Het HondenForum

sbientje schreef:dat revieren ziet er prachtig uit, maar vroeg me af, zit die man altijd in het laatste hokje?

En wat ik me ook altijd afvraag, hoe hard is die stok waar ze mee slaan? Die honden geven geen krimp en het ziet er niet zo hard uit, maar volgens mij wil ik er geen klappen van

Mooi om te zien hoor! Ook dat eerste filmpje, als je zoń hond in je rug krijgt. Men dat lijkt me echt onprettig

Die man (en heel soms ook die vrouw) staat altijd in het laatste verstek.
De kunst is dan om je hond toch langs al die verstekken te laten gaan en onderweg ook kontakt met jou te laten houden. Het liefst zien ze dat de hond eerst afbuigt naar jou en dan op commando weer naar het andere verstek gaat.

Die softstok is wel stevig maar niet hard zoals een echte houten stok.

Maar als je iemand er mee op zijn been of arm zou raken dan voelt die dat echt wel. Een pakwerker mag de hond ook maar op een heel klein stukje van het lichaam raken en ze doen dat ook nog eens in het "gevecht" en dan merkt de hond er eigenlijk niks van. De dreiging is vaak erger dan de slag zelf.

In de KNPV kennen ze ook stokstellen. De hond komt dan op de pakwerker af en nog voor hij heeft ingebeten krijgt hij al een slag met een echte stok. Die stok is van waterhout en breekt nogal snel. Ook hier is het weer de dreiging en de slag die belangrijk is.

In beide programma's wordt zo ook het doorzettingsvermogen en belastbaarheid van de hond getest.

En ja het is niet prettig als je een hond zo ineens op je rug of op je schouder krijgt. Het is toch best wel ene klap.

Vaak zie je ook in de KNPV dat de pakwerkers nog eens extra bescherming gebruiken onder het pak. Vaak een mouwtje van neopreen (het spul waar duikpakken van worden gemaakt) zodat ze minder blauwe plekken hebben.

CharlesvdBerkt schreef:

sbientje schreef:dat revieren ziet er prachtig uit, maar vroeg me af, zit die man altijd in het laatste hokje?

En wat ik me ook altijd afvraag, hoe hard is die stok waar ze mee slaan? Die honden geven geen krimp en het ziet er niet zo hard uit, maar volgens mij wil ik er geen klappen van

Mooi om te zien hoor! Ook dat eerste filmpje, als je zoń hond in je rug krijgt. Men dat lijkt me echt onprettig

Die man (en heel soms ook die vrouw) staat altijd in het laatste verstek.
De kunst is dan om je hond toch langs al die verstekken te laten gaan en onderweg ook kontakt met jou te laten houden. Het liefst zien ze dat de hond eerst afbuigt naar jou en dan op commando weer naar het andere verstek gaat.

Die softstok is wel stevig maar niet hard zoals een echte houten stok.

Maar als je iemand er mee op zijn been of arm zou raken dan voelt die dat echt wel. Een pakwerker mag de hond ook maar op een heel klein stukje van het lichaam raken en ze doen dat ook nog eens in het "gevecht" en dan merkt de hond er eigenlijk niks van. De dreiging is vaak erger dan de slag zelf.

In de KNPV kennen ze ook stokstellen. De hond komt dan op de pakwerker af en nog voor hij heeft ingebeten krijgt hij al een slag met een echte stok. Die stok is van waterhout en breekt nogal snel. Ook hier is het weer de dreiging en de slag die belangrijk is.

In beide programma's wordt zo ook het doorzettingsvermogen van de hond getest.

En ja het is niet prettig als je een hond zo ineens op je rug of op je schouder krijgt. Het is toch best wel ene klap.

