Behoeften & Voldoening

[Maamke]

@ Renee .Ik weet niet of zo,n meneer zo zou doen als hij een teef bij zich had ;-
Ik bedoel niet dat iemand gewoon trots is op z,n stoere beest.

Wat ik wel bedoel ,Naar op zoek ben ? Me afvraag .
Waar de grenzen dan liggen.

Vind het een beetje apart dat ik hier veel iedereen "moet "het zelf weten reakties krijg.
Misschien ook wel op gewekt door mijn voorbeeld met extremen.
Terwijl ik in heel veel topics echt een nadrukkelijk èn zo hoort het wel en niet sfeer tegen
gekomen ben.
Tot mijn grote schande moet ik bekenen dat ik er soms ook nog wel van kon genieten
hoe mensen aan gepakt werden:-)
Kom ook veel verontwaardiging tegen over hoe honden behandelt worden.
Zijn dus wel duidelijke normen hoe het wèl moet .En daar heb ik juist heel veel steun aan gehad.
En van geleerd.
Ben ik nu zo,n simple mind dat ik het normaal vindt om bij iets wat ik aan ga me er uitgebreid in te verdiepen.
En bij honden kunnen heel veel mensen weg komen met maar wat doen.
Dat is wat me zo verbaasd en schokt .
En ik vraag me af waarom dat is ? En zo vanzelfsprekend gevonden word .

[renee-uk]

nou ik ken genoeg teven die indruk maken eerlijk gezegd en ik weet zeker dat de helft van de niet hondenhoudende menselijke populatie zonder te kijken naar wat er eventueel onderhangt het verschil tussen een reu of teef niet eens ziet.

ik denk dat je inderdaad voorbeelden aanhaalt die niemand herkent, ik heb tenminste nooit gesprekspartners gehad die prat gaan op het aantal honden dat ze in elkaar geslagen hebben en ik ken toch echt een heleboel mensen met honden.
ik zie ook niet wat je nou eigenlijk wil vertellen?
dat er honden zijn die niet het ideale leven leiden?
ja dat klopt, maar wat wil je daar aan doen?
en wie maakt uit wat voor die hond het ideale leven is?
en is een wat minder ideaal leven persé verkeerd?
ben je pas goed bezig als je alles om je honden laat draaien, of mag je je honden ook inpassen in jouw leven?
wie weet is dat hondje met zn p&p rondjes, goed voer en een warme stal op die bank wel veel gelukkiger dan de buitenhond die zelf zijn leventje wat kan bepalen, ook dat weet je niet.

ik vind het hele verhaal hierboven onduidelijk en ook veel te zwart/wit om er veel over te zeggen en bovendien herken ik weinig van wat je zegt en ik denk dat ik daarin niet enig ben

[lieke]

Ik weet niet waar jij woont, maar waar ik woon kom ik eerlijk gezegd dit soort mensen niet tegen. En de meeste honden die ik ken leven geen óf-óf leven. De mensen die ik ken hebben gewoon hun hond om dezelfde redenen als ik mijn honden heb: als gezinslid, om mee te wandelen en/of sporten, als gezelschapsdier. Niet om dood te knuffelen met bonbons en wandelingetjes van 5 minuten en niet als erfhond die wat tafelrestjes krijgen en verder een schop kunnen krijgen.

Daarnaast denk ik dat mijn collies in de vrije natuur of als erfhond niet zouden overleven. Daar staan ze te ver van af. Mijn Roemeense ex-straathond zou prima overleven, dat heeft ze al een paar jaar gedaan voor ze bij mij kwam. Maar als ik zie hoe verschrikkelijk knuffelig ze is en dol op menselijke aandacht, zou ze het verschrikkelijk vinden om weer te moeten zwerven of als erfhond te moeten fungeren (afgezien van het feit dat ze nou niet bepaald erfhond-materiaal is. ).

[malinois]

die mensen kom ik overigens gelukkig ook nooit tegen....

[Cherish]

Hangt er in mijn ogen van af hoe de hond het als pup gewoon gemaakt is geweest. Sommige honden kennen nu eenmaal niet beter en weten niet wat ze allemaal missen of net niet.

