Het HondenForum

Jaap* schreef:

Miranda schreef:Ik vind het serieus bizar dat drie - toch behóórlijk ervaren hondenbaasjes die het imo behóórlijk goed aanpakken - tegen hetzelfde ding aanlopen.

Nu nog een theorie bedenken waaruit blijkt dat het een goed teken is

Nou.
Ehm.


Oh ja!

We stimuleren onze honden om zelfstandig te denken. Zelf problemen op te lossen en zo.
En als we ze dan aanlijnen voelen ze zich minder gewaardéérd. Is hun zieltje gekwetst.
Dus.
Dan doe je net of je een debieltje bent, natuurlijk.

(klint dat als een redelijke theorie? )

Jan kijkt niet altijd omhoog hoor, hij heet Gianni geen Sammy


Ik weet niet wat jullie fout doen, of anders en om daarvoor nou alleen naar nederland te komen is ook weer zo wat.

Vraag IngeO maar , ik heb een rotsvast vertrouwen in haar

Miranda schreef:

Jaap* schreef:

Miranda schreef:Ik vind het serieus bizar dat drie - toch behóórlijk ervaren hondenbaasjes die het imo behóórlijk goed aanpakken - tegen hetzelfde ding aanlopen.

Nu nog een theorie bedenken waaruit blijkt dat het een goed teken is

Nou.
Ehm.


Oh ja!

We stimuleren onze honden om zelfstandig te denken. Zelf problemen op te lossen en zo.
En als we ze dan aanlijnen voelen ze zich minder gewaardéérd. Is hun zieltje gekwetst.
Dus.
Dan doe je net of je een debieltje bent, natuurlijk.

(klint dat als een redelijke theorie? )

nee

In een deel van de gevallen zal het wel opgaan, de stelling. Maar ik vind het zeker niet vanzelfsprekend.
Ik heb naar mijn gevoel wel een hele goede band met Diesel, maar toch kan hij niet goed loslopen. Dat ligt meer aan mijn beschermde aard dan aan hem. Door zijn ras en gedrag durf ik hem niet zomaar losgooien, al ben ik er nu wel zeker van dat hij terug komt als hij wegloopt, en hij heeft nog nooit een andere hond kwaad gedaan. Voor mij staat een leuke wandeling niet gelijk aan ik die alleen door het bos host terwijl er om het kwartier even een hond voorbij loopt. Dus loopt hij aan de lange lijn, ook los maar dan hangt er toch een lang handvat aan voor mijn gemoedsrust. En enkel op overzichtelijke plekken.

Mijn ex had een weimaraner die perfect los liep, bleef in de buurt maar had voor de rest geen enkele interesse in je. Wat je ook deed hij vond het allemaal wel zo. Hij wilde verder ook geen menselijk contact, liep weg als je hem wilde aaien en speelde nooit. Maar je kon hem zo overal meenemen, zelfs ik en die hond kon het echt niet schelen of ik er nou naast liep of iemand van het gezin.

'Het is een goede hond, je merkt niet eens dat hij er is'

Niet mijn idee van een goede band met je hond, aangezien hij nooit in je buurt wilde zijn maar ook niet weg liep.

Ik heb er 1 die los en aan de lijn hetzelfde is en 1 die is de lijn een volslagen gek is. In welk hokje moet ik nu?

Haha, je was me net voor, Machie. Ik wilde net met Perry op de proppen komen, die aan de lijn perfect luistert. Mikey daarentegen die volslagen debiel is (sorry Renee, misschien dat ook 1van je bet bet bet overgrootouders debiel was, maar ik bedoel het niet zo) aan de lijn, los daarentegen heel erg goed luistert.

Maar dan heb ik Cento ook nog, die luistert aangelijnd niet meer en los ook niet.

Kortom het is gewoon een kwestie van geluk, denk ik.

renee-uk schreef:

Hanneke2 schreef: Als een hond vanwege jagen of vechten niet los kan, kan die hond dus wel los in een omgeving waar niks te jagen of te vechten valt. En daarvandaan kan je toch aardig wat gedrag wegtrainen, ofwel simpelweg regelmatig zo'n plek opzoeken waar het risico zich niet voordoet,

even hoor, maar hoe kun je trainen op bijvoorbeeld vechtgedrag als er niks te vechten valt?

