Het HondenForum

bouvierpoedel schreef:

Ralush schreef:De eerste keer dat ik over zo'n karretje hoorde, was ik behoorlijk sceptisch. Ik heb inmiddels meerdere honden kunnen zien die gebruik maakten van een karretje en ze zagen er erg gelukkig uit. Het is voor de baas inderdaad enorm veel werk met zo'n hond die steeds schoongemaakt moet worden. De meesten gebruikten echter luiers die ze steeds verschoonden.

Zou jij zo rondgereden en behandeld willen worden.
Dat iemand je luier moet verschonen omdat je de boel anders onderschijt.
Wil jij afhankelijk zijn van je baas om je van die wielen te verlossen omdat je wil ligggen of andersom.
Dat de controle helemaal bij iemand anders ligt behalve bij jou.

ik niet. Bij mij zou het einde oefening zijn.

ou jij zo rondgereden en behandeld willen worden.
Dat iemand je luier moet verschonen omdat je de boel anders onderschijt.
Wil jij afhankelijk zijn van je baas om je van die wielen te verlossen omdat je wil ligggen of andersom.

Nope, dat zou ik inderdaad zeker niet willen.
En toch denk ik dat het afhankelijk is van de hond. Ik heb er zelf veel over nagedacht, omdat Conquito, een van mij hondjes, spondylose heeft, en er een kans bestaat dat hij verlamd zou kunnen raken. Conqui is een ontzettend makkelijk en vrolijk hondje, dat volgens mij het ook naar zijn zin zou hebben met zo'n karretje. Zo'n karretje is voor de kleine aap echter geen optie, omdat hij artrose heeft in zijn voorpootjes.

Ik heb een vrij jonge collie-mix gekend die als een speer ging met een karretje. Rennen, spelen, het water in... Dat heeft me wel op andere gedachten gebracht. Dat het voor een jonge, ondernemende hond niet eens zo'n slechte optie is.
Maar denkend aan mijn eigen honden (inmiddels best of leeftijd want 13 en 9 jaar oud) zou ik er niet voor kiezen.

Ik heb intussen veel honden gezien die levenslang met zo'n karretje lopen en ik zie het probleem er niet van. Ze zijn er zo aangewend en als de hond verder nog prima is waarom dan niet? Of ik het zelf zou doen hangt denk ik vooral af of de hond nog controle heeft over de blaas en anus. Niet dat ik persé vind dat honden anders ingeslapen moeten worden maar het moet dan natuurlijk wel continu schoon gehouden worden en daar heb ik in ieder geval geen tijd voor. Maar als een hond van mij nog wel zelf kan bepalen wanneer hij piest en poept, verder nog helemaal goed is maar alleen de controle over de achterpoten kwijt is zou ik ongetwijfeld zo'n karretje aanschaffen.

Kees

Nee, voor mij zou dit echt een stap te ver zijn.
Dan is het gewoon mooi geweest.

Casey schreef:Ik heb intussen veel honden gezien die levenslang met zo'n karretje lopen en ik zie het probleem er niet van. Ze zijn er zo aangewend en als de hond verder nog prima is waarom dan niet? Of ik het zelf zou doen hangt denk ik vooral af of de hond nog controle heeft over de blaas en anus. Niet dat ik persé vind dat honden anders ingeslapen moeten worden maar het moet dan natuurlijk wel continu schoon gehouden worden en daar heb ik in ieder geval geen tijd voor. Maar als een hond van mij nog wel zelf kan bepalen wanneer hij piest en poept, verder nog helemaal goed is maar alleen de controle over de achterpoten kwijt is zou ik ongetwijfeld zo'n karretje aanschaffen.

Kees

Maar hoe werkt zoiets dan? Het lijkt me dat die honden toch niet alle uren van de dag in dat karretje kunnen (sowieso niet als ze willen liggen of slapen)? Want dat trekt hun huid toch niet, lijkt me. Ik denk dat decubitus dan toch een groot risico is .
En als het karretje dan alleen voor buiten is, hoe verplaatst de hond zich dan binnenshuis?

