Het HondenForum

Wat erg.... Sterkte

Veels te jong

Sterkte met het verlies van je hartendief ! Hoe pijnlijk ook, Rokkie is nu pijnvrij en loopt genietend over de groene weides, maar ze zal altijd bij je zijn als je haar nodig hebt !
Nogmaals sterkte

Heel veel sterkte!

Veel te jong...
Sterkte!

zo jong heel veel sterkte

brrr krijg er kippenvel van. Wat vreselijk om je hond op zo'n jonge leeftijd te moeten missen. Heel veel sterkte met je grote verlies!!!

Wat erg.....en zo jong nog.....heel veel sterkte met het verlies van Rokkie

Dag lieve Rokkie, rust zacht....

Dianavdberkt schreef:Jeetje dat is veel en veel te jong. heel veel sterkte met het verlies van je maatje Rokkie. Mag ik vragen waaraan Rokkie gestorven is.

Hier sluit ik me bij aan: wat is er gebeurd met je meisje?

Dianavdberkt schreef:Jeetje dat is veel en veel te jong. heel veel sterkte met het verlies van je maatje Rokkie. Mag ik vragen waaraan Rokkie gestorven is.

Hier sluit ik me bij aan: wat is er gebeurd met je meisje?[/quote]

ok komt ie dan, lang verhaal. heb het in 1 x opgetikt niet meer nagekeken (ivm spelfouten) srry


Rokkie kreeg 8 weken geleden last van haar poot RA, je kent het jonge hond, verrekking ofzoiets ga je vanuit
dierenarts, metacam, rust, week later terug.
ging idd beter. de zaterdag erop zelfs weer cursus gelopen.
ook weer lekker wezen dollen los in het park. eind juni liep ze niet meer op haar poot.
doorgestuurd naar orthopeed, rontgenfoto's, weefselonderzoek, antibiotica, (ivm hoge koorst) moest beter gaan.
en ze kreeg idd weer een opleving.
vrijdags einde kuur, zaterdag niets aan het handje. zondag was ze wat teneer geslagen,, leek meer last te hebben van haar poot. al de tijd vanaf het eerste bezoek aan onze eigen da tot het einde heeft ze bijna niks gegeten, zeker niet haar brokken. de lekkere hapjes gingen erin,, Rokk was in de tussentijd 5 kilo lichaamsgewicht kwijt en de spierverlies die ze aan haar poot had was gewoon eng.
Onze bouwvak bestond uit ritjes naar de dierenarts.. maakt niet uit alles voor mn waterratje..
vochtprobleem was het volgende wat er bij kijken kwam, haar poot zwol verschrikkelijk op. weer fotos, weefselonderzoek, bloedonderzoek. andere zwaardere antibiotica meegekregen ivm de koorts lag de verdenking op een bacterie ... deze was uit alle 2 de weefselondezoeken niet te kweken. Dan word het woord tumor een woord dat normaal word, en houd je in je achterhoofd er rekening mee dat je straks een 3 voeter hebt. ook goed, ze leek zich prima te redden op 3 poten :)maandag voor controle bij orthopeed, koorts was gezakt voor de rest bleef het een raadsel. smiddags viel me op dat haar ogen mij niet aanstonden. gebeld, waarschijnlijk bindvliesontsteking dus dinsdag naar eigen da voor zalf.
vorige week dinsdag en woensdag was ze snacht ook onrustig,, op woensdag morgen zat mijn man midden in de nacht met haar op schoot, ze leek ontroostbaar. op dat moment heb ik de da gesmst dat er snel actie ondernomen moest worden en een operatie gewenst was. donderdag om 14.00 stond de biopt gepland. woensdagmorgen liep ze wat vreemd, het was net of ze heel erg moest bedenken hoe ze moest lopen. haar oogklachten waren verergerd en ze lag met haar ogen meer dicht dan open.
die morgen zou ze de tuin inlopen en zakte door haar poten heen... dan stort je wereld in,,, mijn spring in het veld,, mijn grote heldin,, kon niet meer lopen.. opgepakt in de auto gezet en naar de kliniek gereden ,,, in de tussentijd gebeld dat we onderweg waren. we hebben haar als een ouwe uitgebluste hond in de wachtkamer neergelegd, ze kon haar koppie niet eens meer omhoog houden.
zij is daar gebleven met infuus en pijnstillers en met nog meer liefde verzorgd (tnx 2 sterkliniek Ermelo) donderdag biopt gedaan. elke dag telfonisch contact en ze bleef maar of zwaar achteruit gaan, of weer een stap vooruit doen.
Zaterdagavond tegen 12 kreeg ik een verontrustend smsje van de da, Rokkie ging achteruit Patholoog denkt aan tumor, onderdeel van complex beeld.
zondagmorgen zijn we het laatste ritje naar ermelo wezen rijden,,, kan jullie vertellen dat het de meest verschrikkelijke autorit van mijn leven was.
daar aangekomen mocht ik gelukkig eerst bij Rokk, maar de hond die ik daar in de kennel zag liggen was niet mijn hond.. ik riep haar, ze zag me niet.. ze kon niet meer stabiel blijven staan. al het vlees wat ze nog had leek verdwenen,, een bottig hoofje, een stugge vacht..
voor ons was het toen wel echt duidelijk dat dit kon zo niet langer, dit was haar eind..
in het gesprek met de da kwamen alle puzzelstukjesop zn plek.
een auto-imuum probleem, haar lichaam was zelf aan het vechten, tegen goeie cellen. ze had idd een tumor, de uitslag krijgen we nog. maar haar lichaam was zelf het gevecht begonnen... verkeerd begonnen en vanuit haar koppie stuurde alles verkeerd aan, het begon met haar knie, misselijkheid, blind, lymfeknoppen opgezet,, alles wat ik haar niet gunde kreeg ze tegelijk.
de daadwerkelijke uitslag komt nog, wat voor tumor enz.
ik krijg daar mijn hond niet mee terug,
maar wat ze in al haar gezonde dagen heeft laten zien : dat ze een uniek geval was:)
is ze ook aan gestorven,,, een uniek geval...

Ach jeetje wat ontzettend triest. Sterkte!

Wauw, echt vreselijk...

Heel veel sterkte ...

Sterkte

Jee wat verdrietig en wat is dat snel gegaan.
Sterkte

Wat jong nog, sterkte met het gemis

Heel veel sterkte

Wat vreselijk en wat een verdriet.
Heel veel sterkte

Heel veel sterkte!

Wat afschuwelijk... hou je vast aan de mooie herinneringen! Sterkte

Wat een afschuwelijk verhaal .
Heel veel sterkte met het verlies van jullie Rokkie.

O wat een verschrikkelijk verhaal, wat een verdriet voor jullie. Heel veel sterkte gewenst

Wat verschrikkelijk verdrietig. Heel veel sterkte

Jeetje, wat een leeftijd. Oneerlijk.
Heel veel sterkte met het verlies van Rokkie

Wat triest... heel veel sterkte

Wat erg, heel veel sterkte!!

heel veel sterkte

Wat een verdrietig verhaal en wat was ze nog jong
Heel veel sterkte

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte gewenst.

heel veel sterkte, zo jong