Vaak zie je ook in de KNPV dat de pakwerkers nog eens extra bescherming gebruiken onder het pak. Vaak een mouwtje van neopreen (het spul waar duikpakken van worden gemaakt) zodat ze minder blauwe plekken hebben.

nou dat zie je wel ja, dat ze behoorlijk hard inkomen. Ik vind het een mooie tak van sport om te zien. En de honden vinden het volgens mij ook super. Het zou voor mij persoonlijk niets zijn denk ik, maar om te zien vind ik het prachtig

sbientje schreef: nou, dan loopt de hond langs al die hokjes, en zit de 'boef' in 1 van de hokjes, dus niet per se de laatste. De hond moet dan onthouden in welk hok de boef zit, maar komt wel eerst terug naar de baas. Volgesn mij krijgt ie dan commando om aan te wijzen waar de misdadige pakwerker zich bevindt.

zo duidelijker?

Als dat zou gebeuren dan is het examen of de wedstrijd direct ten einde.
Een hond die de pakwerker verlaat (en naar de baas terugkomt) kan nooit slagen en het pakwerk wordt direct afgebroken.

CharlesvdBerkt schreef:

sbientje schreef: nou, dan loopt de hond langs al die hokjes, en zit de 'boef' in 1 van de hokjes, dus niet per se de laatste. De hond moet dan onthouden in welk hok de boef zit, maar komt wel eerst terug naar de baas. Volgesn mij krijgt ie dan commando om aan te wijzen waar de misdadige pakwerker zich bevindt.

zo duidelijker?

Als dat zou gebeuren dan is het examen of de wedstrijd direct ten einde.
Een hond die de pakwerker verlaat (en naar de baas terugkomt) kan nooit slagen en het pakwerk wordt direct afgebroken.

hm dan zit ik met iets anders in mijn hoofd.. geen idee

CharlesvdBerkt schreef:

sbientje schreef:dat revieren ziet er prachtig uit, maar vroeg me af, zit die man altijd in het laatste hokje?

En wat ik me ook altijd afvraag, hoe hard is die stok waar ze mee slaan? Die honden geven geen krimp en het ziet er niet zo hard uit, maar volgens mij wil ik er geen klappen van

Mooi om te zien hoor! Ook dat eerste filmpje, als je zoń hond in je rug krijgt. Men dat lijkt me echt onprettig

Die man (en heel soms ook die vrouw) staat altijd in het laatste verstek.
De kunst is dan om je hond toch langs al die verstekken te laten gaan en onderweg ook kontakt met jou te laten houden. Het liefst zien ze dat de hond eerst afbuigt naar jou en dan op commando weer naar het andere verstek gaat.

Die softstok is wel stevig maar niet hard zoals een echte houten stok.

Maar als je iemand er mee op zijn been of arm zou raken dan voelt die dat echt wel. Een pakwerker mag de hond ook maar op een heel klein stukje van het lichaam raken en ze doen dat ook nog eens in het "gevecht" en dan merkt de hond er eigenlijk niks van. De dreiging is vaak erger dan de slag zelf.

In de KNPV kennen ze ook stokstellen. De hond komt dan op de pakwerker af en nog voor hij heeft ingebeten krijgt hij al een slag met een echte stok. Die stok is van waterhout en breekt nogal snel. Ook hier is het weer de dreiging en de slag die belangrijk is.

In beide programma's wordt zo ook het doorzettingsvermogen en belastbaarheid van de hond getest.

En ja het is niet prettig als je een hond zo ineens op je rug of op je schouder krijgt. Het is toch best wel ene klap.

Vaak zie je ook in de KNPV dat de pakwerkers nog eens extra bescherming gebruiken onder het pak. Vaak een mouwtje van neopreen (het spul waar duikpakken van worden gemaakt) zodat ze minder blauwe plekken hebben.

Of wentels met eventueel een elastisch ding er over heen, ze noemen het bij ons op de club sokje. nou ja hopelijk snappen jullie wat ik bedoel.

Op het net ook nog wat praktische tips voor IPO pakwerkers gevonden.

http://www.oostland-diensthonden-opleid ... ische-tips

CharlesvdBerkt schreef: Vaak zie je ook in de KNPV dat de pakwerkers nog eens extra bescherming gebruiken onder het pak. Vaak een mouwtje van neopreen (het spul waar duikpakken van worden gemaakt) zodat ze minder blauwe plekken hebben.