Met zijn voorpoten. Honden komen een heel eind met zich voortslepen.

Nanna schreef:Ik zou het niet doen. Punt.

Voor mij ook geen hond op wieltjes. Ik vind dat een hond gewoon op vier pootjes (of drie als dat goed gaat) rond moet kunnen rennen en kunnen ze dat niet meer omdat een deel van het lijf niet meer functioneerd, is het helaas einde verhaal.. Leeftijd zou bij mij niet echt een rol spelen.

Ik weet niet of ik dit ooit zou gebruiken.
Dat ligt geheel aan de situatie en aan het karakter van de hond.
Julia zou bijvoorbeeld net zo blij en vrolijk rond blijven rennen met wieltjes.
Maar Romeo doe ik er absoluut geen plezier mee, die wil dan liever blijven liggen waar hij ligt.

Aidan was een hond met een handicap aan zijn knie. Ik heb zo'n karretje voor hem overwogen en ook inderdaad aangeschaft. Helaas bleek hij toen al kanker te hebben. Nu heeft er een oudere herdershond veel plezier van.

Ik vind de discussie een beetje zwart-wit. Aidan kon prima nog een rondje lopen ook met zijn handicap. Maar als hij zijn knie een keer bezeerd had, dan had ik achteraf blij geweest met een karretje om hem in te zetten. Want hij wou ook dan nog steeds zijn rondjes lopen, hoe dan ook. Prima, lekker in het karretje en jij kunt je gang gaan zonder je knie te belasten.

Heb je een hond met een zere knie of met HD, die zich voor kortere rondjes nog kan redden, en in huis ook, dan nog zou een hondenrolstoel een leuke aanvulling voor het dier kunnen zijn. Om toch ook eens wat langere wandelingen te kunnen maken. En Aidan vond het nog steeds heel erg leuk om te rennen, was nog maar vijf jaar oud toen ik het karretje voor hem bestelde. Met het karretje had voluit rennen mogelijk geweest, zonder dat hij het achteraf moest bezuren.

En waarom niet, ook voor een oudere hond? Een hondenfietskar koop je toch ook? Er zijn ook andere manieren om er nuchter naar te kijken.

christo schreef:Aidan was een hond met een handicap aan zijn knie. Ik heb zo'n karretje voor hem overwogen en ook inderdaad aangeschaft. Helaas bleek hij toen al kanker te hebben. Nu heeft er een oudere herdershond veel plezier van.

Ik vind de discussie een beetje zwart-wit. Aidan kon prima nog een rondje lopen ook met zijn handicap. Maar als hij zijn knie een keer bezeerd had, dan had ik achteraf blij geweest met een karretje om hem in te zetten. Want hij wou ook dan nog steeds zijn rondjes lopen, hoe dan ook. Prima, lekker in het karretje en jij kunt je gang gaan zonder je knie te belasten.

Heb je een hond met een zere knie of met HD, die zich voor kortere rondjes nog kan redden, en in huis ook, dan nog zou een hondenrolstoel een leuke aanvulling voor het dier kunnen zijn. Om toch ook eens wat langere wandelingen te kunnen maken. En Aidan vond het nog steeds heel erg leuk om te rennen, was nog maar vijf jaar oud toen ik het karretje voor hem bestelde. Met het karretje had voluit rennen mogelijk geweest, zonder dat hij het achteraf moest bezuren.

En waarom niet, ook voor een oudere hond? Een hondenfietskar koop je toch ook? Er zijn ook andere manieren om er nuchter naar te kijken.

