Het HondenForum

Ik bedenk me net dat Lyndie tot twee keer toe gevochten heeft. Twee kruising dh-teefjes (zusjes) waar ze als pup altijd mee speelde, werden toen ze ca. een jaar oud waren nogal vervelend naar andere honden toe. Ik hoorde dat wel van andere hondenbezitters (ze hebben o.a. een golden teef naar de da gebeten) maar ik merkte niet dat er spanning heerste tussen mijn meiden en die twee.
Tot ik op een goede dag aan kwam lopen in het hondenuitlaatgebied en zij er al stonden en voor dat ik wist wat er gebeurde stoof één van die teven langs Kyra en Gina heen, regelrecht op Lyndie af. Die overigens al met ontblote tandjes klaar stond.
Daarna ontliepen eigenaresse en ik elkaar maar een klein jaar geleden stonden we ineens tegenover elkaar toen ik een bocht om kwam en weer kwam die ene teef op Lyndie afgestormd en dook ze weer op haar. Overigens gaf Lyndie haar net zo goed van katoen.
Ik heb ze beiden een trap onder hun achterwerk gegeven en ze uit elkaar gebruld (dit keer stond de eigenaar erbij en die was boos dat ik ook zijn hond een schop onder haar kont gaf ).

Beide keren viel de ander aan, maar Lyndie liet zich zeker niet onbetuigd. Dus het was echt een geval van 'waar twee kijven'. Want bij alle andere honden die ook maar een lipje optrekken, neemt ze de benen, dus in deze situatie en bij deze hond was ze m.i. net zo schuldig, al begon die ander beide keren.

Heb dat met een rottie maatje gehad waar we heel veel mee opliepen. Lange wandelingen over strand en dat ging prima, maar ze lieten elkaar in hun waarde. Tot er ineens inderdaad wat gedoe ontstond om een bal, de ene accepteerde de grom van de ander niet en bom ze vlogen in elkaar. Baas van Rottie heeft Finn bij nek en kont gegrepen en hem eraf gegooid (grote man). En hield zijn rottie vervolgens op afstand. Ik moest daarna Finn tot de orde roepen. Daarna weer gewoon door kunnen lopen, wel even opletten maar verder ging het ok. Ze waren wel aan elkaar gewaagd overigens, als het goed ging ging het goed maar in totaal 3x een akefietje gehad, wel altijd ingegrepen.
Ik grijp bij Finn overigens altijd in, ook bij eigen teef als die twee mot hadden. Finn stopt niet voor de ander volledig stil ligt, en dat gebeurd niet altijd want vaak gaan honden tegenstribbelen/gillen. Als ik hem eraf trek en commando af geef is het ineens klaar. Voor het overkomt dat dit aan de lopende band gebeurd, of dat hij het opzoekt jaren geleden laatste akefietje gehad en eigenlijk waren het patsende reuen die hem uitdaagden, over hem heen gingen hangen. Die honden zag ik meestal te laat aankomen denderen, tegenwoordig kan hij ook niet veel meer, maar lette ook veel meer op reacties van andere honden die aankwamen. Staart hoog en wat gespannen aan komen stappen is voor mij al een no go area, en niet komen ook. Eigen honden bij mij en klaar heb je ook dat gelazer van akefietjes niet.
En waar dat het er vaak heftiger uit ziet dan het is, maar toch trek ik hem er liever af dan dat ik ga afwachten tot "de sterkste wint" of 1 zich overgeeft.

Ik grijp wel of niet in, afhankelijk van de situatie en ernst.
Incidenten tussen Luuk en Tessa laat ik hun zelf uitzoeken. Dat lossen ze, over het algemeen, snel en makkelijk op. Tot nu toe heeft Luuk maar 2x echt op zijn strepen moeten staan, maar meestal duren hun twistgesprekken vrij kort.

Twistgesprekken met honden 'van buiten' mogen ze uitzoeken op mijn voorwaarden. Meestal stap ik daar dus wel tussen. Maar dat is vaak vooral afhankelijk van de baas van de andere hond .

runninggirl schreef: Maar het wordt dus wel bij meerdere cursussen zo geleerd, dat je ze moet laten, en ik hoor andere baasjes het ook wel zeggen 'je moet het ze zelf uit laten zoeken'.

Ja, tot het moment dat hun hond het onderspit delft
Dan heb jij een probleem.
Niks uit laten zoeken, het Suske zal heus degene niet zijn die gaatjes oploopt
maar ik heb haar te lief om haar haar gang te laten gaan en haar op die manier
kwijt te moeten raken.