Het zijn heel wat lagen over elkaar (bij ons tenminste).
Eerst een overall (zonder mouwen) die het zweet opneemt.
Dan worden de armen gewindseld (soort drukverband) of boven en onder neopreen mouwtjes aangetrokken.
Dan een leren broek en een leren jas. Daaroverheen nog een jute broek en jas.
Wij hebben een paar harde beenstellers dus worden er ook vaak beenbeschermers gedragen (ook neopreen).
Op de site van dog sport holland kun je de materialen zien.
Ondanks de bescherming zijn ze soms nog bont en blauw

Inge O schreef:

Jaja je hebt het nu zelf een heeeeel klein beetje gevoeld.

Straks nog een keer met het jonge honden mouwtje en een volwassen hond die weet wat bijten is en dan is het gevoel voor jou helemaal vergelijkbaar

Inge schreef:

CharlesvdBerkt schreef: Vaak zie je ook in de KNPV dat de pakwerkers nog eens extra bescherming gebruiken onder het pak. Vaak een mouwtje van neopreen (het spul waar duikpakken van worden gemaakt) zodat ze minder blauwe plekken hebben.

Het zijn heel wat lagen over elkaar (bij ons tenminste).
Eerst een overall (zonder mouwen) die het zweet opneemt.
Dan worden de armen gewindseld (soort drukverband) of boven en onder neopreen mouwtjes aangetrokken.
Dan een leren broek en een leren jas. Daaroverheen nog een jute broek en jas.
Wij hebben een paar harde beenstellers dus worden er ook vaak beenbeschermers gedragen (ook neopreen).
Op de site van dog sport holland kun je de materialen zien.
Ondanks de bescherming zijn ze soms nog bont en blauw

De bescherming die wij dragen, incluis duikersmouw, is inderdaad nog niet genoeg om blauwe plekkern te voorkomen. Perforaties zijn af en toe zelfs ondanks al die lagen nog mogelijk. Er zijn best pittige bijters die niet komen om te stoeien. Van de honden wordt trouwens ook enorm veel verwacht hoor.

Inge schreef:

CharlesvdBerkt schreef: Vaak zie je ook in de KNPV dat de pakwerkers nog eens extra bescherming gebruiken onder het pak. Vaak een mouwtje van neopreen (het spul waar duikpakken van worden gemaakt) zodat ze minder blauwe plekken hebben.

Het zijn heel wat lagen over elkaar (bij ons tenminste).
Eerst een overall (zonder mouwen) die het zweet opneemt.
Dan worden de armen gewindseld (soort drukverband) of boven en onder neopreen mouwtjes aangetrokken.
Dan een leren broek en een leren jas. Daaroverheen nog een jute broek en jas.
Wij hebben een paar harde beenstellers dus worden er ook vaak beenbeschermers gedragen (ook neopreen).
Op de site van dog sport holland kun je de materialen zien.
Ondanks de bescherming zijn ze soms nog bont en blauw

inderdaad! Mike zijn arm is toch altijd iets anders van kleur dan zijn andere arm, dat blijft gewoon elke week beurs worden dus nu soort van pigment verschil ofzoiets als de blauwe plekken weg zijn.
ach je moet wat over hebben voor je sport

malinois schreef:hij staat toch openbaar bij iemand anders dus lach maar



het zwanenmeer is er niks bij

Tadadada da te dum.....maar valt nog mee hoor...ik heb erger gezien

Sonnie1983 schreef:ach je moet wat over hebben voor je sport

En nu is hij nog jong Bij ons (ook KNPV) zijn de pakwerkers allemaal een behoorlijk stukje ouder en dan zie je dat het langer duurt voordat de blauwe plekken wegtrekken. Sommige plekken worden helemaal "gaar", ondanks de bescherming.