Daar heb je een punt.

Maar ik denk wel dat je kan trainen op 'Ohwatbenikeenleukebaas' als er niks te vechten of te jagen valt, en dat gebruiken om in wat risicovollere situaties de aandacht naar jou te halen.

Ik heb weer makkelijk lullen hoor, want Lilo laat zich inmiddels direct terugfluiten bij een haas en komt tegenwoordig naast mijn been lopen bij Enge Honden in zicht. En dat is voor een heel groot deel te danken aan het hele brave hondje dat ze in wezen is, maar voor een stukkie toch ook wel aan heel veel vertrouwen kweken en duidelijk zijn.

Budkes schreef:(sorry Renee, misschien dat ook 1van je bet bet bet overgrootouders debiel was, maar ik bedoel het niet zo)

Met meerdere honden heb je gewoon niet genoeg tijd om aan allemaal evenveel aandacht te besteden, ziedaar een plausibele verklaring

Hanneke2 schreef:

renee-uk schreef:

Hanneke2 schreef: Als een hond vanwege jagen of vechten niet los kan, kan die hond dus wel los in een omgeving waar niks te jagen of te vechten valt. En daarvandaan kan je toch aardig wat gedrag wegtrainen, ofwel simpelweg regelmatig zo'n plek opzoeken waar het risico zich niet voordoet,

even hoor, maar hoe kun je trainen op bijvoorbeeld vechtgedrag als er niks te vechten valt?

Daar heb je een punt.

Maar ik denk wel dat je kan trainen op 'Ohwatbenikeenleukebaas' als er niks te vechten of te jagen valt, en dat gebruiken om in wat risicovollere situaties de aandacht naar jou te halen..

dat bedoel ik dus te zeggen, zo lang er geen katten of kleine hondjes te spotten zijn is Gina de meest gehoorzame hond die je je maar kunt voorstellen, terugkomen kan ik blijven oefenen natuurlijk en dat doe ik uiteraard ook, maar daar gaat ze niet sneller van komen want sneller dan ze al doet kan gewoon niet

En ik denk ook niet dat ik iemand zo gek krijg om een eindje verder te gaan staan met een klein hondje.. dus dat valt verder ook niet los te trainen en na jaren van oefenen aan de lange lijn kan ik ook zeggen dat dat geen zoden aan de dijk gezet heeft.
Gevolg is dat ze fijn aan de (lange) lijn blijft en alleen los gaat op dat bepaalde stuk in het park.

hmm, ergens snap ik wel wat je bedoelt met je stelling maar denk dat dit nogal anders ligt naargelang het ras. Als ik Sanka zou loslaten, zie ik die het 1e halfuur niet meer terug denk ik. Haar beetje jachtinstinct en overenthousiasme naar anderen komt dan op de 1e plaats en niet ik. Ik weet dat ook en laat ze daarom niet los. Vertrouwen in mij heeft ze dan weer wel (ondanks dat gedwongen vertrouwen door de lijn zoals je zelf zegt) want ik merk dat zodra ze iets niet vertrouwt/begrijpt/... ze direct mij opzoekt. Moet wel zeggen dat ik met haar bijna altijd aan de flexi loop, dus heeft ze nog een lijn van 8m
Dus of het de band nu zo énorm zou beïnvloeden... zal wel een verschil geven maar denk dat dit toch ook niet zo'n gigantisch verschil gaat zijn

Nou (daar ben ik weer), het is ook rasgebonden.
Want mijn stabijs luisteren niet altijd goed, zowel los als vast niet.
Fien doet het al wat beter, zowel los als vast
En Lobke en RR luister(d)en perfect los, maar maken er vast een zooitje van.

Dus

renee-uk schreef:En ik denk ook niet dat ik iemand zo gek krijg om een eindje verder te gaan staan met een klein hondje..

Je moet ook gewoon zeggen dat je je hond aanbied om te socialiseren met kleine hondjes

Budkes schreef: (sorry Renee, misschien dat ook 1van je bet bet bet overgrootouders debiel was, maar ik bedoel het niet zo)

nah de enige debiel in de familie ben ik, maar ik heb dat na jaren therapie geaccepteerd en een plekje gegeven zodat het me verder niet in mijn beleving van het leven van alledag belemmert en ik er wel mee om kan gaan als dit woord valt zeg maar

Marjoleine schreef:Nou (daar ben ik weer), het is ook rasgebonden.
Want mijn stabijs luisteren niet altijd goed, zowel los als vast niet.
Fien doet het al wat beter, zowel los als vast
En Lobke en RR luister(d)en perfect los, maar maken er vast een zooitje van.