Hier wordt niet gevochten. Sowieso niet met elkaar, dat is allemaal dikke vriendjes, maar buiten ook niet.
Ik heb sowieso geen honden die vechten of ruzie zoeken, maar als een andere hond komt vervelen, grijp ik absoluut in. Ik wil het gewoon niet hebben.
Vorig jaar in Duitsland gehad, een jonge Ridgeback reu die van achteren op Xavi dook, echt voor de knok. Dat wordt dus echt niet zelf uitgezocht, dat 't maar even mooi ophoepelt. Het heeft nog geen 20 sec geduurd, maar Xavi had meerdere gaten en scheuren.

Ik moest net ook een beetje lachen, om hoe iedereen eigenlijk staat t.o.v. eigen hond bijvoorbeeld.
Zoals ik wel eerder heb gezegd wonen we best in een hondrijke buurt. Er zijn mensen die mij en mijn honden kunnen schieten, maar ook mensen die totaal geen problemen met mij en de honden hebben.
Net zit ik zo te praten met een buurtgenoot, die even langs kwam en die vond bepaalde honden weer helemaal niets vanwege gesnauw. De hond die hij benoemde is er nu juist weer een waar mijn honden goed mee overweg gaan.
Een ander die ik benoemde en vond dat de hond goed onder appel stond had die van hem ook een paar akefietjes mee gehad. Een die ik noemde, had hij minder last mee, zijn hond had over dat reutjes kop gezeken en dat vond het vrouwtje niet zo leuk
Ik heb een bloedhekel gekregen aan dat hondje met zijn grote waffel, maar goed, zijn hond blijkbaar had ook genoeg van het hondje, eroverheen zeiken zegt genoeg
Hij heeft zelf ook een pittige kruising (herder husky maar dan wat kleiner uitgevallen) heeft de hond laten castreren omdat hij behoorlijk aggressief werd naar andere honden.
Zelf heb ik altijd wat afstand gehouden met mijn honden, omdat ik er al geen match in zag. En dat gaat verder ook prima. Met Bluf zal het wel gaan, Finn en zijn hond hebben ook wel eens neus neus gestaan omdat hij kwam en dat ging redelijk, maar ze vonden elkaar niet plezierig. En ondanks dat buurman toen zei ach gaat wel goed, hebben we het niet meer zover laten komen dat de honden weer neus neus kwamen te staan
Moest er dus om lachen dat wat de ene als een leuke hond ervaart, de ander totaal dat niet heeft. Hij had een pleuris hekel aan een bepaalde hond, terwijl ik die hond ervaar als een hondje die geen interesse heeft in andere honden en gelukkig is met haar steentje en spelen. Beetje zoals mijn honden. Die hebben ook niet echt de behoefe om rond te rennen met vreemde honden. Speeltje kan dan soms heilig zijn, en als ze dat onderling van elkaar begrijpen is er niets aan de hand. Gepaste afstand na een waarschuwing onderling.
Maar hij vond het een kuthond omdat ze zijn hond na waarschuwingen schnapte. En ik zei, dan had Max gewoon die signalen moeten inschatten, had hij ook geen schnapp gekregen.
Hij vindt het dan wel weer grappig dat zijn eigen hond bij bepaalde honden toch de snuit onder de staart duwt ook al zijn ze er niet van gediend. En dan rent de hond hard weg..
Voorzichtig even gemeld dat Max dan wel heel hard moet rennen als Bluf daar niet van gediend is
Maar goed zo vind ik het altijd wel wat apart om te zien hoe honden en eigenaren op elkaar reageren. En bij sommige honden en houdingen weet je bij voorbaat al dat er gedonder kan komen, dus voorkom je dat in mijn ogen. Door even weg te lopen, aan te lijnen of wat dan ook om te voorkomen dat het escaleert.

blondie schreef:Ik moest net ook een beetje lachen, om hoe iedereen eigenlijk staat t.o.v. eigen hond bijvoorbeeld.
Zoals ik wel eerder heb gezegd wonen we best in een hondrijke buurt. Er zijn mensen die mij en mijn honden kunnen schieten, maar ook mensen die totaal geen problemen met mij en de honden hebben.

KNIP

Herkenbaar hoor. Wij wonen ook in een erg hondrijke buurt met echt allerlei soorten en maten honden. Bij ons in de straat zo'n 6 honden die geen ander hondcontact dulden en naar alles uitvallen. Maar ook leuke pups en keffende schoothondjes.
En wat je zegt, waar de ene hond goed mee kan kan een ander weer niet mee.