Ik koop ook geen hondenfietskar en als mijn teef van bijna 10 door haar hd niet fatsoenlijk meer kan lopen krijgt ze een enkeltje hondenhemel.
Hier komen echt geen karretjes voor als het gewoon op is.
Heb je wel een idee hoe verschrikkelijk pijnlijk HD is als het zo ver is dat ze alleen nog korte rondjes kunnen lopen?
Dan zitten ze al onder de pijnstillers en ik ga toch geen hond tegen wil en dank mobiel houden omdat ík zo nodig geen afscheid kan nemen.
Wat andere mensen doen moeten ze zelf weten, maar ik word al beroerd bij het idee alleen dat ik dat mijn hond aan zou doen.

renee-uk schreef:

christo schreef:Aidan was een hond met een handicap aan zijn knie. Ik heb zo'n karretje voor hem overwogen en ook inderdaad aangeschaft. Helaas bleek hij toen al kanker te hebben. Nu heeft er een oudere herdershond veel plezier van.

Ik vind de discussie een beetje zwart-wit. Aidan kon prima nog een rondje lopen ook met zijn handicap. Maar als hij zijn knie een keer bezeerd had, dan had ik achteraf blij geweest met een karretje om hem in te zetten. Want hij wou ook dan nog steeds zijn rondjes lopen, hoe dan ook. Prima, lekker in het karretje en jij kunt je gang gaan zonder je knie te belasten.

Heb je een hond met een zere knie of met HD, die zich voor kortere rondjes nog kan redden, en in huis ook, dan nog zou een hondenrolstoel een leuke aanvulling voor het dier kunnen zijn. Om toch ook eens wat langere wandelingen te kunnen maken. En Aidan vond het nog steeds heel erg leuk om te rennen, was nog maar vijf jaar oud toen ik het karretje voor hem bestelde. Met het karretje had voluit rennen mogelijk geweest, zonder dat hij het achteraf moest bezuren.

En waarom niet, ook voor een oudere hond? Een hondenfietskar koop je toch ook? Er zijn ook andere manieren om er nuchter naar te kijken.

Ik koop ook geen hondenfietskar en als mijn teef van bijna 10 door haar hd niet fatsoenlijk meer kan lopen krijgt ze een enkeltje hondenhemel.
Hier komen echt geen karretjes voor als het gewoon op is.
Heb je wel een idee hoe verschrikkelijk pijnlijk HD is als het zo ver is dat ze alleen nog korte rondjes kunnen lopen?
Dan zitten ze al onder de pijnstillers en ik ga toch geen hond tegen wil en dank mobiel houden omdat ík zo nodig geen afscheid kan nemen.
Wat andere mensen doen moeten ze zelf weten, maar ik word al beroerd bij het idee alleen dat ik dat mijn hond aan zou doen.

ik weet het niet...ik denk niet dat ik ervoor zou kiezen.
maar daarintegen kwamen wij een paar jaar geleden een man tegen op een camping met een fiets + fietskar + puptentje + hond in zo'n rolstoel. Samen op vakantie.
Die hond rende met rolstoel en al kwispelend met de baas mee en als hij te moe werd ging hij in de kar. Dolle pret die twee.

Als het ingezet wordt als revalidatie hulpmiddel heb ik er geen problemen mee.

Stel dat Ginger de kruisband van haar goede poot scheurt, we kunnen haar dan niet revalideren omdat ze niet volledig kan steunen op haar misvormde poot met brace. We zouden dan voor de revalidatie een rolstoel kunnen gebruiken, voor dat soort dingen vind ik het een prima oplossing.

bouvierpoedel schreef:

Ralush schreef:De eerste keer dat ik over zo'n karretje hoorde, was ik behoorlijk sceptisch. Ik heb inmiddels meerdere honden kunnen zien die gebruik maakten van een karretje en ze zagen er erg gelukkig uit. Het is voor de baas inderdaad enorm veel werk met zo'n hond die steeds schoongemaakt moet worden. De meesten gebruikten echter luiers die ze steeds verschoonden.

Zou jij zo rondgereden en behandeld willen worden.
Dat iemand je luier moet verschonen omdat je de boel anders onderschijt.
Wil jij afhankelijk zijn van je baas om je van die wielen te verlossen omdat je wil ligggen of andersom.
Dat de controle helemaal bij iemand anders ligt behalve bij jou.

Er zijn toch heel veel mensen die zo leven.

