Het HondenForum

Onze dwergteckel is het eerste kleine hondje wat in ons leven is gekomen...
En madam is snotjes-verwend ! ( wel opgevoed hoor, ze kent alle commando's die de grote ook kennen, maar dat ze er net zo snel naar luistert... das een tweede )

Geen van onze honden heeft ooit een slaapkamer van binnen gezien, hare majesteit slaapt als het even kan op een koffer, bergje kleren of kleedje in de slaapkamer als je op vakantie zijn ( zielug hondje in een vreemde bungalow )

Ze heeft zichzelf thuis de bank toe geëigend, de grote mogen er bij de gratie Gods hun kop op de leuning leggen...

Zo kan ik nog wel ff door gaan !

Moskovietje schreef:Onze dwergteckel is het eerste kleine hondje wat in ons leven is gekomen...
En madam is snotjes-verwend ! ( wel opgevoed hoor, ze kent alle commando's die de grote ook kennen, maar dat ze er net zo snel naar luistert... das een tweede )

Geen van onze honden heeft ooit een slaapkamer van binnen gezien, hare majesteit slaapt als het even kan op een koffer, bergje kleren of kleedje in de slaapkamer als je op vakantie zijn ( zielug hondje in een vreemde bungalow )

Ze heeft zichzelf thuis de bank toe geëigend, de grote mogen er bij de gratie Gods hun kop op de leuning leggen...

Zo kan ik nog wel ff door gaan !

Ja halló dan praat je dus wel over een dwergteckel hé
Toen mijn zusje na mij begon met samenwonen toen was op een verjaardag zijn moeder op visite met op haar schoot zo'n yorky.
Wou haar een hand geven toen zat dat kreng al zowat in mijn vingers, och bella toch maggie niet doen he hahaha ach ja de schat wil me beschermen.
Het was echt een verwend hysterisch stereotype van een fifi-kreng.
Later toen ze zelf een hondje hadden (keeshond) was Bella'tje er ook , hun gingen geloof ik toen een dagje weg en of ik dan de hondjes wou uitlaten, maar zei mammie (van Bella'tje) je kunt ze echt niet samen uitlaten want dat gaat niet goed.
Ja duh (lauwloene) ik pakte het halsbandje van Bella GRRRRR kefkefkefkef.
Heb haar bij het kippenekkie gepakt en gezegt KÁPPEH met die kapsones je gaat nú mee, heb ze beide uitgelaten en verder geen problemen mee gehad
Kleintjes kunnen best gehoorzaam en lief zijn maar meeste mensen hebben zoiets als aaaahhhh zieligggg en daar weten die kleine "rotzakkies" heel snel gebruik van te maken

Oeps dubbelpost

Miranda schreef:

ranetje schreef: Wat dat betreft maak ik geen onderscheid tussen groot en klein voor wat de regels betreft.

Ik gok maar zo dat iedereen het dáár over eens is.

Maar wat ik persoonlijk nou interessant vind....merk je aan jezelf (betrap je jezelf er wel eens op) dat je een kleine hond anders behandeld dan een grote? Ik zei zelf altijd van niet. Maar toch, toen ik eens een kleintje in handen had, dééd ik het dus wel. Zoals iemand anders in dit topic al zei: "Ik bevestigde mijn eigen vooroordeel".
En ik vind het lastig te geloven dat ik een van de weinigen ben

Nee
Ik ben met een kleine hond begonnen indertijd en die hond gaf geen aanleiding om voorzichtig en toegevend te zijn

Misschien maakt dat ook verschil in je (mijn) houding tegenover kleine/grote honden?

ranetje schreef:Misschien maakt dat ook verschil in je (mijn) houding tegenover kleine/grote honden?

Dat denk ik wel.
Ik heb nooit kleine honden gehad. De kleinste was een x blauwe kees, en die woog een kilo of 16 à 20 denk ik.
Als je ze wel gewend bent zul je minder mijn "oh god, als 'ie maar niet stukgaat" houding hebben.
Dan weet je inmiddels dat 'ie wel wat kan hebben

Ik vind dat kleine honden ook honden zijn en ook opgevoed dienen te worden.....maar ik merk dat veel dingen die bij Kita gewoon netjes aan-, dan wel afgeleerd zijn en gestuurd worden op stem, dat bij Pol lang niet altijd zijn....
Als Kita met net zoveel inzet aan de riem zou trekken als Pol dat regelmatig doet, dan deed ik toch een behoorlijk deel van veel wandelingen op mijn buik. En waar ik Kita met een commando + gebaar weet te sturen, doe ik bij Pol regelmatig door hem fysiek naar de kant te trekken.
Bij mij komt het vooral door luiheid van mijn kant, ik heb geen zin om eraan te werken en omdat Pol maar 8kg weegt is het niet meer dan licht irritant zo nu en dan.