Reu - teef doen maar (behalve met de Duits, maar dat is eerder omdat de Duits niet van mij is en ik geen zin heb in zelfs maar een schrammetje bij een andere hond)

Reu - Reu is not done. 2tal weken geleden hingen ze nog ineen, ik was gelukkig bij de vijver, de honden in de vijver geduwd, zelf er mee ingegaan en de 1 onder water geduwd tot hij loste. Dat was ook al weer geen akkefietje meer natuurlijk. Bloed is daar trouwens niet bij aan te pas gekomen gelukkig. Die kleine heeft naast een dik ego blijkbaar ook een dik vel De andere hond had een stukje boven en onder zijn oog kwijt.

Bonnie mag best een snauw uitdelen als haar subtiele blikken genegeerd worden.
Maar daar is de grens mee bereikt. vechten doen we niet, klaar.

Do mag niks. ( is ze ook heilig van overtuigd. ) Die begint op een afstand van 10 meter al met uitdagen en uitvallen. "hadjewat?motjevechten?kommaarop"
Nee dankje. ben maar stil en loop maar gewoon door.

In huis geen geouwehoer. Wel de reuen tegen de pup. Die mag wel eens op haar flikker krijgen. Maar de reuen onderling niet. Die willen elkaar wel eens in de haren vliegen. Gelukkig gebeurt dat heel zelden maar toch, ik wens geen geouwehoer in huis.

Samen hebben de meiden hier nooit mot. Echt nooit. En buiten wordt er ook niet gevochten. Ze mogen best duidelijk maken als een andere hond te ver gaat, maar meer niet.

runninggirl schreef:In het lesboek van onze vorige cursus staat dat er bij 'een eerlijk gevecht' (waarbij de honden elkaar fysiek aankunnen) geen reden is tot ingrijpen. Wel dat je andere honden weg moet houden.

Nu heb ik zelf niet veel 'gevechten' gezien gelukkig, maar ik vroeg me het volgende af. Als twee honden, die dus aan elkaar gewaagd zijn en elkaar kennen, ruzie krijgen (laat dat zijn om een balletje voor mij part). Grijpen jullie dan in of niet, en waarom?
Dan heb ik het dus niet over vechten waarbij de ene hond al bij de andere in de strot hangt.

Een week geleden kregen twee honden die ik ken ruzie, veel gesnauw, de haren vlogen wat in het rond, de rest van de honden bemoeide zich er niet mee (ik hield de mijne even vast) en na 20 seconden was de ruzie weer uitgeblust. De ene baas riep haar hond wel een aantal keer tot de orde, de andere deed niks.

Dus... hoe doen jullie dat?

jazeker, ik beslis wanneer er geknokt wordt en ik wil het niet.

runninggirl schreef:

Miranda schreef:Er is een duidelijk verschil tussen snauwen/een opstootje/op de plek zetten en écht vechten.
Het eerste laat ik soms gaan, als het binnen een paar seconden over is. Anders roep ik 'kappen met die ongein' en dan is het over.

Bij een serieus gevecht grijp ik wel in.
Ik heb dat met eigen honden nog nooit meegemaakt gelukkig, maar wel met honden die ik trainde voor een rottweilerfokker. Vijf jongvolwassen reuen die op de zesde reu klapten voor het eggie. Je noemt wat snauwwerk nooit meer vechten als je zoiets mee hebt gemaakt. Iedereen was gewond. Ook de fokker en ik.
En het 'mooiste' was, het ontstond allemaal door een héle stomme fout van mijzelf

Ok, wat ik versta onder een opstootje:
Als een hond gecorrigeerd wordt door de ander, en dat de eerste daar een weerwoord op geeft i.p.v. meteen onderwerpen/afwenden/op de rug liggen: dus veel blaffen, met de poten maaien, en evt op de grond pinnen waarna het klaar zou moeten zijn.

Vechten, heb ik nog nooit gezien, maar ik ga er vanuit dat dit gepaard gaat met echt bijten en bloed e.d.


Een opstootje zou ik zelf afkappen als het niet binnen een paar tellen klaar is.
Een gevecht hoop ik nooit mee te maken...

Vechten gaat zeker niet altijd met bloed en gaten en scheuren gepaard, hier konden ze ook knokken zonder er meer dan een schrammetje aan over te houden maar ik wil het gewoon niet hebben. Nee is nee. Xantos maakte altijd complete bloedbaden met knokken dus je hebt knokken en knokken, beiden wil ik dus gewoon niet.

malinois schreef:

runninggirl schreef:

Miranda schreef:Er is een duidelijk verschil tussen snauwen/een opstootje/op de plek zetten en écht vechten.
Het eerste laat ik soms gaan, als het binnen een paar seconden over is. Anders roep ik 'kappen met die ongein' en dan is het over.

