Dank jullie wel voor al jullie lieve reacties!
@Miriam. Ja joh, het is zo hartverscheurend. Blinker zijn kop was nog zo goed en wilde van alles, maar zijn lijf (nou ja, alleen het achterste deel dan) kreeg de signalen niet meer door en dat was zo afschuwelijk. Ik mis hem verschrikkelijk en voel me intens verdrietig.
@Lin. We hebben Honey afscheid laten nemen en ze was er bij, toen we Blinker in zijn graf gelegd hebben. Na die dag vond ik haar een aantal dagen erg moe, maar ik merkte ook dat ze weer héél gelukkig was, omdat ik weer 100% tijd en aandacht voor haar had. De weken ervoor had ik al mijn tijd, kracht en energie nodig om voor Blinker te zorgen. Er werd wel met Honey gewandeld hoor, maar niet door mij.
Ze hangt nu enorm aan me en is altijd bij me. Eigenlijk vind ik dat héérlijk, want omdat ze zo grappig kan zijn geeft me dat ook veel afleiding.
Inmiddels heb ik een mooi plekje gemaakt voor Blinker.
Ik moet elke keer huilen als ik het zie, maar dat zal in de loop der tijden wel beter gaan, denk ik (hoop ik).
Ik heb Blinker tot de laatste seconde verwend en hij is heengegaan met de Jumbone nog in zijn bek.
Hij had geen minuut nodig om in slaap te komen. Het geeft wel aan dat het 'tijd' was.
Ziehier een foto van Blinker zijn plekje:
Ben al zo lang niet meer op het andere forum geweest.
hoe is Honey eronder?
Wel een geruststelling dat hij zo gemakkelijk "ging".