Miranda schreef:

ranetje schreef:Misschien maakt dat ook verschil in je (mijn) houding tegenover kleine/grote honden?

Dat denk ik wel.
Ik heb nooit kleine honden gehad. De kleinste was een x blauwe kees, en die woog een kilo of 16 à 20 denk ik.
Als je ze wel gewend bent zul je minder mijn "oh god, als 'ie maar niet stukgaat" houding hebben.
Dan weet je inmiddels dat 'ie wel wat kan hebben

Mijn teckels waren eigenlijk niet klein genoeg om ook maar één seconde te denken dat ze zouden stuk gaan.
Het enige waar ik op lette was dat er tijdens spelen geen zware poten op de wat kwetsbare ruggen terecht kwamen.
Ze deden als hond onder de honden niet onder voor de Duitse Dog van de buren (het leukste speelkameraadje voor mijn eerste teckel )

Ik dacht dat je het anders bedoelde.
Een Chi is kwetsbaar en daar zou ik behoorlijk op letten denk ik.
Net zoals ik lette op risico's voor de ruggen van mijn teckels.

Maar een kleintje is niet minder hond dan een andere hond.
Dus de opvoeding blijft identiek (aangepast aan karakter).
Voor mijn gevoel ga ik in die zin niet anders om met een kleine hond dan met een grote.

Zeker weten. Hoevaak zie je niet van die kleine snoezige hondjes die vervolgens keihard gaan keffen of in je enkels bijten? Een kleine hond voed ik toch wat strenger op, want naar mijn gevoel proberen ze je wat vaker uit dan grotere honden.

Voor mij is een hond een hond en ik kijk dus puur naar het karakter.Omdat Sancho meer lijkt op de Spaanse ezel uit het verhaal dan op diens baas ben ik voor hem strenger maar hij is ook nog niet volwassen dus eigenlijk nog geen eerlijke vergelijking.
Marjoleine, dat afliggen doet Sancho tegenwoordig ook, met een demonstratief luide plof ook nog

ranetje schreef:Maar een kleintje is niet minder hond dan een andere hond.
Dus de opvoeding blijft identiek (aangepast aan karakter).
Voor mijn gevoel ga ik in die zin niet anders om met een kleine hond dan met een grote.

Ik denk dat ik een kleine hond ook gewoon als hond zou opvoeden.
Dènk ik. En dat ik de opvoeding aan het karakter aan zou passen, dat deed ik tot nu toe met al mijn honden.
Als ik zelf een kleintje zou hebben, wat ik overigens niet snel zie gebeuren.
Maar als je die kleintjes niet gewend bent, zoals ik dus ze maar af en toe meemaak, heb je volgens mij wel de neiging om ze te voorzichtig te behandelen. En dat bedoel ik vooral fysiek, maar dat uit zich volgens mij óók in benadering.

Om een voorbeeld te geven, Skadi is een poosje bang geweest voor die kleine kutkeffertjes die je wel eens ziet.
Liet zich als puber het hele veld overjagen met de staart tussen de poten.
(En hahaha, wat was dat lollig volgens omstanders )
Dat kwám omdat ik er (onbewust) teveel bovenop zat als ze contact had met een kleintje.
Want ik was dus bang dat zo'n kleintje stuk zou gaan.
Maar daardoor benader je zo'n hondje ook anders. Savvie?
Ik heb mijn gedrag direct aangepast toen ik het doorkreeg, en het is nu geen enkel probleem meer maar volgens mij reageren mensen vaak zo.
Bewust of onbewust.

Ik heb Oscar ook opgevoed als een echte hond. Dat keffen tegen andere honden wil ik niet en heeft ie ook nooit geprobeerd.
Hij heeft alleen soms wat communicatieproblemen met andere kleine honden, hij wil met andere honden spelen net zoals hij met Carel speelt. De meeste kleine hondjes vinden dat stom. Of hij komt niet eens in de buurt omdat dat kleine hondje al begint te keffen, dat vindt Oscar dan weer stom.

