Moderator: moderatorteam
thom schreef:Dit jaar zijn er al heel veel forum-iconen gegaan, viel me op. Zo ontzettend verdrietig, als je de honden en eigenaren al jaren volgt. Ik probeer wel zo vaak mogelijk een reactie in een IM te geven, soms lukt het niet meteen, maar dan wel paar dagen later, soms komen de verhalen echt keihard binnen.
Nou inderdaadrenee-uk schreef:ik durf haast het forum niet meer te openen, het is echt heel verschrikkelijk op het moment
tja, ik trek het ook niet altijd, sterker nog ik lees hier vrijwel nooit, meestal heb ik dan al gereageerd op fb of in medisch (bij de voor mij bekende honden/eigenaren) en ik vind het dan ook ergens wel raar om dan zo'n IM topic op te gaan zoeken om daar nog een keer mee te leven ondanks dat ik weet hoe goed het je doet dat men meeleeft.hewi schreef:Ik snap je wel Fafo maar toch probeer ik altijd wel zoveel mogelijk te reageren
soms snikkend en soms een traantje wegpinkend maar als ik er al om moet huilen hoe
zouden de baasjes zich dan wel niet voelen?
En ik weet helaas uit ervaring dat ook al is het alleen maar een woordje sterkte of een roosje of een zoen...
kleine woorden doen soms meer dan je denkt.
Dat dus geldt vandaag ook zo ontzettend voor ons.renee-uk schreef:ik moest bij sommige berichten ook hard huilen, maar ik was er wel verschrikkelijk blij mee en ik heb ontzettend veel steun gehad aan het meeleven, dat mensen met me deden.
ik lees die topics best nog regelmatig terug en nog steeds doen de berichtjes die ik kreeg me goed, ook de sterktes, al dan niet met roos.
je voelt je door die berichten wat minder alleen met je verdriet, juist omdat iedereen hier honden heeft en een groot deel van de mensen die reageren weet waar je doorheen gaat als je je hond verliest.
dat gedeelde smart halve smart is zou ik niet willen beweren, maar het helpt wel.
thom schreef:Dat dus geldt vandaag ook zo ontzettend voor ons.renee-uk schreef:ik moest bij sommige berichten ook hard huilen, maar ik was er wel verschrikkelijk blij mee en ik heb ontzettend veel steun gehad aan het meeleven, dat mensen met me deden.
ik lees die topics best nog regelmatig terug en nog steeds doen de berichtjes die ik kreeg me goed, ook de sterktes, al dan niet met roos.
je voelt je door die berichten wat minder alleen met je verdriet, juist omdat iedereen hier honden heeft en een groot deel van de mensen die reageren weet waar je doorheen gaat als je je hond verliest.
dat gedeelde smart halve smart is zou ik niet willen beweren, maar het helpt wel.
Dit dus.. ik lees alles maar heel soms dan denk ik.. ik typ later wat want pffff. Maar dan schiet het erbij in en ik wil niet dat mensen denken dat ik selectief reageer.Fafo schreef:Ik probeer ook altijd wel te reageren, alleen soms ligt het echt aan mijn dag. Wat dieren betreft ben ik echt een muts eerste klas, en krijg ik er echt een brok van in mijn keel, of een naar gevoel omdat je in sommige verhalen zoveel verdriet leest. En dan kan ik me er zo goed in verplaatsen dat ik me er echt rot door voel. Dus soms (misschien egoïstisch) heb ik daar dan geen 'zin in'.
Maar omdat ik dat dan soms ook wel ergens vervelend vind en vooral nu ik veel bekende forumhondjes voorbij zie komen wilde ik toch graag laten weten dat ik het heel erg vind, en sterkte wensen.
" Al" een half jaar? Ik heb er bij Bente- mede doordat het zo plotseling was- veel langer over gedaan en mijn voorlaatste bezoek aan de Wagenrenk waar mijn vriendin heen moest met een hond die ze opvangt heeft pas echt helend gewerkt. Dat was afgelopen september...Mit schreef:2013 is een rotjaar. Ik heb veel aan het forum gehad. En als de tranen me hoog zitten dan lees ik Tsuki's topic en dan stromen ze weer. Soms moet ik dat kwijt en mijn familie snapt niks van dat je nog verdriet kunt hebben om een hond die er al een half jaar niet meer is.