Of ik het bij mijn hond zou doen, ligt helemaal aan de situatie en hoe erg het is. Ik zei ook dat ik nooit een wandelwagen zou gebruiken, maar toch heeft Tirsa daar 2 jaar af en aan gebruik van gemaakt.

geen haar op mn hoofd, ik vind het niet hondwaardig.
een hond heeft 4 poten gekregen om op te lopen, lukt dat niet meer om wat voor reden dan ook dan is het genoeg geweest

Neeltje schreef:

bouvierpoedel schreef:

Ralush schreef:De eerste keer dat ik over zo'n karretje hoorde, was ik behoorlijk sceptisch. Ik heb inmiddels meerdere honden kunnen zien die gebruik maakten van een karretje en ze zagen er erg gelukkig uit. Het is voor de baas inderdaad enorm veel werk met zo'n hond die steeds schoongemaakt moet worden. De meesten gebruikten echter luiers die ze steeds verschoonden.

Zou jij zo rondgereden en behandeld willen worden.
Dat iemand je luier moet verschonen omdat je de boel anders onderschijt.
Wil jij afhankelijk zijn van je baas om je van die wielen te verlossen omdat je wil ligggen of andersom.
Dat de controle helemaal bij iemand anders ligt behalve bij jou.

Er zijn toch heel veel mensen die zo leven.

Of ik het bij mijn hond zou doen, ligt helemaal aan de situatie en hoe erg het is. Ik zei ook dat ik nooit een wandelwagen zou gebruiken, maar toch heeft Tirsa daar 2 jaar af en aan gebruik van gemaakt.

Een mens is geen hond natuurlijk.
Maar ja daar worden ook nog heel wat mensen in leven gehouden omdat het zo moet ,terwijl ze zelf allang uit hadden willen stappen.
Een mens kan heel vaak zelf nog beslissen en aangeven hoe of wat en een hond niet.
Maar de vergeliijking hond/mens gaat altijd mank omdat we niet tot dezelfde orde/soort behoren.
Het gaat bij honden soms geen eens meer over de kwaliteit van leven.
Voor mij hoeft het niet en zou afscheid nemen van Fikkie.
Hij moet zichzelf nog kunnen redden ook al zou er lichtelijke beperking zijn , maar geen rolstoel waarin hij afhankelijk is van mij wanneer hij er uit of erin word gehangen.

Nanna schreef:Heb je gisteren Arjan Ederveen nog gezien met Fanny
Werden helemaal begeleid door het sintbernard fonds en ze mochten overnachten in het mc doggie huis.
Het werd steeds gekker

Oh was die er gisteren weer op, briljant was die dertig minuten. Dat was de eerste van hem die ik ooit zag, geweldig.

Maar ik zou het denk ik ook niet doen, in ieder geval zeker niet als de hond helemaal verlamd zou zijn en volledig afhankelijk van mij zou zijn wanneer ik hem er in of eruit zou moeten halen.

Budkes schreef:

Nanna schreef:Heb je gisteren Arjan Ederveen nog gezien met Fanny
Werden helemaal begeleid door het sintbernard fonds en ze mochten overnachten in het mc doggie huis.
Het werd steeds gekker

Oh was die er gisteren weer op, briljant was die dertig minuten. Dat was de eerste van hem die ik ooit zag, geweldig.

Ik zat met een half oog en oor te luisteren en kijken, de onzin die uitgekraamd werd was echter zo onwaarschijnlijk dat mijn aandacht echt werd getrokken. Tenenkrommend, werkelijk! Maar een pracht van een parodie.