Bij een serieus gevecht grijp ik wel in.
Ik heb dat met eigen honden nog nooit meegemaakt gelukkig, maar wel met honden die ik trainde voor een rottweilerfokker. Vijf jongvolwassen reuen die op de zesde reu klapten voor het eggie. Je noemt wat snauwwerk nooit meer vechten als je zoiets mee hebt gemaakt. Iedereen was gewond. Ook de fokker en ik.
En het 'mooiste' was, het ontstond allemaal door een héle stomme fout van mijzelf

Ok, wat ik versta onder een opstootje:
Als een hond gecorrigeerd wordt door de ander, en dat de eerste daar een weerwoord op geeft i.p.v. meteen onderwerpen/afwenden/op de rug liggen: dus veel blaffen, met de poten maaien, en evt op de grond pinnen waarna het klaar zou moeten zijn.

Vechten, heb ik nog nooit gezien, maar ik ga er vanuit dat dit gepaard gaat met echt bijten en bloed e.d.


Een opstootje zou ik zelf afkappen als het niet binnen een paar tellen klaar is.
Een gevecht hoop ik nooit mee te maken...

Vechten gaat zeker niet altijd met bloed en gaten en scheuren gepaard, hier konden ze ook knokken zonder er meer dan een schrammetje aan over te houden maar ik wil het gewoon niet hebben. Nee is nee. Xantos maakte altijd complete bloedbaden met knokken dus je hebt knokken en knokken, beiden wil ik dus gewoon niet.

ik heb het 1 keer laten gaan.
eventjes maar ze hielden gewoon helemaal niet op tot mijn verbazing, allebei even sterk en eigenwijs. toen wel afgekapt.

malinois schreef:

runninggirl schreef:

Miranda schreef:Er is een duidelijk verschil tussen snauwen/een opstootje/op de plek zetten en écht vechten.
Het eerste laat ik soms gaan, als het binnen een paar seconden over is. Anders roep ik 'kappen met die ongein' en dan is het over.

Bij een serieus gevecht grijp ik wel in.
Ik heb dat met eigen honden nog nooit meegemaakt gelukkig, maar wel met honden die ik trainde voor een rottweilerfokker. Vijf jongvolwassen reuen die op de zesde reu klapten voor het eggie. Je noemt wat snauwwerk nooit meer vechten als je zoiets mee hebt gemaakt. Iedereen was gewond. Ook de fokker en ik.
En het 'mooiste' was, het ontstond allemaal door een héle stomme fout van mijzelf

Ok, wat ik versta onder een opstootje:
Als een hond gecorrigeerd wordt door de ander, en dat de eerste daar een weerwoord op geeft i.p.v. meteen onderwerpen/afwenden/op de rug liggen: dus veel blaffen, met de poten maaien, en evt op de grond pinnen waarna het klaar zou moeten zijn.

Vechten, heb ik nog nooit gezien, maar ik ga er vanuit dat dit gepaard gaat met echt bijten en bloed e.d.


Een opstootje zou ik zelf afkappen als het niet binnen een paar tellen klaar is.
Een gevecht hoop ik nooit mee te maken...

Vechten gaat zeker niet altijd met bloed en gaten en scheuren gepaard, hier konden ze ook knokken zonder er meer dan een schrammetje aan over te houden maar ik wil het gewoon niet hebben. Nee is nee. Xantos maakte altijd complete bloedbaden met knokken dus je hebt knokken en knokken, beiden wil ik dus gewoon niet.

ik heb het 1 keer laten gaan.
eventjes maar ze hielden gewoon helemaal niet op tot mijn verbazing, allebei even sterk en eigenwijs. toen wel afgekapt.

Aiko heeft nog nooit echt gevochten, maar ik denk eerder dat dat komt doordat ik mijn nek breek in mijn haast er snel genoeg bij te zijn, dan dat hij zo sociaal is.
Aiko is gewoon geen hond meer om lief met andere honden te spelen. Hij is veel te dominant, legt iets te vaak zijn poot op de rug van de andere hond, snauwt als de andere hond daar niet van gediend is en heeft gewoon een TE grote plaat voor zijn kop.

Laatst hebben we het nog geprobeerd om leuk te spelen, maar ik moet gewoon accepteren dat dat er voor Aiko niet meer in lijkt te zitten. Is voor mij niet leuk, maar zeker voor de hond van de andere partij ook niet als Aiko gewoon niet wil spelen, maar wel klootzakkerijen.

Annywayyyyy, Aiko mag dus NIKS zelf uitzoeken, doe ik wel voor hem.

