Ach, je hebt moeilijk en moeilijk.

Ik zou het eerder 'aanwezig' noemen. Billy was zo'n hond die altijd erg aanwezig was en dat had leuke kanten maar ook lastige kanten.
Hij toonde altijd heel veel initiatief, een ander zou daar wellicht gek

van worden, ik vond het leuk. Dan kwam hij weer met een bal aanzetten, dan ging hij de papierbak leeghalen en versnipperen, dan moest er weer gewaakt worden, dan weer wat (eetbaars) gepikt of geschooid.
Je zou dat moeilijk kunnen noemen, bij mij past het wel. En dat is denk ik - waar het ook om gaat - past een hond bij je.
Silka neemt minder initiatief, je zou haar braaf kunnen noemen.

Ze is superlief en makkelijk (vooral binnenshuis met de mensen en dieren die ze kent). Een hond waar je zo voor zou tekenen en dat doe ik ook.

Maar dat 'stoute' wat Bill had, dat vond ik toch ook wel heel erg leuk.