Het HondenForum

Het was liefde op het eerste gezicht met onze teckel, wat ze erover zeiden was helemaal waar.

Ik had dit met beide hondjes en met het zwarte hondje was wederzijds alleen Pepper keek in het begin nog kat uit de boom toen hij bij een vrijwilliger in huis was

Geen minuut spijt en als ik hem op schoot zie liggen genieten denk ik, hij ook niet.

Ze zijn je eeuwig dankbaar en dat mag iedereen weten dat het zo is

Ik denk dat puppys niet aan mij besteed zijn, erg schattig en ja ze zijn naar je hand te zetten, maar de asiels zitten overvol dankbare snoetjes die maar al te graag een nieuwe thuis zoeken....

Aan mij ook niet, al ben ik weleens nieuwsgierig hoe ze als pup eruit zagen

Een zachtaardiger en socialer hondje kun je je niet voorstellen.
Ik ben dus erg van de herplaatsers.

Me too

Paco klopte wel; Sociaal, jachtinstinct, verlatingsangst
Thijs was door iemand als vondeling naar het asiel gebracht. Na 2 weken hebben wij hem opgehaald. Over hem was niks bekend.
Jazz kwam van de pleegmama; lief, knuffelig, kan los lopen angstig, altijd in een hok geleefd dus wat kan je verder verwachten..
Eigenlijk klopten de omschrijvingen zo ver dus wel, ik kan me niks bedenken dat achteraf totaal niet klopte.

Ik zou als ik voor een herplaatser zou gaan, hopen dat ik de kans heb om meerdere keren te gaan kijken.
Zeker als bjiv. kindvriendelijkheid een must is.
Geen ervaring er mee hoor, maar ik vind dat wel een heel goed advies ( niet van mij ) als wilt proberen van bepaalde zaken zeker te zijn.
Dan ook een tweede keer je kind/kinderen meenemen en op verschillende momenten v.d. dag gaan kijken. Maar dit is niet altijd mogelijk.

Ik heb al verschillende herplaatsers gehad en de ene keer is een hond precies zoals omschreven en de andere keer niet. Abel was precies zoals Wil had gezegd, een rustige, kalme en zelfverzekerde hond die perfect in mijn toenmalige roedel paste. Xana heb ik toen ze 5 was bij een fokker vandaan gehaald, ook zij was zoals de omschrijving. Een goed luisterende, pittige dame die ook perfect in de roedel past. Quiero komt van marktplaats bij verschrikkelijke mensen vandaan die wat geld wilden verdienen. Ze hadden voor een habbekrats 4 chihuahua's opgehaald uit Belgie en wilden die nu goed verkopen. Bij hun thuis bleek al snel dat de hondjes heel veel gedragsproblemen hadden. Quiero is toch meegekomen. Papu was volgens zijn vorige baasjes jaloers en daarom onzindelijk. Bij mij thuis bleek dat meneer sowieso helemaal niet alleen kon zijn en daarnaast had hij gewoon regels en duidelijkheid nodig, hij heeft nooit meer in huis geplast en is tot aan zijn dood een heerlijke hond geweest. Molli uit het asiel bleek veel jonger dan ze hadden gezegd en ze bleek HD te hebben en uit te vallen naar honden. Ikzelf als asielmedewerker had haar nooit bij de toen nog beginnende eigenaar die ik was geplaatst. Cody was volgens het asiel agressief en onbetrouwbaar, hij kon niet bij honden en kinderen en ze waren bang dat hij mijn chihuahua zou verscheuren. In werkelijkheid is het een energieke puber die sturing nodig heeft en hij is geweldig met kinderen en een grote knuffelkont.

Kortom, je weet het niet. Omgevingsvariabelen beïnvloeden ook voor een groot gedeelte het gedrag van een hond. In een andere situatie kan een hond ook ineens heel anders zijn. Ik moet wel zeggen dat ik uit persoonelijke ervaring nogal teleurgesteld ben in de hondenkennis die er in asiels aanwezig is.

als je voor ene herplaatsers gaat dan is kindvriendelijkheid wel heel erg belangrijk.. dus ga je voor een buitenlandse hond, kies er dan 1 die al in nederland is en die je kan bezoeken, vaak zitten ze ook bij kinderen dus dan weten ze wel hoe de hond reageert... voordeel is dat je dan zelf kan gaan wandelen met de hond en kan kijken hoe hij reaheert of juist niet reageert en of je dat zou kunnen handelen, en altijd een proefperiode afspreken.