We hebben er hier wel eens een gehad die dacht dat hij het met een wedstrijdpakje wel af kon. Nu bijten de meeste honden op onze club echt erg hard, ook op het been, dus die heeft het geweten. Maar ja, iedereen zei al dat hij zich goed moest aankleden maar dat vond hij niet nodig......

Toch is het meest belastend als de hond trekt, dan heeft de rug het enorm te lijden (en die mannen doen al vaak lichamelijk zwaar werk, dus dan hebben ze dubbel te lijden). En als het warm is, is zo'n pak niet alleen heel zwaar, maar nog eens kokend heet ook (en dan zijn die neopreenbeschermers niet echt lekker). Ik mag het pak niet aan voor bijtwerk, dat willen ze allemaal niet, maar ik heb het wel aangehad voor manrevieren (in het bos) en transport lopen. Ik heb groot respect voor de pakwerkers

Ik zou zo graag een keer pakwerk doen.. Is echt een wens van me!!

ik ook niet hoor. ik wordt net zo min pakwerker. Ik heb het eerst een keer gedaan met faust ( eigen hond) . ik in het verstek, iemand sturen en hij kwam erin gedenderd en begon springend voor me te blaffen. bek ging twee kanten wijd open. Beet als een kanon waardoor het enorm zeer deed. ik kreeg even de indruk dat mn hele hoofd erin zou passen.

laat maar zitten.

Yaika schreef:Ik zou zo graag een keer pakwerk doen.. Is echt een wens van me!!

volgend jaar met koniginnedag naar de slingermarkt komen bij ons, dan mogen mensen na een demo in ieder geval keer de jas aan en soms ook een hond er op gezet (de hond laten komen gaat uiteraard nog niet voor 1e keer)

Niet zo flauw hoor dames...

Op een demonstratie bij een boerendag was daar een blind/heel slechtziend meisje die dit ook heel graag wilde uitproberen en dat hebben we dus ook gewoon gedaan.
Ze vond het fantastisch

http://www.youtube.com/watch?v=74IJ7zkgp9w

CharlesvdBerkt schreef:Niet zo flauw hoor dames...

Op een demonstratie bij een boerendag was daar een blind/heel slechtziend meisje die dit ook heel graag wilde uitproberen en dat hebben we dus ook gewoon gedaan.
Ze vond het fantastisch

http://www.youtube.com/watch?v=74IJ7zkgp9w

ik heb gisteren nog 3 hondjes gedaan diezelfde als van het eerdere filmpje, Xena van mij en een jonge DH met behoorlijke HD die dus niks meer kan doen alleen nog af en toe zoiets....
Mijn hele arm is blauw

malinois schreef:

CharlesvdBerkt schreef:Niet zo flauw hoor dames...

Mijn hele arm is blauw

van 3 hondjes op een ipo mouw .......Dus toch wel een beetje flauw

CharlesvdBerkt schreef:

malinois schreef:

CharlesvdBerkt schreef:Niet zo flauw hoor dames...

Mijn hele arm is blauw

van 3 hondjes op een ipo mouw .......Dus toch wel een beetje flauw

ja en de binnenkant he... da's toch knap als ze aan de buitenkant bijten

CharlesvdBerkt schreef:

malinois schreef:

CharlesvdBerkt schreef:Niet zo flauw hoor dames...

Mijn hele arm is blauw

van 3 hondjes op een ipo mouw .......Dus toch wel een beetje flauw

hallo ik moet volgende week wel helemaal in vorm zijn he?!!

viewtopic.php?f=8&t=222266

Niet zeuren hoor Mal, harde ipo mouw is nog goed te doen ( wordt bij ons wel eens als beloning gebruikt)...
Probeer eens
een jonge hond op het been te leren bijten op een hele dunne franse broek( sooert burgerbroek). Hond begon net en was goed te hebbeb, toen zette dick ook nog even zijn ervaren teef erop(oeff, dat voel je meer) of burger werk...ook grappig. Heb ook weleens franse broek aan gehad voor spike, beet aan op kuit, ik val voorover in de modder en kon niet meer overeind komen in die veel te grote broek

daywalker schreef:De bescherming die wij dragen, incluis duikersmouw, is inderdaad nog niet genoeg om blauwe plekkern te voorkomen. Perforaties zijn af en toe zelfs ondanks al die lagen nog mogelijk.