Zo te lezen zijn er hier aardig wat tegenstanders
Momenteel zit ik er aan te denken om er een aan te schaffen voor mijn teef van bijna 8 jaar
Lopen kan ze nog evenals fatsoenlijk haar behoeftes te doen
Waarom een rolstoel dan?
Kelby is een aktieve teef (is mee gesport) die ondanks dat ze last heeft van artrose nog graag voor je wil werken
Het probleem is dat ze als pup zijnde waarschijnlijk niet de juiste voeding heeft gehad plus het ongeval heeft gehad,
Ze is in volle snelheid tegen de zijkant van een liggende boomstam opgeknald, door de klap is de heup uit de kom geslagen
Daardoor hebben we toen al lichte artrose aan haar rechterheup ontdekt
Door in het begin enkel rust te geven en daarna een zeer goeie spieropbouw heeft ze weer goed kunnen lopen
Ze is wel heel iets met de poot blijven trekken maar kon zich daar uitstekend mee redden
De laatste paar maanden is de situatie in rap tempo verslechterd
Ondanks de pijn (krijgt gluco en in het uiterste geval pijnstillers) is ze hard voor zichzelf en gaat koste wat het kost door
Een hond kan het niet bevatten waaarom er steeds minder met haar gedaan wordt
Kelby neemt daar geen genoegen mee en kan zo niet voldoende haar energie meer kwijt
Hoe ze je aankijkt met een vragende bijna smekende blik van gaan we nog wat doen vrouwtje
Ik denk niet dat het er beter op zal worden wel aangenamer
Zolang ze nog de wil , de energie en plezier heeft wil ik haar niet onthouden
Maar zodra dan de pijn echt de overhand gaat nemen zijn wij bereid om er een punt achter te zetten

Als mij hond van achteren verlamd zou raken,dan zou ik hier zeer zeker gebruik van maken.
Er wel vanuit gaande dat ze geen pijn heeft en verder gezond is.

Een mens in een rolstoel ruimen we ook niet op,omdat hij/zij niet meer kan lopen.

Honden met zo'n karretje kunnen nog heel blij en vrolijk zijn.

Henriette schreef:Als mij hond van achteren verlamd zou raken,dan zou ik hier zeer zeker gebruik van maken.
Er wel vanuit gaande dat ze geen pijn heeft en verder gezond is.

Een mens in een rolstoel ruimen we ook niet op,omdat hij/zij niet meer kan lopen.

Honden met zo'n karretje kunnen nog heel blij en vrolijk zijn.

Een hond is geen mens of andersom!
Ik vind dat zo'n ongelukkige vergelijking. En het is per hond heel verschillend hoe deze ermee om zal gaan.

Paulala schreef: En het is per hond heel verschillend hoe deze ermee om zal gaan.

Klopt en daarom vind ik dat er ook per hond gekeken moet worden. Als ik hier de meeste reacties lees dan wordt er gedacht dat blijkbaar íedere hond er zwaar onder zal lijden en met een spuit beter af, en wie wel zo'n rolstoeltje regelt is eigenlijk een verkapte dierenmishandelaar. En dat vind ik dus weer pertinente kolder. Voordeel van zo'n rolstoeltje is dat je het even kan proberen en als het niets is kun je alsnog besluiten tot inslapen. Andersom is lastiger

Kees

Ik blijf bij mijn mening, ik zou het niet doen dan is het over....

Casey schreef:

Paulala schreef: En het is per hond heel verschillend hoe deze ermee om zal gaan.

Klopt en daarom vind ik dat er ook per hond gekeken moet worden. Als ik hier de meeste reacties lees dan wordt er gedacht dat blijkbaar íedere hond er zwaar onder zal lijden en met een spuit beter af, en wie wel zo'n rolstoeltje regelt is eigenlijk een verkapte dierenmishandelaar. En dat vind ik dus weer pertinente kolder. Voordeel van zo'n rolstoeltje is dat je het even kan proberen en als het niets is kun je alsnog besluiten tot inslapen. Andersom is lastiger

Kees

Klopt, ik ben het met je eens.
Ik weet bijvoorbeeld dat ik Romeo er echt geen plezier mee zou doen, die zou van ellende wegkwijnen en niet meer mee naar buiten willen.
Julia daarintegen is de vrolijkheid zelve, haar boet het niets als ze maar zichzelf voort kan bewegen en kan rennen.

Casey schreef:

Paulala schreef: En het is per hond heel verschillend hoe deze ermee om zal gaan.