Ga je voor een asielhond dan zou ik die ook een paar keer bezoeken en ermee wandelen.. en een hele goede preofperiode afspreken.

Roos kwam op zich wel redelijk overeen met de omschrijving, alleen véél angstiger dan "alleen mannen vindt ze nog wat eng". Maar niet onoverkomelijk of zo; wij hadden er in no time een gouden hond aan, konden haar angsten voor een groot deel ombuigen en/of wegnemen, en zijn al 3 jaar elke dag gelukkig met haar.

Als ik alles van tevoren had geweten hadden we haar, zonder twijfel, alsnog geadopteerd.

mijn ervaring met herplaatsers is dat ze zich pas na een aantal maanden tonen zoals ze werkelijk zijn en dat de ene keer de info wel en de andere keer niet deugt.
mijn advies: ga voor een hond waar je een instant-klik mee hebt.
pakt het niet uit zoals verwacht en/of gehoopt kun je van zo'n hond meer hebben dan van eentje waarbij de klik mist.
werk aan de winkel blijft er 9 van de 10 keer met een herplaatser net zo goed als met een pup.

Mijn ervaring met herplaatsers...mijn eerste hond kwam met 2 jaar uit een schuur, de fokker/ eigenaar probeerde het mooi te praten, ik wist wel wat van problemen de hond had (angstig voor knallen, ondervoed, niet opgevoed) maar buiten de angst voor knallen nooit problemen gehad.
Mijn volgende herplaatser kwam ook bij een prutfokker weg, zij moest weg want ze was niet mooi. Ze was ook niet zindelijk en een jager, maar dat was ook iets wat ik van te voren wist omdat ik de fokker en de hond kende.
Met die 2 honden hadden we wel eens problemen met angst, zoals dat voor knallen en niet alleen kunnen zijn van nr 2.
Hoopje was net zo erg als dat de eerste eigenaar vertelde, misschien nog een tikkie erger maar ze hebben niks verbloemd.
Van Chic maakte de eerste eigenaar er wel een l*lverhaal van, gelukkig kwam de fokker er achter hoe dat het echt zat.
Abby zit hier officieel nog ter herplaatsing, van haar ook eerlijk alle slechte punten over gehoord, alleen zij is minder erg dan wat we hadden verwacht.
Zal wel schelen dat wij geen honden uit asiel hebben, maar honden die we al bij de vorige eigenaar hebben gezien, m.u.v Chic buiten een korte looprondje om.
We hebben dus van onze huidige honden veel probleemhonden als herplaatser genomen, maar we zijn er wel bewust van geweest. De verwachtingen heb ik alleen richting sport, en dat hebben ze allemaal ruimschoots goed gemaakt, nou ja Abby moet zich nog bewijzen maar als die hier blijft zou dat ook lukken.

baily komt van marktplaats. eerst twee weken over en weer gemaild met haar baasje. een opgevoede pup 1ste curses mee gedaan iig. kan met kinderen en katten, leef samen met een andere hond. maar helaas ging zijn trerug naar school en was hij doordeweeks nooit thuis dus pup van 6 maanden zat ineens hele dagen in de bench te zitten en dat was niet wat ze wilde voor haar hond. haar andere hond kon gewoon los in huis lopen en door t kattenluik de achtertuin in.

ik ben er heen geweest samen met mijn vader omdat ik al verkocht was toen ik haar foto zag en hij dus wat meer van een afstand zou kijken. kinderen rolde over haar heen, katten rende mee met uitlaten, ik heb met haar gelopen en de klik was er van alle kanten dus toen mocht ze mee naar huis. ze heeft alleen iets met mannen. sommige is geen probleem en andere rent ze heel hard voor weg en dan weigert ze ook in de buurt te komen. ze begint nu ook waaks te worden in huis naar mensen die ze niet kent maar dit is goed te corrigeren als het visite betreft. tegen inbrekers mag ze van mij best een beetje brommen

Onze eerste Basset was een herplaatser.
Zijn vorige baasje vond het nodig om hem de hele dag aan de verwarming vast te ketenen en werd kwaad als hij geplast had.
Hij kwam bij ons en we hebben echt een superlief beestje aan hem gehad.
Totaal geen gedragsproblemen terwijl hij toch mishandeld is geweest.