Kat1 schreef:Aiko heeft nog nooit echt gevochten, maar ik denk eerder dat dat komt doordat ik mijn nek breek in mijn haast er snel genoeg bij te zijn, dan dat hij zo sociaal is.
Aiko is gewoon geen hond meer om lief met andere honden te spelen. Hij is veel te dominant, legt iets te vaak zijn poot op de rug van de andere hond, snauwt als de andere hond daar niet van gediend is en heeft gewoon een TE grote plaat voor zijn kop.

Laatst hebben we het nog geprobeerd om leuk te spelen, maar ik moet gewoon accepteren dat dat er voor Aiko niet meer in lijkt te zitten. Is voor mij niet leuk, maar zeker voor de hond van de andere partij ook niet als Aiko gewoon niet wil spelen, maar wel klootzakkerijen.

Annywayyyyy, Aiko mag dus NIKS zelf uitzoeken, doe ik wel voor hem.

heel verstandig

Kat1 schreef:Aiko heeft nog nooit echt gevochten, maar ik denk eerder dat dat komt doordat ik mijn nek breek in mijn haast er snel genoeg bij te zijn, dan dat hij zo sociaal is.
Aiko is gewoon geen hond meer om lief met andere honden te spelen. Hij is veel te dominant, legt iets te vaak zijn poot op de rug van de andere hond, snauwt als de andere hond daar niet van gediend is en heeft gewoon een TE grote plaat voor zijn kop.

Laatst hebben we het nog geprobeerd om leuk te spelen, maar ik moet gewoon accepteren dat dat er voor Aiko niet meer in lijkt te zitten. Is voor mij niet leuk, maar zeker voor de hond van de andere partij ook niet als Aiko gewoon niet wil spelen, maar wel klootzakkerijen.

Annywayyyyy, Aiko mag dus NIKS zelf uitzoeken, doe ik wel voor hem.

Bij Jura is er een groot verschil tussen honden die ze al kent sinds ze nog pup was, en honden die ze pas een paar maanden na haar eerste loopsheid leerde kennen.
Honden die ze al lang kent zal ze geen punt bij willen maken, ongeacht ras, leeftijd, formaat of houding van de hond. Zelfs de uitvallende chi Diablo hier uit de straat doet ze nog zo haar best voor, gaat kruipend zachtjes naar hem toe, oortjes laag etc... Maar 'nieuwe' honden wil ze uittesten, of ze de baas kan zijn en hoe ver ze kan gaan. Is de andere hond duidelijk en zelfverzekerd valt er natuurlijk niets te halen en kan het samen spelen prima. Maar is de hond ook maar een beetje onzeker of onder de indruk van haar, tja dan doet ze dus hetzelfde als wat Aiko doet.
Jammer is wel dat er dus niet zo heel veel honden zijn die haar de baas zijn, dus het blijft hier ook goed uitkijken wat wel of niet kan.

Corneliana schreef:

Kat1 schreef:Aiko heeft nog nooit echt gevochten, maar ik denk eerder dat dat komt doordat ik mijn nek breek in mijn haast er snel genoeg bij te zijn, dan dat hij zo sociaal is.
Aiko is gewoon geen hond meer om lief met andere honden te spelen. Hij is veel te dominant, legt iets te vaak zijn poot op de rug van de andere hond, snauwt als de andere hond daar niet van gediend is en heeft gewoon een TE grote plaat voor zijn kop.

Laatst hebben we het nog geprobeerd om leuk te spelen, maar ik moet gewoon accepteren dat dat er voor Aiko niet meer in lijkt te zitten. Is voor mij niet leuk, maar zeker voor de hond van de andere partij ook niet als Aiko gewoon niet wil spelen, maar wel klootzakkerijen.

Annywayyyyy, Aiko mag dus NIKS zelf uitzoeken, doe ik wel voor hem.

heel verstandig

Dank je wel.
Je moest eens weten hoeveel mensen in de buurt me raar aankijken als ik aangeef dat Aiko waarschijnlijk NIET lief zal gaan doen met hun hond.
'Ja maar, ik zag hem een tijd geleden nog spelen met een andere hond.'
Kunst, toen was ie zelf nog een stuk jonger, en een stuk eerder van zijn stuk gebracht als een andere hond aangaf als ie hem beu was.

'Ik heb hem nog nooit zien vechten!'
Dankt me de koekoek. Dat heeft ie ook nog nooit gedaan omdat ik er als een havik boven op stond.
Mensen hebben vaak nog niet eens in de gaten dat ik niet bang ben voor Aiko, die roert zijn mondje wel als het ECHT menens zou worden. Ik probeer hún hond te beschermen.