Klopt en daarom vind ik dat er ook per hond gekeken moet worden. Als ik hier de meeste reacties lees dan wordt er gedacht dat blijkbaar íedere hond er zwaar onder zal lijden en met een spuit beter af, en wie wel zo'n rolstoeltje regelt is eigenlijk een verkapte dierenmishandelaar. En dat vind ik dus weer pertinente kolder. Voordeel van zo'n rolstoeltje is dat je het even kan proberen en als het niets is kun je alsnog besluiten tot inslapen. Andersom is lastiger

Kees

Zou er niks over durven zeggen. Ben geneigd te zeggen dat het dan einde oefening is, maar denk dat mocht de situatie zich bijv morgen of binnen korte tijd voordoen ik zeer waarschijnlijk toch zou bekijken hoe de hond (nell) het daarmee zou doen. Zou ze al op haar "eind" zijn, dan zou ik het sowieso niet proberen.

Wij zouden het niet doen. Dat is een afspraak die staat als een huis hier. voor een korte revalidatie geen enkel probleem maar verder niet. Honden die echt niet meer kunnen lopen voor of achter gaan naar de hondenhemel. Goddank mogen wij dat nog beslissen als mens.
Een fietskar voor heel lange afstanden geen enkel probleem voor een oude hond die verder niets mankeert. Ook geen zware heup operaties, geen rug operaties.

Vind het ook hondafhankelijk, zou het bij mijn hond met haar artrose niet zo snel doen vanwege haar leeftijd, ben wel heel blij met de bakfiets die ik heb, eerst als hulp bij een revalidatie gekocht en nu gebruik ik het regelmatig voor de leuk, zij vindt het 10x leuker dan met de auto, staat al kwispelend klaar als ik de fiets tevoorschijn haal en weet niet hoe snel ze erin moet, zolang zij er lol in heeft waarom niet?

Henra schreef:Zo te lezen zijn er hier aardig wat tegenstanders
Momenteel zit ik er aan te denken om er een aan te schaffen voor mijn teef van bijna 8 jaar
Lopen kan ze nog evenals fatsoenlijk haar behoeftes te doen
Waarom een rolstoel dan?
Kelby is een aktieve teef (is mee gesport) die ondanks dat ze last heeft van artrose nog graag voor je wil werken
Het probleem is dat ze als pup zijnde waarschijnlijk niet de juiste voeding heeft gehad plus het ongeval heeft gehad,
Ze is in volle snelheid tegen de zijkant van een liggende boomstam opgeknald, door de klap is de heup uit de kom geslagen
Daardoor hebben we toen al lichte artrose aan haar rechterheup ontdekt
Door in het begin enkel rust te geven en daarna een zeer goeie spieropbouw heeft ze weer goed kunnen lopen
Ze is wel heel iets met de poot blijven trekken maar kon zich daar uitstekend mee redden
De laatste paar maanden is de situatie in rap tempo verslechterd
Ondanks de pijn (krijgt gluco en in het uiterste geval pijnstillers) is ze hard voor zichzelf en gaat koste wat het kost door
Een hond kan het niet bevatten waaarom er steeds minder met haar gedaan wordt
Kelby neemt daar geen genoegen mee en kan zo niet voldoende haar energie meer kwijt
Hoe ze je aankijkt met een vragende bijna smekende blik van gaan we nog wat doen vrouwtje
Ik denk niet dat het er beter op zal worden wel aangenamer
Zolang ze nog de wil , de energie en plezier heeft wil ik haar niet onthouden
Maar zodra dan de pijn echt de overhand gaat nemen zijn wij bereid om er een punt achter te zetten

dat dikgedrukte he, daar kan ik me zo helemaal niks bij voorstellen.
Je laat haar met pijn rondlopen en dan wil je haar ook nog in een karretje zetten?
Waarom niet gewoon wel die pijnstillers geven zodat ze niet zo hard voor zichzelf hoeft te zijn, geen pijn heeft en haar laten doen wat ze graag wil?
En als dat niet meer gaat haar van de pijn verlossen?