Bij Roan klopte het gedeeltelijk.

Er zou nooit met hem getraint zijn, maar hij wist wel degelijk wat de IPO sport en dan met name pakwerk inhield.

Verder hebben we het eerste half jaar best wel problemen met hem gehad, hij vloog naar iedereen die met zn handen in zn zak liep ( voornamelijk mannen )
Dat is er gelukkig wel uitgegaan, alleen als mn moeder of ik met hem in het donker liepen moest je als man zijnde met een grote boog om ons heen, want dan durfde hij wel ff te laten zien dat je uit de buurt moest blijven.

Wij hebben er wel een ontzettend leuke en lieve hond aan gehad, maar hij was eigenlijk niet zo geschikt om bij beginners ( wat wij dus waren ) te plaatsen.


Elena zou een ontzettend vrije, sociale hond zijn die nergens bang van was.
Dat heb ik gemerkt ja
Als er nog maar wat bewoog dan schrok ze, was bang voor mannen, ging zowat kruipend over het speurveld.

Daar heb ik wel ff flink werk aan gehad, en zo sociaal was ze niet.
Ze kon met de reu van de vorige eigenaar maar had met 4 mnd al met de teef des huizes gevochten ( hoorde ik ook pas later )
Met Roan was het meteen dikke mik, maar naar andere honden was dat niet zo ( op haar wandelvriendje Wannes na dan )

Bij Ditch klopte echt alles, maar die heeft dan ook een paar wkn bij mij gezeten voor hij naar zn eerste baasjes ging.
Heb altijd contact met hun gehouden en gezegd dat als hij herplaatst moest worden dat hij dan naar mij moest.

Kon niet met reuen, wel met teven en zou ontzettend eigenwijs mbt tot trainen zijn.
Maar in huis en voornamelijk met de kinderen ontzettend lief , eigenlijk een schoothondje in een te grote jas.

Dat klopt wel, vreemde reuen laat hij zich wel ff zien.
Maar met Kyto gaat het super.

En idd , tis een groot watje die graag op schoot ligt

ik heb nooit een herplaatser gewild en toch is er onverwachts een 6 maand oude pup gekomen. Bang hoopje hond, ik ging het proberen en anders ging die er weer uit. Op 6 weken is het hoopje angst veranderd in een vrolijke pup. Hij was bang van de auto en elke dag weer een gevecht om hem in de auto te krijgen, sinds een week of 2 is hij dol op de auto en doet niks liever dan overal mee naartoe, zoook als ik zijn halsband pakte, van een pup die zeikend vluchte naar een heftig kwispelend hondje dat braaf voor me gaat zitten om zijn band aan te doen.
Elke week een nieuw commando geleerd, beginselen van flyball en agility.
Het hondje was afgeschreven voor de jacht omdat die niet zelfstandig functioneerde zonder zijn moeder, afgelopen zaterdag mee op drijfjacht geweest en zijn neus maakte overtoeren en was lekker aan het zoeken.
Vanaf april gaan we op jachtcursus.
Ik kan dit springding niet meer missen, we hebben nog opvangers gehad en of ze vertoonden angstagressie, luisterden helemaal niks, merkten heel het huis. Na enkele weken ging het dan weer en werden ze herplaatst bij geschikte eigenaren. Dit is echter een blijvertje.

Ginger was bijna 7 toen we haar uit het asiel haalden. In principe klopte de omschrijving wel maar het was wat ongenuanceerd. Zo stond er bv. "dominant naar andere honden". En ja, daar leek het in eerste instantie wel op, maar was het niet. En het alleen blijven "een paar uurtjes" is ook een beetje tegengevallen, ze heeft er echt veel moeite mee.

Ik had achteraf gezien graag wat meer van haar en haar verleden geweten.

Misty is ook een herplaatser, via MP...

Laten we het er maar op houden dat ze niet opgevoed is en weinig is gewend..trekt behoorlijk en was veel te dik, hier valt ze af door het vele wandelen en hardlopen, krijgt spieren en leiding..