Met alle respect, maar dan is jullie pak toch echt versleten
Perforatie is zeker niet mogelijk, tenzij het gebeurd op die plek waar overgang van leer zit, en deze niet goed aansluit (onderbeen, als flap niet goed naar beneden is geduwd tijdens aankleden). Wat wel kan gebeuren is als een hond niet vol genoeg bijt, dan 'knijpt' hij je huid kapot, en tja, dan kan wel eens bloeden ja...
Maar nogmaals, perforatie met een deugdelijk pak én goed aangetrokken is practisch niet mogelijk

CharlesvdBerkt schreef:De KNPV pakwerker doet dat door de hond tegen zich aan te laten knallen.

Charles, dat zal een KNPV helper echt niet opzettelijk doen hoor Een blokkende 'harde' hond is echt geen pretje hoor, dat kan ik je vertellen (én kan je gekneusde of gebroken ribben opleveren). Maar ik snap wat jij bedoeld, de KNPV helper dient recht vooruit te lopen (stok) en pas ná de inbeet te draaien en met de vlucht te beginnen, draaien op moment van inbeet is niet toegestaan (al zie je dat wel nog vaak gebeuren).
Ikzelf heb jaren geleden door een blokkende hond ook al gebroken ribben opgelopen, enne..... Dat doet aardig pijn


Wat de pakken betreft, (KNPV) die waren 30 jaar geleden veel dunner (vergelijkbaar met de huidige wedstrijdpakken) en werd er nooit iets onder het leer gedragen van extra bescherming (naar huis toe zonder bont en blauw te zijn en vaak tot bloedens toe was destijds echt niet mogelijk)... Tegenwoordig is de bescherming veel en veel beter... Gelukkig maar (anders vind je helemaal geen helpers meer).

@Tony
Ik heb zelf ook een aantal keren mogen ervaren hoe het is een hard stellende hond op je lichaam te krijgen . Omdat ik IPO pakwerk gewend was draaide ik de eerste keer dus ook al uit en dat was dus geen slimme handeling omdat de hond hoog op de schouder kwam. De keren daarna ging het al beter
De honden die op de arm kwamen begonnen vaak toch te knijpen en dat leverde behoorlijk blauwe beurse plekken op.

@Nanna
Volgens mij is dat een "aanvalsman" uit de Belgische ring en inderdaad vangt hij de snelheid van de hond af door te roteren en dat is ook hetgeen een IPO pakwerker doet.

CharlesvdBerkt schreef: De honden die op de arm kwamen begonnen vaak toch te knijpen en dat leverde behoorlijk blauwe beurse plekken op.

Tja, je moet er wel wat voor over hebben

Ragverp schreef:

malinois schreef:hij staat toch openbaar bij iemand anders dus lach maar



het zwanenmeer is er niks bij

Tadadada da te dum.....maar valt nog mee hoor...ik heb erger gezien

Hahaha geweldig En ik mocht het ook eens doen hoor, op een of andere manier wel spannend omdat je niet weet wat je kunt verwachten. Ik stond eerst in het verstek en dan aanblaffen (had uiteraard weer een joekel die wilde komen pitten ipv aanblaffen) En later ook eens een vluchtje met idem commentaar dat jij kreeg, geef die hond wat dreiging.. over dus en dreigen met de stuk en brullen erbij.. Ik vond het wel apart om mee te maken, en dan voel je pas hoe honden kunnen klemmen in die mouw, ook al is het een dikke mouw toch voel je de klemkracht van de verschillende honden.
Stellen 1x bij een knoert steller, maar de hond schatte volgens mij in dat hij wat in moest dammen of damde in door mijn onzekere houding, ik denk het laatste. Gelukkig want ik had de hond niet verkeerd op willen pakken, of zelf me een hersenschudding laten vallen.
Het geeft wel een adrenaline kick eerlijk gezegd als je zelf door een hond "gebeten word" ipv dat je het commando geeft en ze gaan op een pw af