Dus

oneens, twee dh's met volkomen verschillend gedrag!

Jaap* schreef:

renee-uk schreef:En ik denk ook niet dat ik iemand zo gek krijg om een eindje verder te gaan staan met een klein hondje..

Je moet ook gewoon zeggen dat je je hond aanbied om te socialiseren met kleine hondjes

ach gossie

Ik ben net thuis. En gut mijn ene hobbelt mee, snuft wat maar houdt me in het vizier en zal ook niet de intentie hebben om achter katten of ander wild aan te gaan. De ander heb ik ook zojuist nog een behoorlijk brok aan de lijn. Ik lijn haar af, en verdomd ondanks dat ik zo erop hamer dat je op houdingen moet letten, op tijd terug fluiten afleiden. Zucht. Ze lopen samen wat te dollen op een stuk braakliggend terrein en ineens schiet er dus een kat weg terwijl ze spelen en dus bovenop die kat landen die verstopt lag kat schiet met bombarie weg, finn is beduusd wa's dat nu? en bluf schiet erachteraan. 1x Bluf in het holst van de nacht roepen vond ik wel genoeg. Zucht. Normaal had ik wat meer gebleerd of gegild. Nu had ik echt zoiets van zoek het uit. Heb de grote bal gepakt die ze had laten vallen. En liep maar door met Finn. Als ik beweging zag in gras floot ik en zag ik haar komen. Niet helemaal wat ik ambieer, ze weet dat ik jagen niet tolereer. Maar zucht. Het was een minuut, een lange minuut voor mij maar een minuut en ik weet dat ze niet zal killen. Dus op een tweede fluiten reageerde ze, ze was ons kwijt. Maar gut, balbeloning toen ze kwam op de fluit van me is dan ook wel ok nu hoor. even weer een kleine oefening gehoorzaamheid en belonen en als extra beloning weer de riem eraan

renee-uk schreef:

Marjoleine schreef:Nou (daar ben ik weer), het is ook rasgebonden.
Want mijn stabijs luisteren niet altijd goed, zowel los als vast niet.
Fien doet het al wat beter, zowel los als vast
En Lobke en RR luister(d)en perfect los, maar maken er vast een zooitje van.

Dus

oneens, twee dh's met volkomen verschillend gedrag!

Jullie telen te weinig in

Marjoleine schreef:

renee-uk schreef:

Marjoleine schreef:Nou (daar ben ik weer), het is ook rasgebonden.
Want mijn stabijs luisteren niet altijd goed, zowel los als vast niet.
Fien doet het al wat beter, zowel los als vast
En Lobke en RR luister(d)en perfect los, maar maken er vast een zooitje van.

Dus

oneens, twee dh's met volkomen verschillend gedrag!

Jullie telen te weinig in

chrico schreef:Ik denk dat het los of vast lopen niets van doen heeft met de band tussen baas en hond . Soms zijn er redenen waarom een hond niet losloopt die niets van doen hebben met de band tussen die twee

dit denk ik ook.

lola kan véél beter los dan sam en toch is mijn band met sam die van handen en poten op één buik en bij lola is die band leuk maar veel minder sterk als tussen sam en mij

sTefaniA schreef:In een deel van de gevallen zal het wel opgaan, de stelling. Maar ik vind het zeker niet vanzelfsprekend.
Ik heb naar mijn gevoel wel een hele goede band met Diesel, maar toch kan hij niet goed loslopen. Dat ligt meer aan mijn beschermde aard dan aan hem. Door zijn ras en gedrag durf ik hem niet zomaar losgooien, al ben ik er nu wel zeker van dat hij terug komt als hij wegloopt, en hij heeft nog nooit een andere hond kwaad gedaan. Voor mij staat een leuke wandeling niet gelijk aan ik die alleen door het bos host terwijl er om het kwartier even een hond voorbij loopt. Dus loopt hij aan de lange lijn, ook los maar dan hangt er toch een lang handvat aan voor mijn gemoedsrust. En enkel op overzichtelijke plekken.