Je ziet haar gewoon tot rust komen, ik kan bijna wel janken van de band die ik ontwikkel met haar, zo sterk was die met mijn vorige honden bijna niet eens.

De tijd en energie die je er insteekt, krijg je dubbel en dwars terug in een hechte band, ook met een herplaatser kan je die hebben.

Mistry schreef: De tijd en energie die je er insteekt, krijg je dubbel en dwars terug in een hechte band, ook met een herplaatser kan je die hebben.

oh absoluut!
mijn once in a lifetime hond kwam bij me toen hij 3,5 jaar was.

renee-uk schreef:

Mistry schreef: De tijd en energie die je er insteekt, krijg je dubbel en dwars terug in een hechte band, ook met een herplaatser kan je die hebben.

oh absoluut!
mijn once in a lifetime hond kwam bij me toen hij 3,5 jaar was.

Sterker nog, mijn ervaring is dat de band met een herplaatser sterker is dan met een hond die als pup is gekomen.

Nanna schreef:

lieke schreef: mijn ervaring is dat de band met een herplaatser sterker is dan met een hond die als pup is gekomen.

Ja, dat heb ik ook
Ik heb meer met Bakkie en Glenn (beiden herplaatsers) dan met Topsi en Simone. Die zijn ook lief hoor, maar tóch anders.

nee, dat heb ik dan weer niet
de band met de hond hangt meer van de hond af dan van het tijdstip dat ik ze kreeg
in het kader van de once in a lifetime hond staat jandeman heel duidelijk op de tweede plaats

Hier ook heel verschillende ervaringen met herplaatsers,maar in de regel toch wel positief.
Een hond toont inderdaad vaak pas zijn aard na een tijdje ,dat ben ik met wel met Renee eens
Niet echt teleurstellende ervaringen met verkeerd omschreven honden, maar goed op voorhand vertrouw ik niet altijd op iemands oordeel daarin wanneer ze de hond liever kwijt als rijk zijn.

Mijn once ina lifetime hond was er overigens een die ik in het begin absoluut niet zag zitten ,ik hoopte echt dat hij herplaatst zou worden ,hij kwam namelijk als opvanger bij ons met als doel hem te plaatsen.
Maar goed dat gebeurde niet ,en dat was bij nader inzien maar goed ook want ik ben dol op hem geworden en ook op het ras.
De liefde daarvoor komt door hem want ondanks zijn streken was hij een wereldhond

Mijn eerste hond was ook een herplaatser uit het asiel. De informatie die ik kreeg klopte wel maar het was vele malen erger als dat het asiel mij verteld had.. Na jaren toch besloten de hond terug te brengen omdat het vreselijk uit de hand liep. Mijn tweede hond is ook een herplaatser. Deze kwam van mijn trainer dus ik wist hoe de hond in elkaar stak. Super hond!! Ik zou niet weten of ik hierna nog voor een herplaatser zou kiezen. Ik heb van die eerste hond toch wel een behoorlijke knauw gekregen...

Bij Daan klopte het verhaal wel. Hij kon niet met andere honden en knokte graag, Het eerste jaar heeft hij inderdaad redelijk wat geknokt met een voorkeur voor herders, rottweilers ed. Hij kon niet met katten, hij zou voor de kill gaan, dit is later bevestigd door de vroegere buurvrouw, bij mij negeert hij katten.
Ze vertrouwde hem niet met kleine kinderen, klopt gedeeltelijk, je moet hem heel goed in de gaten houden en kinderen moeten zich aan de regels houden. Ik laat hem nooit alleen bij kinderen en zorg ervoor dat ik het contact kan begeleiden aangezien hij het niet erg vind om hap te zeggen als hem iets niet zint.

Hij zou niks anders lusten dan cesar met kipsmaak, hij is hier de grootste kliko die alles lust.

Apart eigenlijk, elke hond is wel uniek eigenlijk, alleen heb ik bij Misty echt zo iets van: zo een hond krijg ik nooit meer, (maar zo denk ik ook wel over mijn allereerste herplaatsertje,) is zeker weten anders dan met een pup...