Ik vind het wel mooi om te zien, Oscar speelt op z'n lompst met Carel, terwijl Carel eigenlijk heel voorzichtig doet. Dat zie ik eigenlijk bij de meest grote honden die met Oscar spelen.

Groot of klein, ze moeten opgevoed worden.

Zelf kom ik heel veel kleintjes tegen die heel agressief doen tegen mijn hond.
En dan denk ik.. Daar heb je weer zo'n verwend kreng.
Vaak worden ze als pup af aan opgetild als er een grote hond aankomt. Zogenaamd voor de veiligheid.
Maar ik vind dat de kleintjes ook moeten leren omgaan met de groters.
Hoor heel veel negatieve verhalen over kleine hondjes.. Zoals een Jack Russell die een hond had gebeten( grote hond) vlak bij de oog.
Kleintjes moet je ook goed opvoeden, net zoals een grote hond.
Heb een Chiwawa een b cursus zien doen en die heel goed luisterde naar zijn baas.
Zo kan het dus ook. En bij mij doet er een mopshondje mee met de A cursus, hij is dan wel een tikkeltje eigenwijs, maar hij luisterd goed.
Wat voor hond je ook hebt, het moet wel goed opgevoed worden.
En ze moeten niet behandelt worden als mens. En dat zie je ook vaak terug bij de kleintjes.
En ik vind het helemaal vreselijk als ze aangekleed worden. Het zijn honden.. Geen poppen

mijn vriend heeft een boomertje.

ik ben altijd bang dat ik hem te hard aai of iets...XD

Denise. schreef:Heb je er een hond bij?

Geen geduld denk ik

Ik voed alles overigens het zelfde op. Kijkend naar karakter en ras natuurlijk. Maar niet naar grootte.

semmyboy schreef:Zelf kom ik heel veel kleintjes tegen die heel agressief doen tegen mijn hond.
En dan denk ik.. Daar heb je weer zo'n verwend kreng.
Vaak worden ze als pup af aan opgetild als er een grote hond aankomt. Zogenaamd voor de veiligheid.
Maar ik vind dat de kleintjes ook moeten leren omgaan met de groters.
Hoor heel veel negatieve verhalen over kleine hondjes.. Zoals een Jack Russell die een hond had gebeten( grote hond) vlak bij de oog.
Kleintjes moet je ook goed opvoeden, net zoals een grote hond.
Heb een Chiwawa een b cursus zien doen en die heel goed luisterde naar zijn baas.
Zo kan het dus ook. En bij mij doet er een mopshondje mee met de A cursus, hij is dan wel een tikkeltje eigenwijs, maar hij luisterd goed.
Wat voor hond je ook hebt, het moet wel goed opgevoed worden.pe
En ze moeten niet behandelt worden als mens. En dat zie je ook vaak terug bij de kleintjes.
En ik vind het helemaal vreselijk als ze aangekleed worden. Het zijn honden.. Geen poppen

Tsja, mijn worstje krijgt toch echt een jasje aan als het min -5 is... ga zelf maar eens met je blote bast over de grond met die kou...

Moskovietje schreef:

semmyboy schreef:Zelf kom ik heel veel kleintjes tegen die heel agressief doen tegen mijn hond.
En dan denk ik.. Daar heb je weer zo'n verwend kreng.
Vaak worden ze als pup af aan opgetild als er een grote hond aankomt. Zogenaamd voor de veiligheid.
Maar ik vind dat de kleintjes ook moeten leren omgaan met de groters.
Hoor heel veel negatieve verhalen over kleine hondjes.. Zoals een Jack Russell die een hond had gebeten( grote hond) vlak bij de oog.
Kleintjes moet je ook goed opvoeden, net zoals een grote hond.
Heb een Chiwawa een b cursus zien doen en die heel goed luisterde naar zijn baas.
Zo kan het dus ook. En bij mij doet er een mopshondje mee met de A cursus, hij is dan wel een tikkeltje eigenwijs, maar hij luisterd goed.
Wat voor hond je ook hebt, het moet wel goed opgevoed worden.pe
En ze moeten niet behandelt worden als mens. En dat zie je ook vaak terug bij de kleintjes.
En ik vind het helemaal vreselijk als ze aangekleed worden. Het zijn honden.. Geen poppen

Tsja, mijn worstje krijgt toch echt een jasje aan als het min -5 is... ga zelf maar eens met je blote bast over de grond met die kou...