30 jaar terug werd ik lid van een KNPV club..de Revierder in Etten-Leur.
Vaste pakwerkers hadden ze daar niet echt, wat een ander deed voor jouw hond..moest jij maar voor hun hond doen.
Je begon met ophitsen, daarna werd je in het pak gehesen en in het bos gezet, de onzuiverste honden kreeg je het eerst voor je kiezen.
Bont en blauw kwam je thuis...en je vond het nog leuk ook.
Langzaam ontwikkelde je verder..stokstellen...schot en werpvast..fietsstellen..en je deed enorm veel ervaring op binnen het samenwerkingsverband van 5..6 clubs.
Nacht oefeningen demostratie's..alhoewel de nacht oefeningen wel verboden werden toendertijd, wegens de vele excessen die voorkwamen, sommige pakwerkers leefde zich echt uit, en dat was nu niet echt de bedoeling, leukste vond ik zelf, de STROPER in het veld.
Stel je een weiland voor van laat ons zeggen 150 bij 150..je staat in een hoek, je schiet, je hoort het bevel..halt politie..je schiet nogmaals en rent zo geruisloos mogelijk richting de andere zijde van het weiland..pikkedonker..je hoort de hond gaan over het weiland in de richting van het schot, halverwege schiet je nogmaals...heerlijk hoe zo'n hond bij draaide en vol gas op je afkwam.
Schot en werpvast...kun je weinig doen om jezelf enigzins wat te beschermen, hij komt zo hij komt, club honden die ken je, vreemde daarintegen zijn moeiljker om in te schatten, reserver kampioen KNPV, komt op bezoek om mee te trainen, machtige Mechelse herder, schot en werpvast knalt hij op mijn rug..verbrijzeld zijn complete linker achterhand..liet pas los nadat hij de grond raakte..is geopereerd..maar was niet meer geschikt voor de sport.
Zelf...niet zoveel...paar dagen wat moeilijk gelopen..denk ik eraan terug voel ik de impact nog steeds.
Meest pijnlijk waren de gravers..inbijten en dan trachten nog meer in hun bek te krijgen..die pletten je huid dat zich tussen het leer bevind..nu 30..31 jaar later, loop ik in de zon..en bruinen mijn armen..de littekens blijven wit..en dat zijn er nogal wat..geloof dat de bescherming nu wel veel beter is, toch denk ik er altijd met veel plezier aan terug, vond het echt leuk om te doen, nu..ach ik trek weleens een mouwtje aan...in het verstek..korte vlucht wil ook nog wel lukken..ben mijn linker knie verspeelt..helemaal aan gort...Rottweiler knalde met een korte vlucht er vol in aan de zijkant...bovenbeen ging naar binnen..onderbeen bleef staan..kon het niet verhelpen..zette net alle kracht en mijn gewicht op dat been in de vlucht..fractie eerder of later en er was niets aan de hand geweest..nee geen pijn..liet me omhoog trekken door de hond..heb hem nog afgewerkt...liep naar de kantine..wilde de drempel nemen en mijn linkerbeen zwabberde weg..gedaan met de pret...meniscus kruisbanden alles kapot...geen pijn..ben gewoon naar huis gereden..twee uur later zat ik tot mijn lies in het gips 9 weken..daarna operatie..een kruisband had zich inmiddels weer gehecht aan het bot..weliswaar niet op de goede plaats maar de arts liet hem toch zitten..de rest allemaal verwijderd..nu nog 2 jaar wachten van de 5 en dan een kunstknietje..yep pakwerk een leuke bezigheid..nee heb er geen spijt van...je moet tegen een stootje kunnen.
Heb er ook niet zoveel last van..enkel heb haast altijd iemand nodig als we een show lopen..vooral in Duitsland..die laten je makkelijk 20 minuten lopen in de ring..stapvoets en looppas..dat is net iets teveel van het goede, verder merk ik er weinig van..beetje instabiel..maar daar leer je mee leven...train nog altijd..en speuren, tja altijd een vreemd spoor, weiland geen probleem om dat zelf uit te leggen..akker gaat niet zo eenvoudig, en in Duitsland speuren ze heel vaak op akker..van die vette rode klei, die plakt als seconden lijm aan je laarzen.
Zonder pakwerkers zijn we nergens, zeker diep respect.!!