Mijn ex had een weimaraner die perfect los liep, bleef in de buurt maar had voor de rest geen enkele interesse in je. Wat je ook deed hij vond het allemaal wel zo. Hij wilde verder ook geen menselijk contact, liep weg als je hem wilde aaien en speelde nooit. Maar je kon hem zo overal meenemen, zelfs ik en die hond kon het echt niet schelen of ik er nou naast liep of iemand van het gezin.

'Het is een goede hond, je merkt niet eens dat hij er is'

Niet mijn idee van een goede band met je hond, aangezien hij nooit in je buurt wilde zijn maar ook niet weg liep.

Het dikgedrukt is precies wat Diesel doet. Binnen kruipt hij het liefst in je en wil hij op schoot en tegen je aan knuffelen.
Maar zodra we buiten zijn wil hij geen geknuffel of geaai. Hij volgt prima de commando's op die ik hem geef, maar even een knuffel halen is er echt niet bij.
Ook kan iedereen hem mee nemen of met hem spelen. Hij vind spelen met een tennisbal of stok echt wel leuk.
Als ik met bijvoorbeeld Lars (Qal) wandel en hij gaat met stokken of tennisballen gooien, dan kan ik net zo goed naar huis gaan. Hij gaat gewoon met Lars mee, en de commando's die ik hem dan geef volgt hij veel minder snel of helemaal niet op.
En dat vind ik soms best jammer, dat hij geen geknuffel wil buiten. Soms wil ik hem ff lekker kroelen omdat hij iets heel goed heeft gedaan, maar hij gaat net buiten je bereik naar iets anders staan kijken.

De cane wattes luistert uit zichzelf zo goed, dus die kan los,

Maar het is wel ontstaan door het besef, dat de riem niet zo veel uit haalt,
als hij weg wil, dan zou hij dat gewoon kunnen, door er flink de spieren voor te gebruiken.

Dus ook aan de lijn loopt hij gewoon voet, en anders laat ik los
die riem is voor de goede sier, en omdat het schijnt te moeten,hem - tegenhouden daarmee, kan ik gevoegelijk vergeten
gaat niet werken

Nanna schreef:

massam schreef: lola kan véél beter los dan sam en toch is mijn band met sam die van handen en poten op één buik en bij lola is die band leuk maar veel minder sterk als tussen sam en mij

wat? kanner niks aan doen... sam is mijn ventje. hij is ook de moeilijkste hond die ik ooit gehad heb. de meest ongezonde hond die ik ooit gehad heb. de hond die ik het meest vervloek als we wandelen, maar sam is mijn alles

lola is een heerlijk hondje, ongecompliceerd en vrolijk. zou niet zonder haar willen, maar heb daar niet zo'n band mee als met sam. zij is veel zelfstandiger. sam hangt verschrikkelijk aan mij.


edit: oh shit.. het ging alleen om ALS he

Nanna schreef:

massam schreef: edit: oh shit.. het ging alleen om ALS he

Nee. Het ging om DAN.

zb. Ik denk dat het karakter of de onderliggende raseigenschappen er veel toe doen....
Vertrouwen...bescherming...bij mij lopen ze gewoon los, tuurlijk hou ik ze bij me in niet goede situaties.
Lillith is op de beveiliging gericht en heel erg op mij...ze zal nooit ver weg lopen, de lijn is bij haar sier ze trekt totaal niet.
Oliviertje loopt los veel verder, is elk polletje aan het besnuffelen en stort zich overal in, bij hem doe ik oplet spelletjes.
Hij liep altijd te huppelen aan de lijn maar moet nu netjes leren lopen anders gaat hij in standje trek (6mnd.).
Beiden blijven dus goed in de buurt, wel in een verschillende gemoedstoestand (huppel en kijk ).
In huis is Ollie altijd in mijn buurt en Lille gaat meer haar eigen gang, de boel wordt bewaakt door allebei.

Ohh, ze lopen alleen los als het kan, zo veilig mogelijk.....