Als het een gewoon jasje is voor de kou snap ik nog wel.
Maar je ziet ze ook met jurkjes en dingetjes en dat vind ik vreselijk.
Of dat ze in een tasje worden gestopt om mooi te zijn

Ja er is verschil. Ze moeten natuurlijk allemaal luisteren, maar kleine honden moet je ook nog eens beschermen buiten tegen de groters. Terwijl als je met een grote hond loopt, kun je veel meer ontspannen buiten zijn.

Ik heb mezelf er wel op betrapt dat ik met de 'kleintjes', Isa en Dora wat minder consequent ben geweest in het aanleren van wandelen zonder trekken. Bij honden van 40+ kilo, heb ik er van het begin af aan aan gewerkt, omdat ik wist dat ik dat niet zou kunnen houden, maar met Isa en Dora (ieder ongeveer 25 kilo) ben ik er wat lakser in geweest.

ik ben nooit van het met z'n alle gezellig spelen op speelveldjes geweest en heb mijn kleine honden (middenslag poedel en een x teckel-cocker) op dezelfde manier opgevoed als mijn grote honden.
wat ik van de groterds niet accepteer, accepteer ik van de kleinere ook niet en luisteren moesten ze ook allemaal.
ik pas uiteraard wel mijn opvoeding en mijn verwachtingen aan aan de hond in kwestie, maar dat heeft niks te maken met het formaat van de hond en geldt evengoed voor grotere honden als voor kleinere.

De cotonnetjes van ons zijn nogal vocaal. Ik zal je zeggen dat ik enorm mijn best moet doen om hun het zwijgen op te leggen. Ik snap best dat sommigen ze maar laten blaffen.

nance schreef:Ja er is verschil. Ze moeten natuurlijk allemaal luisteren, maar kleine honden moet je ook nog eens beschermen buiten tegen de groters. Terwijl als je met een grote hond loopt, kun je veel meer ontspannen buiten zijn.

Ik bescherm mijn groterd juist tegen de kleine kuitenbijters.
Aangezien ik niks met kleine onopgevoede honden heb (en die lopen hier vooral), ontwijk ik ze vooral. Al dat gekef (O, wat is Fifi stoer! hoor je de eigenaren dan altijd zeggen), daar hou ik niet van. Mijn hond mag dat niet eens, maar blijkbaar zien veel mensen dit vervelend gedrag bij kleine honden door de vingers.

Als hier ooit een kleine hond zou komen (die kans is nihil), dan voed ik die hetzelfde op als een grote hond.

Ik vind dat je ze als eigenaar gewoon dezelfde behandeling moet geven. Kleine hondjes moeten net zo goed luisteren als grote honden.
Ik doe het zelf wel eens per ongeluk. Zo 'lokte' ik de chihuahua van mijn trainster net zoals ik mijn katten lok, terwijl ik honden doorgaans gewoon roep met 'kom eens' of iets dergelijks

Een hond weet niet wat groot of klein is. Wij mensen wel. Ga eens een Ierse wolfshond behandelen als een dwerg pincher. Moet je zien wat voor rare hond je krijgt. Hondje schoot zitten. hondje moet op de arm als er een tekkel voorbij komt. Moet een jasje aan omdat het koud is.

Een hond is gewoon een hond, hoe groot of klein het ook is.

Ik merk bij mezelf dat ik die kleine witte van mij met meer 'overtredingen' weg laat komen dan tankie. Bijvoorbeeld met schooien om eten, waarschijnlijk om dat die kleine me minder in de weg zit op dat moment.
Allebei hebben ze wel een consequente aanpak nodig en ik moet soms vooral bij die kleine de teugels aanhalen. Komt misschien ook omdat het een terrier mix is, ik weet het niet.
Maar hij is heel vriendelijk tegen andere honden en blaft amper, het is dus geen typische kut keffer. Daar zou ik zelf echt niet goed van worden maar ik heb daar niks aan gedaan, hij is altijd al zo geweest. Wat ik wel echt een nadeel vindt is de kwetsbaarheid, let altijd heel goed op als hij kennis maakt met andere honden.