@kiki78 Ach, elke hond moet je in principe in de gaten houden met kinderen toch?Volgens mij heeft hij het nu getroffen

Kenzo komt uit het asiel, en ze hadden maar heel weinig informatie over hem. Had dus ook niet echt verwachtingen. Hij is naar andere honden niet makkelijk maar voor de rest is het echt een gouden hond. Geen spijt van dus en ik zou hem zo weer mee nemen.

Mistry schreef:Apart eigenlijk, elke hond is wel uniek eigenlijk, alleen heb ik bij Misty echt zo iets van: zo een hond krijg ik nooit meer, (maar zo denk ik ook wel over mijn allereerste herplaatsertje,) is zeker weten anders dan met een pup...

@kiki78 Ach, elke hond moet je in principe in de gaten houden met kinderen toch?Volgens mij heeft hij het nu getroffen

Je moet ook elke hond in de gaten houden maar sommige gewoon net iets meer. Daan heeft een bewezen lage bijtdrempel.
Hij is 7 jaar schoot hondje geweest en was de baas in huis.

Aaah, mijn 'cup of tea' ... wat een prachtige ervaringen heb ik hier van mensen gelezen!!!

Ik zit al 4 jaar in de bouvierbemiddeling. De aanleiding voor deze activiteit was de komst van Bo, mijn asielbouvier. Angstig, mishandeld, verwaarloosd ... er klopte helemaal niks aan. Was niks over bekend, geen leeftijd, had een hartruis. Waarom hij bij mij kwam? Ik geloofde er in ... en ik had een klik met hem.

De eerste twee weken hebben mijn kleine terriers Sam en Jip Bo alle hoeken van het huis laten zien. Dat lijkt niet leuk maar het gaf Bo heel veel duidelijkheid en grenzen, en hij vond het prima. Hij vertrouwde ze. Daarna kon ik met hem aan het werk (eerst niet, hij was zo angstig dat hij over de grond kroop ... ik heb hem volledig genegeerd tot hij bij mij kwam). Omdat Bo duidelijk geen beloningen kende, alleen maar straf, heb ik het andere uiterste opgezocht. Belonen, belonen, belonen. Op het moment dat hij dat kende, een beetje basisvertrouwen had, kon ik hem ook gaan corrigeren. Was ook nodig want hij begon mij, vanwege de basis die hij had, ook uit te proberen. Ik heb nog nooit zo genoten van een hond die grenzen ging opzoeken! Daarna kwam Bo, als volwassen bouvier van ergens tussen de 5-8 jaar oud, in een soort van verlate puberteit. Zo heb ik dat ervaren. Hij moest alles uitproberen om de hond te worden die hij was, en te ervaren wat grenzen maar vooral ook vrijheden waren. Ik heb serieus werk aan hem gehad maar ik heb er met geen enkele hond zo van genoten als met Bo. Die jongen heeft me zo ontroerd ... hij mocht maar 2 jaar bij ons zijn. Ik heb afscheid moeten nemen van verschillende honden, maar het afscheid van Bo was verreweg het allermoeilijkste. Nog steeds ...

Ik wilde, na die ervaring, alle bouviers wel in huis halen maar ja, dat gaat niet. Second best thing: een ander goed thuis zoeken voor de bouviers en de eigenaren bijstaan en helpen. Niet alleen degenen die een bouvier in huis halen, maar ook degenen die noodgedwongen afscheid moeten nemen van een bouvier. Die jarenlange ervaring met beide partijen heeft mij een ding geleerd: vrijwel niemand liegt over het gedrag van zijn bouvier. Desondanks is het vaak zo dat een bouvier (elke andere hond ook trouwens) bij een nieuwe baas totaal ander gedrag laat zien. Dat komt omdat gedrag van een hond naast eigen ook plaats- en persoonsgebonden is. Dus: een hond die bij de ene baas achter fietsers aanjaagt, hoeft dat gedrag bij een andere baas niet te laten zien. Of juist andersom. Want: de manier waarop leiding wordt gegeven, is heel bepalend voor wat een hond aan gedrag laat zien.

Het kan ook zijn dat de vorige eigenaar zegt dat de hond niet alleen thuis kan blijven. Bij de nieuwe eigenaar doet hij dat probleemloos. Hoe kan dat? Nou, dat kan vanwege de eerder genoemde leiding die hij krijgt. Maar het kan ook zo zijn dat de hond bij de vorige eigenaar een vervelende ervaring in huis heeft opgedaan toen hij alleen was. Bijvoorbeeld: er was dikke paniek bij de buren, of er is brand geweest, of .... verzin het maar. In een nieuwe omgeving doet dat trauma er niet meer toe, want hij verbindt die ervaring niet met het nieuwe huis.