Kat1 schreef:
Dank je wel.
Je moest eens weten hoeveel mensen in de buurt me raar aankijken als ik aangeef dat Aiko waarschijnlijk NIET lief zal gaan doen met hun hond.
'Ja maar, ik zag hem een tijd geleden nog spelen met een andere hond.'
Kunst, toen was ie zelf nog een stuk jonger, en een stuk eerder van zijn stuk gebracht als een andere hond aangaf als ie hem beu was.

'Ik heb hem nog nooit zien vechten!'
Dankt me de koekoek. Dat heeft ie ook nog nooit gedaan omdat ik er als een havik boven op stond.
Mensen hebben vaak nog niet eens in de gaten dat ik niet bang ben voor Aiko, die roert zijn mondje wel als het ECHT menens zou worden. Ik probeer hún hond te beschermen.

Ik zeg tegenwoordig ook standaard bij mensen die denken dat het wel gaat en hun hond willen laten spelen, nee hoor, ze is een pestkop en een etter, gaan we dus niet uitproberen. Punt. Als je dat maar vaak genoeg herhaalt weet na een tijdje iedereen in de buurt het wel heb ik gemerkt, en loop je veel rustiger.

runninggirl schreef:

Kat1 schreef:
Dank je wel.
Je moest eens weten hoeveel mensen in de buurt me raar aankijken als ik aangeef dat Aiko waarschijnlijk NIET lief zal gaan doen met hun hond.
'Ja maar, ik zag hem een tijd geleden nog spelen met een andere hond.'
Kunst, toen was ie zelf nog een stuk jonger, en een stuk eerder van zijn stuk gebracht als een andere hond aangaf als ie hem beu was.

'Ik heb hem nog nooit zien vechten!'
Dankt me de koekoek. Dat heeft ie ook nog nooit gedaan omdat ik er als een havik boven op stond.
Mensen hebben vaak nog niet eens in de gaten dat ik niet bang ben voor Aiko, die roert zijn mondje wel als het ECHT menens zou worden. Ik probeer hún hond te beschermen.

Ik zeg tegenwoordig ook standaard bij mensen die denken dat het wel gaat en hun hond willen laten spelen, nee hoor, ze is een pestkop en een etter, gaan we dus niet uitproberen. Punt. Als je dat maar vaak genoeg herhaalt weet na een tijdje iedereen in de buurt het wel heb ik gemerkt, en loop je veel rustiger.

Dat herken ik hier ook wel. Mijn honden spelen sowieso eigenlijk niet echt met andere honden, met elkaar al nauwelijks tot niet buiten. Ze kunnen buiten best uit de hoek komen als er plots een vreemde hond ertussen komt duiken. Reu, teef, ze hebben er niet veel mee. Mensen kijken wel raar als ik met bepaalde honden dus wel het stel er los bij heb. Wat ze niet zien is dat ik daar best lang en rustig mee heb kennis laten maken door veel op te lopen, voor mijn hek die honden te hebben laten kennismaken én dat ik zelf heb gezien dat het allemaal ok verloopt en er weinig spanning is omdat de honden elkaar accepteren en elkaar redelijk goed kennen.

runninggirl schreef:In het lesboek van onze vorige cursus staat dat er bij 'een eerlijk gevecht' (waarbij de honden elkaar fysiek aankunnen) geen reden is tot ingrijpen. Wel dat je andere honden weg moet houden.

Nu heb ik zelf niet veel 'gevechten' gezien gelukkig, maar ik vroeg me het volgende af. Als twee honden, die dus aan elkaar gewaagd zijn en elkaar kennen, ruzie krijgen (laat dat zijn om een balletje voor mij part). Grijpen jullie dan in of niet, en waarom?
Dan heb ik het dus niet over vechten waarbij de ene hond al bij de andere in de strot hangt.

Een week geleden kregen twee honden die ik ken ruzie, veel gesnauw, de haren vlogen wat in het rond, de rest van de honden bemoeide zich er niet mee (ik hield de mijne even vast) en na 20 seconden was de ruzie weer uitgeblust. De ene baas riep haar hond wel een aantal keer tot de orde, de andere deed niks.

Dus... hoe doen jullie dat?

als eigenaar van mijn honden, heb ik de plicht naar mijn honden toe, om hen veilig te houden. niet alleen als eigenaar, maar ook van rang hogere, als je het zo wilt noemen.
ik grijp dus in, wanneer er een risico is op een gevecht tussen een andere hond. klaar. punt uit.
een schermutseling vind ik heel iets anders dan serieus een gevecht willen aangaan tussen honden.

