Dag, Lieve Snuf

[pioenroos]

Dat schuldgevoel herken ik. Je weet wel dat je keuzes heb gemaakt met het welzijn van je dier voorop. Maar ja, je allerliefste hondje is er niet meer dus dan sluipt de gedachte er toch in dat het anders had gemoeten.

1 van mijn honden heeft ook een keer een sterk vergrote milt gehad. Ook nooit wat aan haar gemerkt. Ja, een beetje ongemakkelijk maar verder niet. Totdat ze plots doodziek werd, binnen een paar uur, zomaar in eens begon haar lichaam haar eigen bloed af te breken. Ze is de volgende ochtend geopereerd. Ze was een stuk jonger dan jouw Snuf maar heeft de operatie en de daaropvolgende week maar ternauwernood overleeft.
Je hebt gedaan wat je kon voor je hondje, maar ze was gewoon te ziek. En ja, misschien had ze nog ietsje langer geleefd zonder operatie. Maar ik denk dat ze dan ook heel snel, heel ziek was geworden. Nu heb je nog geprobeerd wat mogelijk was om haar te redden.

Veel sterkte met je verlies, het valt niet mee je maatje te verliezen

[snuffel11]

Heel veel sterkte......................

[kjonker]

Dank je allemaal doet me een beetje goed deze berichen van jullie,zal wel een hele lange tijd nodig hebben om het te verwerken.

[nathalie]

Sterkte

[Jeannet]

Sterkte

[Marina]

Heel erg veel sterkte

[Syllvero]

Sterkte

[kayleigh*]

Sterkte.

[Flevo Bordertje]

Veel sterkte met het verlies van jullie Snuf Jullie hebben gedaan wat je kon, maar ik denk dat haast iedereen na zoiets wel zulke gedachten heeft van "wat als...". Verdriet moet slijten en je moet er dwars door heen, er is geen makkelijke omweg. Laat dus maar komen die tranen, eens komen de mooie herinneringen en die nemen de over hand

[Lisette1985]

Heel erg veel sterkte met dit toch plotselinge verlies...
Die schuldgevoelens is normaal maar volkomen onterecht, je hebt gedaan wat je kon en meer kun je gewoon niet doen.
En laat de tranen maar komen, lucht op.
Het gemis is erg groot maar je zult zien als over een tijdje de scherpe kantjes ervanaf zijn, je zult terug denken aan Snuf met een grote glimlach.

Ook blijft ik mij steeds afvragen waarom hebben we nooit iets gemerkt of ze het nooit laten merken.
Of heb ik het niet goed opgelet,het blijft maar rondraaien in mijn hoofd

Dat begrijp ik heel goed, mijn hondje is begin juli net een jaartje overleden en ook ik vraag me soms nog steeds weleens af, wat als?
Maar sommige dingen kun je gewoon niet altijd opmerken en daar moet je je echt niet schuldig om voelen en daarbij komt, niet iedere hond laat merken dat hij iets mankeert, je hebt harde honden hoor!
Nogmaals, voel je niet schuldig je hebt gedaan wat je kon doen en was bereid tot het uiterste te gaan.

[jores]

heel veel sterkte met het verlies van jullie maatje.

Wees niet te hard voor jullie zelf, ze geven vaak pas iets aan als het goed mis is.