Welke hond je ook in huis neemt, wat mensen je ook vertellen over de hond in kwestie: in grote lijnen zal het allemaal wel kloppen. Maar op het moment dat de hond bij jou in huis woont, waar jouw regels gelden en jij de leiding geeft, ben jij degene die het gedrag van de hond beïnvloedt. De hond is een optelsom van heel veel dingen (zie onderstaande illustratie), maar uiteindelijk woont hij bij jou en is hij jouw hond. Elke hond, ook degene die als pup bij jou gekomen is, kan probleemgedrag laten zien. En dan is het aan jou als baas om daarmee aan de slag te gaan.



Geen van mijn honden (waarvan 3 met een volstrekt onduidelijke geschiedenis) is bij mij gewend aan (kleine) kinderen. Toch kunnen ze allemaal met kleine kinderen omgaan. Omdat ik leiding geef, en ik verwacht dat zij kinderen als hoger in rangorde zien. Op die manier heb je invloed op het gedrag van je hond.

Herplaatsers? Ik heb er het huis vol mee en ik heb van geen enkele van hen een seconde spijt gehad. Superhonden, allemaal. Maar je moet ze uit overtuiging in huis halen. Medelijden is de allerslechtste reden om aan een herplaatser te beginnen!!!

Zie ook: BouvierBemiddelingsBlad november 2011, artikel 'Herplaatsers' pagina 12 t/m 14
https://skydrive.live.com/?cid=39ced3b7 ... B2DF%21688

Als je nog vragen hebt over herplaatsers, uit het asiel, via particulieren of van de fokker: stel ze! Ik help iedereen die een herplaatser vanuit de juiste overtuiging een kans wil geven graag!

Onze eerste hond stond in de krant, 5 jr. reu en een echte wereldhond. Hij zat in een asiel. Alles klopte.
De tweede hond een DH teef van 4 jr. uit een asiel, prachtige en ontzettend lieve teef. Mooie grote herder zonder problemen. Nou ja ze had HD en dat werd ook meteen verteld.
De derde hond ook een DH teef van 4 jaar stond op Marktplaats en zat in een pension in Brabant, ze was daar na 2 eerdere eigenaars. Een schat van een hond was het.
De 4e was een herplaatser van een fokker, die me helemaal de baas werd. De fokker wilde hem niet terugnemen of bemiddelen en ik heb hem via een asiel laten herplaatsen. Erg vervelend vond ik dat.
Moos heb ik als pupje gekocht via Marktplaats. Helemaal lief
Ik hoop dat je een lieve hond kan vinden. Ze zijn er.

BoBe schreef:Op het moment dat hij dat kende, een beetje basisvertrouwen had, kon ik hem ook gaan corrigeren. Was ook nodig want hij begon mij, vanwege de basis die hij had, ook uit te proberen. Ik heb nog nooit zo genoten van een hond die grenzen ging opzoeken! Daarna kwam Bo, als volwassen bouvier van ergens tussen de 5-8 jaar oud, in een soort van verlate puberteit. Zo heb ik dat ervaren. Hij moest alles uitproberen om de hond te worden die hij was, en te ervaren wat grenzen maar vooral ook vrijheden waren.

Grappig dat jij dit ook zo ervaren hebt. Ik merk aan Donna hetzelfde, zij heeft tot haar 4e jaar weinig positiefs meegemaakt en zich dus ook helemaal niet kunnen ontwikkelen. Ik heb me in eerste instantie helemaal gericht op het vertrouwen tussen ons en nu dat er is, gaat ze als een speer alle fases door waar honden normaal gesproken in hun jeugd doorheen gaan. Op dit moment is ze bezig de grenzen te verkennen, blijkbaar heeft ze genoeg vertrouwen in mijn correcties om dat te durven. ik vind het heel bijzonder om haar zo te zien groeien.