55 kilo brute kracht..in opleiding..ga er maar aan staan.
http://www.youtube.com/watch?v=eaQ9T6Zxowo

Het meest indrukwekkende wat ik ooit heb meegemaakt, is dat ik met de oefening "stokstellen" een hond zo hard tegen de borst kreeg, dat zowel ik als de hond even van de wereld waren. Ze hadden me gewaarschuwd dat hij hard zou komen, maar daar had ik toch niet op gerekend. Effe op adem komen en daarna verder met het pakwerk, maar die dag vergeet ik never. Je bent dan als hondensportliefhebber wel stiekem een beetje jaloers mag je weten wanneer iemand zo,n harde steller in zijn bezit heeft.

daywalker schreef:Je bent dan als hondensportliefhebber wel stiekem een beetje jaloers mag je weten wanneer iemand zo,n harde steller in zijn bezit heeft.

Ik ken mensen die daar helemaal niet zo blij mee waren hoor, zelfs opgehouden zijn met manwerk om die reden. Die honden kwamen ook zo hard dat het voor de hond zelf ook gevaarlijk werd, blessures. Door de snelheid konden de pakwerkers vaak de hond niet, of niet goed wegzetten en dat was best wel eng om te zien.

daywalker schreef:Het meest indrukwekkende wat ik ooit heb meegemaakt, is dat ik met de oefening "stokstellen" een hond zo hard tegen de borst kreeg, dat zowel ik als de hond even van de wereld waren. Ze hadden me gewaarschuwd dat hij hard zou komen, maar daar had ik toch niet op gerekend. Effe op adem komen en daarna verder met het pakwerk, maar die dag vergeet ik never. Je bent dan als hondensportliefhebber wel stiekem een beetje jaloers mag je weten wanneer iemand zo,n harde steller in zijn bezit heeft.

ik heb een harde IPO steller... maar ik ben er helemaal niet blij mee hoor... ik durf hem met trainingen niet eens op volle afstand te sturen...veel te bang voor blessures.