Ik kap het af, direct. Sinds ik een hond heb kunnen herplaatsen, omdat ze echt niet meer samen konden (de lappen vel hingen erbij na het vechten, ik kreeg ze alleen niet meer uit elkaar), wordt er hier geen ruzie meer gemaakt. Nu hebben ze eigenlijk nooit bonje, maar indien wel, corrigeer ik het gelijk. Ook met vreemde honden buiten.

runninggirl schreef:

Kat1 schreef:
Dank je wel.
Je moest eens weten hoeveel mensen in de buurt me raar aankijken als ik aangeef dat Aiko waarschijnlijk NIET lief zal gaan doen met hun hond.
'Ja maar, ik zag hem een tijd geleden nog spelen met een andere hond.'
Kunst, toen was ie zelf nog een stuk jonger, en een stuk eerder van zijn stuk gebracht als een andere hond aangaf als ie hem beu was.

'Ik heb hem nog nooit zien vechten!'
Dankt me de koekoek. Dat heeft ie ook nog nooit gedaan omdat ik er als een havik boven op stond.
Mensen hebben vaak nog niet eens in de gaten dat ik niet bang ben voor Aiko, die roert zijn mondje wel als het ECHT menens zou worden. Ik probeer hún hond te beschermen.

Ik zeg tegenwoordig ook standaard bij mensen die denken dat het wel gaat en hun hond willen laten spelen, nee hoor, ze is een pestkop en een etter, gaan we dus niet uitproberen. Punt. Als je dat maar vaak genoeg herhaalt weet na een tijdje iedereen in de buurt het wel heb ik gemerkt, en loop je veel rustiger.

Je hebt groot gelijk, op een gegeven moment valt het kwartje bij die mensen heus wel.

Ik denk dat het cursusboek een zinvol advies geeft. Hoe vaak worden mensen niet gebeten doordat ze letterlijk ingrijpen bij vechtende honden?
Honden die vechten interpreteren ingrijpen van een baas vaak als steun ván die baas. en dan loopt een op zich relatief onschuldige schermutseling meteen uit de hand.
En mijn vroegere hondje Rokus heeft een keer de overbuurman gebeten toen die er letterlijk op dook omdat zijn JackRussel en mijn stabijtje in gevecht raakten.( Doordat de Jack mijn stabij in de poten hapte nota bene....)
De E*kel trok aan de honden zodat zijn Jack er ook nog een bijna in tweeën gescheurd oor aan over hield.
Bloedbad alom Terwijl mijn hond die toen al 10 jaar was, in de schaarse schermutselingen in zijn leven( 3 of 4 keer) nog nooit door gebeten had, maar de ander gewoon even tegen de grond pinde totdat de boodschap duidelijk was.

Ik ben er wél heel erg groot voorstander van om een schermutseling of gevecht tussen honden te voorkomen..... . Het is inderdaad nergens voor nodig om buiten een partijtje te gaan matten,.
Maar ik heb er geen vertrouwen in dat de gemiddelde hondeneigenaar zijn hond goed genoeg kan lezen om een vechtpartij aan te zien komen.
Daarvoor kom ik veel te veel honden tegen met een baas die het zo eng vind dat zijn hond in contact komt met"vreemde" honden dat hun hond er van in de stress schiet...

Bij schermutselingetjes hier thuis grijp ik nooit in. Is ook niet nodig, ze kunnen dat prima zelf oplossen zonder dat het knokken wordt. Ik vind dat als je het vertrouwen in je honden hebt dat dat goed gaat je meer kwaad doet met ingrijpen dan dat je ze zelf de lucht laat klaren. Bij ingrijpen kan er spanning blijven hangen. Maar wat ik al zei dat vertrouwen moet je dan wel in je honden hebben. Teckelmansje kan uitstekend zijn mannetje staan dus dat hoef ik niet extra in de gaten te houden.
Buiten hoef ik geen gedonder met vreemde honden. Dat kap ik dus wel af als ik merk dat er minder goede bedoelingen bij de tegenpartij zijn. De herders komen trouwens dan samen in verweer en willen zich ook wel bemoeien met de hondse contacten van Raffie. Dus dat zijn allemaal factoren die ik zonder dat ze het merken (hoop ik ) scherp in de gaten houd.

Kat1 schreef:
Dank je wel.
Je moest eens weten hoeveel mensen in de buurt me raar aankijken als ik aangeef dat Aiko waarschijnlijk NIET lief zal gaan doen met hun hond.
'Ja maar, ik zag hem een tijd geleden nog spelen met een andere hond.'
Kunst, toen was ie zelf nog een stuk jonger, en een stuk eerder van zijn stuk gebracht als een andere hond aangaf als ie hem beu was.