Honden in hun huidige situatie vergelijken is me wat absurd. De aanpassing is gewoon te groot. Laat chi's die niet weten waarvoor hun poten dienen, kleren dragen en echt moddervet zijn, hun kleren ontdoen, hond op de grond en de eerste 10 minuten beweegt die hond gewoonweg niet.

Wat wij 'zielig' vinden (kleren, overgewicht, vrij in de natuur, een schop krijgen), kan voor de hond best normaal lijken.

[Jaap*]

En bij honden kunnen heel veel mensen weg komen met maar wat doen.
Dat is wat me zo verbaasd en schokt .
En ik vraag me af waarom dat is ? En zo vanzelfsprekend gevonden word .

Mensen die maar wat doen handelen meestal vanuit een soort reflex of automatisme.
Daar houdt een hond vaak wel van, omdat het betrouwbaar is.
En betrouwbaar gedrag van de baas is het fundament van een goede vertrouwensband met de hond.
Het gaat juist vaak mis als mensen beginnen te filosoferen over hondengedrag en daarbij interpretatiefouten maken.

Als een hond op betrouwbare wijze reflexmatig een knal voor z'n harses krijgt in een specifieke context, dan hoeft dat geen effect te hebben op de vertrouwensband.
Als een hond, bijvoorbeeld vanuit misplaatst gezoek naar een excuus voor bepaald gedrag, pas een knal voor z'n harses krijgt als het baasje de eigen frustraties te hoog heeft laten oplopen door iets te lang te negeren terwijl het hem ergert, zorgt dat juist voor veel wantrouwen bij de hond.

Geen van beide is echter wenselijk. Het is wenselijk om een beroep te doen op de in aanleg aanwezige drang tot samenwerking. Een hond wil graag gezamenlijk tot een resultaat komen. Dat toont hem dat hij "erbij hoort", een geaccepteerd en gewaardeerd lid is.
Dat is wat een roedeldier voldoening schenkt, en daar kan hij tevreden op slapen.

[Naima]

En bij honden kunnen heel veel mensen weg komen met maar wat doen.
Dat is wat me zo verbaasd en schokt .
En ik vraag me af waarom dat is ? En zo vanzelfsprekend gevonden word .

Mensen die maar wat doen handelen meestal vanuit een soort reflex of automatisme.
Daar houdt een hond vaak wel van, omdat het betrouwbaar is.
En betrouwbaar gedrag van de baas is het fundament van een goede vertrouwensband met de hond.
Het gaat juist vaak mis als mensen beginnen te filosoferen over hondengedrag en daarbij interpretatiefouten maken.

Als een hond op betrouwbare wijze reflexmatig een knal voor z'n harses krijgt in een specifieke context, dan hoeft dat geen effect te hebben op de vertrouwensband.
Als een hond, bijvoorbeeld vanuit misplaatst gezoek naar een excuus voor bepaald gedrag, pas een knal voor z'n harses krijgt als het baasje de eigen frustraties te hoog heeft laten oplopen door iets te lang te negeren terwijl het hem ergert, zorgt dat juist voor veel wantrouwen bij de hond.

Geen van beide is echter wenselijk. Het is wenselijk om een beroep te doen op de in aanleg aanwezige drang tot samenwerking. Een hond wil graag gezamenlijk tot een resultaat komen. Dat toont hem dat hij "erbij hoort", een geaccepteerd en gewaardeerd lid is.
Dat is wat een roedeldier voldoening schenkt, en daar kan hij tevreden op slapen.

Helemaal mee eens. Daarnaast: as mijn hond zou moeten kiezen tussen erfhond of bonbonhond, zou ze zeker voor het tweede kiezen. Liever knuffelen zonder lopen dan vrijheid zonder mensen. Dat laatste zou voor haar erger zijn, maar voor een boel andere honden weer niet.

[Muk]

Het hangt van het ras af. Als het bijvoorbeeld om een hond uit rasgroep 9 (gezelschapshonden) gaat, dan kies ik toch voor optie 2. En het hangt ook af van de grootte van het huis.

Ik denk overigens wel dit dit appels met peren vergelijken is, je kunt dit niet zo vergelijken.