Snelle stellers is zeer zeker een lust voor het oog..maar brengt ook meer risico met zich mee, zowel voor de hond alsook voor de pakwerker.
Heb de tijd meegemaakt dat de verandering kwam, van de arm inplaats voor het lichaam, naast het lichaam, en moet zeggen dat viel niet mee, ook voor de honden die dit voor het eerst voor hun neus kregen was het wennen..de schouder werd meer het doelwit..de een deed het berekenend de ander zag wel waar hij uitkwam.
Zoals gezegd, clubhonden die ken je van haver tot gort, en we hadden er een bij die kwam altijd full speed, de laatste 3..4 meter vloog hij door de lucht, en het was dan net of hij gericht op je gezicht afkwam, doch plaatste hij altijd zijn inbeet boven in de schouder, zag er altijd zeer spectaculair uit.
Eens in de 4 weken kwamen we altijd met diverse clubs bij elkaar om gezamelijk te trainen, vreemde pakwerkers en terrein afijn je kent het wel, ook met deze hond, uitgelegd aan de pakwerker die deze hond zou opvangen, hoe hij kwam en wat te verwachten, hond wordt gestuurd met stokstellen...maakt zijn vlieger...pakwerker was er van overtuigt dat hij daadwerkelijk voor zijn gezicht kwam...en wipte hem over zich heen...hond vliegt nog een paar meter verder en lande nogal hardhandig op de grond..herstelt zich goed..snelheid werkte hier in het nadeel van de hond..en het praatje ging al snel rond...gevaarlijke hond komt voor je gezicht, wat absoluut niet waar was...kon de reactie van de pakwerker wel begrijpen, voor hem was het een vreemde hond en hij deed het uit zelf bescherming..ook normaal.
Nog even terug komend op de nachtoefeningen..een combinatie uit zuid holland deed ook eens mee, die was ingedeeld in het cafe gevecht, de geleider was bij de M.E met zijn hond..een knaap van een bouvier.
Beet als een bankschroef en werkelijk onverschrokken, nu heb/had je pakwerkers die nogal graag uit hun rol gingen...het woord helper is/was niet echt op toepassing van dergelijke gasten, en ook hier ging het mis...twee pakwerkers zitten in het cafe aan een tafeltje...krijgen zogenaamd ruzie en de combinatie wordt ingezet om de strijdende partijen uit elkaar te halen..de geleider neemt er een voor zijn rekening en de hond ook...de hond gaat er vol in...de pakwerker blijft doorgaan in het gevecht...schopt de tafel ondersteboven en trapt een tafelpoot los, neemt die in de hand en gaat vol op de hond in..de geleider ziet het, en ook wij als toekijkende pakwerkers, en eigenlijk gelijktijdig springen we op de pakwerker af...de hond werd alleen maar bozer en ging vol het gevecht aan, we hebben ingegrepen, de tafelpoot weg genomen..en de geleider moesten we met 4 man tegenhouden, die had de pakwerker in kwestie wel kunnen ...
Een hond testen...zeker...maar er zijn grenzen, althans dat vind ik en met mij vele, deze pakwerker heb ik nooit meer gezien op de trainingsvelden.
Wat is beter in de praktijk, voorbeeld, Richard een Mechel met PH2, eigenaar heeft een Disco en in de weekenden altijd vol bezet, breekt een gigantische vechtpartij uit, twee groepen van in totaal 30 man gaat met elkaar op de vuist, hij ziet met lede ogen aan hoe zijn tent verbouwd wordt, ten einde raad snelt hij naar de kennel en laat richard los, die vliegt in de Disco en werkt zich al bijtend links en rechts zich door de vechtende massa heen..aangekomen aan de ander zijde van de disco draait hij zich om en werkt zich weer door de massa heen..in no time werkte hij alleen de disco leeg, alles ging op de vlucht.
De eigenaar moest met Richard naar de Dierenarts, dit gebeurde in de tijd dat leren jasjes nogal in de mode waren, en de neppers..(kunstleer), waren niet zo sterk als echt leer..stukjes van dit spul moesten tussen zijn tanden verwijderd worden.
In dit geval was de juiste hond op de juiste plaats...bedoel, zou het een hond geweest zijn die een man staande had gehouden had de rest hem zo verrot kunnen schoppen, je ziet/zag dit ook weleens met het begeleiden van Hooligans..een laat zich met beschermde onderkleding bijten, en de rest..nou ja spreekt voor zichzelf.
Twee honden uit die tijd, beide Mechelse herders staan me nog goed bij, Sjaak van Cees van Overveld en Rex van Janus Koks, loeiharde beet, bij hun had je toch zoiets...pfffff...blij dat het over is, Rex heeft nog een korte tijd dienst gedaan bij de hondenbrigade van Rotterdam, helaas niet hanteerbaar door de geleider, ze hebben er echt alles aan gedaan..maar Rex werkte verschillende geleiders het ziekenhuis in, toen was het vlug gedaan, en hebben ze hem terug gebracht naar zijn oorspronkelijke eigenaar, Rex was een beetje TE zullen we maar zeggen.
Ga ermee stoppen, kan hier uren over praten/schrijven..hondensport zit in je bloed..en gaat er nooit uit.