Tsja, Vania, dat ligt lastiger.
Ik ga uit van de Nederlandse situatie, dus als de hond in Nederland woont. De wettig eigenaar is dan stomweg diegene die in de dagelijkse praktijk voor de hond zorgt, hem/haar verzorgt, uitlaat, eten voor koopt en dergelijke.
Op wiens naam een stamboom staat is voor het "wettelijk eigenaarschap" van nul en generlei belang.
Er zijn natuurlijk situaties waarin ook een entingenboekje op naam van "iemand anders" staat (in welke relatie dat ook tot elkaar kan staan). Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn als een hond wordt verkocht. Dan KAN het zijn dat een entingenboekje niet wordt meegegeven.
Een entingenboekje is dus geen bewijs van eigendom. Het kan wel een mede-bewijsstuk zijn als het ooit zover moet komen.
Mocht zich ooit een situatie voordoen waarin het eigendom wordt betwist dan zal waarschijnlijk naar ALLE zaken rondom dat eigendom gekeken worden. Als bijvoorbeeld buren / familie/ familiefoto's kunnen bewijzen dat de hond al geruime tijd in eigendom is van A, zal een rechter dat waarschijnlijk ook zo overnemen; ook als het entingenboekje op naam van B staat.
Zou er sprake zijn van diefstal van de hond wordt dat denk ik nog een harde dobber, voor zowel A als B. Als B kan "bewijzen" dat de hond gestolen is, doordat bijvoorbeeld aantoonbaar alle moeite is gedaan om de hond terug te vinden en de hond wordt gevonden bij A... ik moet eerlijk zeggen dat ik dan niet weet hoe een rechter in de praktijk zal oordelen. Als daar langere tijd overheen is gegaan zou het mij niet verwonderen als A als eigenaar wordt aangemerkt en B dus kan fluiten naar de hond.
A zal mogelijk moeten bewijzen de hond met de beste bedoelingen te hebben gekocht en niet vermoed hoeven hebben dat deze gestolen was.
Stel dat iemand mijn honden komt opeisen morgen

dan maakt een totaalpakket van DA-rekeningen, entingenboekje op mijn naam, familiefoto's vanaf pup, stamboom, koopcontract, verklaringen van buren deel uit van mijn bewijs dat het mijn hond is.
Maar, puur en alleen per stuk is een entingenboekje waardeloos als eigendomsbewijs.
Een koopcontract kan wel een bewijs van eigendom zijn, tenzij uit andere omstandigheden blijkt dat de hond daarna in eigendom is overgegaan, al dan niet middels een contract.
Een stamboom-tenaamstelling is nooit een eigendomsbewijs; dat wil zeggen; wel kynologisch, nooit juridisch.
Suzanne