Het enige wat ik hier op kan zeggen is dat het formaat van de hond ABSOLUUT GEEN INVLOED OP OPVOEDING MAG HEBBEN.
Ik kom zo veel van die irritante, kleine, keffende kolerelijers tegen, die 9 van de 10 keer voor de grootste problemen zorgen en vaak zelfs een grotere hond staan op te ruien. Vaak als er dan iets gebeurd word er altijd gezegt: Ja maar die of die hond is veel groter en sterker, dat is niet eerlijk, of dat is zielig.
Hou toch op.
Of je nu een Jack Rottig, een Franse Bull, Malteser, Westy, Teckel of Corgi hebt, OPVOEDEN EN TRAINEN DIE HOND. Dat is de beste manier om diverse soorten discussie voor te blijven, en / of problemen gewoon niet te krijgen.
Elke hond heeft training en opvoeding nodig!! Ik zeg, D O E N !

Muk schreef:

nance schreef:Ja er is verschil. Ze moeten natuurlijk allemaal luisteren, maar kleine honden moet je ook nog eens beschermen buiten tegen de groters. Terwijl als je met een grote hond loopt, kun je veel meer ontspannen buiten zijn.

Ik bescherm mijn groterd juist tegen de kleine kuitenbijters.
Aangezien ik niks met kleine onopgevoede honden heb (en die lopen hier vooral), ontwijk ik ze vooral. Al dat gekef (O, wat is Fifi stoer! hoor je de eigenaren dan altijd zeggen), daar hou ik niet van. Mijn hond mag dat niet eens, maar blijkbaar zien veel mensen dit vervelend gedrag bij kleine honden door de vingers.

Als hier ooit een kleine hond zou komen (die kans is nihil), dan voed ik die hetzelfde op als een grote hond.

Rambo en Moppie vallen geen honden aan, daar is veel mee getraind om dat goed te krijgen. Dan is het bijzonder irritant als er weer een Duitse Herder in de aanval gaat op de kleintjes(hij wil alleen maar spelen hoor) en ja dan moet ik weer aan het trainen.
Het zijn altijd DH die hier lopen te etteren bij de kleintjes en als ik er 1 zie, roep ik ze al bij me.

Roep nooit, nooit dat je een kleine hond zal hebben. Dat riep ik ook altijd...

Miranda schreef:

Sithy schreef:Ik heb dat ook een beetje als ik de chihuahua van een vriendin uitlaat, stiekem. Toch een beetje bang dat ik anders een gemene mevrouw ben die een kleine wawa over straat sleurt

Ik had dat een poos terug toen ik een hele kleine terriermix vond in het bos.
Die schoot los na een klein rukje van zijn kant.
Terwijl ik een woest uitvallende herder met mijn brakke lijf gewoon houd op een beijzelde straat.
Klein beetje onderschat

Volgens mij doe je het onbewust.
Iedereen.

Ik laat Daisy ook regelmatig schieten, de riem hangt er vooral voor de vorm aan en dan hangt de lus aan een los vingertje, en soms, opeens, doet ze eens gek, drie stappen verder naar voren of stopt ze opeens. Ligt de lijn op de grond en kijkt ze er eens naar "goh vrouwtje, je liet de lijn vallen, moet je die niet oprapen?" en zet geen stap voor ik hem weer beet hem

Maar Daisy moet net zo goed haar smoeltje houden als Sofie, er wordt door allebei niet geblaft en gebedeld en ze moeten allebei rustig doen. Maar voor Sofie er was, liet ik Daisy wel meer gaan in haar gehyper bij het thuiskomen bijvoorbeeld. Het is nou eenmaal een stuk minder vervelend als er een hondje van net 20cm hoog tegen je benen opspringt, dan wanneer een herder dat doet. Verder verwacht ik van Daisy niet zoveel aan training enzo, eigenlijk niets, maar dat heeft meer te maken met karakter dan met maat.

Overigens kan ik me slecht voorstellen dat een hond niet weet of hij groot of klein is, dat vind ik altijd zo gek als mensen dat zeggen. Een Maltezer merkt ook heus wel dat de Duitse herder 10 keer zo groot is hoor, daarom zet de kleine meteen zo'n grote bek op.

Het licht eraan waar ze mee opgegroeid zijn, Lillith denkt echt dat ze net zo groot als een Mastiff is.
Ze dolt zo met een wildvreemde Duitse Dog, eng, nee hoor, tutje.
Ollie is wel heel beleefd tegen de groters...zo van mijnheer is het koud daar boven...

Nee gelijke monniken gelijke kappen, hond is hond hoe klein ook...En ik heb ze in mega grote verschil! Van mini pleun 18 cm tot herder 64 cm. Pleun lijkt misschien een cavia maar ze is een hond.... (tje) .... met haar eigen hondse willetje en manieren Word net zo behandelt als de rest. Tja dat ze über cute is, is een tweede....