veel bekende forumhondjes voorbij zie komen wilde ik toch graag laten weten dat ik het heel erg vind, en sterkte wensen.

Dit dus.. ik lees alles maar heel soms dan denk ik.. ik typ later wat want pffff. Maar dan schiet het erbij in en ik wil niet dat mensen denken dat ik selectief reageer.

Ik lees meer op het forum dan dat ik reageer, maar ik was heel blij met alle lieve berichtjes die ik kreeg toen we Gaston, slechts 21 maanden oud, moesten laten gaan.
Het maakt inderdaad niet uit wat er door wie gezegd wordt, gewoon het feit dat mensen meeleven is al heel erg fijn.

Ik probeer ook altijd te reageren, ik zou er zelf ook blij mee zijn.
Hopelijk duurt dat nog ff..

Toen Cas overleed was ik hier net een maandje of vier actief.
En heel veel had ik over hem niet geschreven, wel over het Suske.
Toch waren er veel hartverwarmende reacties voor een hond die niemand heeft gekend.
Dat heeft me veel goed gedaan.
Een "sterkte" klinkt wellicht hol om te typen maar om te ontvangen zeer zeker niet

Mit schreef:2013 is een rotjaar. Ik heb veel aan het forum gehad. En als de tranen me hoog zitten dan lees ik Tsuki's topic en dan stromen ze weer. Soms moet ik dat kwijt en mijn familie snapt niks van dat je nog verdriet kunt hebben om een hond die er al een half jaar niet meer is.

" Al" een half jaar? Ik heb er bij Bente- mede doordat het zo plotseling was- veel langer over gedaan en mijn voorlaatste bezoek aan de Wagenrenk waar mijn vriendin heen moest met een hond die ze opvangt heeft pas echt helend gewerkt. Dat was afgelopen september...

Ik probeer te reageren, maar ik kan het vaak niet aan omdat ik dan gewoon dagen van slag ben. Ik mis mijn Dolina vreselijk, en ik heb geen idee of dat ooit slijt.... nu zit ik ook weer te janken. Ik ben echt van slag als ik hier in dit hoekje moet reageren.

Dus voor iedereen, ik weet wat je voelt, maar ik kan het soms gewoon niet, en dat ligt niet aan de persoon want ik begrijp heel goed wat je doormaakt.

Van mij ook iedereen die zijn beste maatje(s) heeft verloren veel sterkte. Heb zelf het nog niet meegemaakt (1e hond) maar lijkt zo'n pijn doen. Mijn overleden paarden mis ik ook nog steeds maar een hond staat zoveel dichter bij je. Mijn hondje is mijn prinsje. Soms als ik een IM topic lees moet ik ook huilen omdat ik het zo erg vindt voor de baasjes.

Het HondenForum

Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel

Re: Zo veel