Ik denk dat loslopen wel een onderdeel is van de band met de baas, maar er zijn nog zoveel andere onderdelen dat je niet meteen conclusies eruit kan trekken.
Daarnaast zie ik vaak genoeg mensen achter hun hond aanrennen om die te vangen, maar ze "kunnen" wel loslopen.
Af en toe worden er zowat honden aangereden, maar ze "kunnen" wel loslopen hier in de wijk.
Dan laat ik mijn braaf luisterende honden toch maar gewoon vast, en alleen in het bos los heeft niets met band te maken maar met veiligheid.

massam schreef:

chrico schreef:Ik denk dat het los of vast lopen niets van doen heeft met de band tussen baas en hond . Soms zijn er redenen waarom een hond niet losloopt die niets van doen hebben met de band tussen die twee

dit denk ik ook.

lola kan véél beter los dan sam en toch is mijn band met sam die van handen en poten op één buik en bij lola is die band leuk maar veel minder sterk als tussen sam en mij

Ik heb er eens over nagedacht
Ik denk zelfs dat het een heel triest gebeuren zou zijn als de band tussen baas en hond afhankelijk is of de hond vast of los loopt

renee-uk schreef:

Marjoleine schreef:Nou (daar ben ik weer), het is ook rasgebonden.
Want mijn stabijs luisteren niet altijd goed, zowel los als vast niet.
Fien doet het al wat beter, zowel los als vast
En Lobke en RR luister(d)en perfect los, maar maken er vast een zooitje van.

Dus

oneens, twee dh's met volkomen verschillend gedrag!

Ik ben het er deels wel mee eens dat het in zekere zin toch wel deels rasgebonden is. Ik heb hier 5 wolfhonden en ja ook alle 5 totaal verschillend gedrag maar bij hun zie je dan toch duidelijk 1 punt waar de stelling wel degelijk gebonden is aan hun ras.
Elk apart los vertonen idd anders gedrag(4 van de 5 kunnen dan los en luisteren goed terwijl wolfhonden te boek staan dan juist slecht te luisteren )
Maar op het moment dat de hele roedel bij elkaar is doe ik ze alleen los waar geen andere honden zijn of honden die ze geaccepteerd hebben als tijdelijk deel van de roedel anders gaat het toch echt fout.

Om je hond los te kunnen laten worden is er natuurlijk wel een goede interactie tussen baas en hond nodig. Ook denk ik dat mensen die hun hond graag los willen kunnen laten lopen (dus uitgaande van de wens van de baas omdat te kunnen) blijk geven tot inlevingsvermogen naar hun hond toe. Ten slotte heeft ieder levend wezen een bepaalde mate van mentale prikkels en vrijheid nodig, ook honden.

De honden die ik heb opgevoed heb ik altijd moeiteloos bij me kunnen houden. Ze hebben nooit het verlangen gehad om weg te lopen. Mijn honden zijn naar mij toe dusdanig gehecht dat ze me van zichzelf uit in de gaten houden omdat ze mij niet kwijt willen raken. Ik fluit ze dus maar heel zelden tijdens het wandelen.

Dit maakt bij elkaar dat er sprake is van een hele goede band. En je kunt niet zeggen waar dit begint, want het is een beetje een kip en het ei verhaal. Ik weet alleen dat het van 2 kanten moet komen: zowel van de baas als van de hond.

Nu heb ik er sinds kort echter 2 honden bij. Deze zijn totaal onopgevoed en hebben een onbeperkte mate van vrijheid gehad. Dit kan ik niet terugdraaien.

Deze onbeperkte vrijheid uit zich in uren en uren lang lopen jagen in de maisvelden. Dit is zelflonend en voor mij is het moeilijk daar iets tegenover te stellen wat nóg lonender is. Ik heb dus een probleem. Als ik met ze ga wandelen dan kan ik ze bij me houden, zover heb ik ze.
Maar hier bij huis kan ik ze niet meer loslaten op het erf want ze schieten zo het mais in. Ik kan roepen wat ik wil, maar in een seconde zijn ze al verdwenen. Het maakt me woest.
Dus nu moet ik ze op het eigen erf altijd vast doen. Te gek voor woorden.

De stelling vind ik veel te simpel.
Ja ik denk dat voor loslopen een goede band en vertrouwen nodig is; maar dit is ook afhankelijk van ras en omstandigheden.

MAar waarom zou een hond niet rustiger los kunnen zijn dan aangelijnd?
Veel dieren kunnen niet tegen beperking. Daar worden ze neurotisch van. Vooral onder paarden heb je die veel.