Het is dat mijn kinderen nu nog te jong zijn, en te veel aandacht vragen, maar anders zou ik er zo nog een herplaater bij nemen (er zit er momenteel één in het asiel, moet mezelf echt beheersen) Zodra het mogelijk is, zal ik weer voor zo'n hond kiezen.

Mijn ervaring met herplaatsers is dat je altijd een pakje vol verrassingen krijgt. Zelfs met rashonden is amper van te voren in te schatten hoe het gaat lopen.
Je krijgt meestal wel wat info mee maar vaak genoeg pakt het niet helemaal uit zoals ingeschat had. Dit kan zowel negatief of positief zijn natuurlijk.
Elke hond kan compleet anders worden in een nieuwe omgeving en elke hond kan dingen ontwikkelen, of achterwege laten in een nieuwe omgeving, met een nieuw baasje. Het ligt er best wel aan welke prikkrls de hond wel of niet krijgt en hoe anders is de situatie na herplaatsing? Komt de de hond uit een 2 persoons huishouden en gaat nu een druk gezin met kinderen ervaren, of juist andersom? Komt de hond uit een flatje in de stad op een boerderij terecht, of juist ook andersom? Het blijft slecht voorspelbaar hoe een herplaatser zal worden in zijn nieuwe omgeving en roedel.

Ik heb nu mijn 3e herplaatser. King was een wereldhond, een vondeling. Hayleigh was een Rottweiler met een naar en geweldadig verleden dus ik was op alles voorbereid, maar ze was en bleef vanaf 1 van de liefste honden die ik ken. Totaal geen aggressie of wat dan ook. Gila is ook een engel, maar ook wel weer 1 met eigen gebruiksaanwijzing. Je krijgt ook lang niet altijd ALLE info mee. Het blijft vaak genoeg spannend en afwachten, maar meestal word het e c h t wel jouw hondje uiteindelijk.

Bij Yolah klopte het wel. Ze zou overal mee overweg kunnen en na enige gewenning ook alleen thuis kunnen zijn. Ook was ze kindvriendelijk en zindelijk. Klopte allemaal, maar die zindelijkheid daar hebben we in het begin nog wat aan getwijfeld... Ze piste en scheet t hele huis onder. Maar dat was allemaal stress. Toen ze eenmaal gewend was, was t allemaal prima.

Abby... Tja. Die kwam uit een asiel en het enige wat er bekend was, was dat ze zindelijk was en met andere honden overweg kon. Uiteindelijk bleek ze een ideaal hondje te zijn, kan met alles en iedereen, ook alleen thuisblijven is nooit een probleem geweest en, heel erg on-cairn-achtig: ze blaft niet. Vrijwel nooit.

En Bennie. Hmm. Die kon met honden en ook wel even alleen zijn, was zindelijk en markeerde niet binnenshuis. Klopte wel redelijk. Alleen dat hond-gebeuren... Hij is panisch voor onbekende honden, maar na enige gewenning komt dat wel goed.

Dus ja, bij mij klopte de omschrijving wel zo'n beetje in alle gevallen.

Nina is met een jaar bij ons gekomen..ze komt van een opvang in huiselijke sfeer (yvettevanalert zat ook op het forum) ze zij dat het een angstig hondje was maar er wel potentie in zat ( was/is nieuwschierig van aard) ...en niks is minder waar....na een tijdje bloeide ze echt op....en er is ondertussen geen stabielere,zelfverzekerde hond dan Nina......ik zal vast wel weer eens een herplaatser nemen...maar ik vond het de eerste tijd met de twee pups die ik heb opgevoed ( shaggy en pfaff) makkelijker dan met Nina.....maar ja dat zijn twee makkelijke pups tegenover een opvanghond met een minder verleden

Nina is met een jaar bij ons gekomen..ze komt van een opvang in huiselijke sfeer (yvettevanalert zat ook op het forum) ze zij dat het een angstig hondje was maar er wel potentie in zat ( was/is nieuwschierig van aard) ...en niks is minder waar....na een tijdje bloeide ze echt op....en er is ondertussen geen stabielere,zelfverzekerde hond dan Nina......ik zal vast wel weer eens een herplaatser nemen...maar ik vond het de eerste tijd met de twee pups die ik heb opgevoed ( shaggy en pfaff) makkelijker dan met Nina.....maar ja dat zijn twee makkelijke pups tegenover een opvanghond met een minder verleden