Het wordt overigens oeverloos gezever want waarschijnlijk is ze hartstikke blij met haar pup die ze ondanks alles meegenomen heeft. En nu maar hopen dat hij gezond is en blijft.
Daar ben ik het mee eens. En pupje zal het vast wel goed doen.
Maar dat was de discussie/vraag ook niet. Ik vroeg me af wat ik zou doen, of hoe anderen dat zouden doen. Als je op het moment dat je je pup gaat halen geconfronteerd wordt met een situatie zoals je hem niet verwacht had, en waar je je wezenloos van schrikt.
De ene vriendin zou dus per sé geen pup genomen hebben, terwijl de andere de schouders ophaalt en haar pup wel meeneemt.
Ik zou het zelf ook moeilijk vinden om het beestje dan op dat moment daar te laten, terwijl ik er niet over getwijfeld zou hebben om daar geen pup te nemen als je dat vooraf geweten zou hebben. Voor zover ik het in kan schatten. Maar ik kan me ook niet voorstellen dat ik zelf niet van te voren was gaan kijken. Desnoods een korte vakantie van gemaakt, met 5,5 - 6 weken kijken en dan met 7 - 7,5 week meenemen.
.
. De honden hoeven het er niet altijd slechter te hebben. 