'Ik heb hem nog nooit zien vechten!'
Dankt me de koekoek. Dat heeft ie ook nog nooit gedaan omdat ik er als een havik boven op stond.
Mensen hebben vaak nog niet eens in de gaten dat ik niet bang ben voor Aiko, die roert zijn mondje wel als het ECHT menens zou worden. Ik probeer hún hond te beschermen.

Dat! Mijn eerste hond was een duitse herder x akita van 50kg. Best sociaalvaardig als hij daar zin in had , maar dat had 'ie meestal pas nadat 'ie een andere hond eerst even op de rug gelegd had. En dat mocht van mij niet . Hoevaak ik te horen kreeg dat hun hond niks deed Ook van mensen met hondjes van 5-6 kg, tja, zie het eruit alsof ik dáár bang voor moet zijn .
On topic: Mijn eigen honden mogen het tot op zekere hoogte zelf uitzoeken (en ze zijn nog nooit verder dan die 'zekere hoogte' gegaan), met (opdringerige of vervelende) vreemde honden mag er alleen gesnauwd worden en dan nog alleen als ik er niet op tijd bij ben om het te regelen.

kipo schreef:
Dat! Mijn eerste hond was een duitse herder x akita van 50kg. Best sociaalvaardig als hij daar zin in had , maar dat had 'ie meestal pas nadat 'ie een andere hond eerst even op de rug gelegd had. En dat mocht van mij niet . Hoevaak ik te horen kreeg dat hun hond niks deed Ook van mensen met hondjes van 5-6 kg, tja, zie het eruit alsof ik dáár bang voor moet zijn .
On topic: Mijn eigen honden mogen het tot op zekere hoogte zelf uitzoeken (en ze zijn nog nooit verder dan die 'zekere hoogte' gegaan), met (opdringerige of vervelende) vreemde honden mag er alleen gesnauwd worden en dan nog alleen als ik er niet op tijd bij ben om het te regelen.

Ik denk ook dat bij heel bekende honden (dus haar beste vriendjes die ze heeeeel vaak ziet en waar normaal geen spanning bij is) ik kort gesnauw of zoiets ook even zou laten, omdat ik dan beide honden goed ken en vertrouw. Eigenlijk is het zo dat ze bij haar beste vriendjes zelf degene is die wel eens een snauw krijgt en dat accepteert ze altijd heel netjes. Daar bemoei ik me niet mee.

Vreemde honden die vervelend komen buurten probeer ik zelf ook weg te sturen, dat gaat me steeds beter af.
Reutjes die steeds willen rijden op Jura laat ik haar zelf oplossen, die keft ze netjes met een hoog blafje weg en na tien keer ofzo gaat ze over op flink wegsnauwen. Dat vind ik eigenlijk wel prima als hun eigen baas het dan nog niet heeft opgelost.

Wanneer ze zomaar loopt te etteren (doet ze wel eens bij grote, ongecastreerde reutjes) kap ik dat wel af want het moet wel bij leuk spelen blijven.

Hier wordt ook niet gevochten. Mijn oudste hondje is maar een klein ding (10 kg) maar een kreng eerste klas. Toen wij haar net hadden draaide het nogal eens op knokken uit met andere honden. Nu ken ik haar signalen en kan ik op tijd een waarschuwing geven. Ik hoef alleen maar 'uhuh' te zeggen en ze loopt weer verder.

Ik krijg ook vaak te horen van mensen dat hun hond niets doet. Waarschijnlijk denken ze dat ik mijn kleine hondje wil beschermen. Maar die van mij maakt het niet uit of de tegenstander 5 of 50 kilo weegt, buigen zullen ze!

Hier is boef alleen dus thuis heb ik die situatie niet.
Gelukkig is boef een watje en heeft altijd in een grote groep honden geleefd waardoor hij perfect weet wat hij wel en niet moet doen bij andere honden en hier uiterst voorzichtig mee om gaat. hij is voor andere honden (en voor mij) goed te lezen en daar ben ik heel blij mee.

laatst had hij met zijn speelmaatje in het park een halve boom vast, samen stukje rennen, prima leuk... totdat die andere reu het serieus ging maken en de tak persee wilde hebben en btj begon te grommen. boef ging hier in mee, dus hebben we beide de honden opgehaald en de stok laten liggen. toen was het weer oke en rende ze samen weer verder.
ik wil dat soort dingen niet hebben dus kap het af.